Þjóðviljinn - 10.10.1972, Qupperneq 13

Þriðjudagur 10. október 1972. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 13.
o
Alistair Mair:
Það
var sumar i
við mennina sem halda i þræðina.
Mér likar ekki...
— Þá fell ég undir þetta, sagði
Gordon.
Peter þagnaði.
— Já, sagði hann með hægð. —
Já, yfirlæknir, ég er hræddur um
það. Ég ber viröingu fyrir yður
sem lækni, en mér likar ekki allt
sem þér gerið til að festa yður i
sessi.
— Ég skil.
—Gor«k»n gekfe-að-glugganum og
horfði niður á bilana sem stóðu
framan við sjúkrahúsið. Hann
hafði komiö þangað sem ungur
maður, þegar byggingarnar voru
nýreistar. bá hafði hann lagt litla
Morrisnum sinum þar sem Bent-
leyinn hans stóð núna. Hann hafði
verið metnaðargjarn. Hann hafði
fljótlega áttað sig á þvi hvað gera
þurfti til að komast áfram og
hann haföigertþað.En hann hafði
aldrei verið blindur. Hann vissi
vel hvað Peter Ashe átti við,
vegna þess að fyrir löngu hafði
hann stundum hugsað eins. Og
það kom jafnvel ennþá fyrir að
hann minntist þess..
— Maður þarf að gera fleira en
manni gott þykir, sagði hann. —
Stundum helgar tilgangurinn
meðalið.
— Ef meðaliö er rotið, þá efa ég
það, sagði Peter Ashe.
— Já, Hann sagði þetta lágri
rössu án þess að lita við. — Til eru
menn sem lita þannig á. Hann
sneri sér við með hægð. — Og þér
eruð reiðubúinn að fórna öllu sem
þér hafið unnið að vegna þessara
hugsjóna?
— Þetta eru ekki hugsjónir.
Eða svo ætti að minnsta kosti ekki
að vera. Þetta er einföld siðfræði.
Og hvað þetta starf snertir, þá lit
ég svo á að stöðuveitingin ætti að
fara eftirverðleikumogengu öðru.
Ef það er eitthvað annaðsemlátiö
er gilda, þá kæri ég mig ekki um
starfið. Svona einfalt er það.
— Það er ekki svona einfalt,
sagði Gordon hljóðlega. — Ekkert
sem varðar fólk og mannleg sam-
skipti er einfalt. bað ættuð þér að
vita nú orðið. Peter horfði á hann
ganga yfir herbergið og setjast á
stólinn hjá rannsóknarborðinu,
horfði á hann opna lófana fyrir
framan sig og rýna i þá eins og
þar væri að finna ævisögu sjálfs
sins. — Ég er farinn að eldast,
sagði hann. — Þér álitið trúlega
ennþá að vizkan komi með aldrin-
um, en ég er ekki viss um það. Ég
hef gert eitt og annaö sem þér
mynduð aldrei leggja biessun
yðar yfir, en einmitt vegna þess
J»ð-ég gerði það fékk ég tækifæri
til að koma ýmsu góðu til leiðar.
Og ef ég ætti að lifa ævina upp
aftur, þá býst ég við að ég myndi
haga mér eins. En þó veit ég það
ekki. Þannig áhrif hefur aldurinn.
Maður er ekki eins viss i sinni
sök. Ef til vill hafiö þér á réttu að
standa.
— Ég held það, sagði Peter.
— Ef til vill, sagði Gordon. —
En eitt get ég sagt yður. Þegar
þér eruð kominn á minn aldur, þá
verðið þér ekki eins viss. Þér
varpið frá yður mikilli þekkingu
og reynslu. Þér eigið eftir að
draga i efa réttmæti þessarar
ákvarðanar siðarmeir.
— En ég lit ekki svo á að ég sé
að varpa neinu frá mér. Ég öðlast
samt sem áður þekkingu og
reynslu. Ég verð læknir eftir sem
áður.
Gordon leit upp. Hann lyfti
hægri augabrún og kipraði
varirnar háðslega.
— Læknir, já. Heimilislæknir?
— Ég veit þaö ekki, sagði
Peter. — En þér segið þetta eins
og það væri litilmótlegra starf.
Ég skil ekki hvers vegna.
— Vegna þess, góði maður, að
það er litilmótlegt starf.
Mestanpart ómerkilegt snatt!
