Þjóðviljinn - 16.04.1970, Blaðsíða 10

10 SfBA — í>JÓÐVIL«nNiN — Fimmtudagur 16. apííl 1970.
arair anddyriwu og andartaiki síð-
ar sá hann frú Vik ganga niðusr
gangistíginn. Þegar hann kom aft-
ht iim í stofiuna, sait konan hans
við sauimavélina.
— t>ú verður sjálfur að finma
þér edtthvað að borða, sagði hún
formálaiaust. — Það eru ein-
hverjir aifgangar í ísskápnum.
— Hvað á þetta að þýða?
— Það þýðir aðeins að ég er
öiMium kafin. Ég verð að vinna
eftirvinnu.
— Hvað var þessi kvenmaður
að gera í svefnherberginiu míniu?
— Það var frú Vik.
— Ég sá það, sagði hann eins
rólega og honum var unnt. Hann
var ekki vanur að missa stjóm á
sér og hann gerði það ekfci held-
ur núna.
— En ég hlýt að mega spyrja
að þvi, hvað frú Vik var að gera
inn í svefnlherfberginu mínu?
— Átt þú það?
— Svefnberberginu okkar þá,
feagði hann gremjulega vegna
þess að hann hafði orðað þetta
ranglega.
— Það er ei-ni staðurinn á
heimilinu þar sem er almennileg-
ar spegiH. Við vorum að máta...
Húm sýndi kjólinn. Hann var
rauður, dumbrauður.
— Og mér fannst líka að bú
gaetir talað kurteislegar um vdð-
skiptavini mína.
— Viðskiptavini? Áttu við að
þú sért orðin saumakona?
— Góði maður, ég er sauma-
kona. Ég vann við sauma alveg
þangað til ég kynntis-t þér. Ertu
búinn að gleyma því?
— Nei, ég er ekki búinn að
gleyma því og þú ættir ekki að
gleyma því heldur, sagði hann og
leit í kri-ngum sig í stolfurmi.
— Áttu við að ég ætt að vera
þakklát?
— Ég á við það að ég hef rækt
skyldur mínar, sagði hann særð-
ur. — Ég istrita daginn út og
daginn inn, yfirvinna aukastörf....
— Ég veit það, en þegar ég
vinn mér inn peninga, verður
þetta auðveldara fyrir þig.
Orð hennar höfðu sörnu áhrif
og djúpsprengja.
. —r Áttu við að þú takir peninga
fyrir þetta? spurði harm loks.
— Auðvitað! Pyrir þennan eina
kjól fæ ég hundrað króriur. Það
dugar ’ næstum til að greiða éina
af stöðumælasektunum þínum.
— Ég frábið mér öll afskipti af
fjármálum minum.
— Allt í lagi. Þá get ég notað
peninigana sjálf.
— Þú færð peninga hjá mér,
það er ekki nauðsynlegt að þú
standir í því að sauma fyrir aðra,
saigði hann og brýndi raustina.
— Er það í raiuninni nauðsyn-
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. — Snyrtingar.
Snyrtivörnr.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. 111. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMI 13-9-68
21
SKÁLDSAGA EFTIR
SIGBJÖRN HÖLMEBAKK:
ANDERSEN-
FJÖLSKYLDAN
legt að þú sitjir þarna í bankan-
um? spurði hún sakleysislega .
— Hvað áttu við?
— Ég á við að bankamir eru
alltof margir. Það er banki á
næstum hverju einasta götuhomi,
en maður verður að leita um all-
an bæ til að finna sæmilega
saumakonu.
— Þú talar eins og ósvífinn
vinstri sinnaður framibjóðandi,
sagði hamn háðslega. Hver hefur
sagt, að bankarnir séu of margir?
— Tja, til að mynda Andersen.
Enn einu sinni tófc hún sér nafn
Andersens í munn ám þess að
roðna.
Það gerði hann fokreiðan.
— Hvað varstu að gera hjá
Andersen?
— Ég fór til að þakka fyrir
boðið í brúðkaupsveizluna.
Hamn stikaði fram og adftur um
stofuna. Bftir tvegg j a mínútna
þögn tók hann til máls.
— Við förum ekfci! Þetta vom
mikilvæg orð, skipun, hæstarétt-
ardómur. Þau stoðuðu bara ekki
vitumd.
— Ég fer, sagði hún og dró út
þraxjingu.
