Þjóðviljinn - 12.10.1969, Blaðsíða 10

I
10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Suimudagur 12. október 1969
n
SKÁIDSAGA
EFTIR
MARY
DUTTON
Við mjökuðum okkur út um
dyrnar og niður stigann-
Þegar við vorum aftur komn-
ar að girðingunni hans Elmers
frænda, stanzaði mamma.
— Við skulum beygja héri sagði
hún. — Og skreppa til Neevy að
fá okkur þennan kaffisopa. Og
við segjum ekki auikatekið orð
um Dýrðarvagninn hennar systur
Mearl. Bkki eitt einasta orð,
mundu það. Við segjum bara að
við höfurn farið út að tína hnet-
ur og litið inn í leiðinni-
— En hvar eru hnetumar okk-
ar? Ég elti mömmu meðfram girð-
ingunni.
— Við fundum engar, sagði
hún.
Kvöldin urðu styttri með hverj-
um degi sem leið. Við tókumsér-
staklega eftir því á miðvikudög-
um, vegna þess að þegar við kom-
um tfrá ungfrú Mildred og geng-
um heim meðfram brautartein-
uinum, þá var sólin setzt áður
en við gengum gegnum timbur-
stíuna á leið heim.
Einn mjðvikudaginn þegar ég
fór til ungfrú Mildred, sat Callie
úti á pallinum og þá vissi ég að
ungfrú Una var þar í heimsókn.
Mér þótti gaman þá daga sem
ungfrú Una kom í heimsókn,
vegna þess að ég fékk alltaf kaflfi
með þeim og stundum fengum
við tertu eða smákökur. Það var
miklu skemmtilegra en þegar
bróðir Mearl kom í heimsókn, þ.ví
að þá fengum við aldrei neitt
nema bænir.
— Hæ, Callie, sagði ég um leið
og ég kom upp á pallinn.
Callie leit á mig og svaraði
e'kki, en ég hafði ekki >.tt von
á því. Ég var fegin að hún gerði
það ekki, vegna þess að ég var
hVæd'd við Callie. Eitthvað í Tarí
hennar hafði ónotaleg áhrif á
mig. Kannski voru það augun og
hvernig hún horfði á mann án
þess að láta í ljós neinar tilfinn-
ingar. Eða. kannski voru það
stóru, brúnu hendurnar á henni
og hvemig hún lagði þær á
herðarnar á ungfrú Unu og sneri
henni við. Ég fór úr skónum og
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 Simi 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivöiur.
Fegrunarsérfræðingur á
staðnum.
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-9-68
skildi þá óftir fyrir utan dyrnar
og fór inn í húsið-
Þegar ég kom inn í stofuna
tók ungfrú Una viðbragð og sull-
aði kaffinu niður á stölbríkina.
Ungfrú Una var óvenju lík fugli
þennan dag- Það var ótrúlegt að
hún skyldi vera yngri systir henn-
ar ungfrú Mildred. Hún sýndist
miklu eldri.
— Þetta er allt í lagi, elskan,
sagði ungfrú Mildred þar semhún
sat í sófanum. — Það er hún
Thorpe að koma í spilatíma- Hún
gekk að stólnum til umgfrú Unu
og þurrkaði upplitað, grænt flau-
elið með pentudúknum sínum’áð-
ur en hún hringdi litlu bjöll-
unni til að ftalla á Trudy.
Trúdy hafði séð mig úr eld-
húsglugganum og hún kom inn
34
í stofuna með kaffibolla handa
mér- Það var eiginlega heit mjólk
með dálitlu kaffi og miklum sykri,
en þetta var heitur og sætur
drykkur og manni leið vel að fá
að sitja og drekka þetta með
þeim. Við sátum kringum litla
kringlótta borðið sem á vardökki
silfurbakkinn sem Trudy bar allt-
af inn, og það var ekki mikið
talað.
Fyrir utan marraði í pallhlið-
inu þar sem Callie sat og í eld-
húsinu glamraði í koppum og
kyrnum hjá Trudy og við rerum
okkur og dreyptum á kaffinu.
