Þjóðviljinn - 24.11.1973, Qupperneq 13

.augardaj’iir 24. nóvember ll>73. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 13
sjálfri sér bréf sem eiga að vera
frá honum. En það er nú mein-
laust. Hún er ósköp stillt og prúð.
Geoffrey fór að hlæja. en hann
hætti þvi næstum samstundis. þvi
að þótt Lindy væri brosandi, bjó
brosiö yfir einhverri angurværð
eins og Rósamunda hefði sagt
eitthvað sem var á mörkum þess
að vera ósæmilegt.
— Já, ég veit vel að þetta virðist
fyndið, sagði hún með umburðar-
lyndi i svipnum. — Fyrir utanað-
komandi fólk, vel að merkja. En i
sannleika sagt, þá eru þessi
skólastelpusvermeri ekki vitund
skemmtileg. Það veit enginn bet-
ur en ég, sem þurfti að ala upp
yngri systur. Og þau verða þvi ó-
skemmtilegri, þvi lengur sem þau
endast.
Ekki meira. Engin skýring.
Enginn möguleiki að bera fram
spurningar. Rósamunda fylltist
snöggri reiði þegar henni varð
ljóst að systir Lindýar var alltaf
sýnd i þessu dularfulla ljósi, með
dylgjum um eitthvað óljóst og ó-
eölilegt. En áður en reiðisvipur-
inn náði til andlitsins, áður en
honum tókst að breyta alúðlegu,
afbrýðilausu brosinu i eitthvað
annað undarlegt og skrýtið, voru
þau trufluð. Þvi að um leiö var
útihurðinni skellt harkalega, svo
að húsið skalf og postulinið
glamraði i hillunum og nýr svipur
birtist á hverju andliti. Siðan
heyrðust tvö reiðhjól dregin með
dynkjum niður útitröppurnar,
marr og brak i garðshliðinu, og
siðan lagðist kyrrð yfir húsið á
ný-
— Þarna hjóla tiu þúsund
pundin okkar burt, sagði Geoffrey
góðlátlega. — Þúsund rólegu
helgarnar okkar....
— Og Walker vonandi lfka,
sagði Rósamunda, sem var aftur
búin að ná sér. — Ö, þetta var
skelfilegt i morgun, Lindy, þú
getur ekki imyndað þér.... og hún
fór að segja frá — á skemmtileg-
an hátt fannst henni sjálfri — sög-
unni um fund hennar og Walkers i
eldhúsinu.
Bæði Lindy og Geoffrey hlógu
þegar hún var búin.
— Þetta er svo fyndið þegar þú
segir frá þvi, Rosie, sagði hún. —
Er það ekki Geoff?
Gullhamrarnir hefðu átt að
bliðka Rósamundu, en einmitt i
þessum svifum varð henni ljóst
hve meinilla henni var við að
Lindy skyldi stytta nöfnin þeirra
á þennan hátt. Það var rétt eins
og hún væri að gefa i skyn að hún,
Lindy, væri nátengdari þeim
hvoru um sig en þau voru hvort
öðru. Nafnið „Geoffrey” myndi
láta stirðlega og kuldalega i eyr-
um ef Rósamunda nefndi það i
CELIA FREMLIN
KÖLD
ERU
KVENNA-
RÁÐ
næstu athugasemd, sem hún hefði
aö sjálfsögðu varast. Ekki svo að
skilja að hún fengi tækifæri til
þess, þvi að Lindy hélt áfram:
— Þetta er dýrleg saga, Rósie,
ég viðurkenni það, en við nánari
athugun... mikið hlýtur þessi
drengur að vera illa upp alinn!
Móðir hans trúir sennilega á allt
sem heitir barnasálfræði, óttast
að hann fái duldir og hvað það nú
heitir?
— Ekki veit ég til þess, sagði
Rósamunda dálitið snefsin. —
Slikt og þvilikt skiptir ekki nánd-
ar nærri eins miklu máli i barna-
uppeldi og utanaðkomandi aðilar
virðast álita. Fólk sem aldrei
hefur átt börn, talar alltaf eins og
maður verði sjálfkrafa góður
Satt best að segja
sér, að þaö sem plagar Þorstein
Thorarensen er ekki Pilatus,
heldur Eyjólfur nokkur Konráð,
flokksbróðir hans og ritstjóri
Mogunblaðsins. En hann er eins-
og allir vita persónugerfingur
pólitiskra öfga á tslandi, en
stendur auk þess i hneykslanlegu
jarðarbraski um þessar mundir,
„seni mun kosta hverja fjöl-
skyldu i Ilveragerði tugþúsundir i
skatta, sem renna beint i vasa
braskarans" svo notuð séu orð
Þorsteins.
