Þjóðviljinn - 17.08.1971, Side 9

Þriðjudag'ur 17. ágúst 1971 — ÞJÓÐVXLJINN — SlÐA Q
STAÐFESTINGIN
Bandarískir fomleifafraeð-
ingar uppgötvuðu það nýlega
að ráðhúsið í New York var
byggt á lóð gedveikrahselis
eins frá 18. öld. Þeir skrifuðu
borgarstjóranum, John Lind-
say, sögðu frá uppgötvun
sinni og bættu við: „Finnist
yður einhvem tíma að það
sé á við að vera blánkur
og kominn á Klepp að stjóma
þessari borg, þá hafið þér á
réttu að standa“.
Borgarstjórinn svaraði stutt
og laggott: „Þetta bafði mig
lengi grunað".
AÐALATRIÐIÐ
Leikistoóli fyrir stjóm-
'málamenn hefur verið stofn-
aður í HoUywood og hefur
þegar fengið um þrjú humdr-
uð nemendur. Skólastjóri er
kona nokkur. sem fyrir tveim-
ur árum tók Nixon forseta í
edinkatímja. „Aðalatriðið“, seg-
ir hún, „er ekki það, hvað
maðurinn segir, heldur hvern-
ig hann siegir það. Mikilvæg-
ast er, að svipur og handa-
hreyfingar séu í lagi“.
ÞESSI VÉLMENNING
Uppþvottavélaframleiðandi
einn í Bomemouth skaraði
nýlega á eiginkonur borgar-
innar að keppa í uppþvotti
við vélina sína. Frú Joyce
Brister tók áskoruninni.
Kaupsýslumaðurinn vildi gera
keppnina sem veglegasta og
hélt miðdegisverðarboð fyrir
sextán manns; síðan var disk-
unum stoipt jafnt á milli kepp-
endanna. Frú Brister lauk
vinnu sinni á 21 mínútu og
56 sekúndum; vélin þurfti
eina kluktoustund. Og það
sem verra var: Dómaramir
sextán samþytoktu einróma,
að distoar frúarinnar væru
hréinni.
UNDRALYFIÐ
Brezkt lyfjafyrirtæki, sem
framleiðir megrunarpillur,
fékk nýlega eftirfarandi bréf:
„Fyrstu tvær vikumar létt-
ist konan mín um tvö kíló og
fyrir fáum dögum hvarf hún
með öllu. Kærar þakkir, Ytok-
ar einlaegur Michael Smith“.
STÉTT ASKIPTIN G
E£ að toratá segir Drulla,
þá segja menin: Bkki kann
hann að haga sér þessi. Bn ef
íhaldsmaður segir það sama,
þá segja menn sem svo: Mik-
ið er hann alþýðlegur þessi
Danskur þingmaður
Matthew fann að hann faln-
aði. Gamli kvíðinn, hálfgleymd-
ur vaknaöi á ný eins og svik-
ulir varðmenn þegar umsátin er
þegar byrjuð og æddi ringlaður
um í heila hans með hávæmm
aðvörunarópum. Allt í einu var
það ekki aðeins Alice, héldur
allar stúltoumar, allar þessar í-
smeygilegu brosandi stúlfcur sem
höfðu kitlað hina gömlu hégóma-
girnd hans. sem réðust nú að
honum eins og girimmar hefnd-
amomir og fremst í flotoki var
Chariotte. Veikleiki hans, sem
varð fyrrí til að líta undan.
1 þögninni sem fylgdi var Peter
að bardúsa í garðinum. Innanúr
eldhúsinu heyrðist glamur í
diskum og pottum, skröltið í
ausunni við vatnsfötuna. Hest-
vagn ók framhjá á sendnum
veginum. Bóndinn lyfti hemdi í
kveðjuskyni. Matthew og Ed
veifuðu á móti.
Loks tók Ed upp hækjuna. —
fig verð víst að koma mér af
stað, sagði hann og bandaði með
höfðinu í áttina að rósarunnun-
um. þar sem hin hælkjan hafði
hondum og lyfti sér upp. Þar
hékk hann meö erfiðismunum en
i eins konar sdgurhrósi. Það vott-
aði fyrir yfirlæti í svip hams sem
breyttist nær samstundis. í ömur-
lega reiði. Hæfcjurmar lágu á
jörðinni þar sem hamn náði etoki
til þeirra.
í skyndi og án þess að mæla
orð tók Matthew þær upp. Orða-
laust tók Ed við þeim. Hamn var
grátandi.
