Þjóðviljinn - 14.05.1968, Blaðsíða 10

10 SfiM — ÞJÖBVIL.HiNIN' — ferfiðáiKteigta' 14. ms& 1968.
12
6. kafli
— Kaffifi á aö vera svart og
sætt, sagðd Mattsom. ofursti roeð
mymdiuiglieiik. — Ég vil ekki sjá
'þetta þunna, beiska skolp. Syk-
ur, Violet? -
— Þökk fyrir, kæri ofursti.
Ég er afLveg saimmáila. Tvo mola.
— Don?
— Ned, þökk fyrir, ofursti.
Éafuðleitar brúnir ofurstans
Ijrftust. Hann var ekki maður
sem kærði sig um andmæli.
Stundarkorn hðlt hann sykur-
stönginnii yfir bolla Brobanlks,
rétt eins og löngun hans til að
setja sykurinn í bollann, aetlaði
að vérða yfirsterkari vilja gests-
ina En svo sigraði kurteisin og
hamn gekk að barskápnium.
— Það er varla hægt að setl-
ast til að nokkur maður hafi féig-
aðan smekk í þessu óupplýsta
lamdi. Það þarf að komast til
Austurlæida til að finna hann.
Tötoum nú til að mynda Ind-
land .... Kína .... já, jalfinvel
Japam. .... þeir vita hvað menn-
ing er. Það gerðu þeir að
minnsta kosti þegar ég var þar
eystra. Hamingjan mé vita hvað
vestrið er búið að afréka þar.
Takið eftir hvað maður etur og
drekkur, sögðu þeir alltaf, og
þá má fá hugmynd um lífsvið-
horf hans.
Hann opnaði dymary á kín-
verska iakksfcápnum meðan j
hann var að tala og tók fram I
fjögur konjafcsgdös, sem' hann 1
handfjatlaði með mestu varúð.
— Konjafc, Violet? <
Viölet Trumbwell hikaði. ;
Bókavörður bæjarins var marg- !
fróð kona, en til að dylja það, j
var framkoma hennar oft hifc- j
andi. Henni fannjst á'fengi vtmt í
og hún hefði helzt viljað af- i
þakka boðið. en hún þorði bað
efcfci.
— Þökk fyrir, aðeins smálögg, j
kæri ofursti. Og hún bætti við
glettnislega: — Ég vil ógjamán
missa ráð og rænu við svona
mikilvægt tækifæri.
— Og Brobaruk?
— Já þakk, ofursti.
Ofurstinn urraði. Það táknaði
að hann viðurkenndi val hans,
en fyrifliti hann að öðru leyti.
Hann hellti konjaki í glösin og
rétti gestunum þau sjálfur.
Pat sat og horfðd á föður sinn
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18, III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-10.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Garðsenda 21. SÍMI 33-968.
og komst að þedrri niðurstöðu
— og það var ekki í fyrsta
skipti — að hann væri henni
ennþá eins konar ráðgáta. Hann
var tfyrst og fremst athafnamað-
ur, fMdjaríur og ráðríkur, en
hann vair lfka ótrúlega skraut-
gjam og næmur, og þetta settá
svip sinn á allt umhverfi hans.
Húsið var ríkmanniegt, garður-
inn skipulagður sem raimmi um
hina heittelskuðu páfuigla hans.
Einmitt í þessari viku átti að
vígja síðasta uppátæki hans, til-
búið stöðuvaitn í garðinum, með
almennri skemmitun og sund-
keppni. Þangað til í gærkvöldi
hafði hann einbeitt öllum kröf-
um sínum að undirbúnmgi há-
tíðarinnar og hafðd sfcipulagt
hvert smáatriðd með eldmóði of-
stækismannsins. 1 kvöld var bað
allt saman gleymt. Baráttumaö*-
urinn vsir tekdnn við og banáttu-
gleðin logaði úr augum hans.
— Jæja, þá getum við snúið
okkur að þvf sem liggiur fyrir,
sagði hann í filýti. Hann stóð
gleiðstígur eins og hann ætlaði
að halda ræðu við liðlskönnun.
— Jæja, það bjó þá eitthvað
undir boðinu, hvíslaði Brobank
að Pait. — Þetta var lfka of gott
til að vera satt.
— Ég veit ékki medra en þú,
svaraði hún lágt.
