Þjóðviljinn - 14.10.1967, Blaðsíða 1

Laugardagur 14. október 1967 ,— 32. árgangur — 231. tölublað.
Dæmdur fyrir skattsvik
□ Magnús Jóhannsson kaupmaður, Sunnubraut 18 í Kópavogi, eig-
andi verzlunarinnar Skeifunnar, var í sakadómi Reykjavíkur í gær
' dæmdur fyrir skattsvik og bókhaldsbrot í 6 mánaða fangelsi og 1.250.000
kr. sekt '(8 mánaða varðhald til vara). Þá var hann sviptur verzlunar-
leyfi og dæmdur til greiðslu málskostnaðar.

!

!
!
Áskorun frúnaSarráSs Dagsbrúnar:
Láunþegar myndi órofa samstöðu
og hrindi árásunum á lífskjörin
í g-ær barst Þjóðviljanum eftirfarandi ályktun er var sam-
þykkt einróma á fundi Trúnaðarráðs verkamannafélagsitis
Dagsbrúnar fimmtudaginn 12. október s.I.:
„Fundur í Trúnaðarráði Verkamanna-
félagsins Dagsbrúnar, haldinn 12. októ-
ber 1967, mótmælir harðlega þeim ráð-
stöfunum í efnahagsmálum, sem ríkis-
stjórnin hefur í dag kunngjört landsmönn-
um. Ráðstafanir þessar fela í sér mikla
kjaraskerðingu fyrir allt launafólk. Með
þeim er rift grundvelli allra kjarasamn-
inga, þar sem áformað er, að miklar hækk-
anir á vöruverði, sem nú koma til fram-
kvæmda, eigi ekki að hafa áhrif á kaup-
gjald, eins og lög og samningar segja til
um, heldur eigi fólk að taka á sig hækk-
anirnar bótalaust. Fundurinn bendir á, að
þessar ráðstafanir koma sárast við lág-
tekjufólk, þar sem hækkanirnar eru lang
mestar á brýnustu nauðþurftum almenn-
ings. Til þess að mæta fyrirhuguðum
verðhækkunum og álögum ætti kaup að
hækka um 8% samkvæmt gildandi lög-
um og samningum.
Fundurinn tekur eindregið undir þau
ályktunarorð miðstjórnar Alþýðusam-
bandsins, „að slíkum ráðstöfunum muni
verkalýðshreyfingin ekki una, hún stefn-
ir þvert á móti að því, að dagvinnutekj-
ur verði hækkaðar, svo að þær standi
undir mannsæmandi kjörum'
íí
Fyrir því skorar fundurinn á alla laun-
þega að mynda órofa samstöðu til þess
að hrinda af sér þessum árásum á lífs-
kjörin.“
!
i
!

