Þjóðviljinn - 29.04.1969, Blaðsíða 8

g SlBA — &JÓBVH=jrN1N — ÞriSjudagur 29. aipríl 1969.
20
Hamingjan góða! Var leyfilegt
að vera svona vitlaus?
Hann starði á vopnið, rétteins
og það væri allt í einu eittíhvað
allt annað. Allt hafði verkað
eins og vera bar, byssan var
afbur tilbúin til notkunar. Hon-
um varð næstum óglatt af púð-
urlyktinni.
Þannig áttu slysaskot sér þá
stað.
Um leið tók hugur hans við-
bragð í skelfingu: hvar lenti kúl-
an? Hann leit í kringum sig í of-
boði og það leið dr.júg stund áð-
ur en hann áttaði sig á því að
byssuhtaupið hafði bent í áttdna
að hálfopnum dyrunum. Hann
a?ddi þangað í smatri. Votur sand-
urinn fyrir utan þröskuldinn var
með nýlegri rák. Hann hafði ekki
valdið neinum voða.
Svo framarlega sem allir Epla-
vi'kurbúar færu nú ekki að
hringja í lögregluna til að til-
kynna að trúlega hefði verið
framið skotmorð í húsi Lann-
woodf jölskyldunnar...
Hann festi gikkinn með svita-
þvölum fingrum og hélt niðri í
sér andanum meðan hann reyndi
að hlusta. Vindurinn næddi fyr-
ir utan, kaldu,r gustur stóð inn
um gættina og hiann fór að
skjálfá. En ekkert anmað heyrð-
ist. Ekkert rmanmamál, enigir
gluiggar voru opnaðir, ekfcert
fótatak heyrðist.
Ef til vill var kjallarinn betur
hiljóðeinangraður en hann hafði
haldið. Og hveilurinn barst að-
eins út á tóma smábátaihöfnima
og víkina.
Hann gægðist útum dymar.
Enginn sást, ekkert heyrðist. Á
himnj voru mörg skýjalög. frá
snjóhvítum ræmum efst uppi nið-
ur í ullarkennda gráa flóka sem
m
m EFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgrreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgtreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Fegrurarsérfræði n gur á
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
flöktu yfir Stóra Essingen í vax-
andi golunni. En skýin voru óð-
um að dreifast; hér og þar féllu.
fölir sólargeislar á vatn og gróð-
ur.
Úr skýjaþykkni langt í burtu
birtist allt í einu fjögurra hreyfla
flugvél og lækkaði flugið eins og
þreyttur farfugl þegar hún nálg-
aðist flugbrautimiar á Bromma.
Morgunsólin speglaðigt í hreyfl-
unum. Og Tom fékk nýia hug-
mynd.
Eftir nokkrar mínútu.r í viðbót
— þegar hann hafði sannfært
sjálfan sig um að allir hefðu
sofnað aftur í þeirri vissu að
hvellurinn kæmi þeim ekkert
við — lokaði hann dyrunum, leit-
aði að tóma skothylkinu og hlóð
byssuna aftur með titrandi fimgr-
um. Hann læddist varlega aftur
upp í skrifstofu Lannwoodg fór-
stjóra — enginn virtist hafa
va'kniað í húsinu — og hann dró
andann djúpt þegar hann var bú-
inn að hrimgja og panta leigubíl
að vegamótum Eolavíkurvegar o?
Hrinigbrtaútar. Nú ætti hann að
minnsta kosti að geta komizt af
stað. Og í betta sinn skyldi hann
svo sannarlega ekki gleyma ferða-
töskunni.
Allt gekk samkvæmt áætlun.
Hann komst óséður út úr hús-
inu og kom til móts við leiigubíl-
inn á vegamótunum meðan allir
E.plavíkurbúar virtust sofa svefni
hinma réttlátu. Engin vitni, haba'
hugsaði hann og sat álútur í
ieigubílnum sem þaut með bann
i áttina að Bromma eftir morg-
unauðum götum og strætum.
Hann var með peningana frá
Lannwood forstjóra í veskinu og
það voru nokkur sæti laus með
morgunferð SAS til Málmeyjar.
Og frá Málmey var steinsnar yf-
ir Eyrarsund. Þetta var í lagi.
Hann keypti farmiða aðra leið-
inia, losaði sig við ferðatöskunia og
dró kvöldblöð gærdagsins upp ú.r
næsfu bréfakörfu. Hann var far-
inn að róast nóg til bess að geta
virt fyrir sér með velþóknun
lö'gulega léttklædda stúlku í Aft-
onblaðinu. Hún var dö'kkhærð og
minnti talsvert á Monu Nystedt.
