Þjóðviljinn - 10.01.1969, Blaðsíða 6

Þjóðviljinn - 10.01.1969, Blaðsíða 6
I g SÍÐA — íOÖÐVaumN — FösÉudagur 10. Jan’áar 1960. Frá Köln, r Stofnað Bandalag Islend- inga í Suður-Þýzkalandi Þanin 1. desemiber komu saman í Neu Isenbuirg við FrankiÉurt um. 80 Islendingar víðsviegar að úr Suður-Þýzka- lamdi og héldu fullveldisdaiginn hátíðlegan. Áður hafði verið rætt um stofinuin bandiailags meðal Is- lendimiga í S-Þ>ýzflcalandi, og var Jofcaáfcvörðun tekin í oifcbóber á fiundi í Stuttgart að viðstöddum fiuMitrúuirn úr uésitum borguim á bandalaigs- evaeðin.u. í Neu Isenburg voru samþykkt lög fyrir samtökin, sem meðai amnars fcveða á um bastt tengsl Isiendinga á bandalagissvaeðiiniu, svo og gagnkvæmri landkynningu Is- lands og Þýzfcálands. Stjóm samitakamna skal skipuð einum fiólaga hvers IsLetndi ngafélaigs, sem starí- raeifct er á svæðinu. I fyrstu stjóm voru kjömir: Siguirður Dagbjartsson Stutt- gart, fioitmaður, Hörður Er- lingsson Múntíhen ritari. Beynir Vilhjáilimsson Meinz gjaldkeri, og Öiafiur Ölaifisson Mannheám, VaMimar Ragn- arsson Katteruhe og Orri M. Ódiafeson Freiburg, meðstjóm- endur. Hátíðahöld í tilefni 50 ára fuEveldis Islands hófiust með saðdegisdrykkju sem umuboðs- menin ísillenziku fikngfélaiganna buðu tiL Undir borðum filutti sendáherra Isllainds í Vestur- Þýzkaiandi, Magnús V. Maign- ússon, ávarp. Ræddi hann um hin enfiiðu viðhorf í efnahags- méium íslenzku b.ióðarinnar. Hann benti þó á, að fyrir 50 árum, þ.e.a.s. einmitt um það leyti, sem þjóðin öðHaðist fiuili- veldi, hefði einnig litið ilila út í þeim miálum, en úr þvi hiefði þó rætzrt. Eragin ástæða vaeii þvi til að vera mjjög svartsýtnn raú. Að vfeu væri sá hópur f jötoennastur við iþessi hátíða- höM, þ.e.a.s. íslörazfcir stúdent- ar erfiendis, semi einraa harðast hefðu onðið fiyrir banðirau á gengisbreytingunná. Fýrir þá vaari ekiki hdldur ástæða til mikillilar svartsýni, því að níifc- isstjómára myndi bæta skaða þeirra. Annar ræðumiaður kvöldsdns var sóra Hreinn Hjairbarspn. Lagði haran út af huigtakinu freflsi, en það tafldi hann eitt það fegursta, en jaiflnifiramt ' vandlmioðfaimasta, sem til væri. Heifiðum við varðveitt sem skyldi það fnelsi. sem ofcfcur hlotnaðist fyrir 50 ánum? Ýmis legt benti til, að svo væri dkki og ættu allllir nokíkna sök á því. Einfcum þá þeir, sem sótzt hefðu eftir ábyngðinni, en dfcki reynzt vandonum vaxnir. Að rœðu sóra Hreins, sem var bflöraduð nokltourri kafldlhæðni og gagnrýrai á ísflenzk stjóm- iraál og tíðananda, var gerð- ur mjög góður rórraur. Hljómsveit lék á moðan borðhold stóð, en síðan var stiginra dans fram eftir kvöldi. Um kfl. 1 eftir miðnætti kvaddi nýkjörinm fonrraaður sór hljóös og iýsti yfiir stafraun Banda- faigs ísflendiraga í Suður-Þýzka- landi. Lót hann þá ósk í fltíós, að sá óskabyr, sem samtöikin hdfðu hlotið mieð þessani sam- kornu miuindí haflidast. Þafcfcaði hann Félaigii Islendiraga í Hess- en fyrir undirbúning samftaom- unnar, sem imiun hafla vorið háð fjölimennasta