Þjóðviljinn - 31.07.1971, Blaðsíða 9

Laugardagur 31. júlí 1971 — Þ'JÖÐVILJINN — SlÐA 0
Gengið í haug
Egils
Skallagrímssonar
BORG Á MÝRUM. Nýlega
hefur verið gengið í haugEg-
ils Skallagrímssonar og hef-
ur sú rannsiólkn leitt í ljós
staðreyndir sem valda munu
aildahvörfum að hví er varð-
ar skilning miaima á íslenzík-
um bókmenntum fomum.
Tildrög þessa máls eru þau,
að aðfaranótt hvítasunnu
dreymdi konu eina, borg-
firzkrar aettar, Snjólaugu
Bárðardóttur, draum. Henni
þótti sem maður kisemd til
sín mikill og sterklegur,
og þóttist hún kenna þar ftor-
föður sinn Egil, sem áður er
nefndur. Maðurinn gekk að
hvílu hennar og mælti fram
þessi orð:
í haugi mínum
er heilagt gras.
Snjóllaug skýrði frá þe-ssum
viðburði á aðalfundi félags-
ins Samtök um rannsóltnir á
sálarlífi íslendinga á Söguöld
[skammstafað SURÁSIÁS), og
var gerður góður rómur að
máli hennar. Förmaður fé-
lagsins Njáll Skarphéðinn
Sgffls, efindi þegar í stað til
bögglauppþoðs til kaupa á
nauðsynlegum verkfærum, og
tveim vikum síðar gengu fé-
lagsmenn í hauginn ótrauðir.
Aðkoman var mjög ein-
kennileg. Að vísu fundu leið-
angursmenn bein Egils, stór
og myndarleg. — Hinsvegar
fannst ekkert þe'irra muna,
sem tíðkaðist að láta í graifir
manna til forna. Nema hvað
í -rifjalhylkinu fannst bauk-
ur lítill úr silfri, og í homum
einfcennilegt móleitt efni.Það
var síðan sent til efhafræð-
inga, og komust þeir að því,
að efni þetta væri hass.
Aldrei fyrr hafa veriðfærð1-
ar á það sönnur, að íslending-
ar til foma hafi þekkt þetta
vinsæla efni. Blaðið hefur
haft samband við þekktan
sagnfræðing, Geirmund Ást-
geirsson og farast honum svo
orð:
— Þessi fundur er hinn
merkasti. Hann bendir til
þess, að Islendingar og þá
aðrir Norðurlandaibúar til
foma hafi þelckt hass, og þá
getur vairla um annað verið
að ræða en að þeir hafi kynnzt
þessrj efni úti í Miklagarði.
Gera mó róð fyrir, að það
hafi þá sem nú ekki síztverið
skáldhneigðir menn og af-
brigðilegir sem neyttu þessa
lyfs og verða þá skiljanlegri
ýmsir þeir staðir í fomum
skéldskap, sem áður þóttu ó-
raunsæir. Þegar Egill segist
t.d. hafa barizt „einn við átta
og ellefu tvisvar", þá er hér
vissulega ekki um að ræða
raunsæja sýn á samtímavið-
burði, heldur óskihyggju
manns, sem situr í aögerðar-
leysi hassyímunnar og lætur
sig dreyma stórt. Hinsvegar
er full ástæða til að ætla að
Agli hafi dottið í hugaðdreifa
silfri yfir þingheim, hvort
sem hann hefur nú átt það
eða ekki, — hér er einmitt
um að ræða dæmigerða
„dellu" af hálfu manns, sem
fleira hefur étið og druiktkið
en skyr og mysu. — Skaði.
Oflþroskaðar. Ef ég sýð þær ékki
niður undir eins. eyðileggjast
þær alveg. Af hverju þurfti hann
endilega að koma með þær á
föstudegi. Við náum varla að
Ijúka við þetta áður en pabbi
kemur heim.
— Þær geymast, sagði Leonie
og beit 1 eina.
— Það held ég ekki. Hvert
ertu að fara?
— Ég verð að æfa mig á
píanóið.
— Þú getur gert það á eftir.
— Má ég gera það, mamma,
gerðu það?
— Já. gerðu svo vel. Talaðu
hátt og skýrt . . . Jessica?
