Þjóðviljinn - 25.06.1967, Side 7

!
!
Fótbolti eftir
erfiði
dagsins
v- {
Þrátt fyrir langan og strang-
an vinnudág telja piltarnir ekki
eftir sér að spretta úr spori á
fótboltavellinum sem komið
hefur verið upp á eirunum
neðan við kampinn. Hér á
myndinni sjáum við piltana
sem voru þar að leik sl- mánu-
davkvöld, og er þetia sænsk-
islenzkt úrvalslið.
Sunnudagw 35. Jóra 1967 — ÞJÓÐVTUINTST — SlÐA ^
\
I
I
I
I
I
I
I
I
Mœlingamenmrnir við punkt
PP-416 á stíflu við Þjórsó
Á myndinni sjást byrjunarframkvæmdir við veituinntak Þjórs- ^
ár. Ivengst til vinstri er upphaf steinsteypta varnargarðsins |
sem mun þverbéygja yfir Þjórsá nokkru neðar og beina ánni |
inn í Bjarnalón. Á miftri myndinni er grjótruftningurinn út í |
ána þar sem henni er þokað frá meðan framkvæmdir standa J
yfir við veituinntakift. í baksýn er Hekla hvít niður í miðj- I
ar hlíðar.
Þolinmœðisverk að hreinsa [
klöppina með tannbursta |
!
Fyrir rúmum mánuði var
byrjað á steypuvinnu við
stíflugarðana sem eiga að
beina Þjórsá réttan farveg
að göngunum í Sámstaða-
múla. Verkstjóri þar er Guð-
mundur Bjarnason húsasmið-
ur frá Akranesi, en 13 smið-
ir starfa þar við mótauppslátt,
og 18 manns við þerghreins-
un og steypuvinnu.
Við erum nú rétt að kom-
ast í gang með steypuvinn-
una, sagði Guðmundur. Upp-
slátturinn sem búið er með er
um 30 m og hefur verið
steypt í helminginn af því,
en þetta er rétt aðeins byrj-
unin, því að varnargarðurinn
yfir ána er um 1 km að
lengd. Og það er geysilegt
magn af stéypu sem notað er,
munu um 60—7o þús. rúm-
metrar af steypu fara í öll
mannvirki hér, bæði hér uppi
á fjalli og í jarðgöngin og
annað á neðra svæðinu.
Þetta er mjög seinlegt verk
að steypa ofan á klöppina, og
þolinmæðisverk með afbrigð-
um. Við verðum að hreinsa
hvert einasta sandkorn upp úr
berginu undir steypuna, við
mokum með múrskeiðum því
mesta upp úr hotunum og
hreinsum síðan með vatni og
loftblæstri. Má segja að við
verðum næstum að hreinsa
klöppina eins og með tann-
Framhald á 9. síðu.
Guftmundur
A grjotruöningnum sem ýtt
hafðd verið út 'í Þjórsé fyrir
©fan Búnfeill var Sveinn Rö'gn-
valdsson við mæHdngar og hon-
um til aðstoðar ungur Húnvetn-
ingur, Hafsteinn Gunnarsson frá
Bvammi í Vatnsdal, nemandi
við Menntaskódann á Alkureyri.
Þetta er punktur PP-416,
sagði Sveinn og Hafsteinn skrif-
aði niður.
Það er sjólfgert að mikið þarf
að mæla við Búrtfel'l, og marg-
ir eru punktamir. Sveinn varð
stúdent frá Menntaskólanum í
Reykjavik i tyrra og hefur
starfað við mælingar viða um
land á sumrin flest sín skólaár.
Hann er nú starfsmaður Lands-
virkjunar og sagði hann að
blutverk sitt og annarra sem
starfa hjá Landsvirkjun væri
eingöngu að hafa eftirlit með
framkvæmdum. Hann væri nú
að mæla hve mikið hefði verið
tekið af jarðvegi við hið svo-
kallaða inntak og væri þetta
alllt fært inn á kort og spjald-
skrá jafnóðum að loknum
hverjum mælingum.