— Þegar dóttir mín er búin
að Ijúka sér af. Hann starði á.
hana eins og hann halföi gert
þegair hún var bam að talaðd
undir borðum. — Það er varla
erfitt að gizka á hvers vegna ég
hef beðið yfcfcur að koma hdng-
að í kvöld, — ég á við aiuk á-
nægjunnar af félagsskapnum við
yklkur. Hann beindi þessum
orðum sínum sérstaklega tál Vdo-
let Trumbwell.
— Þér eruð alltof elskulegur,
kæri ofursti .......
— Páfuglar, sagðd ofurstinn. —
Efnið í þessari váðbjóðslegu út-
sendtogu í gasrkvöldi.
— Það hefðd ég átt að geta
sagt mér sjálfur, tautaði Bro-
bamfc og lokaði augunum.
— Æjá, ég skil vel hvemig
yður h'ður, kæri ofursti ....
þessi veslings villuráfandi mað-
ur .... það sem hann lét út úr
sér um fuigllana okkar ....
— Sem ráðgjafi dýraifræðifé-
lagsdns í sambandd við pá-
fugla......
— Ó, ofursti. Það hafið þér
aldrei sagt mér. Violet Trumb-,
wel'l Ijómaði af aðdáun.
— Sem ráðgjafi dýrafræðifé-
lagsins í páfuglsmáilum, endur-
tók ofurstinn, lít ég á það sem
skyldu mnna að hlusta á aflilt
það sem sagt er opinberlega um
þetta efni. Ég var því .tilneyddur
að hlusta á fyrri hlutann af
þessu kjaftæði sem Norman sál-
ugi Frée lót útúr sér í gærfcvöldi.
En meira gat ég ekki heldur af-
borið. Ég kallaði á Chr.ip og við
ókum til Ramatta, Brobank, mér
þætti vænt um ef þér vilduð
skrifa hjá yður eftirfarandi
staðreyndir.
— Ég sfcil ekfci almenmi'lega....
— Þér sfcilljið það eftir and-
artak. Eins óg ég sagði ók ég
rakleitt til Ramaitta, ég ætlaði
á bókasafnið, en þar var allt
lokað og læst.
— Ó, kæri ofursti, hvað haild-
ið þér um mig. Það gerist svo
sárasjaldan að nofckur korni eft-
ir klukkan átta og óg hef vanið
mig á að drekkai tebolla með
Betty Briswick meðan við hlust-
um á „Sffcoftispjaffl*1 á summudags-
kvöildum.
— Já, þér hafið útskýtrt það
fyrir mér Violet. Það er stað-
reynd að saifinið var lokað og
þess vegna varð ég að faira h«im
til yðar. Ég ákvað að gamga
þangað og skildi Ohap efti-r í
bflnum og hann átti að bíða
eftir mér.
— Býsna lengi, er ég hrædd
um. Þér getið reitt yður á að
mér brá í brún þegar ég kom
frá Betty og sá Ohap aka í átt-
ina að húsi manu.........
— Ég verð að leiðrétta yður,
Violet.1 Chap ók ékki. Bíllinn
stóð kyrr.
— Er það mögulegt, kœri oíf-
ursti. Mér fannst endilega ... en
auðvitað var ég rin.gluð. Bg
leit á úrið mitt og sagðd við
sjálfa mig: Kilufckan er níu og
ofurstinn bíður.
— Rétt skal vera rétt, Violet,
Mukkuna vantaði tíu mínútur í
níu.'
— Sei, sei, klukkan miín er
þá aftur farin að flýta sér. Hún
er búin að vera hjá úrsmið
hvað eftir annað ....
— Klúkkan tiu mínútur fyrir
níu kom Violet Ég spurði hvort
hún vildi gera svo vel að koma
með mér og opna bókasaflnið,
svo að við gætum athugað hvaða
handlbækur Free hefði notað, og
hún svaraði því tll, að hann
hefðd engar fengið. Hann hafði
ekki héldur haft samiband við
bókasafnið, hvorki skriflega né
í síma. Með ríiðrum orðum: Free
sauð saman þetta hálfl.íma bull
upp úr sínum eigin ónáfcvæma
óg dæmaflaúst ómerkilega haus.
Ofiunstinn var alveg að missa
stjóm á sér. Pat sagði róandd:
— Brtu viss um þetta, pabbi?
Það er ekki líkt Norman að
vera kæruflaus um heimildij sín-
ar.
— Efastu um orð mín? Ég
þóttist haifa tekið það skýrt fram
að ég hlustaði sjállfur. á helm-
inginn alf þessum mannskemm-
andi þvættinigi.
