Þjóðviljinn - 23.02.1972, Síða 5

Miðvifoidiagu/r 23. íebrúoir 1972 — ÞJÓBVILJJNiN — SlÐ-A g

,ySér grefur gröf.. .w MHdur Hákanardóttir skrifar
um verkfall koianámumanna í Bretlandi
Er wrtefall n'áitnMrnanma-ihóifst,
gerði Aiþýðus'aanbaiiidið að
vianidia eikki annað en að lýsa
sitiu0ninigi og samstöðu. en það
vildi ekiki haifia áhrif á önn-
ur verkalýðsfélög tíl að þaiu
styddu námrumenn með raiun-
hæfum aðgerðum. Formiaðiur
sambandsins lét þess þó get-
ið við Joe Gormiey ruámai-
manniaJeiðtoga að félög fliuitn-
ingiamannia. hvert í smium
heimiabæ, myndiu ekiki rjúifia
líniur verkfatísmannia við orkiu-
stöðvar. Þegar hér var komið
uðust tii SaJffley víðs vegar að
Og hótfiu stwðu við hlið birgða-
fjaillsins. 500 löigreigi'Uimiemi
reyndu að haida Miðunum opn-
um fyrir flutningabítum og í
átötam millM þeirra og verk-
fiallsmannta lét einn námrjimiað-
ur líöð. og lögreglumenn segj-
ast iJiia fiarnir eftir þunga,
niagtastyifetja kiossa verkfalls-
manma.
Áhyggjur þingmanna
mjag óviðeigiandi aðgerðir að
ræða.
Á meðtan þingið karpaði um
það, hvemig túlka bæri lögin
um verkfoiksstöðu og hivort
haegt vaeri að beiita ber í heima-
landi, færðu Birminghambúar
verkfaMsmönnum körfur fúill-
ar af brauðum, kjúklingum,
lcaffi, rommi og tóbaki; lýs-
ingar minnia á matargjafir til
dátianna á beitisikipmrj Potem-
kin. Morguninn 10. febrúar létu
þeir sivo til skarar staíða og
þreyttir námumenn sáu fiánia
félags mábniðnaðarmanna birt-
ast upp fyrir ávalar hæðimar
sem umilykja birgðasvæðið. síð-
an röð manna, tugir, hundruð,
þúsundir os nýir og nýir fé-
lagsfánar birtuist við hæðar-
brúninia. GuS rninn góður, þetta
er eins og frelsun Miafekings,
sagði einn námumannanna.
Eða Petrograd 1917, siagði ann-
ar Kböktar Þúsundir verka-
manna mynduðu þykkan vam-
arvegg, lögreglan mátti siín
einsikis, og hliðunum að birgða-
fjallinu var lokað.
Hvert beinist samúð
almennings?
Bitrasta vopmdð í þessari bar-
áttu verkamaima og stjómar-
innar er þó almenni'ngsóiitið.
Hið opinbera reynir tíl hins
ýtrasta að sverta námumenn í
aiu.gum almennings. Fjölmiðlar
filytja filennifréttir af harðræði
því sem verkfallið balkar öldn-
um og sjúkum, húsmæðrum,
börnum og verkleysinigjum.
Tveggja stíga frost verður að
hörkurvetri, og önnur banamein
aldraðra en kuldi eru horfin úr
sögunni.
Námumenn voru siíiku við-
búnir og vita sem er, að vopn
þetta getur snúizt í höndum
stjómarinnar og óánægjan
Á meðan ævintýramenn með
Eiginkonur og dætur námuinanna frá Bettershan,ger í Kent
stemda & verkfallsverði við Battersea orkuverið f London.
Frá verkfalli kolanámumanna í Bretlandi: Myndin sýnir lögregluþjóna takast á við verkfallsvörð
í því skyni að ryðja brautina fyrir verkfallsbrjóta.
ÞRÓUN VERKFALLSiNS
SÍÐARI GREIN
hafði myndazt gó0 samsitaða
meðai námumanma sjáJfra.
Nlámumenn sáu liér tæJúfæri
til að gera áhrif vertafiallsins
mitalum mun víðtætoarí með því
að hindra flutninig kolia fná
birgðastöðvum til orkuvera og
einnig fJiuitninigannarsbirennslu-
efnis, sem nota rnætti í þeima
stað, svo og efna einig og sóda,
súrefhis og brennisteinssýru,
sem notug eru við ortaufram-
leiðsluna.
Kolafjallið í Saltley
Vertafiaillsmenn mynduðu röð
frammi fyrir hliðum koia-
birgðastöðva, tótou ftutninga-
menn tali og fenigu þá tiJ liðs
við sig. f*að þykir liin mesta
óhæfia að rjúfa röð vertafalls-
varða, þóitt viðkamandi sé úr
öðru verkalýðsfélagi. Aðgerðir
þessar reyndust nauðsynlegar.
því töluveröar kolabirgðir voru
í landinu og hugtakið gamiia
um að svelta verkamenn aftur
til vinnu langt frá því útdautt.
