Þjóðviljinn - 15.08.1970, Qupperneq 4

4 SlÐA — ÞJÓ&VHaJINN — Iiaiu@airdia©ur 15. ágúst 1970.
— Málgagn sósialisma, verkalýðshreyfingar og þjóðfrelsis —
Otgefandi: Otgáfufélag ÞjóSviljans.
Framkv.stjóri: EiSur Bergmann.
Ritstjórar: Ivar H. Jónsson (áb.), Magniis Kjartansson
Sigurður Guðmundsson
Fréttaritstjóri: Sigurður V. Friðþjófsson
Ritstj.fulltrúi: Svavar Gestsson.
Auglýsingastj.: Olafur Jónsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust. 19. Siml 17500
(5 línur). — AskriftarverS kr. 165.00 á mánuði. — Lausasöluverð kr. 10.00.
Maddaman farín að kalka
J^öng'um hefur verið á orði haft hvað Framsókn-
armaddaman sé snúningalipur, en undanfarið
er þó öngvu líkara en nokkurrar kölkunar sé far-
ið að gæta hjá kerlingarskinninu, enda þótt hún
reyni að stíga jájáogneinei-dansinn jafnlipurt og
fyrr. Einkum .virðist Tíminn vera í vandræðum
með að láta ríma saman hávaðaáróður um Fram-
sóknarflokkinn sem hinn eina og sanna íhalds-
andstæðing, og þá eindregnu hægristefnu og sam-
vinnu við Sjálfstæðisflokkinn, sem alltaf verður
meira og meira áberandi og mönnum hefði þótt
ótrúlegt að yrði gerð jafnaugljós fyrir kosningar.
Innganga fyrirtækja bændasamtakanna í Vinnu-
veitendasamband íhaldsins, sem þýðir að bænda-
samtök taka að greiða stórfúlgur í herkostnað aft-
urhaldsins gegn verkalýðshreyfingunni og verri
aðstöðu bænda og bændasamtaka til samstarfs við
alþýðusamtökin; og ekki sízt að Framsóknarmenn
hafa þvingað Vinnumálasamband samvinnufélag-
anna til algerðrar samstöðu við Vinnuveitenda-
samband íhaldsins í kaup- og kjaradeilum, hefur
ótvíræ'tt þótt benda til þess að Framsókn væri að
reyoa að komast í samstjóm með Sjálfstæðis-
flokknum. Og þá ekki síður íhaldssamvinnan um
bæjarstjómir.
pyrir nokkrum dögum var Tíminn mjög óánægð-
ur með Hannibalsflokkinn, og til að ná sér
niðri á honum minnti blaðið á eftirfarandi:
„Aðalmennimir í Samtökum frjálslyndra og
vinstri manna eiga forystusæti sín í Alþýðusam-
bandi íslands að þakka eindregnum stuðningi
stjómarflokkanna og þá ekki sízt Sjálfstæðis-
flokksins. Æ sér gjöf [til gjalda.“ Hér virðist það
hafa gleymzt, að pólitískir erindrekar Framsókn-
arflokksins voru eins og útspýtt hundsskinn á
Alþýðusambandsþinginu síðasta ásamt smölum
Sjálfstæðisflokksins og Alþýðuflokksins og hnoð-
uðu þar sarnan hinum „lýðræðissinnaða meiri-
hluta“, sem blöð þeirra nefndu svo. En topphúf-
urnar á þeim „lýðræðissinnaða meirihluta“ í
stjóm ASÍ voru einmitt Hannibal og Bjöm. Finn-
ist Framsókn og Tímanum þeir hafi launað illa
ofeldið, er það heiimilismál maddömunnar sjálfr-
ar, en þannig vildi hún hafa toppinn á stjóm Al-
þýðusambandsins. Samfyllking Framsóknar við
íhald og krata í Alþýðusambandinu, þvingun
bændafyrirtækja inn í Vinnuveitendasamband
íhaldsinis, framkoma hins Framsóknarstýrða
Vinnumálasambands samvinnufélaganna í vinnu-
deilum, og loks íhaldssamvinna Framsóknar eft-
ir bæjarstjómarkosningarnar — allt þetta eru
þungvæg mál, sem valda því að færri og færri
heiðarlegir vinstri menn taka flokkinn alvarlega.
Og hætt er við að þeim haldi áfram að fækka með-
an afturhaldsmenn hafa kverka'tak á Framsókn-
arflokknum eins og þeir virðast hafa nú. — s.