Þorsteinn talar enga tæpitungu
og skammar Eykon óvægilega, en
það sem mesta athygli vekur og
sannar manni hve lifsskoðun Þor-
Pílutus eða Eykon?
Sá eftirminnilegi atburður átti
sér stað i siðustu viku, að Þor-
steinn Thorarensen, sem viku-
lega hefur skrifað vandlætinga-
greinar i Visi um alllangt skeið,
tilkynnti það i siðustu grein sinni
að nú væri hann hættur. Ástæðan
er. að hans sögn, smávægilegur
ruglingur i bibliufræði. En við,
sem höfum verið svo lánsöm aö
geta fylgst með skrifum Þor-
steins, vitum að ástæðurnar
hljóta að vera aðrar og meiri, þvi
að aldrei voru skrif hans beint á
bibliumáii og hugarfarið ekki
alltaf sannkristið, að ekki sé
meira sagt.
Nei, meginefni sjálfrar grein-
arinnar ber svo augljóslega með
steins hefur byggst á fölskum
grunni öll þessi ár, er að hann átti
von á þvi að það yrði flokkur
þeirra Kykons, sem berðist gegn
þessu ranglæti. Hann haföi þá
fylgt Sjálfstæðisflokknum að
málum i þeirri trú að hann væri á
móti braski! Ég er orðlaus. Hefur
Þorsteinn verið i einangrun alla
ævi? Hvaöa hagsmunir heldur
hann, að hafi alla tið stutt Sjálf-
stæðisflokkinn dyggilegast?
Ég vil aðeins hugga Þorstein
með þvi, að mér finnst þaö hreint
hégómamál að rugla saman
Kristi og Piiatusi, borið saman
við þá ægilegu blekkingu sem
liann lifði i um flokk Eykons.
ASB.
uppalandi á þvi að afneita öllu
sem viðkemur barnasálfræði. En
það er ekki svo einfalt. Enda eru
flestir af þessum erfiðu og öfug-
snúnu fimmtán og sextán ára
unglingum aldir upp á góðan og
skynsamlegan máta. Ég hef með
eigin augum séð prúðustu og hátt-
visustu drengi gerbreytast. Pétur
var hreinasti engill þegar hann
var sjö ára... bauð kökur þegar
gestir komu i té... stóð upp fyrir
gömlum konum i strætó og allt
eftir þvi.
Lindy horfði vantrúuð á hana.
Henni til skelfingar gerði
Geoffrey það lika. Misminnti
hana i raun og veru eins og sagt
var að mæður gerðu ævinlega?
Eða...
— Já, mikil ósköp, ég er viss
um að það verður erfiðara að
stjórna þeim eftir þvi sem þeir
eldast, sagði Lindy. — Ég skal
ekki neita þvi. En það sannar að-
eins það sem ég sagði áðan — ein-
mitt þegar faðirinn gæti og ætti að
geta beitt áhrifum sinum, bæði
sem uppaldandi og á annan hátt
— einmitt þá byrjar móðirin á þvi
að rjúfa sambandið milli hans og
sonarins. Að reisa vegg á milli
þeirra. Uns að þvi kemur að hann
hefur engin áhrif á soninn.
Geoffrey var óhugnanlega
hugsi á svipinn. Rósamunda
braut heilann i ofboði til að finna
upp á svari sem væri i senn vin-
samlegt, kurteislegt, góðlátlegt,
en kippti um leið öllum stoðum
undan Lindy.
En hið eina sem henni datt i hug
var að skipta um umræðuefni, en
með þvi tókst henni þó að stugga
Lindy til hliðar andartak.
— Finnst þér ekki að við ættum
að hringja i hana móður þina?
sagði hún aftur við Geoffrey. —
Og segja henni að við komum i
dag.
— Æjá. Já. Auðvitað. Geoffrey
sneri sér að Lindy dálitið vand-
ræðalegur. — Já, þá get ég ekki
byrjað á flisalögninni i dag, en
gerir það nokkuð til, Lindy. Ég
var búinn að gleyma að það var
sunnudagur; við förum til
mömmu.