Eins gott að eitthvað sé til
í matinn handa 500 manns
Við virkjunarframkvæmdirn-
ar við Búrfell eru nú starfandi
um 500 manns og eru nokkrir
starfsmanna þar með fjölskyld-
ur sínar. Þarna er því mann-
fjöldi eins og í meðalstóru
þorpi á íslandi, og er það mik-
ið starf að sjá öllu þessu fólki
fyrir daglegum nauðsynjum.
Sá sem hefur umsjón með að
sjá öllu þessu fólki fyrir dag-
legum nauðsynjum heitir Ing-
ólfur Möller, og kallast búða-
stjóri þar uppfrá. Ingólfur ' ar
lengi skipstjóri á millilanda-
skipum og um tíma hafnsögu-
maður í Reykjavík. Síðast var
hann skipstjóri á Hofsjökli, en
lét af því starfi sínu í októþer
sl. til að taka við hinu mik-
ilvæga starfi sem einskonar
bæjarstjóri í þorpinu við Búr-
fell.
— í hverju er starf þitt helzt
fólgið, Ingólfur?
— 1 ‘ fyrsta lagi sé ég um öll
innkaup fýrir mötuneytið hér,
og þeð þarf mikinn mat handa
svo mörgu fólki og eins gott -ið
hafa góðan fyrirvara á að
draga í búið. Matinn fáum við
að mestu leyti frá Reykjavík,
en mjólk og brauð frá Selfossi,
og kökubrauð er allt bakað hér.
Við þurfum um 2 tonn af
kjöti á viku og Jh. tonn af fiski
og 500 lítra af mjólk á dag.
f öðru lagi sé ég um að raða
fólki niður i íþúðimar, og hef
ég hér spjaldskrá og veggtöflu
fyrir framan mig með nöfnum
þeirra sem hér eru, svo að
fljótlegt er að sjá hvar hver
einstakur er til húsa. Hér eru
2ft íveruhús með 17 herbergjum
bvert, og yfirleitt eru tveir
menn saman í herbergi en í
nokkrum þrír. Auk þess eru
Framhald á 9. síðu.
Ingólfur
Fró Liberíu til íslands og
hóvaðinn er óskaplegur
Þeir voru tveir með stóra
borvél og boruðu hverja hol-
una á eftir annarri í hart
bergið og fylltu þær jafnóð-
um með dynamittúbum. Há-
vaðinn af borvélinni var svo
mikill að ekki heyrðist.
mannsins mál svo að ekki var
árennilegt að reyna að taka
bormennina tali. En tækifærið
gafst er þeir þurftu að huga
að loftpressunni sem drifur
borvélina.
Um daginn hóuðu þeir
oklcur saman og héldu yfir
okkur fyrirlestur um jarð-
fræði, og það er ekki verra
að vita að þetta er fjögur
þúsund ára gamalt berg sem
við erum að bora og sprengja
hérna, sagði Gunnar Guð-
mundsson sjómaður úr Rvfk.
Með honum var að störfum
sænskur maður að nafni Asp-
lund, sem hefur unnið við
Búrfell nú í sjö mánuði, en
hefur unnið við boranir og
sprengingar í 13 ár víða um
heim, m.a. í Líberíu-
Við erum nú að bora 4 m
djúpar holur, en getum borað
allt niður í 20 m. Það tekur
10-15 mínútur að bora hverjá
holu og er sprengt í 100-200
holum í einu. Hávaðinn er ó-
skaplegur þegar við erum að
bora, sagði Gunnar, meiri en
í bítlahljómsveit. Eyrnarskjól-
in draga eitthvað úr, annars
væri maður orðinn heyrnar-
laus fyrir löngu. Fyrst eftir
að ég byrjaði, glumdi þetta j
eyrum mér á kvöldin eftir að
ég var hættur vinnu. En
þetta er annars ágæt vinna,
ekki verri en hvað annað, og
það má öllu venjast.
Á myndinni sjást þeir við
loftpressuna Asplund (t.v.) og
Gunnar.
1
I
i