Þjóðviljinn - 30.08.1970, Blaðsíða 7

Sunnudagur 30. aglúst 1970 —- ÞJÓÐVIIjJINN — SÍÐA ^

'
HVERJU
hef hitt miarga '
þeimra á vígvöHunum.
Síðar í viðtialinu segir:
— Mér verður óglatt, þegar
ég hugsa um þetta. Ég þoli
þetta einfaldlega ekiki lenig-
ur. Maður getur ekjkj árum
saman horft á börn sprautuð
með napahni, gamalt fólk
stirádarepið og séð ungum kon-
um nauðgað. Þiað er ekiki
sjaldigæft að þær séu síðan
drepnar með því að sprengj a
sé látin inn í leggöngin.
¥
¥ Læknar hafa mi fundið
ráð til þess að halida í stoefj-
um hinni illkynjuðu sitorkn-
unarveiiki eða hæmofili, sem
er blóðsjúikdómur, er lýsir
sór þannig, að blóð storknar
ekikj þanniig að við minnstu
skrámu getur sjúklingum
¥ Þegar kínverska menninig-
arbyltingin stóð yfir, köll-
uðu kínversk stjórnivöld heim
alla senddherra sínia, 40 að
tölu, að undanskildum sendi-
henra landsins í Kairó. Nú
virðist kínverska utanrikis-
þjónustan hins vegar vera að
komast í svápað horf og var
fyrir menninigarbyltinigunia,
því að stjómvöld hiafa þegair
útnefnt 23 sendihenra til
starfa, m.a. í Moskvu, Ceyl-
on, Rúmeníu, París, Stokk-
höimi og Helsingfors. 1
Andrew Bretaprins
blæét út. Um það bil eitt
barn af hverjum 53 þúsund-
um er haldið þessum sjúk-
dómi, sem er ólæknandi enn
sem komið er. Hann kemur
aðeins fram á dnengjum, en
konur geta borið hann mieð
arfberum til sona sinrna.
Þessi sjúikdómiur var á sínium
tímia landlægur í konunga-
fjölskyldum Ewópu, og næst-
yngsti sonur Elísaibetar Breta-
drottningar, Andnew, sem er
10 ár.a gamall, er haldinn af
honum.
#
H- Júgóslavneska fréttablað-
ið NIB spuirði nýlega hóp
stúdenta í Ljubljania hvaða
atburðuir ; stjómmálum und-
aníarinna ára hafi snortið
þá mest og vaikið mesita
beiskjuna hjá þeim. Yfir-
gnæíandi meirihluti nefndi
innrásina í Tékkóslóvakiu,
aillmargir stríðið í Vietnam,
deilur ísnaels og arabarikj-
anna og borgarastríðið í Nig-
eríu. Eitt svarið var á þessa
leið og þóttj dæmiigert:' — Ég
vorkennj hinum sveltandi
bömum í Biafra, fjöldiamorð-
in í Vietnam fylltu mig
skelfingu, svo og sprengj u-
árásir ísraelsmianna á eg-
ypzka skóla. En það eru at-
burðimi.r í Tékkóslóvakíu,
sem hafa snortið mig dýpst.
*
*
V Chick Cunningham, eitt
aðalvitnið í málinu gegn
William Calley, sem hefur
verið ákærður fyrir að hafa
staðið að fjöldamorðum í My
Lai í Suðjir-Víetnam, dvelst
nú í Svíþjóð og hefur beðið
þar um landvislarleyfi. Hann
var næsti undirmaður Cal-
leys, þegar hinir hryllilegu
atburðir áttu sér stað og gef-
ur eftirfarandi lýsingu á hon-
um: — Hann er veikur, ger-
samlega sinnisveikur. Ég
vona, að hiann verði skotinn
eins og óður hundur. En Cal-
ley er ekki sá eini. Þeir em
að minnsta kosti 3oo ef ekki
¥ Chrigtian Barnard hjarta-
skurðlæknir er enn vinsæll í
slúðurdálkum heimsblaðanna.
Nú herma fréttir, að tiengda-
faðir hans, Fritz Zoellner
olíukóngur, kvartj sáran yf-
ir eyðslusemi tengdiasonar
síns, Og segir hann að sjálf-
Jr verði hann gjaldþrota inn-
an tíðar með sama áfram-
haldi. Hann segist voniast til
að Baimard hefji brátt lækna-
störf að nýju og þá verði
hann ekki eins dýr í rekstri.
Til gamans má geta þess, að
brúðlkaupsfeirð Bamiairds og
Barböra Zoellner kostaði ol-
íuikónginn hvorkj meira né
mdnna en 30 miljónir ísl.
króna.
