Þjóðviljinn - 14.08.1968, Síða 8

3 SfÐA — ÞJÖÐVILJINN — Miðvikudagur 14. ágúst 1968
AGATHA CHRISTIE:
EILÍF
NÓTT
29
El'lie — þína skál — megirðu
lemigi lifa — og megi endalok
mín verða skjót og miskunnsöm
— og gangi honum Mike hérna
a3®t í haginn —. Hann hagnaðd og
Iyfti glasinu í átt til Gretu.
— Já? sagði Greta. — Og hvað
tMn míg?
— Og megi þér hlotnast bað
sem hú verðsikuildar. Velvgengni,
eða hvað? bsetti hann við, hálf-
spyrjandi og ívið haeðndslegur.
Hann fór burt snemma naesta
mortgun.
— Mikið er hann undarlegur
maður, sagði Ellie. — Ég hef
öldrei skilið hann.
— Ég skil aldrei helmdnginn af
því sem hann segir, svaraðd ég.
— Hann vedt ýmislegt, sagði
Ellie.
— Áttu við að hann sé for-
vitri?
— Ned, sagðd Ellde. — Ég áfcti
ékki við það. Hann þekkir fólk.
Ég hetf sagt þetta við þig áður.
Hann þekkir fólk betur en hað
þekkir sig sjálft. Stundum hatar
hann það vegna þess og stundum
'vwkennir hann því. En hann
vorkenir mér samt ekki, baetti
hún við íhugandi.
— Hvers vegna aetti hann að
vorkenna þér? spurðd ég.
— O, af því þara — sagði
Eaiie.
16
Það var nassta dag síðdegis að
ég var að ganga rösklega um
dimmasta hluta skógarins, þar
sem skuggar furutrjánna voru
dekfcri en annars staðar, þegar
ég sá hávaxna konu standa. á
akbrautinni. Ég steig ósjálfrátt
til hliðar og út af stígnum. Ég
hafði talið vist að þetta væri
sígaiunakonan pkkar, en mér
birá i brún þegar ég sá hver'
þetta var í raun og veru. Það
var móðir mín. Hún stóð þarna,
hávaxin og þungbúin og grá-
haerð.
— Hamingjan góða, sagði ég.
— Þú gerðir • mér hverft við,
mamma. Hvað ertu að gera hér?
Komin í heimsókn? Við erum
svo sem nógu oft búin að bjóða
þér, er það ekki?
Það höfðum við reyndar ekki
gert. Ég hafði sent hennd eitt
háttvolgt boð og það var allt
og sumt. Og ég halfði orðað það
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtlstota
Steinu og Dódó
Laugav 18, III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-968
á þann hátt, að ég var næstum
öruggur um 'að móðir mín myndi
ekld þiggja það. Ég vildi ekki að
hún kæmi hingað. Ég hafði aldrei
viljað að hún kæmi.
— Rétt er það, sagðd hún. —
Löks er ég komin hingað. Til að
sjá hvort allt sé í góðu lagi hjá
ykkur. Og þetta er þá fína húsið
sem þið byggðuð ykkur, og fínt
er það vissulega, sagði hún og
horfði yfir öxlina á mér.
Ég þóttist heyra I rödd hennar
þessa vanþóknun sem ég hafði
átt von á.
— Of fínt fyrir mig og mína
líka, eða hvað? sagði ég.
— Ég sagði það ekki, drengur
minn.
— En þú huigsaðir það.
— Þú fæddist ekki til þessa
hlutskiptis, og það hlýzt ekkert
gott af þvi að fara út fyrdr sitt
svið.
— Það myndi aldrei vewðia nedtt
úr neinum sem hlustaði á þig.
— Já, ég veit svo sem að
þannig hugsarðu og talarðu, en
ég veit ekki til þess að óeðli-
legur metnaður hafi nokikum
tíma orðið til góðs. Hann bless-
ar ekki brauðið í munni manna.
— Æ, í guðs bænum vertu ekki
að pípa þetta, sagði ég. — Kmudu
nú. Komdu og sjáðu fína húsdð
okkar með eigin augum og fitj-
aðu upp á nefið yfir þvi. Og
komdu lfka að sjá flínu konuna
mína og fitjaðu upp á nefið að
henni ef þú þorir.
— Konuna þína? Ég hef séð
hana.
— Hvað áttu við með bví að
þú hafir séð hana? spurði ég.
— Hún héftjr þá ekki sagt þér
það?
— Sagt mér hvað? spurði ég.
— Að hún hafi komið að heim-
sækja mig,
— Kom hún að heiimsækja þig?
spurði ég agndofa.