Gegnum gluggann heyrðist til
James og strákanna hennar ung-
frú Mildred sem voru að leika
*ér, en það- voru eins og hljóð
sem maður heýrir í draumi- Að-
eins fjarlæg orð og köll sem vind-
urinn devfði.
í hvert skipti sem ungfrú Una
setti bolílann sinn aftur á I-itla
borðið, sullaðist dálítið kaffi nið-
ur í undirskálina- Höfuðið á henni
gekk upp og niður og andlitið
titraði bg kipptist til og hend-
urnar voru á eilífu iði eins og
hún væri að tala án þess að gefa
frá sér hljóð. Stundum þegarung-
frú Una kom í heimsókn sat hún
allan tímann án þess að segja
orð, kinkaði bara kolli og titraði
og reyndi að brosa. Ég þóttist viss
um að þetta yrði einn af þeim
dögum, þegar ungfrú Una tók
til máls.
— Synir mínir'Iéku sér aldrei,
léku sér aldréi svona.
Hún var að tala um James og
Winfred og Wilbur sem voru að
leika sér úti. Hún blakaði 'ann-
arri litlu hendin.ni í áttina að
glviggatjöldunum sem voru dregin
fyrir. — Þeir þurftu alltaf að
vinna, sagði hún. — Vegna þess
að Wil‘1, Will, hann hélt að það
væri það eina sem máli skipti.
Afla aneiri og meiri peninga, kaupa
meira og meira land bg höggva
meiri víð og bíða- Bíða eftir olí-
urnni...
Unglfrú Mildred gekk yfir til
systur sinnar og strauk henni um
mjóar axlirnar. >
— Nú er allt í lagi, els'kan,
sagði hún. — Nú er allt í lagi-
Þeir eru orðnir fullorðnir dreng-
irnir þínir og þeir geta gert það
sem þeir vilja.
Ungfrú Una kinkaði kolli- —
Það er nú það sorglega. Al'lt þetta
land og timbur og olía, ólíupen-
ingar sem þeir unnu fyrir eins og
þrælar og voru barðir fyrir eins
og hundar, eins og hundar og —
og svo er Thad kyrr í hernum og
John Tom, John Tom skrifar ekki
einu sinni.
— Ungfrú Una, sagði ég- — Ég
er búin að fá nýjan kennara i
skólanum.
Ungfní Una svaraði ekki. Ung-
frú Mildred og ég töluðum stund-
arkorn um sikólamv-áður en ég
reyndi aftur. Ég stóð upp og gekk
að píanóinu.
— Ungfrú Una, viltu að ég
leiki fyrir þig „Bjargið alda“?
Það var eins og ungfrú Una
hefði ekki heyrt til mín. — Og
Billy, Billy Bob, sagði hún- —
Þeir skeyttu allir, allir skapi sínu
á honum. Og ég varð að taka
svari hans, var það ekki? Hann
er — haryi er barnið mitt. Hann
er það eina sem ég á eftir-..
— .Viltu að ég spili fyrir þig
„Ó, Jesús bróðir bezti“? Ég stóð
enn við píanóið-
— Einhvern tíma, sagði ung-
frú Una og hún leit í átt til
dyra. — Einhvern tíma ætla ég
að strjúka, strjúka burt. Þú veizt
það, er það ekki? Hún leit á ung-
frú Mildred. — Þú trúir mér, er
það ekki?
Ungfni IWildred. svaraði ekki-
Hún stóð þarna hjá stólnum henn-
ar ungfrú Unu og hélt áfram að
strjúka henni um herðarnar-
— Ég ætla að gera þaö- Ég fer,
ég fer þangað sem Will Jack-
son getur aldrei, aldrei fundið
mig. Ég skal halda áfram að
reyna. Hún leit í áttina þangað
sem pall'hliðið marraði og kink-
aði kolli. — Gamla, svarta Callie,
hún snýr í mig haki og þegar
hún lítur við, þá verð ég, þá
verð ég farin. Og j^á getur hann
haift gömlu svortu, gömlu svörtu
Caffie í stofunni hja sér- Það er
eina herbergið sem húo hefur
ékki —
Ungfrú Mildred greip hægt og
varlega fyrir munninn á ungfrú
Unu og kinkaði kolli til mín. Ég
setist við píanóið og ég lék „Bjarg-
ið alda“ og „Ö, Jesús bróðir
bezti“ i tvo klukkutíma. Þetta
voru einu sálmamir sem ég gat
leikið en>n. En það gerði ekkert
til þennan dag, vegna þess að
þetta voru eftirlætissálmar ungfrú
Unu og þess vegna hafði ég lært
þá.