Yfirlýsing kvennaráðstefnu Eystrasaltsvikunnar 1970:
Vii viljum ekki lifa á púðurtunnu,
vinnum sameinaðar að örvggi Evrópu
Tugþúsundum saman sækja íbúar Eystrasaltslandanna, Noregs og íslands Eystrasaltsvikuna
sem haldin er hvert sumar í stærstu hafnarborg þýzka alþýðulýðveldisins, Rostock, og ná-
grannaby ggðum.
★ Að venju var efnt til kvenna-
ráðstefnu á Eystrasaltsvikunni
í Rostock, Þýzka alþýðulýð-
veldinu, í síðasta mánuði.
Sóttu ráðstefnuna fjölmargar
konur frá löndunum er iiggja
að Eystrasalti, svo og Noregi
og Islandi. Voru konumar
fulltrúar alls 35 samtaka og
sambanda kvenna í þessum
löndum.
★ Sex konur af lsiandi sóttu
kvennaráðstefnuna í Rostock,
fulltrúar Menningar- og frið-
arsamtaka islenzkra kvenna
og Kvenfélags sósíalista. For-
maður íslenzku nefndarinnar
var Agnes Löve, Reykjavík,
en aðrar nefndarkonur voru:
Fulltrúar MFÍR: Ólafía Sig-
urðardóttir Vestmannaeyjum,
Eygló Bjamadóttir Reykjavík,
Sigríður Ólafsdóttir Kópavogi.
Fulltrúar KS: Hcrdís Ólafs-
dóttir Akranesi og Erla fs-
Icifsdóttir Reykjavík.
Hér fer á eftir viljayfirlýsing
sú, sem samþykkt var á
kvennaráðstefmmni:
Við konur frá, löndum Eystra-
salts, Noreg"' og Islandi, full-
trúar 35 kvennasamtaka Dg
-sambanda, ítrekum enn á ný
á fundum okkar á Eystrasalts-
viku 1970 sameiiginlegan áíhuiga
Okkar á friði og öryggi. Sam-
eiginlegur vilji olkikar er, að
gera allt sem í okkar valdi
er til að hindra að styrjöld
brjótist út á ný í Evrópu.
Við þekkjum styrk okkar og
ábyrgð. Þess vegna viljum við
efla vináttu okkar, auka sam-
starf samtaka okkar og vinna
að friðsamlegri sambúð þjóða
okkar. Eystrasaltsvikan veitir
okkur gott tækifæri til að
skiptast á skoðunum og miðla
reynslu. Við konur frá rikj-
um með mismunandi þjóðfé-
lagskerfi ræddum vandamál
okkar, störf, gleði og áhyggjur
og kynntumst betur lífi kon-
unnar í Þýzka alþýðulýðveld-
inu og um leið hver annarri.
Einkanlega ræddum við þó höf-
uðmól okfcar tímaa: varðveizlu
Agnes liöve
og dflingu friðarims. Gagn-
fcvæmur skdlntogur ríkti mieðal
ofcfcar enda þótt við tMheyrum
mismTjnandi flokfcum og sam-
tötoum og það gefur ofctour hug-
reklki til að halda viðleitni
okkar áfram. 1 þeim anda snú-
um við okkur til kvenna og
kvennasamtaka landa okkar:
25 ár eru liðin frá sdgrinum
yfir þýzka fasismanum. Þar
með lauk einu myrfcu tíma-
bili í sögu álfunnar, tímabili
ólýsanlegra þjáninga fyrir þjóð-
ir okkar, Beztu synir og dætur
okkar þjóða — einka-nlega
Sovétríkj ann a — létu lífið í
baráttunni gegn stríði og und-
irotoun en fyrir friði. Allar
friðelsfcandi manneskjur voru
sammála um, að Þýzkaland,
sem komið hafði tveimur
heimsstyrjöldum af stað, mætti
aldreá verða til þess aftur. Þessi
ósk og vilji var staðfestur sam-
tovæmt þjóðarrétti í Potsdam-
samningnum, sem opnaði leið
fyirir friðsamleiga samtoúð rífcja
Evrópu með mismunandi þjóð-
skipulag.
Aldarfjórðunigi síðar geium
við athuigað hvemig Potsdam-
samningurinn hefur verið fram-
kvæmdur og hvemig ríki Ev-
rópu hafa notað möguledka
sína og borið ábyrgðina.
