Þjóðviljinn - 15.04.1967, Síða 8

Þjóðviljinn - 15.04.1967, Síða 8
3 StoA — ÞJÓÐVIUIN-N — Laugar<iagiB- 1S. anril T965L JOHN FOWLES: SAFNARINN 37 Nidholsbn. Hvers vegna? Það sem hann segir sannfærir mig til hálfs og meira til, en samt finnst mér sem sumar atf myndimum sem hann segir að séu slæmar, séu fallegar. Ég á við það, að hann er öfundsjúk- nr. Hann fordæmir of margt. Mér finnst það ekki gera til. Ég reyni að vera heiðarleg þegair hann er annars vegar, og þegar ég er annars vegar. Hann þolir ekfci fólk sem „þaulhugsar ekki málin" — og það gerir hann. Of mikið mætti er til vill segja. En hamn hefur grundvallarregl- ar ( nema gagnvart kvenfólki). Flestir aðrir með svokallaðar grundvallarreglur virðast eins og tómar blikkdósir. (Ég man hvað hann sagði einu sinni um mynd eftir Mondrian: — Það er ekki um það að ræða hvort þér geðjast að því, heldur hvort þér ber að geðjast að því. — Ég á við það að hbnum fell- ur ekki við abstrakt list af grundvall-arreglu. Hann skeytir efcki um tilönningar sínar í því efni>). Það versta hef ég geymt þar til síðast. Kvenfólk. Það hlýtur að hafa verið í fjórða eða fimmta skiptið sem ég kom upp til hans. Nielsen-kvenmaðurinn var þar. Ég geri ráð fyrir (núna) að þau hafi háttað saman. Ég var svo bamaleg. En þeim virtist vera TÍZH fEFNI SMÁVÖRUR TÍZKUHNAPPAR Hárgreiðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu og Dódó Laugav. 18, III. hæð (lyfta) Sími 24-6-16. PERMA Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðsenda 21. SÍMI 33-968. alveg sama þótt ég kæmi. Þau hefðu ekki þurft að fara til dyra, þótt ég hringdi. Og hún var ósköp notaleg við mig á kumpánlegan, heimaríkain máta. Hún hlýtur að vera fertug — hvað gat jhann séð við hana? Og svo var það eitt kvöld löngu seinna, það var í maí, og ég hafði komið þangað kvöldið áð- ur, en þá var hann úti (eða í rúminu með einhverri) og það kvöld var hann heima og aleinn og við töluðum saman góða stund (Hann sagði mér frá John Minton) og svo setti hann á indverska plötu og við hlustuð- um án þess að segja neitt. En hann lokaði ekki augunum í þetta sinn, hann sat og horfði á mig og ég var hálfmiður mín. Þegar tónlistinni lauk, varð steinhljóð. Ég sagði: Á ég að snúa henni við? En hann neitaði þvi. Hann sait í myrkri, ég sá hann ekki greinilega. Allt í einu sagði hann: Langar þig að leggja þig? Ég sagði: Nei, mig langar ekki til þess. Þetta kom mér alveg á óvart og ég svaraði aulalega. Hræðslulega. Hann sagði og horfði enn á mig: Fyrir tiu árum hefði ég gifzt þér. Þú hefðir orðið ör- lagaríkt hjónaband númer tvö. I rauninni kom þetta ekki á óvairt. Þetta hatfði legið í loft- inu vikum saman. Hann kom og stanzaði viö hliðina á mér. Ertu viss? Ég sagði: Ég hef ekki komið hingað til þess. Síður en svb. Þetta var einhvem veginn svo ólíkt honum. Svo rudda- legt. Nú held ég, nú veit ég að hann yrði góður. Hreinskilinn og hrjúfur af ásettu ráði. Alveg eins og þegar hann lætur mig einstöku *sinnum vinna í skák. Hann fór fram að búa til tyrkneskt kaffi og innum dym- ar sagði hann: Þú ert villandi. Ég gekk fram í eldhúsdymar meðan hann gaetti að kaffinu. Hann leit á mig. Ég þyrði að veðja að þig langar til þess öðru hverju. — Hvað ertu gamall? sagði ég. — Ég gæti verið faðir þinn. Áttu við það? — Ég hata lausung, sagði ég. Ég átti ekki við það- Hann sneri baki að mér. Ég var honum reið, hann virtist svo ábyrgðarlaus. Ég sagði: Hvað sem því líður, þá laðast ég aills ekki að þér á þann hátt. Hann smeri etm í tnig baki þegar harm sagði: Hvað áttu við með lausung? Ég sagði: Að hátta hjá ein- hverjum að gamrti sínu. Aðeins vegna skemmtunarimmar. Án ást- ar. Hann satgði: Þá er ég mjög lauslátur. Ég hátta aldrei hjá þeim sem ég elska. Ég hef einu sinni gert það. Ég sagði: Þú varaðir mig við Barber Cruikshank. Nú vara ég þig við sjálfum mér, sagði hann. Hann stóð og horfði á kaffiketilinn. Kannastu við mynd Uccellos á safninu