Þjóðviljinn - 22.12.1967, Blaðsíða 14

SlÐA — ÞJÖÐVTLJTNN — Föstudagur 22. desember 1967.
— Sheila. >að er Dane.
— Ég veit það.
í>essi rödd var eins og heitt
hunang-
— Ég verð að hitta big- I
kvöld? I dag?
— Nei, Dane, ég barf að
hugsa.
— Á morgun?
— Já.
— Ég el'ska 'big. Sheila.
Hún svaraði ekki strax, eins
og hún væri að verjast honum
eða sjálfri sér. — Ég veit bað,
Dane, sagði hún lnks. — Á morg-
un.
Hún gekk beirrt í fang honum.
Það var taug undir kverkinni
á henni, sem kipptist til begar
hann kyssti hana. Það - leið drjúg
stund áður en hann sagði nokk-
uð. Þá hélt hann henni fast
að sér og sagði: — Sheila, ég
vil að bú giftist mér.
— Ég veit bað, Dane.
Hún vissi bað-
— Þú ætlar bá að gera bað?
hrópaði hann.
— Nei.
Þette var eins og að stíga nið-
ur fæti bar sem átti að vera
brep, en var ekki. Auðmýking-
arbylgja flæddi um hann; og
allt í einu fór hann að hugsa
um föður sinn- Þannig myndi
föður hans líða; betta var refs-
ingin fyrir að hafa skipulagt
bennan ósóma. Var hún að hlæja
að honum? Hafði hún séð í gegn-
um hann frá upphafi?
Hann leit á hana með efa
í svipnum.
— Elskan min, ég er ekki að
forsmá big, umlaði Sheila, og
ELLERY QUEEN:
a
HARÐVIÐAR
UTIHURDIR
TRÉSMIÐJA
P. SK0LASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistoís
Steinu og Dódó
Laugav 18. fll. hæð Oyfta)
Sim) 24-6-16
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistota
Garðsenda 21. SIMI 33-968
fhún tók um höfuð hans með
Sbáðum höndum og kyssti hann
munninn.
— Ég er víst of tomæmur
itil að skilja betta.
— Ég elska big, Dane. Þú
jgetur fengið mig nú á stund-
■jinni. En ekki sem eiiginkonu.
Ekki sem eiginktmut? — Ertu
gift? Hún var gift ......
— Hamingjan góða, nei. Hún
fór að hlæja. Svo .leit hún fram-
aní hann og' án bass að mæia
orð, i gekk hún að barnsum, hellti
konjaki i staup og rótti honum.
Hann tók við bví dálftið hrana-
lega.
— Þú átt við bað, að bú viljir
sofa hjá mér, sagði hann. —
En bú viljir ekki giftast mér.
— Það er alveg rétt, ástin
mín-
— En bú varst að segja að bú
lelskaðir mig.
— Það geri ég.
— Þá skil ég betta ekki.
Hún strauk vahga bans. — Ég
býst við að bú hafir álitið sjálf-
an>big sæmilega frjálslyndan, en
svt> em í rauninni ósköp gamal-
'dags. Nei, ekki ennbá, Dane. Ég
verð að koma bór í 'skilning um
betta. Það er mikílvægt fyrir
okkur bæði.
Það sem hún hafði að segja,
var allt annað en hann hafði
búizt við. Hún minntist ekki einu
brði á Ashton McKefl: hún sagði
að hún hefði vitað bað um skeið
að hún elskaði hann.
— Ég tala aðeins fyrir sjálfa
mig, ástin mín — ég veit að
skoðanir mínar eru andstæðar
bjóðfélaginu og bað gæti ekki
brifizt ef allir höguðu sér sam-
kvæmt skoðunum mínum. Ég er
eigingjörn kona, Dane. Það er
ekki' svo<- að "skilj'a' a'ð" mér. sé
aívég'' sáma ’um' bað. sem1 kemur
fyrir annað fólk-r- en ég _hef
mestan áhuga" & bví' sem shertH
ir sjálfa: mi'g betta: stutta: líf 'Sefn
.okkur er gefið. Ég er v&t efnis-
hyggjumaður- Hugmynd mín um
ást gerir ekki ráð fyrir hjóna-
bandi, bað er allt og sumt. Ég
tala auðvitað aðeins fyrir sjálfa
mig, en ég er mótfallin hjóna-
baridi éins ogbáðkemurmér fyr-
ir sjóriir. Það er jafrióhugsandi áð
ég geti' orðið' 'hamingjusöm ■'í
hjónabandi og að ‘ég ’ afneiti heim-
inum og gangi í klaustur.