Auðvitað verða einhverjir að taka
það að sér, en látið yður ekki
detta i hug að það útheimti meira
en miðlungshæfileika og mikið
strit. Og þótt ég ætli ekki að halda
þvi fram að þér getið orðið meira
en sæmilega fær aðstoðarlæknir,
þá eigið þér enn kost á að verða
það. Ef þér ætlið að fórna þeim
möguleikum fyrir barnalegar
hugsjónir, þá eruð þér auli.
— Ég hef engan áhuga á stöðu-
táknum, sagði Peter Ashe. — Ég
hef áhuga á þvi einu að vinna
verk min eins vel og mér er unnt.
■, Gamla hæðnistóninum brá fyrir
i rödd Gordons.
— Og haldið þér að þér fáið um-
bun fyrir skylduræknina sem
heimilislæknir?
— Ég veit það ekki. En ég sé
ekki að neitt mæli á móti þvi. En
ég skal játa, aö ég hef aldrei
hugsað um heimilislækningar
fyrr en i dag.
Þá er timi til kominn að þér farið
að hugsa. Yfirmaður hans reis á
fætur. —Mér er óljúft að minna
yður á það, en samningur yðar
hér rennur út i júnilok. Og þótt ég
viti aö venjan sé að endurnýja
slikan samning næstum sjálf-
krafa, þá á það aðeins við þegar
viðkomandi læknir ætlar að halda
áfram við barnalækningar. Það
breytir ýmsu að þér hafið i
hyggju að leggja sérgreinina á
hilluna. I sannleika sagt, þá er
óliklegt að samningurinn verði
endurnýjaöur.
Peter starði á hann. Þetta
gerðist allt með of miklum hraða.
— Eigið þér við... eigið þér við
að ég veröi að hætta hérna i júni-
lok?
— Ég er hræddur um það. Ég
veit að þér viljið ekki standa i
vegi fyrir neinum sem hefur
köllun i þessa átt.
— Ég skil. Hann leit á skrif-
borðið sitt, þar sem verkefnin
biðu, alltof mörg verkefni. — Gott
og vel, sagði hann. — Eg skal
gera nauösynlegar ráöstafanir.
— Það myndi ég gera i yðar
sporum. Mér skilst að góður
praksis liggi ekki á lausu um
þessar mundir. bér viljið vist
ekki vera of lengi atvinnulaus.
Hann vildi alls ekki vera at-
vinnulaus, hann sem átti konu og
tveim börnum að sjá fyrir. Það
hafði aldrei hvarflað aö hpnum að
hann gæti staðiö uppi atvinnu-
laus. Það virtist óhugsandi fyrir
lækni. En Gordon hafði nokkuð til
sins máls. Gamlir vinir úr hern-
um, gamlir skólafélagar sögðu
allir sömu söguna um atvinnu-
leysi og hundrað umsækjendur
um hverja lausa stöðu. Og hann
yrði nú að fara i biö'rööina meö
hinum. Meiri menntun kæmi þá
að litlu haldi. Hún gæti jafnvel
orðið honum fjötur um fót, þvi aö
til voru læknar sem myndu ekki
kæra sig um að taka sem félaga
mann sem hafði hærri mennta-
gráðu en þeir sjálfir. En vinnu
varð hann að fá.
Honum varð litið úr verki þaö
sem eftir var dagsins.
En nokkru eftir klukkan fimm
kom Gordon aftur. Hann var
farinn úr hvita sloppnum og hafði
um leið afklæðzt nokkru af yfir-
lætinu.
— Jæja, þér eruð hér enn.
Peter Ashe leit upp frá
smásjánni.
— Já, yfirlæknir.
— Ég átti dálitið ósagt.
— Já, yfirlæknir?
— Aðeins það að ég efast ekki
um einlægni yðar. Ég held að visu
að þér hafið rangt fyrir yður, en
auðvitað verðið þér að gera það
sem þér álitið rétt.
Þakka yður fyrir.
— Og ef yður er alvara með að
fara út i almennar lækningar, þá
er hugsanlegt að ég geti orðið
yður að liði.
Peter sneri sér hægt við i stóln-
um.
GLENS
ÞRIÐJUDAGUR 10. október
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnirkl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7,30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.45.
Morgunleikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Pálina Jónsdóttir held-
ur áfram lestri sögunnar
„Kiki er alltaf að gorta” eft-
ir Paul Huhnefeld (2) Til
kynningar kl. 9.30. Létt lög
milli liða. Við sjóinn kl.
