Þjóðviljinn - 02.02.1968, Blaðsíða 8

3 SfÐA — I>i3iCteVlin*íIMN — Fasfwdagttr S. fótalSar 1068.
um Raroons. Við getum saruiað
þaS.
— Að hann hafí verið elskhugi
hennar, hvæsti Ellery, — eða að
hann hafí ekki verið það?
— Að hann var það ekki. Nafn-
ið á síðustu teikningu Sheilu
Grey sannar það ótvirsett. Þegar
Ramon sagðist aldrei hafa átt
vingott við Sheilu, látum við gera
rannsóknarstofu-áthugun á teikn-
ingunni sem „Lafði Norma“ stóð
skrifað á. Ég veit ekki hvaða að-
ferðir voru notaðar á rannsókn-
arstofunni — amóníumsúlfíd eða
útfjólubláir geislar — en hvort
heldur sem var, þá var árangur-
inn jákvæður. Og'það sem þeir
fundu, getur staðizt fyrir hvaða
rétti sem er.
— Undir orðunum „Lafði
Norma“ á teikningunni, fundu
þeir annað nafn.
Ellery hafði orðið fyrir mörg-
um áföllum um dagana, en hann
efaðist þó um, að sér hefði
nokkurn tíma orðið eins mikið
um og þegar faðir hans kom með
yfirlýsingu sína þennan grá-
myglulega janúardag. Ef til vill
höfðu hinar löngu vikur á sjúkra.
húsinu sljóvgað hugarstarfsemi
hans og þegar hann áttaði sig
varð áfallið þeim mun skelfi-
legra. Honum fannst sem hann
hefði fengið rothögg.
Hann skyggði með hendi fyrir
augu og hugmyndirnar þutu um
heila hans með ofsahraða. Hvert
svo sem nafnið var, ,þá var það
bersýnilega ekki Norma; því
hafði nafn Ramons ekki lagt
<gnlineníal
Önnumst allar viðgerðir á
dráttarvólahjólbörðum
Sendum um allt land
Gúmmívinnusiofan h.f.
Skipholti 35 — Reykjavík
Sfmi 31055
Smurt brauð
Snittur
brauð boer
VIÐ ÓÐINSXORG
Sími 20-4-90.
Hárgreiðslan
Hárgreiöslu- og snyrtistola
Steinu og Dódó
Laugav 18. Hl. hæð (lyfta)
Sími Æ4-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistota
Garðsenda 21. SIMI 33-968
ELLERY QUEEN:
fjórða
hliðin
á
á ganda roannmum og hristí
hann til eins og tuskubrúðu.
Ellery reikaði í áttina til þeirra,
en fætumir sviku haxm; hann
datt. Það var að lokum faðir
Danes sem beitti kröftum sínum
og dró hann burt frá lögreglu-
fulltrúanum.
Gamli maðurinn hallaði sér
aftur á bak, tók andköf og hélt
um hálsinn.
Og nú var eins og straumrof
hefði orðið og Dane lyppaðist
niður. Hann tók báðum höndum
um andlitið og fór að gráta.
— Ég þoli þetta ekki lengur, ég
er þreyttur. Ég gat ekki látið
hana í friði. Júdý! Fyrirgefðu,
Júdý, Júdý .... Nú veiztu hvað
er athugavert við mig. Þetta var
að gera mig vitstola, þetta sem ég
hafði gert Sheilu. Það var nógu
þríhyrningnum
henni til bókstafina; það var því
engin ástæða til að ætla að Ra-
mon hefði verið forgöngumaður
Danes um ástir Sheilu; bílstjór-
inn ságði því satt; ke'nningin um
fjárkúgara og morðingja í einni
og sömu persónu féll um sjálfa
sig og Ramon var hvítþveginn, af
blóði að minnsta kosti.
Morðingi Sheilu Grey var allt
annar.
Honum hafði skjátlazt gersam-
lega.
Gersamlega.
Þurrleg rödd Queens fulltrúa
rauf hugsanir hans. — Sjáið þið
til, einhver hafði notað blekeyði
— flaska af honum stóð á borði
Sheilu — á upphaflega nafið á
teikninguhni, handprentaði síðan
„Lafði Norma“ ofaná. Takið eftir
að ég segi „handprentaði"; vegna
þess að nafnjð undir „Lafði
Norma“ var handskrifað. Og það
var vandalaust að þekkja skrift
Sheilu Grey.