Vegiia skorts á ungsystr-
um í evirópskum klaustrum
hefuir það verið tekið til
bragðs að baupa nunnur frá
Keirala í IndLamdi og flytja
til Ewópu. Brezk,a blaðið
Sunday Times skýrði frá
þessu sl. sunnudaig, og saigði
jafnfiramt að söluverð fyrir
hverja nunnu væri 260 sterl-
ingspund í flestum tilvikum.
Upphæðina greiða klaustrin
sjálf, en hér er einkum um
að ræða klausitur á Bret-
landseyjum, Ítalíu, Vestútr-
Þýzkalandi, Frahklandi og
Spáni. Sunday Times segir
að mál þetta h.afi komizt upp,
þegar fjórar stúlfcur hefðu
flúið frá klaustri á ítalíu í
siðasta mánuði.
Hér er leikarinn Marcello Mastroianni, ásamt Faye Dimaway,
sem varð heimsfræg fyrir leik simi í kvikmyndinnj Bonnie
og Clyde. Hún er 29 ára gömul og ógift, og herma fréttir,
að Mastroianni sé í þann veginn að slíta Xöngu og farsælu
hjónabandi vegna hennar. Það skiptir sjáifsagt engum sköp-
um í heiminum, en á Ítalíu hefur fregnin vákið mikla at-
hyglj og úlfaþyt
4? Rithöfundurinn Euigene
Ionesco leggur stund á mynd-
list nú í sumar. Nýleg,a voru
myndir hans sýndiar í Genf,
en nú hef Jr sýningin verið
send til Biarritz. Ionesco gef-
ur eftirfanandi skýringu á
þessu uppátæki: — Ég er að
befna mín á tefknikennaran-
um mínum. Hann gaf mér
alltaf núll 1 teikninigu.
Myndir Ionescos eru meira
virði í peningum. Lítil mynd
eftir hann kostar 800 franka,
en stór teikning kostar 1200
fnanka.
*
¥ 23 franskir útigefendur
hafa gefið út bók Carjs Maig-
helas „Fyrir Srelsun Brasil-
íu“. Bókin var gefin út fyinr
á árinu af útgáfafyrirtækinu
Editions du Seuil, en viar þá
bönnuð og gerð upptæk. Með
þvi að gefa bókina út á nýj-
an leik vilja hinir útgiefend-
ur túlka éánægju sína með
þessa prentfrelsisskerðimgu. . ,
¥
¥ Ungur bandarískur rit-
höfunduir, Mike Weller að
mafni, er í þann vegdnn að
ljúka við leikrit um Lee
Harvey Oswald og morðið á
Kennedy Bandaríkjiaforseta.
Flutningur leitoriitsins mun
tafca 6V2 Jdukfcustund og verð-
ur annað hvort sýnt í einu
laigi eða á tvekmur sýningum.
Weller segist fjialla um þessa
hiarmsögj, eins og um væri
að ræða íþróttafcappledk með
ókunnum leitoreglum.

Lce Ilarvey Oswald myrtur í höndum lögreglumauna.
Churchill vildi taka boði Stalíns um sameiningu Þýzkalands 1952
En Ulbricht var á móti þessu.
Hann treysti þvi að einstreng-
ingslegri stefna myndi ná und-
irtökuim' meðál ráöatmianna í
Moskvu, og þar skjátlaöist hon-
um ekki. 1 júlí 1953 var Bería
bolað frá völdum, ekki aðeins
vegna þess að hinir nýju valda-
menn höfðu íimugust á honum
vegna all skuggailegrar fortíðar
hans í þjóinustu Stalins, heldur
einnig vegna ,,uppgjafarstefnu'‘
hans ga.gnvart vestuirttöndum. En
Malenkof var enn forsætisróð-
herra. Hann var ekfci mikill
fyrir sér, en hann var bó í
mikilli valdastöðu. Andstæðing-
ar Ulbrichts í Austur-Berlín
treystu á hann. En forysta
Malenkofs í flctaknum var und-
ir því komin að hann næði
einhverjum árangri í utamríkis-
málum.
Viðhorf Churchills
Churchill, sam þá var fbrsœt-
isráðherra Englands, vissd ekfci
í smáatriðuim um það setm
gerðist í Moskvu. En hann
skynjaði mifcilvæigi þessarar
stundar af innsœi snilliinigsins.
