Þjóðviljinn - 22.11.1970, Blaðsíða 8

Norðurlond eystra
lasj
r ■ Ixeljííir
L anki
unnj taki'St að beina umræð-
unni í þann farveg, að hún
snúist fyrsrt og fremst um
kjaima málsins og sé þannig um
leið nærtæk hiverri konu.
Það þarf einnig að gera það
ljóst, að framgangur þessarar
hreyfingar er e.tv. allt eins í
þáigu karlmannanna.
Kjarni málsins
— Hver er þá sá kjarni
málsins, sem þú talar um?
— Mér kemur fyrst til bug-
ar eftirfarandi, raunar í mjög
stuttu máli:
í fyrista lagi verður að benda
á fjölmörg vandamál, sem eru
tengd stéttaskiptingunni í
borgaralegu þjóðfélagi.
f annan sta® hötfum við um
langan aldiur búið við ríg-
skorðaða verkaskiptingu milli
kynja, sem kemur t.d. fram í
misrétti við starfsrval, launa-
misrétti og ójafnrj aðstöðu til
mennta og á vinnumark'aði.
Síðast en ekkj sízt verður að
fylgía eftir krötfum um að kon-
ur fái aukin áhirif í valdastofn-
unum þjóðfélagsins — m.a. í
bæjarstjórnum og á Alþingi.
Það þýðjr, að þær verða að
beita sér í stórauknum mæli
iinnan stjómmálaflokkanna.
Ég á ekki vdð, að í netfndum
vialdastofnunum eigi konur að
fást við einbver sérstök
„kvennamál" — að þær eigi
að vera einskonar puntudúkk-
ur eða vottorð um sýndarjafn-
rétti kynjanna í karlmanna-
þjóðfélagi. Konur mega ejnfald-
lega ekkj einskorða sig við
einhver sérleg viðfangsetfni
kvenna, þær eiga ekki að loka
sig inni í kvenfélögum. Allir
stjómmálaflokkar nema Al-
þýðubandalaigið ha-fia sérstök
kvenfélög. Konuraar verða að
berjast fyrir því að fá notið
réttinda sinna — þær mega
ella bíða lengj eftir þvi að
þeim verði boðið upp.
— Þú talar um baráttu.
— Að sjálfsögðu vegna þess
að um leið og konur sækja
fram til auikins rýmis verða
karlmenn að láta eitthva’ð af
hendi, og það hefur aldrei
frétzt til forréttindahópa, sem
hafi þokað um svo mikið sam
hársbreidd átakalaust. Auðvit-
að verður þetta barátta, en ár-
angur hennar mun ekki ein-
göngu breyta stöðu kvennanna,
heldur mun einnig aðstaða og
hugsunarháttur karlmannsinis
gerbreytast
Karl og konia vierða í síaufcn-
3
um mælj að sfcjpta með sér
sameiginlegium skyldustörfum
jatfnt á heimilinu sem úti. í
þjððféiLaginu eins og jatfningjar.
Slík um-breyting er í beggja
þágu.
— Þessj jafnréttisbarátta
tefcur óratíma...
— Satt br það, ég held, að
enginn geri ráð fyrir því að
öllu réttlærti verði fu'llnægit í
náinni framtíð, en naumast
geta það talizt rök fyrir því
að lina sóknina. Það þarf þvert
á mó-ti að herða bana. í þessu
sambandj mætti benda á það,
að í só-síalísku rikjunum er
enn langt í land. Þar eru kon-
ur að visu á mörgum svi’ðum
komnar miklu lengra áleiðis en
kynsystur þeirra í löndum
vestursins, en þær em atftur á
móti heldUir sj-ald-séðar á topp-
inum, í sjáifum valdamiðstöðv-
unum. Þetta sýni-r m.a. að fé-
lagslegur framleiðslu-grundvöll-
ur næ-gir ekki einn sam-an. Auð-
vitað er samei.gn á framieiðslu-
tækjunum mikilvæ-g forsenda,
en trygigir ekki endilega j-afn-
rétti kynj-ann-a. Þar þairf fleira
að koma tjl. Jafnrétti kemsit
ekki á nem-a í samfélaigi þar
sem sérhver athöfn miðast við
djúpstæð samfélagsleg viðhorf.
Konur á Alþingi
— Og að lokum Soffía, n-ú
verður tekizt á um völdin í ís-
lenzfca þjóðfél-aginu í vor —
þ.e þaiu völd, sem eru í hönd-
um Alþingis. Hver sýniist þér
hlutur fcvenn-anna æ-tla að
verða í skipan næsta alþin-g-
is?
— Sem stendiur eru einung-
iis fáiir framboðsliistar komnir
frarn, en af þeim, sem þegar
hafa verið birtir, sýnist mér
auigljóst, að hlutur kvenna á
nýrri löggj-aÆarsambomu ís-
lendinga muni e-bki breyta-st
tii muna. Þetta er slæmt og
okkur só'síalisitum ber sérstök
skylda til þess að íbu-ga þessa
staðreynd.
Má ég vitna í aldinn mann
mér til styrktar í lokin:
Karl Marx gerði víst <?in-
hversstaðar samanbuið á sam-
bandin-u karl-kon-a annaæsvegar
og arðræn ingi-arðrændur í
auðvaldsþjóðfélagi hins vegar.
í þessum samanbuirði fann
hann m-argt sambærilegt, og
þar sem sósíalistar berj'ast fyr-
ir stéttlausu þjóðtfélagi htjóifca
þeir að legigja höfuðáherzlu á
að berjast gegn því að miann-
leg samiskipti hvíli á slíbum
gru-nni.
Um síðustu heflgi efndi AI-
þýðubandalagið til tveggja
almennra stjómmálafunda á
Norðurlandi eystra. A fund-
unum mættu þau Soffía Guð-
mundsdóttir, Stefán Jónsson,
Lúðvík Jósepsson og Jónas
Árnason. Meðfylgjandi mynd-
ir em frá fundunum sem tók-
ust hið bezta í hvívetna.
1. Frá Húsavík
2. Fund Alþýðubandalagsins á
Akureyri sóttu hálft þriðja
hundrað manns og myndin
er frá þessum fundi seam
var haldinn í Alþýðuhúsinu
á staðnum.
3. Þessi mynd er tekin á fund-
imnn sem Alþýðubandalagið
efndi til á Húsavík, enfund-
inn sóttu á annað hundrað
manns og sést hér hluti
fundarmanna.

Iflölplllllipilpf

i. . :

Fundlrnir
a Akureyri
og Húsavík
tókust vel