— Ég sá enga útviskun, taut-
aði Ellery. — Blekeyðir. Ég ætti
að fara aftur í smábarnaskóla.
Pabbi, hvaða nafn stóð þarna
með skrift Sheilu?
Fulltrúinn þreifði niður í
tösku og tók upp ljósmynd af
neðsta hlutanum af síðustu teikn-
ingu Sheilu Grey. Hann rétti Ell-
ery hana, og hin flykktust að
honum og tróðust dálítið.
— Þarna kemur það, sagði Ell-
ery og kyngdi.
Tvö orð með kunnuglegri skrift
Sheilu Grey komu skýrt fram
undir# orðunum „Lafði Norma“,
eins og drauganafn.
Lafði Edna.
— Lafði Edna, sagði Ellery með
erfiðismunum og þau hin störðu
agndofa. — Edna — sömu stafir
og í Dane.
— Hún ætlaði sem sé að nefna
sýninguna í höfuðið á yður, sagði
Queen fulltrúi við Dane og Ellery
þagði, lamaður og niðurdreginn.
— Hún hlýtur að hafa gert þetta
áður en upp úr sauð ykkar í milli.
Og teikningin lá á skrifborði
hennar þetta kvöld. Og fyrst
Ramon kemur ekki til greina,
hver er þá eini maðurinn sem við
vitum að var nærstaddur og hafði
fulla ástæðu til að má út Ednu-
nafnið á teikningunni og skrifa
„Norma“ í staðinn til að varpa
grun á Ramon — hafið þér nokk-
uð um það að segja, Dane?
Dane svaraði ekki. Andlit hans
var að breytast á hinn skelfileg-
asta hátt. Það var eins og allir
andlitsdrættir hans losnuðu úr
reipunum samtímis. Óhugnanleg
glóð brann í augum hans. Hann
gerði ýmist að kreppa hnefana
eða teygja úr fingrunum. Og
hann gaf frá sér lág, ’óskilijanleg
hljóð.
Síðían rak hann upp æðislegt
öskur og flaug á Queen fulltrúa.
Árásin var svo snögg að full-
trúinn átti sér einskis ills von.
Áður en hann kom vörnum við,
hafði Dane gripið um kverkarnar
slæmt í fyrra skipti, þegar
minnstu munaði að ég kyrkti
hana. En þegar ég trylltist aftur,
eins og þetta hræðilega kvöld .. .
ég kom til baka, ég réð ekki við
mig. Ég sagði ykkur að ég hefði
komið til baka eftir að hafa geng.
ið og gengið um fyrir utan. En
það sem ég sagði ykkur ekki var
það, að á leið minni inn í. húsið
aftur, sá ég Ramon laumast inn
— hann var sýnilega að laumast.
Ramon — að læðupokast upp í
íbúðina til Sheilu, gegnum vöru-
lyftuna ....' bá rifjaðist það upp
fyrir mer, þessi undarlegu símtöl,
loðin svör hennar þegar ég hafði
verið viðstaddur. Ef þessi símtöl
hefðu nú ekki verið frá föður
mínum, eins og ég hafði haldið?
Ef .... ef hún héldi nú líka við
Ramon? Við bílstjóra föður míns,
hamingjan hjálpi mér. Ég fór upp
á eftir honum, hann sá mig ekki
vegna þess að ég fór upp aðalinn-
ganginn. Ég fór svo hljóðlega að
þau heyrðu ekki til mín. Ramon
var að tala inni í vinnustofunni
og það heyrðist uml í Sheilu við
og við — ég heyrði ekki orðaskil
— en mér fannst raddhreimur
hans «vo kumpánlegur og hann
hló einu sinni eða tvisvar .... á
þann hátt .... ég var sannfærður
um að þau væru elskendur.