— Ed — sagðd Matthew.
Ed sneri sór umdan og haltraði
að bílnum. Hvorugur þeirra sagðd
........................... . .......................................................................................... . ........................................................................... ■ ■■
Jetta Carleton:
í MÁNASILFRI
64
hann hélt að væri svo vel dul-
inn, var uppvís orðinn. Ed vissi
um hann.
— Hvað áttu við? sagði hann
varfærnisiega.
Ed yppti öxlum og hélt áfram
að horfa rannsafcandi á hann.
— Hún sagði mér af þvi. En það
var óþarfi. Við vissum það öll.
— Já, ég hafði miMar meetur
á henni, satt ér það stamaði
Matthew. — Við vorum vinir,
edns og kennari og nemandi geta
verið. En ef hún hefur gert of
núkið úr sambandi okkar, ef
hún —
— Svona nú, Stjóri, sagði Ed
og brosti þreytulega — Þú hef-
ur alltaf litið stúlkumar hýru
auga.
— Þú getur etoki ásakað mig
fyrir neitt. hrópaði Matthew. —
Það er ekkert hægt að setja
út á framkomu mína. Þú getur
kannski breitt út einhvern orð-
róm Hegðun mín — Rödd hans
þomaði í kvertounum. Ed sat
og brosti tft. hans, kynlegu, und-
irfurðulegu brosi, og Matthew
fannst sem staða hans í þjóð-
félaginu þessi grundvöllur sem
hann hafði lagt svo mikla vinnu
í að leggja, riðaðd til falls. Orð-
rómur væri nóg. Dálítill orð-
rómur, aðeins andblær og allt
myndi hrynja til grunna um-
hverfis hann. Hann sem var á-
litinn vitur — æjá, óþefiurinn af
ómerkilegri glópsku.
— Ég veiddi fiðrildi. sagði
þamsrödd.
Matthew ledt í kringum sdg
og í uppnáminu sá ha,nn sem
snöggvast Mathy standa þarna,
Mathy þriggja ára, skæreyga og
ákafa, með eitthvað lilfandi milli
handanna.
— Afi? sagði Peter feimnis-
Matthew leit á hann — þenn-
an litla bút af brotlhættum leir.
Hvemig myndi Ed Fara með
hann?
Hann sneri sér að Ed. — Þú
getur gert það sem þér sýn-
ist sagði hann. — Ég hef hiugs-
að mér að halda honum.
Þeir horföust í augu og Ed
verið gróðursett. — Ég er hrædd-
ur um að ég verði að biðja
þig —
— Já, hækjan! Matthew reis
á fætur með séktarsvip og sótti
hana
Ed reis upp og rétti fram
höndina. — Jæja þá, vertu sædl
— Verfu sæll, Ed. Mér þykir
þetta leitt,
Ed kdnkaði aðeins kciUi.
— Á ég að kalla á Peter?
sagði Matthew. •
— Nei.
— Jæja .... gáðu nú vel að
þér, Ed.
Varfæmislega til að forðast
stóru steinana meðfram stígmum
fór Ed að þotoast í áttina að
hliðinu. Matthew virti hann fyrir
sér með sársaukafullri undrun —
hávaxni ungi maðurinn hékto á
hætojunum og dróst áfram, dró á
eftir sér ónothæfam fótinn.
I-iann hafði alls etoki hugsað sér
Ed þannig. 1 skyndile'gri með-
aumikun spratt hann upp til að
opna hliðið fyrir honum og á
leiðinni straukst hann við Ed.
Hann rak fótinn einhvern veginn
utaní hækjuna — það var nú
ekki aðeins þess vegna. — en hin
hækjan haföi samtímiis festst við
stein. Hvemig sem á því stóð
þá missti Ed jafnvægið og valt
um koll. Hætojumar flugu til
hliðar; hann baðaði út handleggj-
unum, Matthew hrópaði upp —
Ed hlunkaðist fram yfir sig og
datt endilangur á stíginn.
Matthew hljóp til hans, umlaði
einhverjar afsakanir og rétti
firam hendumar til að hjálpa
homjum.
— Léttu mig vera, sagði Ed
hljóðlegG.
— Taktu í miig — leyfðu mér
að hjálpa þér á fætur!
— Ég þarf enga hjálp. Ed lá
með lokuð auigun. — Láttu mig
barai í firiði.