Ungfrú Una hallaði sér aftur
á bak í ruggustólnum og lokaði
augunum. Hendurnar á henini
ílögruðu lítið eitt til en að öðru
leyti var hún alveg hreyfingar-
laus- Hún hlustaði þangað til ég
var búin að spila bæði lögin
tvisvar sinnum en.n- Þá tók hún
upp veskið sitt af gólfinu, opn-
aði það og rótaði í því. Hún brbsti
og kinkaði kolli og tók upp rauða
klútinn sem bundinn var i knippi.
— Hérna, sagði hún. — Þetta,
þetta er handa þér. Hún rétti
mér fjórðungsdal-
— Nei, þakk, sagði ég- — Þú
þarft ekki að borga mér.
— Taktu við. Hún teygði sig
að píanóbekknum og lagði pen-
inginn á hann. — Ég er ekki að
borga þér. Ég er að, ég er að
gefa þér þetta- Og þetta eru góð-
ir peningar. Enginn hefur verið,
verið barinn eða svikinn til að
alfla þeirra. Það eru, það eru
eggjapeningarnir mínir og ég get,
ég get gert við þá það sem mér
sýnist.
— Þú ættir að leggja þá í
bankann, sagði ungfrú Mildred
og hristi höfuðið. — Þetta hljóta
að vera einir fjöruitíu, fimmtíu
dollarar-
— Sjötíu og fimm, hundrað.
Ungfrú Una leit niður í veskið
sitt. — Og það er meira þarna,
fleiri fulilir vasaklútar. Og það
á þá enginn banki. Það er ég,
ég sem á þá. Hún leit hræðslu-
lega á okkur- — Þið, þið segið
engum 'frá því, er það?
Við höfum áður' talað um þessa
peninga- Stundum sagði hún að
hún ætti tvö hundruð dollara í
klútnum sínum, stundum eitt
hundrað. Og stundum v'oru það
aðeins sjötíu og fimrn.
— Callie! Ungfrú Mildred var
gengin til dyranna. — UngfrúUna
er, tilbíyn að ,fara heim;
Callie' kom inn og sótti sjalið
hennar ungfrú Unu í fataskápinn
og unigfrú Una fór aftur að skjálfa
en enginn spurði hvers vegna eða
minntist á það einu orði- Callie
lagði prjónasjaþð um herðarnar
á ungfrú Unu og sneri henni tíl
dyra-
— Nýja sjalið þitt er reglu-
lega fallegt, sagði ungfrú Mild-
red. Hún vafði það betuir að'háls-
HÚSMÆÐUR!
Hvað er betra í dýrtíðinni en lágt vöru-
verð? Matvörumarkaðurinn opinn til kl.
10 á kvöldin.x— Gjörið svo vel að líta inn.
Munið hið lága vöruverð.
Vöruskemman
Gre'ttisgötu 2.
FóiS þér íslenzk gólfteppl frát
TCPPÍ'f
ZUtima
!|Wí

Wm B
TEPPAHUSIfl
Ennfretnur ódýr EVLAN ieppl.
Sparið tíma og fyrirfiöfn, og verzfið á einum sfað.
SUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAVÍK PB0X1311
UG-BAVSKAL - UNDRA fiOTT
Buxur - Skyrtur - Peysur -
*
Ulpur - o.mJI.
Ó.L. Laugavegi 71 — Sími 20141
SÓLQ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stœrðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi,
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smœrri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVELAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJANSSONAR h.f.
Kleppsvégi 62 — Sími 33069.
Cabinet
Frímerki -- Frímerki
Hjá okkur er úrval íslenzkra frímerkja.
Hvergi lægra verð. — Reynið viðskiptin.
Frímerkjaverzlun GUÐNÝJAR
Grettisgötu 45.
«