Hvaða annað erindi gat hann átt
til hennar? Mér datt aldrei í hug
að hann væri að kúga fé út úr
henni. Ég hugsaði um það eitt
hvað þetta væri svívirðilega and-
styggilegt af henni .... Hann var
ekki lengi inni, en ég heyrði hann
segja að hann kæmi aftur og ég
taldi víst að hann ætlaði að koma
og gista hjá henni og ég var svo
tryOtur atf afbrýðisemi og auð-
mýkingu að ég skalf frá hvirfli til
ilja. Og svo náði ofsinn tökum á
mér. Og mér tókst að stöðva
skjálftann — mér stóð alveg á
sama um Ramon, hann skipti
engu máli, hann var bara ómerk-
ingur, en það var Sheila, Sheila
.... Og svo tók ég byssuna úr
skúffunni og ég var ekki lengur
skjálfhentur, og ég gekk að
vinnustofudyrunum og hún sat
vig skrifborðið og var að tala í
símann og ég miðaði beint á þetta
svikula, kalda hjarta, og hún féll
fram yfir sig og síminn datt úr
hendi hennar og ég tók tólið og
lagði það á aftur .... Og það var
eitt enn. Ég vissi hvernig hún gaf
tízkusýningum sínum nöfn, vegna
þess að hún hafði sagt mér það,
hún hafði sýAt mér nýju' teikn-
inguna sem hún hafði lokið við
og nafnið mitt bundið í bókstöf-
unum „Edna“. Ég var undarlega
kaldur og rólegur og vissi að
nafnið mátti ekki finnast, því að
ef til vill dytti einhverjum í hug
að „Edna“ væri vísbending um
að ég væri núverandi elskhugi
hennar, eða fyrrverandi, og þess
vegna leitaði ég í teikningunum
á vinnuborði hennar og fann
fullgerða teikninguna með nafn-
inu „Edna“. Ég þorði ekki að
eyðileggja hana, vegna þess að ef
til vill var hún komin á skrá, svo
að ég notaði blekeyðinn, svo að
nafnið hvarf. Svo datt mér nokk-
uð í hug. Það gæti vel verið að
grunur félli á mig. Ef ég setti
annað nafn á teikninguna, notaði
stafi sem leitt gætu lögregluna á
villigötur. Ég gæti alltaf bent lög-
reglunni á hvað nafnið táknaði,
ef hún sæi það ekki af sjálfsdáð-
um .... Ég sá í skyndi að auð-
velt var að gera nafn úr stöfum
Ramons. Ég efaðist ekki um að
hann væri elskhugi hennar, ekki
andartak — og, já, Ramon hafði
verið í íbúðinni nokkrum mínút-
um áður og ég var honum ofsa-
reiður .... Ég gerði hann tor-
tryggilegan með því að hand-
prenta orðin „Lafði Norma" yfir
það sem ég hafði máð út — ég
hafði engan tíma til að reyna að
stæla rithönd Sheilu.
Þetta jók ekki nema fáeinar
mínútur .... Pabbi, mamma,
Júdý, mig tekur þetta svo sárt,
svo sárt, það er einhver þver-
brestur í mér andlega, hefur allt-
af verið frá því að ég var barn.
Og svo gekk allt úrskeiðis. Fyrst
varst þú ákærður, pabbi, Það
hafði mér aldrei dottið í hug. Síð-
an þú, mamma — það var hræði-
legt. Já, þið verðið að trúa því
að ég hefði aldrei látið koma til
þess að þið yrðuð dæmd fyrir
þetta. Ef allt annað hefði brugð-
izt, ef Queen hefði ekki fundið
einhver úrræði, ef barþjónninn
hefði ekki fundizt eða þetta hefði
ekki komið á daginn með sjón-
varpsdagskrána, þá hefði ég gefið
mig fram og játað. Það hefði ég
gert. Þið verðið að trúa mér. Ég
hefði játað ....
Sheila, Sheila!
ENDIR.
SKOTTA
• ÚTILOKAR SLÆMAN ÞEF
• HINDRAR AD MATUR ÞORNI
• VINNU- 0G SKÓLANESTI ALLTAF SEM NÝTT
ROBINSON^ OMIVGE SQtJASH
má blanda 7 sinnnm með vatnl
Ég hefði átt að búast við þessu! Pabbi bauðst nefnilega tii
að hjálpa mér með heimaverkefnin.
ÚTSALA - ÚTSALA
Stórfelld verðlækkun á öllum vörum verzlunar-
innar. — Notið þetta einstaka tækifæri og gerið
góð kaup.
ALLT Á AÐ SELJAST!
VERZLUN GUÐNYJAR
Grettisgötu 45.
BÍLLINN
Gerið við bíla ykkar sjólf
!Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BlLAÞJÖNDSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
Látið stilla bílinn
Önnumst hjóla-. Ijósa- og mótorstillíngu
Skiptum um kerti. platínur, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BtLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðgerðír
• Rennun; breansuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 - Simi 30135.
$