Þjóðviljinn - 12.05.1968, Blaðsíða 10

I
*
10 SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Sunnuidaguir 12. rnaa' 1968.
ELIZABETH SALTER:
RODD
PÁFUGLSINS
11
hafi verið viðstödd l>egar t>að
gerðist.
Hamin. hugsaði sig uim. — Það
er ihugsanilegt en ekki lítolegt
— Att hverju etoki?
— Vegna ópsins.
í>au voru trufluð, áður en hann
gzrt ekýrt þetta nánar. Des
Brafce kom inn með brotnaplötu
í hendinni.
— Tíimi með tenór, Pat „O
Sole Mio“ með Gigli í snaitri
í staðinn, þá ertu indæl. Nei.
sælil vertu Jim.
Breytingin á röddinni var aiug-
Ijós; hann varð sitrax undirgef-
inin. — Fyrirgefið að ég skuli
æða svona inn, satt að segia
notaði ég plötuna sem átyilu
til að fá tmkifæiá til að tala
við þig. Ég verð að losnai við
Rosie. Hún sdtur inni í útvarps-
sal og er að gráta úr sér aug-
un og það er auglýsingadagskrá
hjá mér eftir þrjár minútur.
— Geturðu ekJri taílið hana
á að fara heim? Pat rétti hon-
um aðra plötu.
— Nei, með engu móti. Hún
er í reglulegu kasiti. Hún stagl-
ast á því æ ofaní æ að hún
hafi drepið Nonman r>g allt mögu-
legt rugl.
— Af hverju ætti það að vera
rugi? sagði Lake.
Brace leit ringlaður á hann.
— Rosie? Svona stelpukjáni
eins og Rosie?
— Annað eins hefur nú heyrzt
og að steipukjámEr myrtu menn.
Nei, alveg róglegur, Des, þúþarft
etókd að verða svona óttasleginn
á' syipinn, ég held alls ekki að
hún hafi gert það. Komdu með
hana, ég stoal tala hana til.
— Þakka þér fyrir, Jim, þetta
er ttallegt að þer.
Brace kom fljótlega ti'l baka
með grátandi stúlkuna. Það var
hörmung að sjá stúlkutetrið.
Andlitsfarðinn var í fletokjum
á vöngunum og brúðuaugun voru
svo grátbólgin, að það rétt rif-
aði í þau.
— Segðu ökfcur aflit aff létta,
Rosie, sagði Dake.
Hún hallaði sér að honum og
nýtt táraflóð uppíhófst. — Ó,
Jim, ég drap hann.... ég drap
Norrnan.... ég veit* það....
— Heyrðu nú, Rosie, stiílltu
þig og hættu þessu þvaðri, sagði
Pat reiðilega og vonaði að það
fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18. III- hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-968.
gerði sitúlkunni hverft við svo
að hún tæki sönsum.
Það stóð heima. Rosde hætti '
móðursýkissnötotinu og sagði með
ögn meiri stillingu: — Þetta er
satt, Pat. Ég hitti hann í gær,
fyrir.... fyrir úffsendinguna.
Við.... við druktoum saman te
hjá Lindy. Ég gat ekki sagt frá
þessu á fundinum, Pat. Mér var
það ómögulegt.
— Haltu áfram, Rosie, sagði
Lake.
— Hann hafði.... þaö er heil
eiMfð síðan hann bað mig að
koma.... og svo sagðd hann í
gær að hann eflskaði mig og....
og, ég gæti ekki haldið áfrám
að segja nei, Jim. Eií'gin stúlka
gat til lengdar hafldið áfram að
segja nei- við Norman, var bað?
— Býsna fáar, samsiniruti Lake
og leit á Pat.
— Og ég sagðd já, og hann
sagðisff ætla að segja henni það
sama kvöldið og....
— Segja hverri það, Rósie?
— Hinni.... hann ætlaði að
hitta hana og hann sagðist ætla
að segja skilið við hana. Hann
talaðt ósköp iflila um hana....
hann sagðist vera hundleiður á
henni og ...'. og.... æ, getið
þið ekki skiiið að hún hlýtur
að hafa.... hlýtur að hafa....
Nýtt kast í uppsiglingu. Pat
sagði myndueflega: — Svona,
Rosie, við skulum fá þetta á
hreint. Norman bað þig að verða
ásbmey sdna og þú sagðir já.
Svo sagðist hann ætla að gera
upp sakimar við kvenmanninn,
sem hann ætlaði að hitta í gær-
kvöldi. Liggur bannig í mál-
inu?
