Þjóðviljinn - 24.05.1972, Blaðsíða 7

Miðvikiudagur 24. maí 1972 — ÞJÚÐVIiLJINN — SlÐA ’J
Leikfélag Husavíkur:
Júnó og páfuglinn
S • # .*• ...
Eftir Sean O'Casey
Leikstjóri: Eyvindur Erlendsson
Sá • atburðul* gerðist eikiki alls
íyrir löngu að Lei'kfélag Húsa-
víkur igisti höfuðstaðinn í fyrsia
simn og sýndi þrisvar hið marg-
fræga snilldarveirik „Júnó og
páfuglinm" í félagsheimálinu á
Seltjarnarnesi og hlaut gióða að-
sóikn oig ágætar viðtökur. Ég
er því miður að heita má ó-
kunnur leikrænu starfi áhuga-
manma utan næsta nágrennns
Reykjavikur, atorku þeirra og
fómifýsi í kaupstööum, kauptún-
um og sveitum um land al!t,
en hef oftlega heyrt mikið lát-
ið af Húsvíkingum; félag þeirra
er eflaust i flremstu röð. Það á
laniga sögu og merkiioga á
ýmsa lund, þar hafa uppi verið
margir góðir leilkendur, þótt
nöfn þeiira muni fæstum kunn-
uig sunnan jöikla að Júlíusi Hav-
steen sýslumanni undanteknum,
sem vann að málum þessum
af lífi og siál. Á síðustu árum
hefur Sigurður Hallmarsson
kennari verið forustuimaður fé-
laigsiins að þvi ég bezt veit,
helzti leikari og leikstjóri á
stumdum. Sigurður lætur oftast
flytja merk leikrit og sum
næsta erfið viðfangs, ræðst hik-
laust á brattann. Fyrir nokkr-
um árum sýrndl félagið „VWL-
pone“ og þótti svo vel takast
að flutt var í útvarpi. Ég heyrði
að vísu eklki leikinn allan, en
hlaut að undrast góða og jafna
frammistöðu hinna óllærðu leik-
enda og veit aði ýmsir höfðu
af ósvikna skemmtun.
„Júnó og páfuiglinum“ æda
ég ekki að lýsa, enda gert það
áður; , Þjóðleiiklhúsið sýndi hið
meistaráíéga verk í cbtóber
1952 ’ úndir snjalllri stjóm Lár-
usax ^PáJ^spnar sem jafnfnamt
Ték Joixer með ágætum; Valur
Gíslason var páfuglinn og má
hikíaust telja með allrafremstu
afrekum hins miklla listamanns.
Ég ætla að sjálfsöigðu ékki að
bera þessar tvaer sýningar sam-
an, það væri ósanngjamt í
meira laigi.
„Júnó og pálfluglinn“ er bit-
ur harmleikur sem alkunnugt
er og hlýtuir að snerta hjarta
hvers einasta manns, en jafn-
framt búinn mergjuðu skiopi,
héði og safaríkri kímni en
verk stórskéldsins írska eru
flest jpvipuðu marki brennd. í-
. yaffið er aldalöng og oilíf bar-
ájta íra gegn ofboðsileigri kiúgun
Breta. tn megineflniið bölvun fá-
tækitarinnar, öiibirgðin sjélf.
rtinom
t'Bfi
Sigurður
Baldursson
v hæstaréttarlögmaðui —
LADGAVEGl 18. 4 hæð
Símar 21520 og 21620
WPU - BÍtSKÚRSHURÐIM
Lagerstærðir miðað við murop;
Hæð: 210 sm x breidd: 240 sm
- 210 - x - 270sm
Aðrar stærðir. smíðaðar eftir beiðni.
GLUGGAS MIÐJAN
Síðumúia 12 - Sími 38220
verst ahra glæpa. Og ekki er
sizt vert um innfjáilgar og meitl-
aðar mannlýsingar slkáldsins, á-
takamlegar, gráthlægiilegar,
hetjulegar og sterkar — fólkið
aflt eins litríkt og ólíkt sem
verða má. Það er eíkíkert á-
hlaupaverk að túlka þær á rétt-
an og sannfærandi hátt, en leik-
endumir húsvísku komiast
margir íurðuvel úr þeirri miklu
raun.