10.25: Ingólfur Stefánsson
talar við Jón Svcinsson for-
stjóra um stálskipasmiðar.
Fréttir kl. ll.OO.Iiljómplötu-
rabb (endurt. þáttur Þ. H.)
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 Setning Alþingisa. Guðs-
þjónusta i Dómkirkjunni.
Prestur: Séra Guðmundur
Þorsteinsson. Organleikari:
Ragnar Björnsson. b. Þing-
setning.
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistónleikar:
Felicja Blumental og Sin-
fóniuhljómsveitin i Lundún-
um leika Pianókonsert i
brasiliskum stil op. 105 nr. 2
eftir Hekel Tavares; Ana-
tole Fistoulari stjórnar.
Grete og Josef Dichler leika
„En blanc et noir”, þrjú
tónverk eftir Debussy.
Hljómsveit tónlistarháskól-
ans i Paris leikur „Danzas
Fantasticas” eftir Joaquin
Turina; Rafael FrUhbeck
De Burgos stjórnar.
16.15 Veöurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 Sagan: „Fjölskyldan i
Hreiðrinu” eftir Esti'id Ott,
Sigriöur Guðmundsdóttir
les (6).
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Fréttaspegill.
19.45 Umhverfismál.
20.00 Lög unga fólksins.
Sigurður Garðarsson kynn-
ir.
21.00 iþróttir- Jón Asgeirsson
sér um þáttinn.
21.10 Vettvangur. I þættinum
er fjallað um vandamál
ungra öryrkja. Umsjónar-
maður: Sigmar B. Hauks-
son.
21.40 Tónlist eftir Sarasate.
Ruggiero Ricci leikur á
fiðlu.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Endur-
minningar Jóngeirs. Jónas
Arnason les úr bók sinni
„Tekið i blökkina” (13).
22.35 Harmonikulög. Danskir
harmonikuleikarar taka
lagið.
22.50 A hljóðbergi.Celia John-
son les smásögu, „Bliss”
eftir nýsjálenzku skáldkon-
una Katherine Mansfield.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Þriðjudagur 10. október 1972
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Asliton-f jölsky Idan.
Brezkur framhaldsmynda-
flokkur. 24. þáttur. Hazard
liðþjálfií>ýðandi Jón O. Ed-
wald. Efni 23. þáttar: Freda
og Sheila og Doris, vinkona
þeirra, bregða sér til South-
ampton, til að skemmta sér.
Freda og Doris kynnast
tveim ungum og glaðværum
hermönnum og eyða kvöld-
inu með þeim. Sheila leggur
af stað heim, en á brautar-
stöðinni hittir hún skraf-
hreifinn náunga, sem býður
henni upp á drykk. Fyrir
bragðið missir hún af sið-
ustu lest heim, og þegar hún
loks kemur heim daginn eft-
ir, er Davið þar fyrir drukk-
inn og reiður.
21.25 Karlakórinn Þrestir.
Þrestir frá Hafnarfirði
syngja i sjónvarpssal. Söng-
stjóri F.irikur Sigtryggsson.
Einsöngvari Inga Maria
Eyjólfsdóttir. Hljóðfæra-
leikarar Agnes Löve, Eyþór
Þorláksson og Njáll Sigur-
jónsson. Stjórnaridi upptöku
Tage Ammendrup.
21.40 Sildin, sem hvarf.Norsk
mynd um sildveiðar og
sildarrannsóknir. (Nordvis-
ion — Norska sjónvarpið)
Þýðandi Jóhanna Jóhanns-
dóttir. Á eftir myndinni fer
umræðuþáttur um efni
hennar. Umræðum stýrir
Magnús Bjarnfreðsson.
22.40 Ilagskrárlok.
FÉLAC ÍSLEAZKRA HLJÖiVILISTARMAlA
r-jj^ útvegar yður hljóðfæraleikara
og hljómsveitir við hverskonar takifæri
hringið i ^0255 milli kl. 14-17
HJUKRUNARKONA
Staða hjúkrunarkonu við Blóðbankann við
Barónstig er laus til umsóknar.
Laun samkvæmt la; lakerfi opinberra
starfsmanna.
Nánari upplýsingar veitir forstöðumaður
Blóðbankans i sima 21511 og 21512.
Reykjavik, 9. okt. 1972.
Skrifstofa Rikisspitalanna.