Hann hugsaði efcki um Þýzka-
land heildur um Stóna-Bretland
og um heiimisfriðinn. En hann
Adenauer og Dulles voru á
móti sameiningarboði Sovét-
rikjanna
hatfði sömu áætlanir um samn-
ingaviðræður við Malenikolf og
þýzkur kanzlari hefði getað
haft. Churdhill, siem var etoki
síður ástríðufuillur fjandmaður
„boJsévismans" en John Fostcr
Dulles eða Konrad Adenauer,
var orðinn sannfærður um að
ráðaimenn Sovétríkjanna vildu
frið en ekki styrjöld. Hann taildi
sig vita að stjóm Sovétrilcjanna
vildi fyrst og fremst byggja
land sitt upp að nýju eftir
eyðileigginigu heilmisstyrjaildarinn-
ar. Minninigar Morans lávarðar,
líifflæknis Churchills, hafa nú
frætt okkur um það, að hann
leit svo á að Malenkof væri
„glóður maður“. Hann vildi bitta
forsætisráðherra Sovétríkjanna
og komast að samkomulagi við
hann, sem tryggði frið í heita-
inum.
DuIIes fékk að ráða
En Churehill vairð að taka til-
lit til bandaimaaina sinna. Og
Eisenhower forseti hrást hon-
um, því að hann Mustaði frem,-
uir á utanríkisráðherra sinn en
forsœtisráðherra Englands.
Churchiíll var ekki myrkur i
miáli, þeigar han,n talaði um
Duiles við Moran. Hann saigði
að Dulles hegðaði sér „eins og
mietod.istaprestur“ í utanríkis-
málum, og héldi því statt og
stöðugt framaðfundurmeðMal-
enkof myndi einungis leiða iHt af
sér. Jafnvel Churchill var van-
máttugur gaignvart vilja stjéim-
ar hins volduiga heimsveJdis
og fiullvissu Dullesar um þá
köllun sína, að hann væri út-
vattinn til að berjast gegn
heimskommúnismanum.
ChurchiII lætur undan
Áfundinum á Benmúdaeyjum
veturinn 195? varð Churchill að
láta undan. Hann gaf þó ekki
upp alla von um að hitta Mal-
enkof. En í febrúar 1955 var
Malenkof steypt úr forsætisráð-
herrastóili. Hann hélt þó emlb-
ættum sínum innan floklksins
enn um stundarsaikir, en árið
1957 bolaði Krústjof honum
burt úr siðusitu valdastöðum
sínurn. Og þá frétti umlheim-
urinn um afbrot Mallenkofs
mcðan hann var forsætisráð-
herra; hann haffði gort sig sék-
an um það salma og Bería,
hann hafði ætlað að ofursdlja
kapítalistum Austur-Þýzkiáiamd,
þ.e.a.s. samieina Þýzkaland að
nýju,
Churohill varð fýrir mdfclum
vonbrigðum, þegar hann fftnétti
uim fall Malenkofs. Hann var
sannlfærður uim, a,ð hainn
hefði setið álframi í forsætisráð-
honrastqpi, ef komið hefði lil
samnimgaumræðna milli stjóm-
ar Sovétríkjanna og ráðamanna
vesturveldanna, df hann hefði
getað sj'nt bandamönnum sín-
um fra/m á áran.gur alllþjóðlegs
samtooroulags.
Alrangar skoðanlr
Af skarpskyggni sinni og
reynslu hafði Churchill upp-
götvað það, sem saignfræðingar
haifa síðan toomizt að raun um
með því a.ð athuiga gaumigæfi-
lega aitbuirði þessara ára ' og
ten.gja þá saiman, að það sé
alrangt að líta svo á að allar
gorðir Sovétstjórnarinnar stefni
aS því eirau að koma af stað
heimslbyltingu og hugleiðingar í
hefðbundnum stil um öryggi
ríkisins séu henni framandi.
Iíann sá mitolu skýrar en banda-
menn hans hvað unnt hefði
verið að göra á þessari stundu
sögunnar.
Friðan'ilji Sovétríkjanna
Þeigar Churchilil hafði séð að
Sovétstjámin viHdi einungis
frið, varð honufm ljóst — ef til
vill án þes® að hann huigsaði
þá hugsun til enda — að mikil
brotalöm var í ölllum viðhorf-
um Vesturiandatoúa til heims-
miáilanna. Þessi viðhorf voru í
stuttu máli á þá leið að Sov-
étrfkin ógnuðu firefsi Vestur-
Janda með bryndrekuim sínu.m
og fluigvélum og við því væri
eragin önnur vöm en enn ffleiri
hryndrekiar og ffluigvélar. Ciiurc-
hill vildi aills ekki að vostur-
lönd væru vamariaus, þau áttu
að vera við öOIu búin, en það
er mik'illl munur á því, hamirt
taenn taka tillit til hins versta
sem hugsanlegs 'mö'guleika,, eða
hvort mtenn giena ráð fyrir því
eð hið vorsta hiljétl jafnan að
hafa við rök að styðjast. Ef
menn hafa fyrra viðhorfið, er
sú leið alltalf opin að semja um
deilumál, en ef menn halfa síð-
ara sjónairlmiðið líta þeir ekki
á samningaumleitanir sem ann-
Fraimhald á 9. sffðu.