Þjóðviljinn - 23.06.1970, Blaðsíða 10

1Q SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Þridjudagur 23. júni 1970.
H.-K. Rönblom:
Haustlauf
og
hyldýpi
Irene varð hræðsluleg á svip-
inn og lýsingin ýkti hræðsluna
og gerði hana skelfingu líkasta.
— En ég átti eikki stefnumót
við Báok- Það er alveg satt.
Ég sá honum ekki einu sinni
bregða fiyrir!
— Verið rólegar, sagði Paul,
sem var sjálfur aMit annað en
rólegur. — Ég trúi yður þegar
þér segið að þér hafið ek'ki hitt
hann. En einhvem átfcuð þér
stefnumót við.
Þögn.
— Hver var það?
Bnn þögn.
— Var það ekki Lönning?
— Jú.
— Já, en góða mín, sagði
Paul. — Gáfcuð þér ekki sagt
mér það fyrr?
— Hvemig átti ég að geta
það? Hvað hefðuð þór haldið
um mig? Þér heyrðuð líklega
hvað hún sagði, þessi bannsett
kennarasikólatæfa —
Hafið ekki áhyggjur af henni.
Hún var að reyna að varna
því að þér næðuð honum vini
hennar frá henni.
— Honum! sagði Irene Carp
bg í rödd hennar fólst lítilsvirð-
ing á jámvöruverzluninni eins
og hún lagði sig.
Paui brosti fcil hennar.
— Við erum bæði rólegri
núna, sagði hann. — Bæði þér
og óg. Segið mér dálítið frá
iþönning. ,
— Hvað er svo sem að segja?
Þér vitið það hvort sem er. Við
vorum saman um tíma. Það er
fellt búið að vera núna.
— Hvenær áttuð þér sfcefnu-
mót við hann? Klukkan hvað?
— Kortér fyrir tfu.
— Á lóðinni fyrir neðan kap-
elluna?
— Já. Hann var á leið heim
af vakt.
— Hvað var það sem þér
vilduð honum?
— Ég ætlaði að segja honum
að ég vildi ekki lengur — er
þetta annars ekki óþarfi? Til
hvers þurfið þér að vita það?
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
HárgTeiðslu- og snyrtístofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18 III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
— Fyrirgefið, sagði Paul i
skyndi. — Mér kemur þetta
ekJkert við. Ég átti aðeins við
þetta: ákváðuð þið að hdttast til
að fara á einhvern annan stað
eða til að vera um kyrrt og
tala saman?
— Það varð úr að við stóð-
um kyrr og töluðum saman. Ég
vildi ekki fara með honum.
— Og þér sáuð engan?
— Nei, engan.
43
— Heyrðuð þér eitthvað?
— Nei, elkki neifct. Jú, annars,
við heyrðum einhvem gaura-
gang í bíl og þá varð hann að
hlaupa og athuga hvað væri á
seyði.
— Og þér sjálfar?
— Ég fór heim.
Pauli fifclaði viðutan. við síma-
tæki sem stóð hjá honum.
— Þér getið hringt og spurt
hvem sem vera skal, sagði Irene
þrjózkulega. —' Þetta er dagsatt
sem ég hef sagt núna.
— Mér dettur alls ekki í hug
að hringja neitt og þér þurfið
ekki að horfa svona á mig. Ég
trúi hverju einasta orði sem þór
segið — þetta kemur allt sam-
an og heim. Og nú veit ég líka
hvér S'fálvírsmaðuflhn er.
— Vitið þér það í alvöru? Er
það víst?
—■ Næstum víst, sveraði Paul
sem vildi segja satt og rétt
frá.
— Það er ekki Sam.
— Nei, það er ekki Sam.
Hann reis á fæfcur og þau
gengu til dyra.
— Nei, ég get ekki sagt yður
nafnið ennþá, sagði hann eins
og hann væri að svara þögulli
spurningu. — En í sambandi við
manninn yðar — vissi hann um
yður og Lönning?