— Ég er hér, sagði Jessica
innanúr stofunni.
— Hvað ertu að gera?
— Sauma blúndur á ermalín-
ingamar mínar. Jessica flýtti sér
að loka bókinni og taka séf nál
og tvinna í hönd. — Þarf ég að
gera eitthvað fyrir þig?
— Viltu koma og fylla olíu-
brúsann, elskan? Ég vil ekki fá
geðshræringu. — Þeir ætluðu að
taka hana og skjóta hana.
— Skjóta Maude gömiu? sagði
Jessica.
— Hvað er að heyra þetta,
sagði Callie samúðarfull. —
Hver ætlaði að gera það?
— Menn sem kornu til að fá
af henni húðina og beinin. Föl-
leit augun í Clabber fylltust tár-
um. — Herra Henshaw sagðist
aetla að kaupa handa mér nýjan
hest.
— Það var synd og skömm.
Jetta Carleton:
í MÁNASILFRI
54
Komdu nú og hjálpaðu mér. Það
tekur ekki langa stund.
— Víst gerir það það. Það
tekur allan daginn eins og vana-
lega.
— Nei. alls ekki, sagði Callie
hressilega. — Við getum lokið
þessu af í flýti ef við hjálp-
umst allar að.
— Við erum með geymsluna
fulla af plómumarmilaði.
— Það veit ég vel, en þróðir
Cottrell yrði vonsvikinn ef ég
syði ekki niður plómumar hans.
Hann fær sjálfur megnið af sult-
unni.
— Af hverju getum við ekki
bara gefið honum af okk-ar
sultu. Ég sé engan mun á því.
— Ég vil ekki að þessar fari
til spiilis.
— Við gætum gefið einhverj-
um þær.
— Það væri ekki viðeigandi-
— Af hverju ekki?
— Af þvf bara.
— Víst væri það viðeigandi.
— Nei, við getum ekki gert
það.
— Hvers vegna ekM?
— Leonie, nú hættirðu! Callie
studdi höndum á mjaðmir. —
Ég heif aldnei á ævinni kynnzt
öðmm eins þverhaus. Þegar þú
hefur teMð eittihvað í þig, er ekki
nokikur leið að fá þig ofanaf
því. Nú hypjarðu þig út í
geymslu og fyllir sykurdunMnn.
Og skelltu ekki hurðum.
Leonie fór út með fýlus-vip og
kom til baka með dunkinn hálf-
fullan.
— Ég sagði þér að fylla hann,
sagði Callie.
— Það var ekiki meira til.
— Hvað þá? sagði Callie undr-
andi. ^ Ég hélt ég ætti meiri
sykur en þetta. Ég vissi vel að
farið var að lækka í pokanum,
en þetta er varla nóg. Ertu viss
um að þú hafir tæmt sekkinn?
Hristirðu hann almennilega?
— Það var ekki meira en
þetta, miamma. Ég þyMst þeikkja
tóman poka þegar ég sé hann.
— Enga ósvífni. Jæja, mig vant-
ar vöiur hvort sem er. Ég hef
ekki keypt neitt alla vifcuna. Ég
hringi snöggvast í kaupmann-
inn.
steinolíu á hendumar þegar ég
er að eiga við ávextina,
Þær bardúsuðu ailar í eldhús-
inu, þvoðu ávexti, skoluöu
krukkur. — Bara að hann kæmi
bráðum með syfcurinn, sagði
Callie og leit á krukfouna. Við
verðum að byrja á því sem
við eigum. Við getum sett ann-
an pottinn yfir og soðið hitt
þegar hann kemur. Þau skiptu
plómunum í tvo potta og settu
annan yfir eJdinn. — Mér finnst
svo gaman að sjóða sultu, sagði
Callie og tyllti sér sem snöggv-
ast á stól. Hér ilmar svo vel
meðan hún sýður. Ég vildi samt
óska að bróðir Cottrell helfði
komið með þessar plómur í gær.
En það var svo sem ekM von að
hann athugaði það. Hamingjan
sanna, hvað er þessi strákur að
slæpast með vörurnar? Það er
næstum liðinn kiukikutími. Gáðu
út um gluggann hvort þú sérð
hann. Jæja, þarna fcemiur hann.
