Þjóðviljinn - 10.02.1970, Qupperneq 10

10 SföA — ÞJÓÐVTXaJTNN — Þriðjudagur 10. febrúar 1970.
Billy Figg lá þá á gólfinu með
froðu um vitin. Hann virtist al-
veg búinn að tapa glórunni. Hann
gaf ekkert hljóð frá sér þegar
lögregluþjónninn leiddi hann
burt. Alick frændi var ekki verri
en það í ihálsinum að hann var
fær um að bölva og ragna fullum
hálsi. Hann var trylþur af reiði,
sló saman krepptum hnefunum,
meðan hann hóstaði og frussaði,
svo uppfullur af eitri og ólyifjan
að það hefði mátt ætla að hann
myndi ráða sér bana eins og
sporðclreki.
— Það gagnar lítið þótt þú
böllrvir Sihannadore, sagði móðir
mín fastm.ælt.
Frændi. miinn svaraði með nýj-
um formælingum á mamninn
seni hafdi sent honum bandóð-
am 'mann eins og BiTly Figg.
— Þú hefðir átt að láta hann
hafa það sem hann bað um. þá
hefði þér verið borgið, sagði hún
meðan hún neri á honum háls-
inn með volgri gæsatfeiti.
— Fjandinn eigi það setm ég
lóti Shannadore hafa svo mikið
sem vatnsdropa, emjaði hann. —
Eikki nema hann greiði tvöfalt
verð-
Móðir miín - yppti öxium. —
Það. var og. Jæja,- þótt við 'fáum
ekki reykteh fisk í kyöldmatinn,
þá eigum við að minnsta kosti
fullán pott sf kar-töfluim, svo að
ástandið hefði getað veriðverra-
Enn var eklkert fanigahús í Cai1.-
ico. Væri rnaður tekinn fastur,
varð hamn -að hírast í leirkofa
tögregluþjónsins. hilekkjaður við
trjástofn i gólfinu. Það va-rð
Billy Figg að gera líka. Lög-
reglúþjónninn sagði síðar að
hann hefði setið við trjástofn-
inn og umiað og bairmað sér og
sagt að hann væri vesæll, einsk-
is nýtur auli, sem hefði ekki
getað rekið erindi sitt eins og
maður. Hann sat og reri sór og'
bað Guð þesis hástöfum að
Shannadore miyndi ekiki leg.gja
honum það tiil Tasts. — Því að
ég á ekkert eftir aninað en hann,
ságði hann. — Hjarta mitt til-
heyrir honuim, það er satt og
vfst.
Lögregluþj ónninn sernn var
gæfur og góðhjartaður náungi,
reyndi að fá hann til að borða,
éri' það vildi hamn ekki. Þá
fleygði hann til hans teppi og
ia-gðist sjálfur til svefns, en
Billy Figg hélt kveinstöfum sín-
um áfram.. Þegar nóttin var
hálfnuð, vaiknaði lögregliuþjónm-
inn og komst að raun uim að
Billy Figg var horfinn með
hlekki, trjástofn og hvað eina.
Veslings maðurinn bar stóran
trjástofninn á bakinu langt út
fyrir bæinn. Þar villtist hann í
gaddfreðinmi mýri. Þeir fundu
hann ária næsta morgums, áður
en frostið hafði grandáð honum
að fullu, Hann var öldiungismétt-
vama af sulti og kuilda en virtist
ögtn sikynsaimiari en áður.
VI TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla." Snyrtingar.
SnyTtivörur.
Fegrunarsérfræðingur é
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. í8 III. hæð Oyftai
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtisto..
Garðsenria ?1 SÍMl 33-9-68
36
— Var ég fuTil'harðhentur þarna
í buðinni, piltar? Ég kreisti
kannski þennan skorpna kett-
ling of fast. Hann var satt að
segja ósköp vænm við mdg eft-
'ir fllóðin. Ég ætTaði svo sem ekki
að meiða hann.
Lögregíluþjónninn hafði enga
Töngun til að eyða annarri nótt
í félagsskaip BiIIys Figgs, oghann
fór rakleitt till Alicks frændaog
sagði að ef hann vi'ldi draga til
baka áikæi-una um líkamsárás,
myndi hann sjálfur vilja ka,upa
og greiða bær vörur semShamn-
adore hefði þörlf fyTir hjá Shot-
over og afhenda Bilíly Figg þær.
Alick frændi kinkaði kólli en
sagði ekkert. Billy Figg setti
vaminginn á sleðann, kairtödllur
og sítrórrur geymdar f olíu og
ýmislegt annað sem átti aðvinma
gegn skyrbjúgnum'i, og hann stik-
aði af stað glaður og reifur yfir
fjöllin og dró á eftir sér' sleð-
ann. t
Þegar Currency heyrði um allt
þetta, hvíslaði hún: — Voru eng-
in skilaboð til miín, Tatty?
— Skilaiboð, vima mín? Það j
fóru fleiri högg og sllög á milli !
manna en or<Y önnur slkilátooð .
komu' ekki . •
— Ég hélt annars . . • Hún
sméri sér unidan.