í Oxford? Veiðiferð? Ekki það? Myndbyggingm vekur atlhygii þína iim leið og þú sérð mynd- ina. Hvað sem líður öllum tækni- legum atriðum öðrum. Þú veizt að hún er lýtalaus. Prófessorar með miðevrópunöfn eyða allri ævinni í að kanna innri leynd- ardóma hennar, þaö sem þú finnur við fyrstu sýn. Jæja, ég sé að þú átt h'ka þennan mikla innri leyndardóm. Guð má vita hver hann er. Ég er enginn mið- evrópuprófessor, ég kæri mig reyndar ekki um að vita hvemig eitt eða neitt er. En þamnig er þetta með þig. Þú ert eins og Sheraton-húsgögn. Þú liðast ekki í sundur. Hann sagði þetta allt með hversdagslegum raddhreim. Allt- of hversdagslegum. Það er hending að sjálfsögðu, sagði hann. Genin. Hann tók ketilinn aí gas- hringnum á síðustu stundu. Eitt er það, sagði hann, að þú ert með þennan lifrauða díl í aug- anu. Hvað táknar hann? Á- stríðu? Hingað og ekki lengra? Hann stóð þama og starði á mig með þurrlega svipnum. Það kemur ekkert rúminu við, sagði ég. Nema fyrir einn sérstakan? Ekki fjrrir neimn. Ég sat í legubekknmn og hanm á háa hnallinum sínum hgá bekkrmm. Ég hef hneykslað þig, sagði hanm. Það var búSð að vama mig við- Frænka? Já. Hann sneri sér við og heöti kaftfi í bollana, ofurhægt og var- lega. Hann sagði: Alla ævina hef ég haft þörf fyrir komur. Yfir- leitt hefur það haft ógæfu í för með sér. Mesta ógæfan hefur fylgt þeim samböndum, sem áttu að vera svo hrein og göfug. Þama — hann bemti á ljósmynd af sonum sinum tveim — þetta eru fín afsprengi göfugs sam- bands. Ég fór og sótti kaffið mitt og hallaði mér að bekknum, kippkom frá honum. Róbert er ekki nema fjórum árum yngri en þú ert núna, sagði hann. Drekktu það ekki strax. Láttu korginn setjast til fyrst. Hann virtist dálítið yfir- spenntur. Eins og hann yrði að tala. Halda uppi vömum. Opna augu mín og vinna um leið 6amúð mína. Hann sagði: Kynferðisleg á- stríða er svo blátt áfram. Fól’k kemst að samkomuiagi næstum undir eins- Annaðhvort langar bæði í rúmið eða aðeins annað. En ást. Þær konur sem ég hef elskað, hafa alltaf sagt mér að ég sé sjálfselskur. Það er það sem kemur þeim til að elska mig. Og fyllir þær andúð á mér eftir á. Veiztu hvað þær halda alltaf að sé sjálfselska? — Hann sat og Klóraði lím af sprungnum bláum og hvítum postulínsbolla, sem hann hafði keypt á Portobello-markaðnum og gert við, tveir ofsafengnir reiðmenn að elta Htið, hræðshi- BLAÐDREIHNG Blaðburðarfólk óskast í eftirtalin hverfi: Tjarnargötu — Kvisthaga — Höfðahverfi. Þióðviljinn Frá Búrfellsvirkjun Á næstunni þarf að ráða vegna verktaka: 1. Fjóra pípulagningamenn. 2. Þrjá rafsuðumenn. 3. Fimm rafsuðumenn með rafsuðu- próf (certificate). 4. Fjóra verkamenn. FOSSKRAFT Suðurlandsbraut 32 — Sími 38830. ÞÓRÐUR sjóari öðru hverju lítiur hann út á hafið og gáir að fiskibátunum þarna úti . • . Þama . . frá einum þeirra kemur stutt ljós- merki . . Hjarta hans herpist saman. Hann hefur nú beðið í tvö ár eftir þessu merki, tákni þess, að allt sé undirbúið undir flótta hans. — Nú verður allt að ganga fljótt. Hann bindur nálskiút sinn utan um breiða jurt og setur stránattinn ofain á . . . Or fjarlægð mætti ætla að hann vasri hér enn. Síðan stingur hann nokkrum greinum ofan í hálsmálið á gallanum . . . Hann veit að í hitasvækjunni um þetta leyti dags eru verðimir ekki alveg eins aðgætnir og endranær. I G RAUÐKÁL - I .VHHA GOTT SKOTTA ATHUGIÐ Getum bætt við okkur klæðningum og yið- gerðum á bólstruðum húsgögnum. — Góðir og vanir fagmenn. Húsgagnav. Þorsteins Sigurðss. Grettisgötu 13. — Sími 14-0-99. TRABANT EIGENDUR Viðgerðaverkstæði. Smurstöð. Yfirförum bílinn fyrÍT vorið. FRIÐRIK ÓLAFSSON, vélaverkstæði. Dugguvogi 7. — Sími 30154. Blaðadreifing - Kópavogur Unglingar óskast til blaðburðar um Kópa- vog (vesturbæ). — Hringið í síma 40753. ÞJÓÐVIL JINN TRYGGINGAFÉLA6IÐ HEIMIR" tlNOAKOATA * KEYKJAVllC SlMI 21240 SlMNCFNI . SOKETY

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.