— Þú ferð ekki! Þú gerir okkur
að athlægi í öllu hverfinu.
— Ég fer ekki ein, hélt hún
áfram hin rólegasta. Hann gerði
enn eina skyssu; það á ekki að
ræða um dómsúrskurð. En hann
varð að fá að vita hve útbreidd
þessi uppreisn var.
— Hverjir fara fleiri?
— Til dæmis firú Vik. Þess
vegna er hún að fá sér nýjan
kjól.
Hermansen gekk að borðinu og
fjariægði taubút með tveim fingr-
um. Hann tók fram reikningsvél-
ina, en hún gerði sig ekfci lí'klega
til að flytja sig úr stað.
— Ég held að þú sért full-
bjartsýn. Við vorum einmitt að
ræða þetta mál í bankanum og
komum okkur saman um að láta
þetta svonefnda brúðkaup sem
vind um eyrun þjóta.
— Þá getið þið setið heimá og
nagað á ykkur neglurnar. Við
förum einar!
— Hvaða við?
— Við, konumar!
Þetta lét dálítið háðslega í eyr-
um og hann sagði hæðnislega: —
Það er alveg dæmalaust hve þessi
Andersen hefur mikið aðdráttar-
afl fyrir konur.
— Já, t>g hvað með það?
— Ég spyr ekki að, sagði haim
tartryiggnislega. — Honum er svo
sem trúandi til hvers sem vera
skal.
Hún setti saumavélina af stað.
Hiljóðið kom honum í emn meira
uppnám.
— Nú er hann meira að segja
hættur að vinna. Og hann getur
hangið heima í friði og ró og
gert ykfcur hálfvitlausar, meðan
við slitum otokur út fyrir fjöl-
skyldur ok'kar.
— Ef til vill fulnægir hann
þörf?
— Er þetta sneið til mín?
— Til þín og allra hinna.
— Hvaða þörf er það sem þú
átt við? spurði hann tortrygginn.
— Hefurðu ekki fengið allt sem
kona getur k-rafizt með nokkurri
sanngirni? Hann benti út í stof-
una.
— Ég krefst einskis, sagði hún
og gerði sdg líklega til að slíta
samtalinu. Það vildi hann sízt af
öllu.
Hann hóf gagnárás.
— En ég geri kröfur, hrópaði
hann. — Ég krefst þess að mér
sé sýnd einhver virðing!
— Fyrir hvað?
— Virðing! endurtók hann og
nú þarði hann í borðið í alvöru.
Hér slítur maður sér út . . .
— Og hvað hefst u-ppúr Öllu
þessu striti? Hún var liklega farin
að hækka róminn. Hún lagði frá
sér kjólefnið og leit beint á hann.
-*w 'Þú erö-líka orðinn þrey-ttur!-
Útslitinn! Leiðinlegur! Þú hefur
meiri áhuga á nágrönnum þínum
en þinni eigin fjölskyldu.
— Það er ekki satt!
— Þú þekfcir varla lengur þinn
eigin son.
— Haltu bara áfram, sagði hann
bitrum rómi.
— Þú ert orðinn lélegur elsk-
hugi!
Hann baðaði út öðrum haiid-
leggnum í uppgjöf og í þögninni
sem á eftir kom, mundi 'hann allt
í einu nokfcrar óljósar setningar
úr biblíusögunum. Það var lýsing-
in á guðsmamninum Eílí, þegar
hann fékk fregnina um að her
Israels hefðd verið sigraður, sjm-
imir fallnir og sáttmáisörkin í
óvinghöndum. Hann lét fallast
niður í stól og honum fannst sem
hryggur hans hefði brotnað í
tvennt. En samt reis hane á fæt-
ur og gekk teinréttur til dyra.
— Þú talar um hluti sem þú
hefíur ekkert vit á, tautaði hann.
Þegar hann kom fram í anddyrið
var hann orðirrin enn teinréttairi.
Hann heyrði saumavólina niða
enn á niý. Svo varð afflt hljótt
og hann heyrði hvernig skærin
klipptu sdlkið.
Bitu-r í bragði opnaði hann
ljósakassann og storúfaði vartapp-
ana úr.
— Þetta er bara bráðabirgða-
lausm!