Sigurður Hallmarsson er pá-
fuglinn, Jack Boyle, drykkfelld-
ur letingi og frámunalegur gorf-
ari og lygalaupur. Sigurður ber
af öðrum, búinn ágætu gervi
og framkoma hans og göngu ■
lag eins og ætlazt er til;
skemmtilegastur er hiann ef til
vill þegar „kafteininum“ býöst
vinna, en gerir sér óðara upp
logna veiki; og í heild er leik-
ur hans skilningsríkur og
traustur. Júnó er falin Herdísi
Birgisdóttur, en því miður
sitendur hún manni sínum all-
mjög að baiki. Júnó er heija
leiksins og lætur aldrei buigast,
sívinnandi, mild og gædd sönn-
um bærleika og réttlætiskiennd;
og miun leit að hugstæðard
kivenlýsingu á þessari öld. Her-
dís leikur af þrótti, talar hátt
og stoörulega, en að framsögn
hennar er .margt að finna; hún
er þrátt fýrir mikinn áhuga
ekiki sú Júnó sem hún á að
vera.
Johnny og Mary heita börn
hinna örfátæku hjóna. Johnny
hefur tetoið þátt í borgarastríð-
imu og er örkiumla aummgi, og
bíður dauða síns vegna þess að
hann hefur svikiið einn félaga
sinna. Túltoun Kristjáns Jónas-
sonar er ekiki veruilega djúp-
stæð, en hann leikur bæði skýrt
og skilmerkilega. - Mary systir
hans lendir líka í miQdum
hörmungum, þótt af ólíkum
toga séu. Mér féll mjög vel við
Kristjönu Helgadlóttur, hún er
réttilega lagileg oig gervileg, ör -
ugg og geðfelld. Hún er hljóð-
lát og átakanleg og raunir
heninar renna okkur til rifja.
Memnirnir tveir sem bregðast
hinni velgefnu stúlkiu á hrapai-
legan hátt eru báðir Kristjiönu
Ingimundur Jónsson og Sigurður Hallmarsson í lilutverkum
sínum.
svo miklu síðri að þeir skuiu
ökki nefndir.
Snfkjudýrið og drykkjubróður
páfuglsins, Joxer að uppnefni,
leitour Ingimundur Jónsson. Að
mínu takmaxkaða viti lýsir
hann þessari kostuilegu landeyðu
á talsvent annan hátt en venja
er til — hann er furðu skap-
fellilegur og mannlegur í sjón
og raum, hæglátari en búast má
við; hins er ekki að dyljast að
In'gimúndur er góður leikari,
gæddur ótvíræðum hæfileikum.
Það sópar verulega að hinni
málugu og skörulegu frú Madi-
gan í meðförum Árnínu Dúadlótt-
ur, hún er mjög myndarleg,
spcngileg og lagileg, talar hétt,
ótt og títt, en beitir ©kki rödd-
inni á réttan hátt. Iðunn Steins-
dóttir býður af sér góðan þotoka
sem frú Tancred, hin sorg-
mædda og aldna móðir; fyrir-
liða bregður aðeins fyrir og er
Preyr Bjamason vasklegur og
stoýr. Fledri koma örlítið við
sögu, en nöfn þeirra óþarft að
þylja.
Sviðsmyndin er verjk þrigigja
manna og má vel við una, þótt
mér þyki stofa Boylehjónanna
ekki nóigu fátækleg í upphafi
Leikstjóri er Eyvindur Erlends-
son, hinn þjóðkunni - og- há-
menntaði leikhúsmaður. Ég fæ
tæpast séð að verk hans sé vert
verulegrar athyglá og virðist
eins og hann hafi ekki mikið
til málanna að leggja; en auð-
vitað á hann við ma'rgvíslega
örðugledka að stríða.
Að lokum þakka ég Leikfé-
lagi Húsav. komuna hiingað og
óska hinu þróttmikla félagi allra
hei'lla á komandd árum. Á.Hj.
Enginn drykkur er eins og Coca-Cola
Coca-Cola hefir hið ferska, lifandi bragð,
sem fullnægir smekk hins nýja tíma
v