— Ef til vill eru ast og 'hjóná-
band óaðskiljanleg eins og hest-
ur og vagn, " eiris-og stendur ' f
vísunni, 'h'élt' Sheilá áfram og
tók uro■" kalda' hönd hans. —
En ég er kvenmaður á atómöld.
í mínum ’augum er ' hringur á
firigri álíka og hringur. í nefi.
Nútíma hjónaband er ekki arin-
áð en S'krípaleikur.' Og bess vegna
eru hjónaskilnaðir blómleg at-
vinnugrein hjá okkur. Ég get
ekki kingt hræsninni í satnbandi
við hjónaböndin,' svo áð ég geng
framhjá bcini. Geturðu ímyndað
bér að ég myndi sitja vaggandi
og tillaridi eftir tíu ár í hús-
tetri boktu vafningsviði hjá
smáfossi?
Hún hló. Hann horfði á hana
og andlit hans var sviplaust.
— Meinið er, auðvitað, að ég
barf ekki á karlmanni að halda
til að sjá fyrir mér. Ég hef
enga börf fyrir peningana bína
ég er sjálf vel birg. Ég' er ekki
að sælast eftir hækkun í bjóð-
félagsstiganum; ég er sjálf í
býsna öruggum sessi. Og ég
myndi ekki verða háð velgengi
bínu í starf bvi' að ég er sjálf í
starfi sem ég hef áhuga á. Og
auk bess er frami minn begar
tryggður, en bú ert á byrjunar-
stigi- Hjónaband er ágætt fyrir
konur í borgaralegu bjóðfélagi...
— Hvað um böm? spurði Dane
beiskur f bragði. — Er ekki
gert ráð fyrir bömum f bessari
framúrstefnuheimsskoðun binni?
— Ekki endilega. Látum bá
ingnum
um að fjölga mannkyninu, sem
geta ekki skapað neitt annað-
Guð má vita að bað er nóg af
slfku fólki. Mér bykir vænt um
börn, engu síður en öðrum kon-
um, en í bessu lífi verðum við
oft að velja. Ég hef valið fyrir
sjálfa mig, og móðurhlutverkið
er ekki í mínum verkahring. Og
nú sérðu, Dane, hvers konar af-
styrmi bú ert orðinn ástfanginn
af
— Ég sé bað, já, sagði hann.
— Við getum orðið hamingju-
söm án hjónabands. Svo framar-
lega sem við erum ástfangin.
Skilurðu bað ekki, elskan mín?
Honum sýndist áhyggjusvipur
í augum hennar. Riddaramennska
hans var nú liðin hjá, sömuleið-
is reiðin og leiðinn. Eftir var að-
eins tómleiki.
— Nei, Sheila. ég geri bað
ekki. Ég ætla ekki að segja að
bað sem bú leggur til sé ósið-
legt — til fjandans með bað.
Það er verra. Það er óhagkvæmt.
Sé hjónaband an ástar andstyggð,
bá er ást án hjónabands bað líka.
Hún verður að læðast í stað bess
að gangá, híma í skuggalegum
horrium, fela sig —
— Ég held nú síður, hreytti
Sheila út úr sér. Hún hnykikti
til höfðinu og rödd henriar var
kuldaleg. — Þú talar eins Dg
skólástrákur, veiztu bað? I gær-
kvöld — bá gerðirðu bér að
góðu koss í myrkri. Svei mér
bá, Dane? Og nú betta bla-blá
tal. Hvað kemur næst? Ætlarðu
kannski að segja mér að bú
hafir haldið bér hreinum fyrir
litlu, skírlífu konuna bína?
Munurinn á okkur er sá, að bú
ert rómantískur, og ég er raun
sæ frarn f fingurgóma.
Þarna var hún bá — fordæðan
sem leyndist í hverri konu, víg-
tennur sem glitti í. bitið —
Hann hafði álitið sjálfan sig
óskðp venjulegan mann, sem
naut lífsdne eftir föngum. Og
bárna var Sheila og með orð-
um sínum háfði hún gert hann
að — hvað hafði hún kallað
hann? — skólastrák! Hann horfði
á hana og honum fannsthann
hafa fjarlægzt hana. Það vottaði
ekki fyrir hlýju eða kvenleika í
reglulegu andliti hennar. Það var
eins t»g á grískri höggmynd, slétt
og órætt með leyndarmál grafin
í fortíðina. Lífsviðhorf hennar
voru honum jafnfjarlæg og Iffs-
viðhorf hans voru fjarlæg móð-
ur hans. Ef til vill var hann
enn skólastrákur innst inni:
skemmtu bér meðan bú ert laus
og liðugur, heftu biS síðan f
hjónabandi — skemmtu bér lfka
eftir á, ef bú kemst upp með
bað.