Isfleradínga- mót, sem hafldið hefiur verið á þessium sJóðum um Jamgt skeið. Stuttgart, í des. 1968. Sigurður Dagbjartsson. Sli íslands ekki tekið vii stúdentum næstu ár? 10 togarar seija af/a eriendis Það sem af er þessu ári hef- ur afli tíu íslenzhra togara ver- ið seldur erlendis. Þar af hafa 6 togarar selt i Bretlandi og fjórir £ Þýzkalandi. Harðbakur seMi i Grímsby 2. janúar 180 tpnn fyrir 616.586. Úramts seMi 6. jánúar í Aber- deen 155 tonn fyrir 611.001. Þor- kell máni seMi í Grimsby 2. jaraúar 171 tonn fiyrir 615.129. Svalbakur seldi um árarraótin 152 tonn í Grimsby fyrir S13.270 Ingólfiur Arnarson seildi 8. jan- úar í Aberdeen 196 tonn fiyrir 618.167 og Mai seMi í Grims- by í fyrradag 108 tonn fyrir 615.132. Hallveig Fróðadóttir seldi 6. janúar 191 toran fyrir 156 þús- und mörk í Cuxhaven. Víkingur seMi 202 tonn fyrir 181.500 mörk 6. janúar í Bremerhaven og Neptúnus seMi 173 tonn fyr- ir 175 þúsund mörk í Bremer- Fnamihafld á 9. síðu. Midaverð og vinningar hækka í Happdrætti H.í. — hagur þess undirstaða eðli- legrar þróunar Háskólans ■ Komi ekki til stórfeJlt á'tak 1 byggimigamáltim Hó- slkólams mumu ýmsar deild- ir hams ekki geta veitt við- töfou öllum þeim stódemtrrm sem gera mó ráð fyrir að óslki inmgömigu þar á næstu árum. Er fyrirsjáanleg mik- il fjölgun stódenta á næstu ánum og stórir hópar úr nýja Hamralhlíðarsfcólanum bætast í tölu nýstódenta. A þetta berati próf Armann Snævarr hásfcólarektor í árlegu kvöldverðairhófi Happdrættis Háskóla Islands fyrir stjóm Happdrættisins, blaðamenn og „sóiskinsböm" áirsins, einn þeirra starfshópa sem á saman röð af miðum og fengið hefur áirtlegan vinning á árinu. Að þessu sinnl voru það tólf rttarfs- menn Morgunblaðsins, sefti kalta happdrættisféiag sitt Miljón hf. Svo sem touniniuigt er eru tekj- uir Happdrætitisins undirstaða tnndir f j árfestiragu Háskólans í húsinæði og jrairansofcniarfækjurai, auk þesis seim þær sfaindia undir raauðsynJegu viðbaldi húsa og tækjia, en fyrirsjáanlcgt er, sagði báskólairektor, að án stór- íefllds átaks í byggingarmálum og anraainri fjárfestingu miimi ýmsar deildir Haskolans ekki geta veiitt viðtötou öUum þeim stúdentum sem gera rná ráð íyrir að óski inratötou í þær á næstu árum. Fyrirgjáanleg væri mikil íjölgun stúdenta á næstu árum, sennilega á sjöunda hundrað þegiar áirið 1970 er ný- stúdentar úr HamraMíðarskól- anum þættust við auk vaxandi fjölda stúdenta frá Kenraara- skólianum, sagði refctor, og ger- ir hiran aiukni fjöldi sitúderata við Háskóla íslands og þarfir þjóðfélagsins fyrir hóskóla- menmbaða menra það ednndg ó- Starfsmenn Morgunblaftsins, þeir höfftu heppnina með s-ér á si. ári. hjátovæmilegt, að fjölgað verði þeim menraturaarleiðum, sem stúdenbum standi til boða við Hásfcófliann, en nýjar giredraar fcrefjast bæði húsnæðis og kennsluitækjia frá gtrurani. Refctor mdnn ti einndig á að Há- skólinn þyrfti eklfci aðeins að sinna kenrasluskyldu einrai, held- ur jaifinframit raransóifcniaskyld- unini. Flram