En hún var heimskulegri. Tom
fleygði blöðunum aftur í bréfa-
körfuna og geklk út að fluigvél-
inni.
Vélardrunur og hvæsandi súr-
efnishólkur í loftinu. Fasten seat-
belts og gljáandi alúmiínvængir
sem runnu hægt og vaggandi yf-
ir mialbikiaða braut. Tom ballaði
sér upp að háu sætisbakinu og
honum var farið að líða mun bet-
ur. Þegar Metropolitan-vélin
tótost á loft andvarpaði hann af
feginleiik. Það var eins og honum
væiri lyft upp frá öllum ótta
og óþægindum. sem einkennt
höfðu líf hanis undanfa.rnia daga.
Hann lét auignialokin síga: jú.
hann gæti sofinað ef hann vildí.
En var anmars þörf á því. . ?
Bláklædd stúlka gekk fram
þröngan g'anginn milli sætanna.
hún var dökkhærð og vel vax-
in og ...
Mona Nystedt!
Hann tók viðbragð eins og hann
hefði orðið fyrir skoti. Ekki hún,
sem hafði ef til vill staðið í kjall-
aranum og sfcotið... Hann þaut
til hálfs upp úr stólnum og selt-
. ist jafinskjótt aftur.
Ftugfreyjan. — Og hún var
ekki vitund lík Mon.u Nystedt.
Ekki þolir maður nú mikið.
Nafnlaust bréf, smávegis skothríð
og það er stutt í algert ofsóknar-
brjálæði.
Það fór ekki mikið fyrir svefni
á leiðinni. Hann sat glaðvafcandi
allan tímann og reykti pípu sína
meðan hann starði út í skýja-
slæðurnar sem þeir flugu gegn-
um. Klukkustund seinna fór flug-
vélin að lækka flugið yfir græn-
um og komigulum ökrunum á
Skáni og flugfreyjan fór í eftir-
litsferð sína til að aðgáeta hvort
allir væru kyrfilega niðurspennt-
ir. Tom stakk pÍQunni í jakka-
vasan,n og leit útum gluggann.
Úthverfi Málmeyjar teygðu sig
til móts við fluigvélina, mistur lá
yfir sundihu og land'gönigubrúin
seig niður að jörðinni. Þetta gekk
allt að óskum. Hann leit á klukk-
una. Það voru ekki nema tveir
tímar síðan hann hleypli skotinu
af í kjalliaranum og síðan hafði
hann komizt yfir að lesa kvöld-
blöðin. verða dauðskelkaður við
flugfreyju og komast út á hja-ra
landsins.
Allur þessi flýtir ýtti við hon-
um. Þegar þau lentbu á Bulltofta.
var hann sá fyrsti sem kinkaði
kolli í kveðjuskyni til flugfireyj-
unnar og hraðaði sér nið-ur marr-
andi málmtröppuna, og hann hafði
heppndna með sér — taskan hians
var sú fyrsta sem kom inn á faari-
bandinu og hann kom rétt mátu-
lega til að ná i síðasta leigubíl-
inn fyrir utan flugstöðina. því að
faran.guirsl-ausu farbegarnir höfðai
gengið beint út og hirt hina.
Morgunum-ferðin í Málmey
gerði sitt bezta til að dra@a úr
hraðaiþörf hans, en leigubílstjó-r-
inn þaut áfram í ljósa Mercedes-
bílnum, útfia-rinn í að smeygj-a sér
áfram á undan öðrum. — Ætli
það hafist ekki. sagði hann róleg-
ur, þegar Tom spurði hvort þeir
myndu ná næsta svifbát og hann
lét það ekkert á sig fá þótt vís-
irinn niálgaðist ískyggilega heila
tímann — Tom fannst endilega
sem bátamir hlytu að fara á
heilum og hálfum tímum. Og auð-
vitað náðu þeiir; þegar þeir nálg-
uðust höfnina gat bílstjórinn
haldið hæsta hraða ótrufilaður,
því að ökuferð þeirra var kom-
in í takt við umferðarljósin og
þeir runnu áfram á grænu alla
leið að bátastöðinni.
Þar lá Flugfiskurinn við
bryggju. traustlegur og hrað-
bátslegur að sjá; vélamar voru
komnar í ganig, en stýrimaður
rétti upp róandi hnef-a, þe-gar
leigubílstjórinn deplaði Ijósunum
til hans. Hann var orðin-n vanur
æstum forstjórum sem urðu að
kom-ast yfir sundið á stundinn-i.