— Já. Hún stóð þama éinn
daginn fyrir utan dymar, hringdi
bjöllunni Pg var dálítið ótta-
sleein á svipinn. Hún er falleg
stúlka og indæl eftir því þrátt
fyrir öll fínu fötin sem hún hefur
utaná sér. Hún sagði: — Þú ert
móðir Mikes, er ekki svo? og ég
sagði: — Já, og hver eruð þér?
og hún sagði: — Ég er konan
hans. Hún sagði: — Ég varð að
koma að heimsækja þig. Mér
fannst svo óviðeigandi að ég
skyldi ekki þekkja móður Mikes
... Og ég sagði: — Það mætti
segja mér að hann hafi' efcki
viljað að þú kæmir, og hún hik-
aði og ég sagði: — Þú getur
óhrædd sagt mér eins og er. Ég
þekki hann son minn ög veit svo
sem hvemig hann er gerður.
Hún saigði: — Þú heldur kannski
—að hann skammist sín fyrir
þig, vegna þess að þú ert fátæk
en ég er rík, en það er alls ekfci
þannig. Þannift er hann aíMs ekki.
Það er adveg satt. Ég sagði aftur:
— Þú þarft eklki að. segja mér
neitt um það, telpa mín. Ég veit
hvaða galla drongurinn minn
hefur. Þetta er ekki einn af
þeim. Hann sfcammast stín ekfci
fyrir móður síná of? hann sfcamm-
ast sín ekfci fyrir uppmna sinn.
— Hanin skammaist sín ekki
fyrir mig, sagði ég við hana. —
Hann er miklu fremur hræddur
við mig. Ég veit of' mikið um
hann, skilurðu. Og það var eins
og hún hefði gaman af þessu.
Hún sagði: — Ég býst við að
flesfcar mæður séu þannig gerð-
ar — að þeim finnist þær vita
allt um syni sína. Og ég býst
við að syndmir séu hálfvand-
ræðategir einmitt vegna þess.
— Ég sagði að það væri nokk-
uð til í þessu. Á unga aldri er
maður alltaf að leika. Ég man
sjálf þegaæ ég var telpa á heim-
ili Éræn>ku minnar. Á veggnum
yfir rúminu var stórt og mikið
auga í gylltum ramma. Á því
stóð: — Guð sér allt. Og það fór
hrollur um mig á hverju einasta
kvöldi þegar ég fór að sofa.
— Ellie hefði átt að segja mér
að hún hefði hitt þig, sagði ég.
— Ég skil ekki af hverju hún hef-
ur baldið því svona kyrfitega
leyndu. Hún hefðd átt að segja
mér það.
Ég var reiður. Ég var mjög
reiður. Mér hefði addrei dottið í
hug, að Ellie gæti leynt mig
neinu.
— Hún hefur kannski baft dá-
iítið samvizkubit yfir því, en
hiin hefði ekki þurft að vera
hrædd við þig, drengur minn.
— Komdu, sagði ég. — K*omdu
og sjáðu húsið okkar.
Ég veit ekki hvort henni þótti
húsið faltegt eða ekki, Ég held
ekki. Hú.n fór um herbergin og
lyfti hrúnum og síðan gekk hún
inn í svalastofuna. Ellie og Greta
sátu þar. Þær voru nýkomnar að
utan og Greta var með eldrautt
ullarsjal á herðunum. Móðir
mín horfði á þær báðar. Hún
stóð þam.a drykklanga stund eins
og gróin við gólfið. Ellie spratt
á fætur og gekk yfir stofuna.
— Nei, frú Rogers, sagði hún,
_feneri sór síðan að Gretu og sagði:
— Þetta er móðir Mikes að koma
í heimsókn og skoða húsið okk-
ar. Er það ekki gaman. Þetta er
vinkooa mín, Greta Andersen.
Og hún rétti fram báðar hend-
ur og tók um hendur mömmu og
mamma horfði á bana og síðan
yfir öxlina á henni á Gretu langa
stund.
— Ég skil, sagði hún við sjálfa
sig. — Ég skil.
• — Hvað skilurðu? spurði Ellie.
— Ég var að velta fyrdr mér,
sagði mamma. — Ég var að velta
fyrir mér hvemig hér væri. Hún
leit í kringum sig. — Já, þetta er
fírit hús. Fín gluggatjöld og stól-
ar og málverkin eftir því.
— Þú verður að fá tesopa,
sagði Ellie.
— Mér sýnist þið ver'a að enda
við að drekka te.
— Tedirykkja tekur aldirei enda,
sagði Ellie og sagði sdðan við
Gretu. — Ég ætla ekki að hringja.
Greta, viltu fara fram í eldhúsið
og laga te á ketilinn?