kom einnig að þótt Arnaigiarður verði tekinn í notk- un á þessu ári og bæti mjög úr brýnnd þörtfl, verður húsnœði þar fiullnýtt þegiar í upphafi. Á Háskólanum hjvíldr sú skyldia við ísflenzfct þjóðfélaig að menrata mikinn Muita þeirra, sem eiga eftir að gagiraa hinum vandamestu störfum í þjóðfé- Jaginu. Til l>essa þarf auk ann- ars mikið fé, meira en nofckru sirarai fyrr í sögu Hásfcólams, en það er viðurkennd staðreynd, saigði háskólairefctor, að fjárfest- ing í menratun er sú arðbærasita sem nútimia þjóðfélaig leggur í og er hvarvetraa forsenda auk- ins hagvaxtar. Háskóldnn sæfcti fjárfestiragarfé sitt fyrst og fremst til happdrætrtisins og væri því blómlegur haigur þess undirstaða undir eðliflegiri þró- ura HáskóAans og þar með ís- lenzks þjóðfélags í heifld. Vinningar og miftaverð hækka Nofcfcrar breytiinigiar verða á happdrættímu þeitta ár. Hækk- ar verð heiflmiða úr 90 í 120 króraur, en jaÆnfrajmt stórhækk- ar vinndragaiskráin, þar sem Happdrætti H.í. gneiðir ætíð 70% veltuntraar út í vi'nniragum. Hæfctoar vinningasfcrádn um meira en 30 mifljónir króraa og greiðhr happdrættið á þessu ári út 121 miljón fcróna í vinnirag- um. Þá verður sú hreytirag að lægstí vmniragur verður raú fcr. 2000 í stað 1500 tor. áður, fimm þúsurad krón-a vánmdragum fjölg- ar úr 4072 í 5688 og tíu þúsurad króraa viraninigunum fijölgar úr 1876 í 3550. Hæstu virandnigar verða þedr sömu, 500 þús. fcr. í 11 fflofckum, en ein miljón fcróna í tólfta flofckd. eKndragu, gredðd áfcveðið gjaM miáraaðarlegia fyrir encLumýjtm, en þegar vinniragiar korraa upp eru þetr geymdir til jólararaa. Eiraum slífcum starfshópi, sem hefiur haft hepprairaa með sér árið 1968, bauð sfcjóm happ- drædtfcisiras tii hófs sírasv tólf prenfeirum og blaðamönnum við Morgunibfliaðið, sem toalla samtök síra Miljón h.f. Eiga þessdr luktounraar pamfiílar 60 hedlmiða og feniga á þá á árimu samtals 569.600 fcrónur í vimm- inga, samtafls 20 vinniraga yíir árið, sem er raofcfcru hærra era almemraa hlutflaillið, sem segir að fjórði bver miði ed'gi að Mjóta viranárag. Raftir eftirsóttar <*>■ Á árinra 1968 voru raser aJldr miðar hiappdrættisiras uppseld- ir eða um 90% og Aðalekirif- stofiara bafði eraga miða tíl ráð- stöfiuraar fyrir nýja viðsfcipta- menra. Riaðir voru algerlagia ó- fáanlegar, en bað fler æ meira í vöxt að sfcarfshópar, spila- og saiuimiaifclúbbar og aðrir aðilar hafa buradizt samtöfcum og spifla sameigdn-lega á raðir af miðum. Auðvitað er aldrei hægt að segja fyrirfram, hvaða miðar koma upp með vdranirag á árimu, ' en mangir telj’a heppilegt að eiga miða í röð og fiá þá eiran- ig aufcavinniragama ef beppnira er með. Miljón fékk háJfa mfijón • Algeragt er orðið að fólk á vinmustöðum eágd miða í sam- • Hunangsilmur í síðasta sinn • 1 kvöld, fösifcudaigiirKni 10. jan- úar, verður leifcritið „Hunangs- ilmur“ sýrat í sfðasta sinn í Þjóðleifchúsinu. Þetta umdeildia leilfcrit ensku sfcáldkanuraraar, Sheflaigh Deflaraey hefur nú ver- ið sýnt