En Tom vissi það ekiki og hann
fálmiaði í óða-goti ef-tir veski og
ferðatösku, greiddi fa-rgfjaldið og
æddí gegnum stöðin-a. Hann hljóp
í loftköstum yfir sólbakaða
hryggjuma, steig um borð í bát-
inn og lét íallast niður í stól
í reyksalnum og öll Málmey bló
að honum á bak. í næ-stu andrá
sat hann á-samt tíu öðrum ein-s
og í kvikmyndaS'al og starði skiln-
in-gssljóum au-gu-m á ..Pöntunar-
seðil“ yfi-r skattfrjálsa-r tóbaks-
vöru-r og sætindi sem dö-kkhærð
skipsþema h-afði stungið í hönd
hans ,og hún v-ar til allrair ham-
ingju ekki vitun-d lík Mon-u Ny-
stedt.
Nei, hamingjunni sé 1-of. Nú
var hann þó að komast úr úr
þe-ssum Lannwood-vítahring. Bát-
urinn var l-agður af stað; gegnum
gluggann sá hann aðra ferju
koma úr gagnstasðri átt, sól-
ba-kaða og geislandi, og svo voru
þau komin út á rúmsjó.
Þega-r vélaimar voru komnia-r á
f-ullt og svifbáturinn lyfti b-reið-
u-m búknum að f-rama-nverðu og
æddi yfir vatnið í áttin-a að
dönsku ströndinni. var Tom orð-
ið rótt í hug-a og hanm bagræddi
sér í stólnum og stun-di af feg-
i-nleik. Hann var frjáls — hamn
var laus undan martröð undan-
farinma daga, í bili að minnsta
kos-ti. Loksins réð hann sjálfur
gerðum sín-um. Hann stakk upp
í sig pípunni og fór að n-jóta
ferðarinn-ar. Han.n fann meira að
segja ekki lengur fyrir hlöðnu
byssunni í innri vas-anium.
11.
RAZNOIMPORT, MOSKVA
Tökum að okkur
viðgerðir, breytingar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagninga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinna með fullri
ábyrgð. — Sími 23347.
BRAlVDfS A-1 sósa: Með kjöti*
með l'iski- með hverju sein er
RUSSNESKI HJOLBAROINN ENDIST
Hafa enzt 70.000 km akstur samkvamt
vottoröl atvlnnubllstlöra
Fæst hjð Keatum hjöjbaröasölum * lanöinu
Hvergi lægra verfi ^
í

TRADING
CO.
HF.

Það er notalegt að koma til
Kaiupmianniaihafnar. Ytri og innri
ha-fn i rn-ar li-ggja í mistri og morg-
unbirtu eins og vegir að hj-arta
borgarinnar. Áður en bóturinn
leggsit að bryggju í Havnegade
hefur stó-rborgartilf-inn-inigin náð
tökum á manni. Og það er allt-af
mistri blandið sólskin, g-rænka
og fámar á lofti.
Jafin-vel í reyksa-lnum gaf Tom
n-otið þessarar tilfiinin'in-ga’r þótt
han,n sæi ek-ki meira a-f höfninni
en greinfi va-rð út um litlu glugga-
boruma-r. Svifbáturinn beygði
inn í Nýh'a-fnarsku-rðinn, 1-a-gðist
upp að b-ryggju, o-g upp úrsætun-
um stigu farþegam-ir, kiprúðu
auigun. þegar þeir komu út í birt-
una og stefndu að leigúbílunum
sem biðu í röðum.
Tom skipti humdrað króna seðii
í öamsika mynt og náði í síðasta
leigubílinn. — Hótel Atterdag.
sa-gði hann festulega en vomaði |
með sjálfum sér að staðurinn
væri ekki alltof 1-angt frá mið-
bænum.
MIKIfl URVAL GOLUEPPA
l'riimlciffciulur:
\'cf;irinn lif.
Última hf.
Álafoss
Teppi hf.
Haghvcem og góð l>jónusla
l'.tmfrcmur næluntcppi og
iinnur erlentl tcppi í
úrvali
lEPNUlSUI
.Siiðiirlandshraut 10
Kími*83570
QaUabuxur,
molskinnsbuxur
skyrtur — blússur - peysur — sokkar — regn-
fatnaður o.m.fl.
Góð vara á lágu verði. — PÓSTSENDUM.
O.L. Laugavegi 71
Sími 20141.
SÓl Ó-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eidavéiar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nyja gerð einhólfa elda-
véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069
4