Matthew hörfaði frá, hann
skammaðist sín fyrir að horfa á
það en gerði það samit. Ed brölt.i
upp á annað hnéð og storeiddist
áfram edns og dýr sem dregur á
éftir sér gildruna á saerðum aft-
urfæti. Það var ömurleg og á-
takanleg sjón. Hann náði taki á
hliðarstólpanum með báðum
glettan
— Gakktu nokkur skref aftur á bak, þá iiærðu höfðinu á mér
lika.
orð þegar hann ók leiðar sinn-
ar.
11
Hann var ekki lengur hræddur
vió Ed. Hann hafði dæmit hann
úr leik. En allam daginn gat hann
ekki gleymt tárunum sem höfðu
runnið niður aumkvunarvert en
stolt andlitið. Ed hafði gert mis-
tök, en þau höfðu orðið honum
dýr. — Drottinn var búinn að
refsa honum, sagði Matthew. —
Ég hafði engam rétt til að leggja
mína refsingu ofaná.
Hann saigði betta upphátt á
leiðinni efitir enginu um sólsetur.
Hann stanzaði hjá tiltetanum
steini við ofanverða ána og
bætti við: — Ég er líka sekur.
Hann klömgraðist niðúr að
bakkanum og yfi-r á hinn bakk-
ann, að þrfhyrnda slkikamum þar
sem stóð stúfur af gömilum hag-
þymi. Yfir öllu hvíldi rötokur
nema fjarlægasta hominu. Það
var kyrrlátur miðnæturblær á
þessum stað. Hann var ásóttur
eins og hann sjálfúr af gamalli
og næstum grafinni sektaa-kennd
og þrá. Hamn stóð þama lengi
í kyrrðinni og rifjaði upp hina
lönigu liðnu nótt og fæðingu Mat-
hyar.
— Drottirm, saigði hann loks,
— þegar þú tótost hana frá mér,
hélt ég að skuldin væri greidd.
En ef til villll verð é" líka að
gjalda hana með drengnum. Og
þá er það ef til vill nióg.
Og þeir óku af stað saman
næsta morgun. Á leiðinni til Sha-
wano var loftið þytokt af ryki
— fyrst var rykið rautt en varð
smám saman grátt á leið þeirra
í norðurátt, út úr bálendinú og
yfir á sléttuna. Bílhjólin rótuðu
upp rykmetoki sem seig hægt nið-
ur yfir sólblóm og eyrarróe, yf-
ir gular og rauðar zinniur á
giraisflö'tunum við bændabýlin.
Loftið var gult, þykkt af ryki
og hijóðinu í engisprettum sem
fögnuðu dauða sumarsins. Þessi
árstími var þrunginn sorg og
söknuði og erindi Matthews var
í samræmi við það.
— Elsku vinur, sagði bann
við drenginn, ■— hlaktoarðu til
að sjá pabba þinn?
— Já. sagði Peter.
— Langar þig til að vera hjá
honurn áfram? spurði hann í
tuttugiaista skipti.
Drengurinn set.ti upp storingi-
legan umhugsunarsvip. — Alla
nóttina?
— Já, alla nóttina, alltaf.
Langar þig til að sofa í húsinu
hjá paibba og fara ekki aftur
heim með afa?
— Og fljúga í fLugvélinni hans
pabba, sagði Peter og gaí frá
sér drunuhljóð. — Afi, má ég
þeyta homið?
— Já, þú mátt þeyta það
einu sinni. (Hann var svo lítill,
aðeins þriggja ára).
— Ég er þyrstur, afi.
— Þá verðum við að finna
eitthvað banda þér að dreklka.
Þeir stönzuðu hjá þorpeskóla
miðja vegu til Shawano og dældu
vatni uppúr brunninum Matt-
hew kenndi honum að geyma
vatnið í lófunum. Bamið rak
andlitið niður í toalt vatnið og
hló. í skólaportinu var nýbúið
útvarpið
Þriftjudagur 17. ágúst.
7.00 Margumútvarp. Veður-
fregnir kl. 0,70. 8,30 og
10,10. Fréttir kl. 7,30, 8,30
9,00 og 10.00. Morgunbæm kl.
7,45 Morgunleikfimi kl. 7,50.
Morgumstund bamanna kl.
8,45: Kristján Jónsson les
söguna um „Bömin í Löngu-
götu“ eftir Kristján Jóhanns-
son (5). Útdráttur úr fonustu-
grednum dagblaðanna kl. 9.05.