Hermansen sat í sófamum hjá
frú Salvesen og horfði miður sín
á vartappana tvo sem stóðu á
sófaborðinu. í smæð sinni minntu
þeir hanm á fallim karimennsku-
tákm og hanm hugsaði með hryll-
ingi til nýafstaðinmar senmu við
eiginkonuma. Frú Salvesen sat í
hinu sófahominu. Hún talaði með
festu:
— Við meguim ekki gefast upp!
Nú hvílir ábyrgðin á okkur.
— Já, svaraði hann hljómlausri
röddu og það var enginm kraftur
í orðum hans. Hann hafði verið
særður öf djúpu sári.
— Hún sagði að ég væri slæmur
faðir.
— Það er hræðilegt að eigin-
kona skuli segja annað eins og
þetta við manninn sinn. Hvað
sagði hún fleira?
— Ég get ekki haft það eftir.
Það er of særandi, of auðmýkj-
andi.
Frú Salvesen starði á hendur
hans, sem hann greip fyrir and-
litið.
— Ég held ég viti hvað hún
hesfur sagt, sagði hún lágri röddu.
— Ég held að henni skjátlist
hrapaliega!
Salvesen kom í sörnu svifum
inn um svaladyrnar og hún sneri
sér að honum með gremjusvip.
— Farðu úr sfcónum!
— Ég ætlaði bara . . .
— Ég var að enda við að bóna,
sagði hún áður en hann gæti lokið
setningunni.
Hann tók af sér skóna og sótti
pípuna fram í eldhús.
— Gazbu ekki sagt þetta strax,
sagði hún þegar hann fór aftur
að reima á sig sóna. — Ertu að
lagfæra beðið?
— Ég er búinn með það.
— Þá geturðu klippt limgerðið.
— Ég skal gera það, Hjördís.
!liiliHiiKHlilllliiiliilllllliiHlllimHlllilííllilHlliiiHlíílliillllllliiilijlíiil!iiiiiílHiitllUiíiíii‘!lii!íítSjlHHillii{iSiílll
Litliskógur
homi HVERFISGÖTU
og SNORRABRAUTAR
☆ ☆ ☆
TEKRYLINE-BUXUR
HERRA 1090,—
☆ ☆ ☆
HVÍTAR BÓMULLAR-
SKYRTUR 530,—
☆ ☆☆
FLÚNELS DRENGJA-
SKYRTUR 170,—
☆ ☆ ☆
ur
Hverfisg-ata — Snorrabraut
Sími 25644.
- ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÖDÝRT - ÓDÝRT - ÓDYRT
O
O
o
o
H
ct
Skófatnabur
Karknannaskár, 490 kr. parið. Kvenskór frá 70 kr. parið. Bama-
skór, fjölbreytt úrval. Irmiskór kvenna og bama í fjölbreyttu úrvali.
Komið og kyrfnizt himi ótrúlega lága verði, sem við höfum upp á
að bjóða.
Sparið peningana í dýrtíðinni og verzlið ódýrt.
RÝMINGARSALAN, Laugavegi 48.
H
'>-
Q
O
H
cc
O
o
H
CC
- ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT
t-r ^ÍTl nnr n®-
sr 1111 ja.
TEFPIIIISH)
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURIANDS
BRAUT 10
*
SÍMI 83570
&
ÍÍ!Í!Í;IÍ!lÍ!í!!!jíÍ!ÍÍHÍmÍ‘nÍ!H!ÍHÍmlÍMmlMimimíumHÍÍÍ!!ÍHÍÍ!Ín!n!Hm!!ÍÍffi!Íll{iÍlnlÍ!ÍKÍ!íUiÍiÍ!!!Ííil!?ÍÍÍI!lI
Tvöfalt „SECURE“-einangrunargler.
A-gæðaflokkur. Beztu fáanlegu greiðsluskilmálar.
Glerverksmiðjan SAMV.ERK h.f. Hellu.
Sími 99-5888.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
V AR AHLUTAÞ J ÓNU STA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavélar fyrir smærri báta og litla sumarbústaði. •»
ELDAVÉLAVERKSTÆÐl
TÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069.
Húsbyggjendur. Húsameistarar. Athugið!
ATERM0
■■
//
— tvöfalt einangrunargler úr Hinu Heims-
þekkta vestur-þýzka gleri. — Framleiðslu-
ábyrgð. — Leitið tilboða.
A T E R M A Sími 16619 kl.
10 -12 daglega.
i