í mörgum löndum, og hefur jafraara þótt mjög forvitmi- legt. Delaney var aðeiras 19 ára, þegar hún samdi það, og öðlaðist frægð á skömmum tíiraa fyrir þetta fyrsta leifcrit sitt. Leikstjóri hér er Brian Murphy. AðalMutverk eruleik- in af: Brynju Benediktsdótfcur, Besisa Bjamasyni og Þóru Frið- riksdóttur. Jón Ólafsson innheimtumaður Minningarorð 1 dag verður gerð firá Foss- vagskirkju útfiör Jóns Ólafsson- ar, innheimtumanns, Meðalholti 21 í Reykjavik. Jón fiæddist 14. október 1888 og var sonur Mns kunna ferju- marans Ólafs Guðmuradssonar á Sandhóletóerju og Iragveldar Jónsdóttur. Frá bemsku og fram á fullorðinsár áiti hann heima í Ámessýslu, lengsdum í Hraunshverfi og á Stokkseyri. Eins og algengt var á þeirn tíma ólst hann upp við frek- ar kröpp kjör og straraga vinnu begar er orica leyfði. Lífsbar- átta þessarar kynslóðar var hörð, og bömin voru eífcki göm- ul þegar þau fóru að taka þátt í daglegum siörfum með hinum fullorðnu. Varð Jón snemma vaskleika- og kappsmaður við ölfl störf svo sem haran átti kyn til. Hann varan að landlbúnaðar- störfum en bó öfllu meira að sjómennsku, t)æði á bilskipum og áraskipum. Um noifcfcurt sfceið var hann tformaður í Þor- láfcdhöfn, famaðist honum vel í því starfi og má fullyrða að hanin naut trausts og hylfli hjá skipshöfn sinni. Eins og aðstæður voru átti Jón ekki kost á. skóflagöngu í assku. Ur bví bætti hann með þvi að nota stopular tómstundir til bóklesturs, enda var fliáran maður greindur og firóðleiksfús. Annað áihugamál átti Jón og rækti eftir bví sem föng voru á, en bað var sönglistin. Gafst horaum þó aldrei tækifæri til þeirrar þjállfuraar sem söng- rödd hans hefiði verðskuldað, en það var máfl manna að röddin hefði enzt honum til þess að verða rómaður einsöngvari ef hann hefði átt kost á námi. Jón héflí rödd sinni allt til ævitoka, og tók síðustu tuttugu árin þátt í störfum Kirfcjufcórs Neskirkju af þeim áhuga sem honum var í blóð borinn; heiðraði kórinn Jón með samsæti er hann varð áttræður sfl. haust. Rúmlega fertugur flutitist Jóra úr átthögum sínum, settist að í Hatfnarfirði og dvaidist þar um nöfckuma ára skeið em fludt- ist síðara til Reykjavíkur. Sbarf- aði hann síðan sem innheimitu- maður meðan heilsan entist, fyrst hjá málniragairverksmiðj- unni „Litir & Lökk" era si'ðan hjá „Leikfc og málningarverk- smiðjurani Hörpu h.f.“ Jón var kvæntur ágæbri konu, Kristgerði Gísladótfcur firá Urr- iðaifiossi, og lifiir hún mann siran. Jón Olafsson var traustur maður og samvizkusamur og gerði sér far um að ræflcja vefl hvert það starf sem hann tók að sér. Hann var sdédrtvís og góður félagi, en ekki var það háttur hans að hafa sig mjög í frammi eða seilast til vailda. Hann var þó um hrfð í srtjóm Iðju, félags verksmiðjufóflks, og þótti rúm hans þar vel skipað. Munu vinir hans og Ifcunningjar kveðja hiaran af hlýjum hug í dag og senda Kristgerði GMa- dóttur innilegar samúðarkveðj- ur. Gamall félagi. i

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.