— Það rriá vera. En hann
hefu.r ekki sagt nedtt — ek'ki
beinliínis.
— Hvað hefði hann sagt ef
hann hefði fengið að vita það?
Keyrt í hann hnífinn?
— Eruð þér frá yður? Sam
er eklki' þannig.
— Það datt mér ekki í hug
heldur. Þá hefði ég ekki spurt
eins og ég gerði En hann er
væntanlega afbrýðisamur?
Irene sneri sér við í stiganum
upp að fatageymslunni og hló
ánægjulega.
— Já, víst er hann það, sagði
hún.
Uppi í fatageymslunni var eng-
inn maður. Éundurinn var í þann
veginn að hefjast afltur. Dymar
að salnum voru enn opnar.
— Þér hafið veitt mér mdkil-
væga aðstoð, sagði Paul. — Vilj-
ið þér nú líka gera svo vel að
sækja hana systur mína, svo
að við gefcum farið heim
Hann fann hjá sér þörf fyrir
að vera einn um stund. Spum-
ingar hans til Irene Carp höfðu
riðið baggamuninn. Hann hafði
tekið undir sig stökk og hafði
nú fast land undir fótum. Það
sem á vantaði var þess eðlis
að lögreglan gat annazt það bet-
ur en hann — en honum fédl
ek'ki sú tilhugsun að snúa sér
til lögreglunnar.
Útúr fundarsalnum kom Sús-
anna í fylgd með Rofchman. Full-
trúinn hnusaði gremjulega í
áttina að reykskýjumum sem
svifu enn um fatageymsluna eft-
ir reykveizlu bræðranna.
— Það var heppilegt að ég
hitti yður, sagði Paul við Roth-
man. — Ég hafði hugsað mér
að þakka fyrir í kvöld og hverfa
í kyrrþey, og þór vilduð karinski
gera svo vel —
Gamli maðurinn virtist ekki
hlusta á neitt af því sem Paul
var að segja.
— Mér hefur Skilizt, sagði
hann, — að þér séuð í þann
veginn að koma með nýja skýr-
ingu á dauða bróður Bácks.
Paul leit ásökunaraugum á
Súsönnu.
— Það var Irene Carp sem
kom og sagði eitthvað í þá átt,
sagði hún sér til varnar.
— Þér munið ef til vill eftir
þvi að ég varaði yður við, sagði
Rothman með gamalmeenisrödd
sinni, sem minnti Paul á þurrt
hringl í hnútum.
— Aðvörunin kom frá eigin-
konu yðar, leiðrétti hann.
— Hafi svo verið. sagði Roth-
man rólega, þá geri ég orð henn-
ar að mínum. Hafið taumhald á
snuðri yðar, herra Kennet. Það
gætu orðið fleiri slys ef þér
haldið uppteknum hætti.
— Ég þarf ekki að halda áfram
öllu lengur, sagði Paul og
hnykkti til höfðinu með þrjózku-
svip. — Ég veit það sem ég þarf
að vita.
Hann heyrði að Súsanna tók
andann á lofti edns og af eftir-
væntingu, en gamli maðuirinn
var ósnortinn eins og uppstopp-
uð eðla á trjákubbi.
— Þér hafið sem sé fundið
lausnina á vandanum? Og hvað
bafið þér hugsað yður að gera
við lausnina, herra Kennet? Fá
hana lögreglunni í hendur?
— Ég héf enga gleði af því
að fara til lögreglunnar, sagði
Pauil sannleikanum samkvaemt.
— Látið það þá ógert.
— En ég sé engan annan
möguleika til að hreinisa Carp
af ákærunuim.
— Já, Carp, sagði Rothman
sfcuttur í spuna.
Það var auðfundið að hann let
sér öriög þessa bróður í léttu
rúmi liggja. Paul Kennet fór að
sjá eftir því að hafa hnykkt til
höfðinu. Hann gerði sig líklegan
til að losna úr þessum vanda
með því að halda af stað með
Súsönnu, en Rothman varð fyrri
til.