Tilkynnimgar kl. 9,30- Létt
lög leikin milli ofangreindra
talmálsliða, en Id. 10,25 sígild
tómlist: Walter Trampler og
Búdapestkvartettinn leitoa
Strengjakvintett í g-moill (K-
516) eftir Mozart (11,00 Frétt-
ir) Pina Pozzi leikur á píanó
Incontri eftir Cario Florindo
Semáni — Rudolf am Bach
leikur á píanó IdyUen op. 7
og Píamólög op. 9 eftir Gust-
av Webem — Hamstheinz
Schneeberger leitour á fiðlu,
Walter Kági á lágfiðlu, Ro'.f
Looser á selló og Franz Jo®-
ef Hirt á píanó Píanókvairtett
,,Skógarljóð“ op. 117 eftir
Hans Huber.
12,00 Daigstoráin. Tónleflcar. Til-
kynningiar.
12,25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
12,50 Við vinnuna: Tómleikar.
14,30 Síðdegissagan: „Þokan
rauða“ eftir Kristmann Guð-
mundsson. Höfundur les (16).
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15,15 Klassísk tónlist. Fillharm-
oníusveitin í Los Angeles
leikur „Don Juan“ tónaljóð
op. 20 eftir Richard Strauss;
sjónvarpið
Þriðjudagur 17. ágúst 1971.
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
' 20.30 Kildare læknir. Gervinýr-
að, 2. og 3 hluti. Þýðandi:
Guðrún Jörundsdóttir. — 1
fyrsta þætti þessarar sögu,
greindi frá þvi að læknamir,
Kildare og Gillespie, áttu í
erfiðu stríði við að velja þé
fjóra sjúklin.ga úr stórum
Zuibin Mehta stj. Andor Fold-
es ledkur píanóverk eftir Béla
Bartók. Zino Francescatti og
Fílharmoniusveitin í New
Yorto leika Fiðlukonsert nr.
3 í b-rnoll op. 61 efitir Saint-
Saens.
16.15 Veðurfregnir og létt lög.
17,00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 Sagan: ,,Pía“ eftir Marie
Louise Fischer. Nína Björk
Ámadóttir les (8).
18,00 Fréttir á ensku.
18.10 Tónleikar og tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir og dagskrá
kvöldsins.
19,00 Fréttir og tilkynmingar.
19.30 Frá útlöndum. Magnús
Þórðarson og Tómas Karlsson
sjá um þáttinn.
20.15 Lög unga fólksins. Raign-
heiður Drífa Steinþórsdóttir
kynnir.
21,05 íþróttir. Jón Ástgeirsson
sér um þáttinn.
21,25 Strengjatovartett nr. 2
op. 9 eftir Dag Wirén. Saul-
escokvartettinn leitour (Hljóð-
ritun frá sænstoa útvarpinu).
21.45 Lundúnapistill. Páll Heið-
ar Jónsson segir frá.
22,00 Fréttir.
22.15 Veðurfragnir. Kvöldsagan:
„Þegar rábbíinn svaf yfiir
sig“ cftir Hairry Kamelmann.
Séra Röngvaldur Finnbogason
les (17).
22,35 Vísnakvöld í Norræna
húsinu. Birgitta Grimstad
toynnir lögin, sem hún syngur
við eigin undirieik. (Hljóðrit-
að á tómleitoum sl. vor).
23.30 Fréttir í stuttu máli. Dag-
skrárloto.
hópi, sem með notkúti gértú-
nýra, gátu fengið bót meina
sinna. . ..—.
21,20 Skiptar skoðanir. Einka-
rekstur og bjóðnýting. Um-
sjónarmaður Jón Hnefill Að-
alsteinsson.
21,55 lþróttir. Mynd frá lands-
leik í tonattspymu millli !s-
lendinga og Japana. Umsjón-
armaður Ómar Ragnarsson.
Terylenebuxur
á börn, unglinga og fullorðna.
Gæði • Úrval • Athugið verðið.
O.L.
Laugavegi 71 — Sími 20141.
m ísi[\/kií\ iiijií\iiishi!\iw\\
tfljfc ,,ívegar ydur hljoðfœraleikara
°g hljómsveitir við hverskonar 'lœkifœri
linsamlegast hringið í 20255 milli 1 14-17

Feröafólk
D Tjöld, svenpokar, vindsængur. gastæki.
D Einnig fyllum við á gashylki.
D Ýmsar aðrar ferðavörur.
VERIÐ VELKOMIN.
Verzlunin BRÚ, Hrútafirði