En skoðanir Sheihi virtust ó-
háðar öíllum venjum. Hann var
sannfærður um að hann myndi
aldrei komast með tærnar bar
sem hún hafði hælana, og hann
var jafnviss um bað lika, að
hann langaði ekki til bess. Og
bó .... honum datt í hug setn-
ing sem hann hafði stundum
gert gye að: Þú ert bræll hinn-
ar fríðu frúar.
Það var eins t»g hún vissi
bað, bví að hún hló ögn við;
og jafnvel betta lága hljóð fyllti
harin brá.
— 0, Dane, vertu ekki svona
harmbrunginn á svipinn, hrópaði
hún. — I stað bess að vera giftir
elskendur, bá verðum við elsk-
endur, bað er allt og sumt- Dane
.... bú ætlar bó ekki að segja
mér að bú hafir aldrei verið við
kvenmann kenndur? Hún horfði
á hann með skeifingu í svipnum.
Hann var feginn að hún brosti
ekki begar hún sagði betta, ann-
ars hefði hann ef til vill ráð-
izt á hana- Konjakið hafði að-
eins lægt öldurnar andartak;
hann heyrði hina skelfilegu suðu
fyrir eyrunum. Varlega, sagði
hann við sjálfan sig; hafðu stjóm
á bér. Hann fánn að hnefar
hans krepptust.
— Jú, ég hef bekkt konur, en
bér hlýtur að finnast ég skelfi-
lega gamaldags. Vegna bess að
ég er einnar konu maður. Jæja,
ég hef fengið minn skerf af
vonbrigðum. Og betta virtist
vera af bví taginu.
— Ó, Dane. Hún bokaði sér.
ögn frá honum. — Þú segist
vera einnar konu maður. Attu
ekki við að bú sért einnar konu
maður í einu? Og bað er ein-
mitt bað sem mér líkar. Ég gæti
ekki hugsað mér neitt annað.
Ég vil ekki eiga big með neinni
annarri. I rauninni skilur ekki
mikið á milli. Er bað ekki rétt
hjá mér? Hann beit fastar á
vörina, og Sheila sagði: — Ég
á ekki við það, að ég myndi
aldrei taka hjónaband í mál. I,
rauninni yrði bað hlutverk bitt
að sýna mér að hjónaband —
mitt og bitt — sé það sem ég
vil í raun og veru.
— En ég vil ekki hjónaband
eins og nú standa sakir, ekki
einu sinni þótt þú eigir í hlut.
Ég er eins manns kona í senn,
og núna gæti ®á maður verið
bú. En bú verður að skilja, að
bótt ég vrði b'n ot* pinungis bín,
Engin verðhækkun
— LEIKFÖNG í ÚRVALI —
góð — falleg — ódýr.
☆ ríér *
GJAFAVÖRUR
Allar á gamla verðinu.
☆ ☆ ☆
Notið þetta einstæða tækifæri. — Það borgar
sig að verzla hjá okkur.
VERZLUN GUÐNÝAR
Grettisgötu 45.
CHERRY RLOSSOM-skóábnrðnr:
Glansar beinr. endlst betnr
SKOTTA
— Ég passa stundum fyrir þessi hjón. Þau eru ágæt enda þótt
þau eigi hvorki ísskáp né sjónvarp!
Drengja-jólajakkarnir
komnir, einnig buxur og skyrtur.
Smekkleg og ódýr vara.
Póstsendum um land allt.
O. L. Laugavegi 71
Sími 20141.
Gerið við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJÖNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi. — Sími 40145.
Lótið sfilla bílinn
Önnumst hjóla-. Ijósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti. platínur, ljósasamlokux
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. simi 13100
Hemlaviðgerðir
• Rennun; bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 - Sími 30135.
Bifreiðaeigendur
Þvoið, bónið og sprautið bílana ykkar sjálfir. Við
sköpum aðstöðuna. Þvoum og bónum ef óskað er
Meðalbraut 18, Kópavogi.
Sími 4-19-24.
Áuglýsingasími Þjóðviljans er 17500