Rosie leit upp, blá augu henn-
ar voru fúl'l sff sársauka. — ó,
Pat, þetta lætur svo hræðilega
í eyrum þegar þú segir það á
þeiman hátt.
— Hver var hún, Rosie? spurði
Lake.
— Hann saeði mér bað ekki.
Sveimér bá, bað er alveg satt-.
— Sagði hann bér hvenær
hann ætlaði að hitta hana?
— Nei.
— En þú sagðist hafa séð
hann aka einan framhjá hús-
inu þínu í gærkvöldi eftir út-
sendimguna?
Hún leit á hann flóttalegu
augnaráðd. — Það er satt, Jim.
—■’ Jæja, hlustaðu þá á mig,
Rosie. Það véit enginn hver
myrti Norman. Það er því
ástæðulaiuist að þú sért að aesa
þig upp yffir þessu, fyrr en meira
er vitað um það. Farðu núheim
og reyndu gleyma ölluþessu.
Raunverulegur sárssiukaisivipur
gatf grátbólgnu andlitinu vissan
virðuileitóa. — Ég get etótói gleyrnt
Norman, Jim. Ég get aíldrei
gleymt Norman. Hann var eini
maðurinn sem ég hef notótóum
tíma eflskað.
Lake fylgdi henmi til dyra og
lokaði á eftir henni. — Aðeins
tuttugu og tveggja ára, Pait, og
Normam var ffimmittfu og ejö.
Eimi maðurinn sem hún hefur
nokfeum tírna elsfeað.
— Hún er nógu ung til að
jafna sig á þessu, vesflings
stelpufejáninm. Heldurðu að þetta
haffi við eitthvað að styðjast?
— Ef tdl vitE, eff hægt er að
treysta Rosíe.
— Hún sagði saitt um þessa
konu, það er ég viss um.
— Það er ég lífea.... um
þessa konu. En ég er eklki alveg
eims öruggur um það sem hún
sagði um sj'álfa sdg.
Cox Beaveœs stafefe höfðinu
inn fyrir og urraði ólundarlega.
—. Sá gataili er að kaMa á þig,
Jíim. Þeir eru búmdr að sam-
þykkja tálhögunina á laugardags-
kvöldið og vilja ffá mig og þig
tíí að koma þvi í fastar skorð-
ur.
— Hver verður nýi feynndr-
inn?
— Þessi morutrass hann Deve-
refll, að sjálfsögðu. Hver annar.
— Ég held það sé ágætt val,
Oox.
— AHt í lagi, lagsi, ef hann
er eftiriætið þitt, þá verði þér
að góðu. Ertu að koma?
— Segðu S.B. að ég komi eft-
ir amdartafe.
Cox hvarf úr gættinni en feom
afftur í ljós eftir andartak og
sagði:
— Einhver virðist hafa séð
svo um, að ekki yrði um neitt
val að ræða í sambandi við
nýja kynminm. Ég hefld því hafi
verið komið í kring með þvi að
gera Norman gamia óiskaðfleg-
an, — það er nú mitt álit.
Þegar Cox var farinn, sagði
Pat: — Skiflurðu nú, Jim, hvað
ég átti við með því sem ég
sagði um starfsffólkið?
Lake sat í þunguim þöntoum.
Eftir stutta stund reis hann á
fætur og kinfeaði kolli eins og
hann hefði tekið ákvörðun.
— Ég ætla að bjóða aðstoð
mtfna. Það er það minnsta sem
ég get gert.
— Er ekki hættulegt að hjálpa
lögreglunni?
— Ég get efeki ammað. Ég var
eini maðurinn í Ramatta sem
ekiidi Normam. Góður lögreglu-
maður hlýtur að vita hvemig
hann á að ffæra sér það í nyt.
Hann horfði á hana og hrukkaði
ennið. — Fyrst við erum að
taila ium hættu, þarftu þá endi-
lega að ktima aftur í kvöld til
að vinna?
— Þú heyrðtfr hvað Thelmai
sagði.
— Veldu einkennislag áður en
þú ferð heim.
— É" get það ekfei. Pabbi
á von á gestum í matinn. Hann
bað mig sérstafelega um að vera
heima.
— En i fyrraimálið?
— Það útheimtir morgunmat
fyrir allRir aldir. Pabbi er ekki
sérlega þægilegur í þeim effn-
um. Það truflar dagleg störfhans
í sambamdi við páfuglana.
— Er öryggi þitt honum efeki
meira virði en páfuglaimir?
