Þjóðviljinn - 10.11.1973, Side 5

Laugardagur 10. nóvember 1973. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 5
flestir aðilar við sögu þannig að
útilokað væri að enginn einn aðili
kæmist i aðstöðu til þess að beita
okkur nauðung.
t umræðum okkar um orku-
frekan iðnað hafa komið við sögu
aðilar frá Gambiu, Sovétrikjun-
um, Norðurlöndum, Vestur-
Þýskalandi, Júgóslaviu, Tékkó-
slóvakiu og Bandarikjunum.
Ég viðurkenni fúslega að sú leið
sem ég hef gert að umtalsefni er
erfið leið — en hún er eina færa
leiðin og við verðum að vera
menn til að glima við þann vanda
sem veruleikinn færir okkur.
lönþróun
Ég hef dvalið hér viö orkufrek-
an iðnað lengur en ástæða er til i
sambandi við iðnþróun á tslandi á
næstunni. Þótt málmbræðsla
kæmist á laggirnar yrðu aðeins
starfandi þar um 100 manns, og
henni bæri ekki stóriðjunafn
fremur en mörgum öðrum fyrir-
tækjum á tslandi.
Hin raunverulegu iðnþróunará-
form okkar eru margfalt um-
fangsmeiri. Þau miðast við það
að iðnaðurinn muni þurfa að taka
við verulegum hluta af mannafla-
aukningunni á þessum áratug. t
iönþróunaráætlun þeirri, sem
unnin hefur verið af sérfræðing-
um Sameinuðu þjóðanna og is-
lenskum sérfræðingum er gert
ráð fyrir að 8000 manns verði að
fá vinnu i iðnaöi á þessum áratug,
en að mönnum á vinnumarkaði
muni i heild fjölga um 17.000 -
18.000. Samkvæmt áætluninni á
heildarframleiðsla iðnaðarins að
hækka úr rúmum 12 miljörðum
króna, eins og hún var 1970, i 40
miljónir króna 1980, og meirihluti
þeirrar framleiðslu yrði að fara
til útflutnings. Framleiðnin verð-
ur allt að þvi að tvöfaldast. Til
þess að ná þessum markmiðum
verður einbeitingin fyrst og
fremst á léttum iðnaði, sem þarf
að þróa um land allt. Of langt mál
væri að rekja hér hvernig
þeirri þróun yrði háttað, en ég vil
leggja á það áherslu að við meg-
um ekki stefna að vinnuaflsfrek-
um láglaunaiðnaði heldur há-
launaiðnaði sem byggist á verk-
menningu. Um það gilda sömu
rök og ég nefndi áðan um fiskiðn-
aöinn. Þess vegna er menntun
iönverkafólks algert grundvallar-
atriði ef við eigum að þróa þjóðfé-
lag okkar áfram til aukinnar vel-
megunar vaxandi öryggis og
meira jafnréttis.
1 iðnaðarrikjunum umhverfis
okkur eru það auðhringarnir sem
stjórna þróuninni og laga hana að
hagsmunum sinum. Hér á tslandi
eru atvinnurekendur afar smáir
og bolmagn þeirra litið. 1970 var
svo ástatt i iðnaði að i 85% allra
fyrirtækja unnu 10 manns eða
færri. I iðnaöi öörum en fiskiðnaði
voru um 30 með yfir 30 starfs-
menn, þar af voru aðeins tvö i
einkaeign. Við þessar aðstæður
verður rikisvaldið að hafa alla
forustu um iðnþróun, þó að við
búum enn um sinn við þennan
sérkennilega pilsfaldakapital-
isma okkar. Hlutdeitd rikisvalds-
ins hefur aukist til muna siðustu
tvö ár. Slippstöðin á Akureyri,
Alafoss og Norðurstjarnan i
Hafnarfirði eru nú i opinberri
eign, og hefði einhvern tima áður
verið hrópað hátt um þjóðnýtingu
af minni tilefnum. Landssmiðjan
hefur verið efld i stað þess að við-
reisnarstjórnin ætlaði að leggja
hana niður. Keypt hafa verið tvö
af bestu bókagerðarfyrirtækjum i
Reykjavik handa rikisprent-
smiðjunni Gutenberg, sem var að
drabbast niður. öll þau meiri-
háttar fyrirtæki sem ég hef nefnt
hér að framan verða rikisfyrir-
tæki að meirihluta eöa einvörð-
ungu. Með þessari . þróun verður
hluti rikisvaldsins i iðnaöi marg-
falt öflugri hér en i nokkru öðru
landi i Vestur-Evrópu, og efna-
hagslegt sjálfstæði islensku þjóð-
arinnar hefur vaxið til muna ef
hún kann að velja sér rikisstjórn
sem hagnýtir tækifærin. Eftir er
svo sá hlutur okkar og verkalýðs-
hreyfingarinnar að gera þessar
opinberu eignir að raunveruleg-
um þ.e. lýðræðislegum eignum
fólksins i landinu.
Bíll fyrir hundraðkall
Þann 13. október var dregið í Landshappdrætti KKl. Vinningshafi F'ord Mustang Grandé bifreiöarinnar
var frú Lovisa Bjargmundsdóttir, og er myndin af henni og eiginmanni hennar, er framkvæmdastjóri
KKI afhenti vinninginn. Fischer-hljómburöartækin fengu Sverrir Bergmann og Steinar Friðgeirsson.
Kauöi kross tsiands þakkar landsmönnum veittan stuöning.