Um kvöldið saigðd húri mér
hvað gerzt hafði við Shotover;
Ég varð yfir mig glöð; að
vísu var ég umdramdi yfir því
að þessi fjarlægi og alvörugefni
maður sém ég kannaðist við,
skyldi haifa orðið yfir sig ást-
fanginn atf þessari ungu stúlku,
en þeim mun meiri var léttir
minn yfir því að Currency skyldi ,
hafa glatað hjarta sínu að ei-
lífu. Það taldi ég nefnillega' víst
eftir kynnum miínum af henni.
— Og þú sérð, Tatty, aðhann
á sér enga fraimtíö eins oghanin
sagði, þótt ég viti ekiki hvers
vegna, Og ég á mér enga fram-
tíð heldur, og ég næ mér aildrei
eftir þetta.
— Nei, sagði ég hikandi, og
eiginlega ósikaði ég þe.ss að hún
næði sér aildrei eftir það. Ég
óskaði þess aíf ölilu hjarta að
hún héldi áfraim að elska þenn-
ain mamn og tækist loks að sigra
hann.
— En af hverju ga&íu svona
fljótt upp, Ourrency? sagði ég-
— Er það vegna þesis að þú ert
ekkd viss um að hann elski þig
í raun og veru?
Daufur roði litaði vanga henn-
ar. Hann var eins og bjarmi
af sakíleysi hennar og hreinlyndi-
— Ég veit að ha.nn gerir það,
Tatty.
— Orð eru ekfci mikils virði,
þegar karlmenn eiga í, hlut.
Ég hélt að þetta myndi naga
hana á sama hátt og það særði
mdg enn, þegar ég hugsaði um
það; en hún hristi höfuöið. Hún
var ekki veik í trú sinni. Hún
vissi að Shannocjore é'skaði hana.
atveg eins og spáimaöurinm vlssi

’ ri;\C;e'''!?';íl'v'v:rrVSi'I S'YCJÓ' - V’í'*
á sínuim trfma að hann hafði séð
Drottín sjálfan í brennandi
þyrnirunnanum. 1 ráðleysi sínu
fór hún enn að gráta. Tárin
streymdu niður andlit hennarog
eins og skömmustulega lyfti
hún hendinni til að þerra þau
burt, en lét hana síga aftur.
— Þannig verður þetta að.
ganga til upp frá þessu, Tatty.
Ég get ek'ki lengur hugsað. Mér
finnst allt svo ruigllingsilegt- Ég
vildi fremur deyja en lifa án
hans. Þú skiilur það kannski
ekki, Tatty- Eiginlega skil ég
það ek'ki sjáif heldur. En ég get
ekki að því gert. Þannig er
þetta. /
Við höfðum setið saman uppi
i rúminu. Nú lagði ég anrnana
urn hana og þrýsti henni aðmér
eins og til að hugga hana. Ég
tautaði eitthvað um ölil þau á-
fölil sem hún hafði orðið fyrir.
óg móðir mn'n hafði haft orð á
og það sem hún' Hefði orðið að'
þola öll árin sem hún átti sér
engan raunverulega.n vin né
verndara. En hún haílaði bara
vanganum að brjósti mér og
sagði:
— Ó, Tatty, bara að það væri
Shannadore sem velði miig önm-
um á þennan hátt.
Seinna þegar hún sat þögul,
sagði -ég: — Þegar hann segir
aldrei, heldurðu þá að honum sé
alvara? Aldrei er býsna stóirt
orð.
— Honum er aílvara. Annars
hefði hann ekki saigt það. Hann
visisi að það mynd.i sœra mig og
hann hefði sízt af > öllu viljað
særa mig.
Ég gleymdi miínuim eigin til-
finningum, vegna ’þess 'áð . ég
fylltist skyndilegi-i reiði. — Ef
honuim er alvara, þá hefði hann
ekki átt að koma fram eins og
hann gerði- Hanri hefði ekki átt
að segja að hanm elskaði þig,
ekki undir þessum kringum-
stasðum, og hann hefði ekki átt
að gera þig svona vansæla vegna
stundar veikleika. Hann ætti að
skammast sdn fyrir miskunnar-
leysið.
— Nei, Tatty, hrópaði Curr-
ency. — Auðvitað kann það að
hafa verið veikieiki, en Guði sé
!of fyrir að til skuili vera slík-
ur veikleiki. Hvers hefði égann-
ars að minnast og gfleðjast yfir?
Einskis.
Nú barði möðir miín í vegg-
inn og viö lögðuimist aftur út af.
Ég hvíslaði: — Hún má ekki
fá að yita neitt uim þetta, heyr-
irðu það; gamla fóikdð gleymir
hvernig ungu fólki er innan-
bríósts, þanndg er gamgúr lífsins.
Og ég vil ekki að hún hlæi að
þér eins og hún getur átt til.