Clabber Dumpson birtist við
bakdymar, brosandi og rólegur
og sagði: „þafck sömuleiðis" áður
en nokkrum hafði gefizt tími
til að þakka honum.
— Þú ert hægfara í dag,
sagði Caliie vingjamlega og tók
við pokanum.
— Já, frú, ég er hægfara í
dag!
— Jæja, það er allt í lagi.
Fáðu þér plómu. Þær eru góðar
og þroskaðar.
— Fáðu þér margar, sagði
Leonie.
— Nei, frú, sagði Clabber og
horfði löngunaraugum á körfuna.
— Ég er fótgangandi, bætti hann
við.
— Fófgagandi? sagði CaUie. —
Hvar er kerran?
— Hedma.
— Af hverju kemurðu þá fót-
gangandi? Er hesturinn veikur?
— Nei, frú. Hann brosti á-
hyggjulaus en þær stóðu og
hoífðu á hann og biðu eftir
skýringu. — Hún er horfin,
sagði hann loks.
— Hver er horfin? Maude?
— Já frú.
— Hvemig þá? Týndist hún?
— Þeir ætluðu að taka hana,
ruddi Clabber út úr sér. Hann
varð allt í einu mælskur af
Traustir skulu hornsteinar
Auglýsing frá frönsku húsgagiiafirma
Komu þeir að sækja hana i
mo-rgun?
Undirfurðulegu bhki brá fyrir
í augum hans. — Þeir komu
svo sem, en þeir fengu hana
ekM. Hún var farin.
— Nú? Hvar var hún þá?
— Ég veit þáð ekki, sagði
hann. — Sá sem kom með vagn-
inn Varð fokreiður.
— Ég er ekki hissa á þvi.
Hvað heldurðu að ihafi orðið um
Maude?
— Ha?
— Ég spurði, hvað þú héldir
að hefði orðið um Maude?
— Hef ekki hugmynd um það,
sagði hann áhyggjuiaus.
— Veíztu ekki hvar hún er?
— Hef ékki hugmynd um það,
sagði hann aftur og brosti.
Callie virti hann fyrir sér
andartak. — Þú hefur þó ekM
falið hana einhvers staðar, Clabb-
er?
— Hún er farin! Clabber bað-
aði út höndunum eins og' til
að bægja frá sér umræðuéfninu
og sneri sér við.
— Jæja þakka þér fyrir
heimsendinguna. sagði Callie.
— Ekkert að þakka, ékkert
að þakka. Hann rölti ai stað og
hló lágt.
— Þama býr eittlhvað undir,
sagði Callie og sneri sér að
stelpunum. Hún horfði íhugandi
á þær. — Heflur nokkur ykkar
séð Mathy síðan við borðuðum?
— Ég sá hana hjá dæhmni
fyrir nofckru, sagði Leonie.
— Var Ihún aö fylla sírópsfötu
rétt einu sinni.
— Ég held það.
Callie tók sólhéttuna sína af
nagla hjá dyrunum. — Ég var
viss um að ég ætti medri syfour
en þetta!
— Hvað áttu vdð, mamma?
— Hross em sólgin í sykur,
er það ékki? sagði hún. Hún
setti á sig hettuna. — Þið stelp-
umar setjið plómumar yfir eld-
inn, Ég sfcrepp niður á engið.
Hvorki bam né hross sáust á
onginu. En handan við limgerðið
fann hún þau, Maude gamla var
bundin við eplatré og Mathy
teygði úr sér á grein fýrir ofan
hana og rak burt flugur með
laufgaðrj grein. Þegar hún kom
auga á móður sína, settist hún
upp og gólaði. — Þú mátt ékM
segja þeim það, mamma. Æ.
segðu það efcki!
— Hypjaðu þig niður undir
eins!
— Þeir mega ékM fcomast að
þessu.
— Hættu þessum skrækjum,
sagði Callie. — Ég veit ékki
hvemig þú hefur dröslað þessu
hrossi hingað. en þú verður að
skila þvi aftur undir eins.
— Þú mátt ékki sléppa henni.
Mathy hoppaði niður og þreif
um tjóðrið. — Þeir finna hana —
þeir taka hana!
— Slepptu, Mathy. Ég get ékfci
séð að þér komið það við hvað
herra Henshaw gerir við hrossið
sitt.
— Þetta er hrossið mitt!