— Auðvitað, elskan, sagði Greta
og gekk út úr stofunni og leit sem
snöggvast næstum hræðslulega á
móður mína.
Móðir mín sefctist.
— Hvar er farangurinn þdnn?
sagði EITie. — Ætiarðu ekki að
stanza edtthvað hjá okkur? Ég
vona það.
— Nei, telpa min. ég stanza
ekki. Ég fer til baka með lest-
inni eftir hálftima. Ég ætlaði
bara að líta til ykkar sem snöggv-
ast. Svo bætti hún við í skyndi.
eins og hún vildi Ijúka þvi af
áður en Greta kæmi. — Hafðu
engar áhyggjur, góða mín, ég
sagði honum að þú hefðir kom-
ið að heimsækja mig.
— Mér þykir leitt, Mike, að
ég skyld'i ekki' segja þér frá þvi,
sagði Ellie festutega, — en ég
taldi samt rétt að gera það ekki.
— Hún kom af emskærri hj artá-
gæzku, það gerði hún. sagði
móðir mín. — Það er góð stúika
sem þu giftist, Mike. og_ falleg
líka. Já. falteg er hún, Svo bætti
hún við í hálfum hljóðum. —
Mér þykir það leitt.
KROSSGÁTAN
Lárétt: 1 fjall, 5 eyktamark, ?
varðandi, 9 svara. 11 fifct, 13
hald, 14 málmur, 16 edns.
Lóðrétt: 1 nærfatnaður, 2 grein-
ir, 3 fugl, 4 ftramfcvæmt, 6 vilj-
ugir, 8 fú'gl, 12 mienn, 15 món-
uðúr, 18 íþróttaféiag.
Lausn á síðustu krossgátu
Lárétt: 1 burkni, 5 sáa, 7 LR, 9
kuri, 11 lás, 13 móa, 14 inka, 16
MM, 17 áma, 19 snaiuta.
Lóðrétt: 1 bellin, 2 rs, 3 kík, 4
naum, 6 glaimpa, 8 Rán, 10 Róim,
12 slkán, 15 ama, 18 au.
úr og skartgripir
#f%KDRNEUUS
ip JÚNSSON
skóíavördustig 8
Frímerki—Frímerki
ÍSLENZK — ERLEND
Frímerkjaverzlunin
Grettisgötu 57 (Áður Fell).
Nýtt og notaS
Kjá okrkur fáið þið ódýran kven- og herrafatnað
Já — það borgar sig að verzla hjá okkur. Leiðin
liggur til okkar.
Verzlun Guðnýjar
Grettisgötu 45.
Tek að mér
að skafa upp og lakka útihurðir.
Útvega einnig stál á hurðir og þröskulda.
Skipti um skrár og lamir.
Sími 3-68-57
Þvoið hárið úr LOXENE- Shampoo — og flasan fer
SKOTTA
— Þegar þú sérð herbergið mitt skalfcu draga andann djúpt og
reyna að munia líka eftir góðu hliðunum á mér!
Bíiasalinn
VIÐ VITATORG
Símar: 12500 og 12600.
Bílasala — Bílakaup — Bílaskipti
Bílar fyrir skuldabréf:
Taunus 12 M ’63
Taunus 17 M ’63
Zephyr 4 ’63
Mercedes Benz ’58, ’59, ’61 og ’63
DAF ’63
Skoda Oktavía ’63
Rambler ’61 og ’65.
Einnig nokkrir sendiferðabílar
með leyfum.
Opið alla virka daga frá kl. 9,00 — 22,00.
Laugardaga frá kl. 9.00—18.00.
Ódýrt! - Ódýrt!
Dömubuxur, telpnabuxur, skyrtupeysuT heilar og
hálferma á drengi, terylenebuxur, gallabuxur,
úlpur.
Siggabúð
Skólavörðustíg 20.
VÖRUÚRVAL
DÖMUBUXUR - TELPNABUXUR —
Vinnubuxur karlmanna, verð frá kr 145 — 525.
Amerískar sportbuxur, sísléttar (Koratron), sem
nýjar eftir hvern þvott.
Ó. L. Laugavegi 71
Sími 20141
VELALEIGA
Símonar Símonarsonar. Sími 33544.
Önnumst múrbrot og flesta loftpressuvinnu. ■—
Einnig skurðgröft.
Rýmingarsala
m.a. kvenblússur, herrasportpeysur, herrasport-
blússur, telpnastretchbuxur. telpnapeysur og sum-
argallabuxur. Drengjapeysur. skyrtur, sportblúss-
ur og terylenebuxur.
Verzlunin FÍFA
Laugavegi 99 (inng frá SnorrabrautT.