— Ó, Tatty, hvað ætti ég að
gera án þín? spurði Currency
hljóðlega og ég spurði sjóllfamig
hvort þaö vottaði ekki fyrir von
í rödd hennar.
— Gætum' við ekki talað við
hann? Ég gæti gert það ef þú
vilt það ekki sjálf.
— Við Shannadoire? Ó, Tatty,
ég get það akki; ég get ekki
spurt hain.n einu sinni enn. það
er óhugsandi. Hvert sw sem
þetta leyndarmál er sem þrúgar
hann,- þá er það honuim meiri
byrði en það getur nokkru sinni
orðið mér.
— Vitleysá, sagði ég hvössum
rómii. — Það væri í versta falli
morð, kannski í Bandaríkjunum.
Hann er kannski glæpamaður á
flótta. Já, ef til villl íigigur þann-
ig í því.
Currency hló láiprt.
— Nei, viðurkenndi ég. —
Auðvitað liggur ekki þannig í
því; þá hefði Alick frændi á-
réiðánlega komið upp um hann,
þótt ekki væri ■ til annars en fá
féð sem sett væri til höfuðsíion-
um.
Þannig töluðum við satman
eins og stúlkum ey laigið. Við
vorum býsna fáfróðar um lífið
og við geröum okkur margar
furðulegar hugmyndir um það
Sem kynni að hafa gerzt í for-
tíðinni. En , alllar þessiar vaniga-
veltur urðu okkur um leið nokk-
uii- h-uggun. Og eftir þfetta sam-
tal var ég öldungis sannfærðum
að Pig litli var Currency einsk-
is virði. Hann var aðeins nota-
legur kumningi sem gat verið
henni til Skemimtunar og u,pp-
örvuinar á stundum.. Hún laigð-
ist tiT svófns og henni virtist dá-
lítið hugarhægra. Eif t-ifl vill þjó
hún yfir örilítilli von,' þráttfyrir
allt. Ég Tá vakandi enn um
stund og ákvað loks að strax og
ég fen.gi til þess tækifæri, skyldi
ég nálgast Shannadore og láta
hamn vita hvemig ástatt væri
fyrir Currency. Ég vissi ekki
hvernig ég ætti að bera mig að.
Umhugsunin ein um trúnaðar-
viðtal við hann gerði mig
sikelkaða. En þrátt fyrir þaðvar
ég staiðráðin f að gera aJvöru úr
þessu.
Næstu daga á eftir var einsog
Currency yrði ögn hressari. Hún
hjálpaði til við dagsverkin, og það
var svo sannarlega nóg að gera.
Það var erifitt að sjá um heimili
í Calico á frumþýlingsárunum.
Hún ætlaði að leggja peninigana
sína í saimeiginlegan heianilissjóð,
en móðir miín siaigði: — Ned, nei
ba.rniið gott: þú þarft á þescsum
auruim aö halda fyrr en varir.
Okkur er ánægija að því að hafa
þig hér á heimilinu; bros verða
ekki metin til fjár. ‘
Hún hafði rétt að mæla. Elsku-
semi hemnar var söm við sig,
hversu hrygg og döpur sem hún
annars var. Hún var alger and-
stæða við hið stöðuga viðkvæði
Alieks frænda: — Mesti hús-
krossinn er óhamingjusöm kona.
Kefíavík — Suðurnes
Klæðum og gerum við bólstruð húsgögn,
einnig bílsæti og bátadýnur. Fljót og vönd-
uð vinna. — Úrval af áklæðum og öðrum
» T..
BÓKABÚÐIN
HVERFISGÖTU 64 — tilkynnir:
Mikið úrval af eldri forlagsbókum. Sum-
ar af þessum bókum hafa ekki sézt í
verzlunum í mörg ár.
Danskar og enskar bækur í fjölbreytfu
úrvali. — Komið og sjáið o.g kynnizt bók-
unum og hinu lága verði.
BÓKABÚÐIN
HVERFISGÖTU 64.
ííiiiíiiíiííiniiiiiíiíísiiíiiíiiiiíiiiisiSiiiisíiíSíiiiiiiíiiiSíiíiíííiiiiíiiíiííiííiiiíiiiiiiiiíiiiiSiiiiiiiiíiuiíiíiííiíiiiiúíiiiiiiHii
noMls
nmnlsH
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
#■
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
SÍMI 83570
&

efnum.
Kynnið yður verð á húsgögnum frá okkur.
BÓLSTURGERÐ SUÐURNESJA,
Sóltúni 4 - Sími 1484 - Keflavík.
Glertæknihf. sími:26395
Framleiöum tvöfalt einangrunargler og sjaum
um ísetningar á öllu gleri.
Höfum 3ja, ,4ra og 5 mm gler, útvegum opnan-
lega glugga. — Greiðsluskilmálar.
GLERTÆKNI HF. simi: 26395.
Ingólfsstræti 4.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stserðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi.
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja £/erð einhólfa
eldavélar fvrir smærri báta oe litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f
Kleppsvegi 62 - Sími 33069
KARPEX hrelnsar gólfleppin á augabragði