— Hvað áttu við með þvf?
— Hann gaf mér hana!
— Hver?
— Clabber.
útvarpið
Laugardagur 31. ,júlí
7,00 Morgunútvarp. Veðurfregin-
ir kl. 7,00, 8,30 og 10,10.
Fréttir M. 7,30, 8,30, 9,00,
10,00 og 11,00
Morgunbæm kl. 7,45. Morgun-
leikfimi M. 7,50. Morgun-
stund bamanna kl. 8,45: Anna
Snorradóttir heldur áfram
sögunni um „HrafcfaJlabálk-
inn Paddingtcn“ eftir Midha-
el Bond (5)
Útdráttur úr forustugreinum
dagblaðanna M. 9,05. Tilkynn-
ingar kl. 9,30. Að öðru leyti
leikin létt lög.
12,00 Dagsikráin. Tónleifcar. Til-
kynmingar. —
12,25 Fréttir og veðurfregnir. —
Tilkynningar.
13,00 Óskalög sjúklinga. Krist-
ín Sveinbjörnsdóttir kynnir.
15,00 Stanz. Bjöm Bergsson
stjórmar þætti um umferðar-
mél. — Tónleikar.
16,15 Veðurfregnir. — Þetta vil
ég heyra. Jón Stefánsson leik-
ur lög siamlfcvæmt óskum
hlustenda.
17,00 Fréttir. — A nótum æsk-
unnar. ÁstáR. Jóihanrtesdóttk
og Stefán HaJldóhsson kynna
nýjustu dægurlögin.
17.40 „Söguleg sumardvöl", —
fi-amhaldssaga fyi-k böm eft-
k Guðjón Sveinssom. Höf.
byrjar lestur sinn.
18,00 Söngvar í léttum tón. —
ÞýzMr listamenn fiytja dœg-
urlög ársins 1970.
18,25 Tilkynningar.
18,45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19,00 Fréttir — TiJkyrmingar. —
19.30 Barbatra mær við Straums-
vík. Sigurveig Guðmunds-
dláttir flytuir erindi.
20,00 Á Dónarbökfcumi. Guðm.
Jónsson píanóJeifcari kynnir
lög frá þjóðlagahiáitið Dónár-
landa.
20.40 Smésaga vifciunmar: „Syst-
umar“ eftk James Joyce í
þýðingu Ingibjargar Jónsdiótt-
ur. Baldivin Halldórsson leik-
ari les.
21,00 MúsffcminnisbóMn. Guð-
mundur Gilsson kynnir.
21.30 Gaödrameistarinn miMi.
Ævar R. Kvanan flytur er-
indi, þýtt og endursaigt.
22,00 Fréttir.
22,15 Veðurfregnir. — Danslög.
23,55 Fréttir í stuttu máli. —
Dagskrárfok.
H m
Indversk undraveröld. Nýjar vörur komnar m.a.
BATIK-kjólaefni, gafflar og skeiðar úr tekki
til veggskrauts, diskar og skálar innlagðar jnflraB
með skelplötu. lampar, stativ undir diska og UTkS B
vasa, brons-borðbúnaður, silkisJæður, bréfa-
hnífar og bréfastadiv, könnur, yasar og margt
fleira. Einnig margar tegundir af reykelsi og
reykelsiskerjum. — Gjöfina sem veitir varan-
lega ánægju fáið þér í JASMIN Snorrabr. 22.
I
«
Feröafólk
Verzlunin BRÚ, Hrútafirði
býður yður góða þjónustu á ferðum yðar.
□ FJÖLBREYTT VÖRUVAL
□ VERIÐ VELKOMIN.
Verzlunin BRÚ, Hrútafirði
Volkswageneigendur
Höfmn fyrirliggjandi BRETTI — HURÐIR — VÉLALOK
og GEVMSLULOK á Voikswagen f allflestum litum.
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir ákveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKIPTIN.
Bílasprautun Garðars Signmndssonar,
Skipholti 25. — Sími 19099 og 20988.
Fprhnfnl u
Heitur matur í hádeginu og á kvöldin. Grillréttir, kaffi og smunt brauð allan daginn.
□ Esso- og Shell-benzín og □ VERIÐ VELKOMIN! olíur.
Staðarskáli, Hrútafirði
1