TÆVA
*
Hvað segir maðurinn á götunni um gðgerðir ríkisstjórnarinnar? >
„Stiórnin fró, binqrof oq kosninggr"
□ Hinar þungu álögur ríkisstjórnarinnar voru
mikið umræddar í borginni í gærdag og hvar-
vetna mátti kenna reiði almennings yfir þeim.
Það var hafnarverkamaður hjá Togaraafgreiðsl-
unni er orðaði hug fólksins í borginni í gærdag,
þegar hann mælti svo í viðtali við Þjóðviljann:
Þetta er einiim of mikið
Þá hittum við á Faxagarði
Hjörleif Guðbrandsson, — hefur
hann unnið hjá, Togaraafgreiðsl-
unni um nokkurt \keið.
ÍEr þetta nú ekki einum of
Sið þessar álögur“, sagði Hjör-
leifur. Ég hef hitt marga að máli
í dag og hvergi er ' þessum
síðustu bjargráðaráðstöfunum
bót mælt. Þetta er líka ein-
stök ósvífni.
Hver hefur haft reiður á þess-
ari verðstöðvun. Undanfarna
mánuði hefur mér ýmislegt þótt
hækka. Alllt má hækka nema
kaupjð.
Við skulum endurskoða þessa
hluti, góðir braeður. Hjörleifur Guðbrandsson.
„Við eigum ekki nema eitf svar við svona stór-
felldri kjaraskerðingu: Stjórnina frá, þingrof og
nýjar kosningar.“
□ Hér fara á eftir viðtöl við fjóra hafnar-
verkamenn við vinnu sína á Faxagarði í gærdag:
Þetta er Ijótur boðskapur
Við gengum fram á Ivar Guð-
laugsson með hífukrókinn i
höndunum og inntum hann e/t-
ir áiliti hans á hinum þungu á-
lögum.
Það var ljótt að heyra boð-
skapinn í útvarpinu í gserkvöld
og það er ekki nema eitt- svar
við þessari stórfelldu kjaraskerð-
ihgu.
„Stjórnina frá, þingrof og nýj--
ar kosningar".
Verkamannalaun eru óveruleg
eins og allir viðurkenna í dag
og boða svona álögur á þessi
þurftarlaun er ósvífni.
Á síðastliðnu éri hafði ég 160
Framhald á 3. síðu.
ívar Guðlaugssou
Hvöss mótmæli Félags járniðnaðarmanrta:
Þörf er á samstilltum aðgeröum
Eftirfarandi samþykkt var gerð á stjórnarfundi Félags járn-
iðnaðarmanna föstudaginn 13. október 1967:
„Stjóm Félags járniðnaðarmanna mótmælir harð-
lega þeirri k'jaraskerðingu, sem forsætisráðherra boðaði
á Alþingi og kom til framkvæmda 12. og 13. þ.m.
Kjaraskerðing þessi er framkvæmd með stórfelldum
verðhækkunum á algengustu neyzluvörum og hækk-
un á ýmsum aimennum gjöldum heimila. Kjaraskerð-
ingin er þeim mun tilfinnanlegri sem atvinnutekjur
ýmissa launþegai—ekki sízt járniðnaðarmanna — hafa
á s.l. ári dregizt verulega saman vegna mmnkandi
atvinnu. Mun sú skerðing ein hafa numið allt að 25
til 30% 1 þeim tilfellum, þar sem öll aukavinna hefur
verið afnumin. Af þeim sökum var aukinn kaupmátt-
ur dagvinnulauna orðinn sérstök^nauðsyn.
Jafnframt lýsir stjórn Félags járniðnaðarmanna
furðu sinni á markleysi svonefndra „verðstöðvunar-
laga“ sem gílda til 31. þ.m. varðandi vöruverðshækk-
anir. Virðist nú auðsætt að tilgangur laganna hafi ver-
ið sá einn að hindra að launþegar gætu samið um
sanngjarnar kjarabætur meðan lögin væru í gildi.
Með hliðsjón af framangreindu hvetur stjóm Fé-
lags járniðnaðarmanna verkalýðshreyfinguna og heild-
arsamtök hennar til að beita sér fyrir samstilltum að-
gerðum til að hrinda þeirri kjaraskerðingu sem fram
er komin og tryggja nauðsynlega hækkun á kaupmætti
daglauna.
!
Verkamenn verða aðbergast
Við gengum fram á Sæmund
Guðmundsson við uppskipun á
Faxagarði 1 gærdag, en Sæmund-
ur hefur unnið sem hafnarverka-
maður ríflega 20 ár og var ó-
myrkur í máli.
Mér fiimst þetta ástand óþol-
andi og óafsakanlegt og ber
verkalýðshreyfingunni að bregð-
ast hart við þessum róðstöfun-
um.
Þetta er ótrúleg ósvífni að
bera slíkt á borð í dag eftir
linnulaust góðæri til sjávar og
sveitar undanfarin ár. f
Mér hefur skilizt, að þessar ó-
lögur nemi um nítján þúsund kr.
fyrir fimm manna fjölskyldu á
ári, — þar af er meira en helm-
ingurinn niðurgreiðsluvörur upp
á brýnustu nauðsynjar eins og
kjöt, mólk, ost, smjör, smjörlíki
og kartöflur.
er
Sæmtmdur Guðmundsson.
Nei, — góðir bræður. Við
Svo er sagt, að þetta sé verðum að taka upp baráttuna
kannski bara byrjunin sem eins- af miskunnarlausri hörku gegn
konar prófraun á fólkið.
bessum ráðstöfunum.
Yfirlýsingar móHlaus plögg
Niðri í lest var Baldur Bjama-
son að vinna um borð í Jörgen
Vesta við Faxagarð i gærdag og'
náðum við af honum stuttu tali.
Hann hefur unnið hjá Togara-
afgreiðslunni um nokkurt skeið.
Á dögunum las ég yfirlýsingu
A.S.1. í blöðunum og hugleiddi
þá sem svo: Hvað gagna nú
svona yfirlýsingar, sagði Baldur.
Þær erp ekki fimm aura virði
fyrir okkur verkámenn. Við skul-
um bara verá hreinskilnir. Svona
yfirlýsingar eru máttlaus plögg
og duga hvergi í baráttu. Það
þarf að tala við stjórnarvöldin
á öðru máli. En þetta hefur al-
menningur kosið yfir sig. Það er
kannski ekki fjarri lagi að við-
hafa danskt spakmæli um borð
i dönsku skipi: „Þeir sem ekki
heyra, þeir verða að finna.'1
„Maður á að borga hœrra af-
notagjald af útvarpinu." Er það
fyrir svona boðskap eins og var
hjá forsætisráðherra í gærkvöld.
Baldur Bjarnason.
Svona geta hlutirnir verið
kaldhæðnislegir f lífinu. Við
höfum alltaf verið að borgabrús-
an síðan þessi viðreisnarstjórn
tók við völdum og þetta versnar
með hverju ári. — g.m.