Allt að 6000 framrúður í bílum brotna árlega
Utflutningur á
bílrúðum hafinn
Bílrúðan hf. selur öryggisrúður
í Volvo og Saab til Svíþjóðar
i gær var afgreidd til
flugflutnings fyrsta send-
ingin af beygöum fram-
rúðum í bíla frá Bílrúðunni
h.f. í Garðahreppi.
Rúðurnar eru með límdu
öryggisgleri, og er þetta
nýr þáttur i útflutnings-
iðnaði hér á landi.
I þessari fyrstu sendingu
voru 115 rúður í Volvo og
Saab-bíla, en kaupandi er
KUBEX IMPORT AB í
Umea í Svíþjóð. út-
f lutningsverðmæti er um
kr. 250.000.00.
Fyrirtækið BILRÚÐAN H/F var
stofnað 1972, og eftir uppsetningu
véla, var framleiðsla hafin á
miðju ári 1973. Hafa siðan verið
seldar á annaö þúsund rúða, og
eftirspurn eftir framleiðslunni er
slik hér á heimamarkaði, að fyrst
nú hefur unnist timi til að sinna
fyrirliggjandi pöntunum til út-
flutnings.
Bilrúöan framleiðir framrúöur i
flestar gerðir bila, en jafnframt
er framleitt limt öryggisgler i
skifum fyrir glerslipanir, bila-
smiðjur o.fl., eða tilskornar rúður
úr öryggisgleri i vinnuvélar,
fastar rúður i langferðabifreiðar
og aðrar, og á tilraunastigi er
framleiðsla á mjög þykku
öryggisgleri fyrir skartgripa-
verslanir, fangelsi o.fl.
öll framleiðsla á framrúöum i
bila er úr bestu fáanlegu hráefni.
Glerið er svokallað FLOAT-gler
eða slipað gler, sem veitir full-
komið öryggi gegn spémyndun i
framrúðum.
I grundvallaratriðum fer fram-
leiöslan þannig fram, aö til-
skornar glerskifur eru settar i til
þess gerð rúðumót og beygðar
tvær saman við mikinn hita.
Siöan er lögð plastfilma á milli
þessarar tveggja glerskifa, og
þær siðan pressaöar við 150 stiga
hita, þar til rúðan er glær og full-
komlega samanlimd. Rúðan er þá
tilbúin til afgreiðslu eftir slipun,
hreinsun og gæðaeftirlit, sem er
mjög strangt.
Allar framrúður Bilrúðunnar eru
framleiddar með sérstöku leyfi
sænsku verksmiðjunnar KUBEX,
og hefur framleiðslan hlotið
hæsta gæðamat, AS 1, og mætir
þvi þeim kröfum, sem settar eru
stifastar i U.S.A., Sviþjóð,
Kanada og Þýskalandi, sem hafa
sett reglur um, að einungis skuli
notað limt öryggisgler i alla bila,
tvær 3 mm glerskifur með 0.76
plastfilmu.
Bilrúðan bindur miklar vonir við
að geta annaö þörfum islensks
markaðs á bilrúðum strax að vori
komanda, og geta jafnframt flutt
út frá 6000-10.000 rúöur á ári áður
en langt um liður.
Heildarframleiðslugeta fyrsta
áfanga verksmiðju BtLRÚÐ-
UNNAR H/F er um 15.000 fram-
rúður á ári miðað við dagvinnu-
tima.
Aætlað er, að milli 5000 og 6000
framrúður brotni árlega á ts-
landi.
BtlRÚÐAN H/F er eina verk-
smiöja sinnar tegundar á lslandi.
Formaður stjórnar BtLRÚÐ-
UNNAR H/F er Jóhann Friðriks-
son, framkvæmdastjóri er Frið-
rik Theodórsson og verksmiðju-
stjóri er Hallgrimur Einarsson.
Alþýðubandalagiðfordœm-
ir valdaránið í Chile
Flokksráðsf undur
Alþýðubandalagsins
sem haldinn var um
siðustu helgi gerði
ályktun um Chile. Var
ályktunin samþykkt
með lófataki. Fer hún
hér á eftir:
Flokkráðsfundur Alþýðu-
bandalagsins fordæmir harð-
lega váldarán hersins i Chile
og heitir fyllsta stuðningi við
alþýðu Chile, sem nú heyr
harða baráttu fyrir lifi sinu við
fasisk einræðisöfl. Valdarán
hersins, fjöldaaftökur og fang-
elsanir verkamanna og
sósialista er glæpur gegn
alþýðu allra landa. Alþýðu-
bandalagið skorar á rikis-
stjórn tslands að leggja lið
sósialiskum lýðræðisöflum
innan Chile sem utan, sem
hafa nú tekið upp haröa
baráttu fyrir endurheimt lýð-
ræðis og mannréttinda i
landinu. Telur fundurinn, að
ekki komi til mála, að islensk
rikisstjórn viðurkenni herfor-
ingjastjórnina i Chile, en beri
að beita sér gegn henni á
alþjóðavettvangi með öllum
tiltækum ráðum. Jafnframt
lýsi islenzk stjórnvöld yfir þvi,
að þau veiti hæli flótta-
mönnum frá Chile, sem þess
kunna að óska.
Atburðirnir i Chile hafa
afhjúpað eðli og baráttuað-
ferðir auðvaldsins og fjölþjóö-
legra auðhring, sem svifast
einskis, er efnahagsleg itök
þeirra og yfirráð yfir náttúru-
auðlindum annarra þjóða eru i
hættu. Þessa ber tslendingum
nú aö minnast, er þeir berjast
sjálfir fyrir óskoruðum yfir-
ráðum yfir auðlindum sinum.