— Fyrst þú orðar það þammig,
þá held ég það reyndar.
— Komdu þá heldur snemmai
í fymamáflið. Hann gekk til henn-
ar og tók um hendur hennar.
— Lofaðu mér því að ' koma
ekfei aftur í kvöld til að vinina.
Bftir það sem gerzt hefur....
lofaðu mér þvtf að Mða til morg-
uns.
Hún tók eftir áhyggjusvipn-
um í augum hams og varð snort-
in.
— Ég löfla þvtf, sagði hoin.
Það var ekki fyrr en 'hann
var faiinn, að hún miumdi eftir
nýju reglunni. S.B. haffði áfeveð-
ið að húsið skyldi vera læst til
öryggis þanigað til Doliy Jaofes
kæmi tolukfcam níu uim nuarig-
undnn. Það reið baggaimuninn.
Háiftími væri ekfei nægur ttfmi
handa henni. Hún var tilneydd
að koma til baka seinna um
kvöldið. Jim myndi skilja það,
þegar hún útsfeýrði það fyrir
honum.
Hamingj-an mátti vita hvórt
hann hafði edtthvað fyrir sér
í sambairadi við þessa haettu.
Des Brace var á vaikt og , Jas
gamli var í anddyrinu. Hún hafði
svo iðulega umnið frameftir á
kvöldin, að það virtist fráleitt
að óttaot það. En hún varð að
muna að Normam Free hafðd
verið myrtur í gærkvöldi. Og
hver viissi nerna morðinginn væri
hér í húsinu.... mitt á meðail
þeirra á þessari stundu.
Það var ónotaleg tiflhugsun.
Plötusaifnið var í kjail'laranum.
Þrem hæðum neðar er útvarps-
salur B. Og Jas var gamiaíll mað-
ur.
Don? Já, Don Brobank kom
i kvöldverðinn til þeirra. Fað-
ir henna>r hafði boðið honum,
og það hafði reyndar komið á
óvart, því að hann hafðd annars
ekki sérfega hagstætt álit á rit-
stjóranum.... En hún vissi að
Don þurffti að koma við á blað-
inu seinna um kvöldið. Hann
gæti komið tíl baka og sótt hana
þegar hún væri búin að vinna.
Dwi var ágæt lausn á vand-
anum.
SKOTTA
KROSSGATAN
Lárétt: 2 bull, 6 afhemdi, 7
heiðarleg, 9 titill, 10 á, 11 aff-
komamda, 12 nhm., 13 skairt-
gripur, 14 xjeiðarfæri, 15 stein-
tegund.
Lóðrétt: 1 druslast, 2 innyfli,
3 gáffuð, 4 slagur, 5 ttfzkuverzi-
im, 8 húð, 9 innantóm, 11 fal-
lega, 13 eyiktáirmark, 14 ónefnd-
ur. >
Lausn á síöustu krossgátu.
Lárétt: 1 leggur, 5 árs, 7 ós,
9 álka, 11 rýf, 13 ill, 14 ama,
16 él, 17 yxn, 19 Skimar.
Lóðrétt: 1 ljórar, 2 gá, 3 grá.,
4 usili, 6 hailldr, 8' sýr, 10 klé,
12 fnyk, 15 axi, 18 nm.
Plaslmo
ÞAKRENNUR OG NIÐURFALLSPÍPUR
RYÐGAR EKKI
ÞOLIR SELTU OG SÓT,
ÞARF ALDREI AÐ MÁLA
MarsTrading Company hf
IAUGAVEG 103 — SlMI 17373
UG-RAUÐKÁL - IMHtA GOTT
Donmi ætllar sér að verða þjóðllagasöngvari þegar hann hefur
elfind á að fa sér gítar og hættir í mútum.
FÍFA auglýsir
Ódýrar gallabuxur, molskinnsbuxur, terylene-
buxur, stretchbuxur, úlpur og peysur. -r- Regn-
fatnaður á böm og fullorðna.
Verzlunin FÍFA
LAUGAVEGI 99 —
(inngangur frá Snorrabraut).
BÍLLINN
við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. —• Bílaleiga.
BÍLAÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
Lótið stilla bílinn
Qnnumst hjóla- ljósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti, platínui*, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100.
Hemlaviðgerðir
• Rennum bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf. "
Súífarvogi 14 — Simi 30135.
Smurstöðin Sætúni 4
t ' ■
Seljum allar tegundir smurolíu. Við smyrj-
um bílinn vel. — Opið til kl. 20 á föstudög-
um. Pantið tíma. — Sími 16227.
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500