Eftir nokkrar vikur náði verk-
faJJsaJda námumanna til flestra
orkuistöðva landsins. Hörðust
urðu átökin um kolafjaUið
mikla í Saltley. Það hélzt í
hendur að rafmagnsskömmtun-
in hófst og hliðunum var lok-
að fyrir flutningabílium. Fjall
þetta er gert úr 10o þúsund
tonnum kola og staðsett hjá
Birmingham, langt frá ölJum
námum Námumöinnum var í
fýrstu ótannuigt um þessar
mikJu kofabirgðir. Þedr ferð-
grimma hunda í framsætinu
hjá sér sætitu færis við hliðið
í Saltley urðu sniarpar umræð-
ur um Jögimæti slítaa verk-
fiaJJisaðgerða í þinginu. Mörg-
um finnst að þingmönnum sé
nú þegar orðið noktauð heitt á
graanikiæddrjm þingbekkjum
sínum og Miaudling innanríkis-
ráðherra tönnlaðist sífeJlt á því
sama, aiS friðsamleg verkfiaJJs-
staða væri lögum samtovæm en
þvinganir verkfaJJismanna ekki.
os yrðu þá lagregJumenn að
gera skyldu sina til _a« vemda
friðinn í landinu. I gegnum
rósaflúrað málstaúð íbaJds-
manna mátti lesa þá hótun' að
beitt yrði hervaldi til að bafa
hemil á verkfaJJsmönnum. Hróp
urðu í þinginu og Concannon
úr Verkalýðsifilokknum svaraði
að bragði: Gerir háttvirtur and-
mælandi minn sér þe®s ljósa
grein að vissrjJega gaetu marg-
ir oktoar fært sönnur á að
þvinganir bafa verið haifðar í
frammi, en það eru ektai vertoa-
menn sam þessum þvingunum
beiita, heldur verfcamenn sem
fyrir þeim verða. Ég held að
innanríkisráðherrann ætti að
fiara varlega í það að blanda
hemum í þetta mál Ég bef
sjálfur gegnt herþjónustu og
geti fuilvissað háttvirtan þing-
mianninn um að margir her-
menn hafia verið meðlimir
verkaJýðsfélaga, ellegar eiga
sér nákomna ættingja, sem eru
það og ekki ólíkiega námumenn.
Ég vona að þingbeimur geri
sér ljóist að hér væri því um
beinzt gegn henni sjálfri. Sam-
úð aJmeninings og samstaða
verkalýðshreyfingarinnar er það
sam til þarf, svo takasit megi
að knésetja stjóm Heatíhs og
knýja fram róttækar breyting-
ar á fórysitu verkailýðshireyfing-
arinnar. Við berjumst fyrir
heiil alis þonra almenniings,
segja námumenn. Við verka-
menn erum aJmenningur og sé
þetta ekkd satt, þá erum við
fleiri. Náum við að knýja fram
kaupkröfiur okkar, þá v-iljum
við beita oíktaur í baráittu gegn
síauta.um afkastakröfium. Við
viljum aifimá yíirvinnu. svo
meiri atvimma skapist efitir að
manmsæmandi kjörum er náð
og við viljum að lofcaðar ném-
ur verði starfræktar á ný.
Námumaðurinn á sér vísam
stað í hjarta margra. Vinna
hans er afar erfið og aðstæöur
'ef e l
hinar verstu. Fyrst ettir margra
vilkna verkfall eru henidur
-þeirra að verða Jwátar á ný.
Þiráitt fyrir véŒavininiu verða þeir
ofit að skríða á hmtjiátnjum eJlegar
hjaktaa í mittisdjúpu vatni, ryfe-
ið og hávaðinn £rá vélum,um er
illbærilegur og hitinn óstaapleg-
ur. Erfiðast er þó rykið, sem
smiám samam fytíir lun-gu 'þeirra,
og atrfmmusjúkdSámar eru tíðir.
Óttínn við eeð Idfcast inmi í
námögötnigunum býr aJJtaf í vit-
unddnni. Um þriðjunigur námu-
manna neer efitírlaunaaJdri.
Aðgerðunum beint
gegn iðnaðji
Það eru etaki heimilin, sem
aðgerðir oitíkar áttu að beimast
gegn, heldur iðnaöuri-nn, segja
niámnmnnn. Við höfðum vonað
að rafmagnsskorts yrði ekfci vart
á heimilum að marki fyrr en
hlýnaði í veðri. Það var bíla-
iðnaðurinn, sem fyrst sitöðv
aðist, en hJýindi hafia verið á
BretJamdseyjum og tímabumdinm
rafimaignsskortur ékfci tílfinnan-
legur á heimiluim í fiyrstu.
Verkamönnum, sem missa at-
vinnu sína sökum rafmagns-
skorts, greiðir ríkið úr atvinmur-
leysissjóði en edginkoinur og
börn verkaimamma fá einhverjar
greiðsliur frá því opinbera.
Námumannakonur hafa þó bar-
Ið börn sín á stari&bofúr trygg-
inganna og skilið þau þar eftir,
þaæ sem þær geti ekki brauð-
fætt þau.
Bitur reynsla
Námutgröftur er svo gamall,
að sögur og ljóð um námumenn
anu þáttur brezkrar menningar.
Það er þó frammistaða nému-
manna í verkfaliinu miJda ár-
ið 1926, sem skapar þeim sér-
stö'ðu í sögunni. Þá héldu
niámumenn út, lenigst af ei-nir
og án hjálpar Aliþýðusambands-
Framhald á 9. síðu.
Frá átökunum við kolafjallið í Saltley: Geysifjftlmennar sveitir lftgre-gluliðs reyna að Meypa
hlöðnum kolaflutningabíl í gegnum raðir verkfallsmanna. Samstaða flutninga- og byggin,gaverka-
manna í Birmingham með verkfallsmönnum vann sigur á verkfallsbrjótunum
i