— Ég skal játa, að það var
furðulegt, að hann skyldi ekki
hafa samband við þig.
— Síður en svo, það var vís-
vitandi tilraiun til að ögra mér.
Og eins og þú veizt þá var það
svo sem ekki í fyrsta sikipti.
En í þetta sinn gekk hann of
langt. Ég hef í hyggju að kynna
mér handritið, orði tiCL orðs. Þar
kemur til þinna kasta, Pat. Þú
átt að hefja herferðina.
— Herferðina? endurtók Bro-
bsinck kvíðinn.
— Já, það er þess vegn-a sem
ég bauð ykkur hdnigað í kvöld.
Þið hafið öll ykfcar sérstaka
verfcefni að leysa. Pat á að
komast yfir handritið. Violet á
að yfiríana það ásamit mér, og
þér, Brobamik, eigáð að prenta
svar okkar.
Það varð srbeinihijóð. Andar-
fcaki síðar lét Brobank í ljós
þaö sem þau voru öll að 'hugsa
um.
— Norman er dáinn, ofursti.
— Hvað kemur það málinu
við? Orð hans lifa enn og skapa
fordóma hjá hlustendum gagn-
vart einu fegu.rsta sköpunar-
verki guðs. Maðurinn er sijálfúr
korndnn úr umferð, og það er
hreinasta fyrirtak. Og nú þarí
aðeins að uppræta áhrifin aif
þessari skemmtilegu útsendimgu
í gærkvöld. Jæja, Pat?
Hún hristi höfuðdð. — Mér
þykir það leitt, pabbi, en þetta
brýtur í bága við reglumar, og
þú veizt það vel. |
— Reglurnar. Hvaða máli
skipta reglur. Þetta er styrjöld.
— Þín styrjöld, pabbi, sagðd
hún rólega.
— Skdl ég bað -rétt, að þú
neitir að hjállpa mér?
Hún þagði og sá hvemig roð-
inn breiddist afllt í einu um
andílit hans. Ef hann hefði að-
eins tallað við hana fyrst, hetfði
hún .getað vairað hamn við. En
það hefði efcki verið honum
lfkt Svo nátengd voru þau ekki
hvort öðru.
— Gott og vel, þá bjargast ég
ón þin .... Vioiet?
— Ó, kæri otfursti, þér vdtið
KROSSGÁTAN
SKOTTA
Lárétt: 1 hljóðlfæri, 5 þrír eins,
7 sigtið, 8 tvihijóði, 9 snjóaö, 11
þröng, 13 klæði, 14 borg, 16 hjá-
konur. •
Lóðrétt: 1 sveitavinna, 2 prik, 3
annes, 4 skammjsitöfun, 6 gjálfr-
ar, 8 flana, 10 frægan mann, 12
eið, 15 1001.
Lausn á síðustu krossgátu.
Lárétt: 2 snabk, 6 læt, 7 fróm,
9 hr, 10 Sog, 11 son, 12 að, 13
næíla, 14 nót, 15 tinma.
Lóðrétt: 1 lufsast, 2 slóg, 3 næm,
4 át, 5 Kamabæ, 8 roð, 9 hol, 11
s æta, 13 nón, • 14 nm.
RAZN0IMP0RT, M0SKVA
RUSSNESKI HJOLBARÐINN ENDIST
Hala enzt 70.000 km akstup samkva
vottopðl atvlnnubllstjópa
Faest hjá flesfum hjólbaröasöíum á landinu
Hvepgi laegra verö
HAZE AIROSOL hreinsar andrúmsloftið á svipstundu
Domni ætlac að verða þjóðlagasöngvari þegar hann er kominn
úr mútum og búinn að safna sér fyrir gítar.
FiFA auglýsir
Ódýrar gallabuxur, molskinnsbuxur, terylene-
buxur, stretchbuxur, úlpur og peysur. — Regn-
fatnaður á börn og fullorðna.
Verzlunin FÍFA
LAUGAVEGI 99 —
(innganigur frá Snorrabraut).
BÍLLINN
Gerið við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJÓNDSTAN
Auðbrekku 53, Kópavogi — Sími 40145.
Látið stilla bflinn
Önnumst hjóla- ljósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti, platínur, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta..
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100.
Hemlaviðgerðir
• Rennum bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremSuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 — Simi 30135.
SmurstöBin Sætúni 4
Seljum ailar tegundir amurolíu. Við smyrj-
um bílinn vel. — Opið til kl. 20 á fostudög-
um. Pantið tíma. — Sími 16227.
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500
y