—- Fundinum lýkur rétt bráð-
um, sagði hann, — Og ég hef
skyldum að gegna. Ég held enn
að þér hafið allt að vinna með
því að flana ekki að neinu,
herra Kennet. Ég óska þess að
þór komið með mér heim að
fundinum loknum.
— Eínn?
— Vilhelmsson kemur lika,
sagði Rofchman og það var auð-
heyrt af rödd hans að hann var
ekki vanur því að honum væri
andmælt.
— Og ég, sagði Súsanna.
Og þar með var þetta afráðið.
Súsanna og Paul gengu alftur inn
í fundarsalinn, þar sem verið var
að Ijúka fundarstörfum og á eft-
ir var sungið. siðareglur við-
hafðar og hamri barið í borð.
Þegar þau skildu í fatageymsl-
unni, gekk fulltrúinn niður í les-
stofuna, en áðu.r en fundinum
lauk kom hann inn aftur og
settist í sæti sitt og svipur han®
gaf ekibi nokkurn skapaðan hlut
til kynna.
Rothman kom ofan af efri
hæðinni í húsinu, þar sem hin
sjúka eiginkona hans lá, og hin
þrjú sátu í skrifstolfiu hans og
biðu. Stólamir sem þau sátu á,
voiti óþægilegir. Þau önduðu að
sér bókaryki úr áratuga fram-
leiðslu af bindindisritum.
— Nú er að segja fró, sagði
Rofchman og settist. — Byrjið á
byrjuninni. Hvað var það sem
gerði það að verkum að yður
fór að gruina —
— Ég skal byrja á byrjuninni,
sagði Paul. — En frásögnin fjall-
Hver býður betur?
í>að er hjá okkur sem þið getið fengið
AXMINSTER teppi með aðeins 10%
útborgun.
AXMINSTER — annað ekki.
mmm
ANNAÐ EKKI
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
Húsrúðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa.
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LOTHERSSON
pípulagningameistari.
Simi 17041 — til kl. 22 e.h.
■ ■ ■ | Minningarkot ■ ■ • Slysavarnafélags ‘f • Krabbameinsfélags
Islands. Islands.
• Barnaspítalasjóðs • Sigurðar Guðmunds-
ttringsins. sonar, skólameistara
• Skálatúnsheimilisins. • Minningarsjóðs Arna
• Fjórðungss.iúkrahússins Jónssonar kaupmanns
Akureyrt • IlallgTímskirkju.
• Helgu Ivarsdóttur. • Borgarneskirkju.
Vorsabæ. • Minningarsjóðs Steinars
• Sálarrannsóknafélags Richards Eliassonar.
Islands. • Kapellusjóðs Jóns
• S.I.B.S. Steingrímssonar.
• Styrktarfélags van- Kirkjubæjarklaustri.
gefinna. • Akraneskirkju.
• Mariu Jónsdóttur. • Selfosskirkju.
flugfreyju. • Blindravinafélags
• Sjúkrahússjóðs Iðnað. tslands.
armannafélagsins á
^"lfossi.
Fást í MINNINGABÚÐINNI
■ Laugavegi 56 — Simi 26725. ■ ■ ■ ■
!liiliíílí!iíill!!!iiiii!lí!lili!ílli!i;S!;ili;ii!ii;i|l!!!lll!i!n!!i!ll!íili!íl!!i!!!íi!!íí!li!il!!!lli!!iii!l!!l!ill!!i!iii!iiil!;!liliil!!
waisi

HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS'
BRAUT 10
*
SÍMI 83570

I!l!ÍÍÍiííÍíiÍ!ÍIÍ!Í!í!ílli!!!íi!!!i!i!!!!iíii!!Í!Ííiii!i!íii!!!!iíi!Í!!Í!!ll|jÍ!!iHni!IÍÍÍiÍÍ!ÍIÍ!ífÍ!?!!Í!ttlt!|!i!jij!iii{!(!!!ffH|}{|{j
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SIMI 13-9-68
UG-R AUÐKÁL - IJNDRA GOTT