Það gleður okfcur að sjá, að
í öiluim löndum vex friðaröfl-
unum fistour um hrygg. Til
þeirra heyra miljónir kvenna
og roörg áhrifarík tovennasam-
tök. Baráttu sósialísku ríkj-
anna og annatra rfkja í Ev-
rópu, sem stefna að friði, á-
samt öllum friðaröflum er að
þakka að friður hefur haldizt
í Evrópu í lenigri tíma en áð-
ur
Ofctour til mikillar ánægju
sjáum við, að í DDR helfiur ris-
ið upp ríki, sem fuMnægt hef-
ur skiTlmÓlum Fotsdamsamn-
ingsins og berst fyrir friði, sem
það líka þarf fyrir hina sós-
íalísku uppbyggingu. Það er
heiðarlegt Dg áreiðanlegt í
samvinnu sinni við nágranna-
rfki sín.
Hinar þjóðréttarlegu skyld-
ur Potsdamsamningsins hafa
ekki verið uppfylltar í Þýzka
sambandslýðveldinu. Þar voru
ekki dregnir lærdómar af sög-
unni og því ekki sfcapaður
grundvöllur fyrir stefnu frið-
samlegrar sambúðar, sem
byggist á raunsæju mati á á-
sitandtou í dag í Evrópu og
öllum heiminum. Við höfum á-
hyggjur af því að hin nýnaz-
isfcu öfil þjappi sér saman og
standi í veginum fýrir tilraun-
um til samstarfs. Þessi öfl
verða stöðuigt umsvifameiri og
standa gegn kröfum vestur-
þýzfcra lýðræðissinna og frið-
arsinna. Við styðjum þvl hin
framtfarasdnnuðu öfl í Þýzka
sambandslýðveldinu, sem berj-
ast fyrir viðurkenningu þeirra
landamæra sem ákveðin voiu
mieð Potsdamsamninignum og
þjóðréttarlcgri viðurkenningu
DDR.
Við konur megum ekki loka
auigunum fyrir þvi, sem er að
gerast í hedminum. Við verðum
að vera á verði og aufca störf
okkar í þágu friðar Dg örygg-
is.
Útfærsla stríðsins í Indökína
af hálfu Bandaríkjanna vefcur
viðbjóð okkar og við erum á-
hyggjufullar yfir þvi hversu
stríðsloginn logar glatt í Aust-
urlöndum nær og yfir því að
friðnum í Evrópu er enn hætta
búin.
Við krefjumst þess að komið
verði á kerfi sameiginlegs ör-
yggis og að þetta kerfi inni-
haldi:
Viðurkenningu allra núver-
andi landamæra og ríkja í Ev-
rópu.
Að komið verði á eðlilegu
og þjóðréttarlegu sambandi á
milli hinna warðu rewópsku
rífcja og DDR, en það er í
samræmi við hagsmuni þjóða
okkar.
Afivopnun í Evrópu. Við get-
um ekkj látið viðgangast að
ógurlegur fbrði atómvopna ógni
lítfi ofckar. Við viljum ekki lifa
á púðurtunnu!
Sköpun tengsla á milli DDR
og Þýzka sambandsiýðiveldisins
á grundvedli jafnréttis og þjóð-
arréttar:
jöfn aðild DDR og Þýzka
sambandslýðveldisins að Sam-
ednuðu þjóðunum og samtök-
um þeirra í satnræmi Við grund-
vallarreglur þessara heimssam-
taka, sem verða að leyfa öll-
um þjóðum og ríkjum að taka
þátt í friðsamlegu starfi.
Við ætlum að notfæra okk-
ur allla möguleika og áhrif og
mátt samtaka ofckar til þess
að ná meiri áhrifum í löndum
í því sfcyni að ná þessum. kiöf-
um tfram.
Við krefjumst þess að köll-
uð verði saman hið fyrsta
ráðstetfna um öryggismól Bv-
rópu með þátttöku þýzku ríkj-
anna, sem hefði vald til að
stíga skref til lauisnar þess-
um vandamálum, ganga frá
samþykktum um griðasáttmála
og kreifjast friðsamlegrar sam-
búðar milli þjóða og ríkja.
Við viljum vinna sameinaðar
að öryggi Evrópu, að eflingu
friðarins og heill þjóða ofck-
ar, að framgangi kiröfunnnar:
„Eystrasalt — friðarhaf", scm
tengir Iönd okkar.