— En það er ekki bráðnauðsyn-
legt! Rósamunda tók til við að
losna eiginmanninn undan skyld-
um sinum, svo að hann gæti helg-
að sig Lindy allan liðlangan sól-
skinsdaginn. — Við getum alveg
eins farið á sunnudaginn kemur.
Þetta var ekki fastákveðið....
— Nei, nei, Geoff, þú mátt ó-
mögulega breyta áætlun þinni
min vegna.... Stundarkorn stóð
baráttan um hvor ætti að draga
sig i hlé milli kvennanna tveggja
sem töluðu hvor upp i aðra. Og
Lindy sigraði.
— Vitið þið hvað, sagði hún. —
Ef þið ákveðið i alvöru að fresta
þvi til næstu helgar, þá gæti ég
ekiðykkur þangað. Þá er veslings
gamli billinn minn orðinn ökufær
aftur — það vona ég að minnsta
kosti. Hvað segið þið um það?
Hún leit á þau á vixl með Ijóm-
andi augu og meira aö segja
Rósamunda gat ekki greint neina
dulda illgirni i tillögunni. Þvi að
Lindy gat ekkert vitað um andúð
Geoffreysá bilum. Hún gat ekkert
vitað um það, hversu mjog þau
nutu gönguferöarinnar frá járn-
brautarstöðinni, gegnum litla bæ-
inn sem móðir Geoffreys bjó i,
framhjá kirkjugarðinum og upp
löngu trjágöngin þar sem allt var
svo sveitalegt og runnarnir stóöu
i blóma á vorin og Geoffrey
minntist bernsku sinnar i hverju
spori og hann rifjaði upp minn-
ingar og skemmtileg atvik sem
sýndu eiginkonu hans sifellt nýjar
og spennandi hliðar á honum.
Þessar gönguferðir voru aðal-
kosturinn við heimsóknirnar til
móður hans. Þau vildu ekki vera
án þeirra.
— Það er ljómandi góð hug-
mynd, sagði Geoffrey hrifinn. —
Þá getum við hlift gömlu fótunum
okkar, Rósamunda, aldrei þessu
vant. Við erum varla meira en
klukkutima i bil héöan til Ash-
dene — eða hvaö heldur þú,
Lindy? Hann og Lindy sökktu sér
niður i umræður um vegi og leiðir
og Rósamunda brosti. Ég vildi
óska að hún væri dauð, sagöi hún
skýrt og greinilega viö sjálfa sig
meöan brosiö lék enn um varir
hennar. En það var ekki fyrr en
löngu seinna, þegar hún skyggnd-
ist i skelfingu inn i hugarfylgsni
sin, að hún gerði sér ljóst, að
þetta var i fyrsta skipti sem óskin
um dauða Lindyar hafði gert vart
við sig i huga hennar meö beinum
orðum.
fregnir kl. 7.00 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.20.
Fréttir kl. 7.30. 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. ,Morgunbæn kl. 7.55.
Morguustund bai'iianiia kl.
8.45: Olga Guðrún Arna-
dóttir heldur áfram að lesa
söguna „Börnin taka til
sinna ráða" eftir dr. Gor-
mander (9). Moi'gunleik-
fimi kl. 9.20. Tilkynningar
kl. 9.30. Létt lög á milli atr.
Moi'gunkaffiðkl.T0.25: Páll
Heiðar Jónsson og gestir
hans ræða um útvarpsdags-
krána. Auk þess sagt frá
veðri og vegum.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 óskaliig sjúklinga.
Kristin Sveinbjörnsdóttir
kynnir.
14.30 iþróttii'. Umsjónar-
maður: Jón Asgeirsson.
15.00 íslon/.kt mál. Asgeir
Blöndal Magnússon
cand.mag talar.
15.20 Útvarpsleikrit barna og
unglinga: „Siskó og Pedni"
eftir Estrid Ott i leikgerð
Péturs Sumarliðasonar.
Fimmti þáttur. Persónur og
leikendur: Pedró.. Þór-
hallur Sigurðsson. „Siskó..
Borgar Garðarsson. 1.
smyglari.. Rúrik Haralds-
son. 2. smyglari.. Arni
Tryggvason. Varðmaður..
Knútur Magnússon. Sögur-
maður.. Pétur Sumarliða-
son.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir TIu á
toppnuni.örn Petersen sér
um dægurlagaþátt.
17.15 Franiburðarkennsla i
þv/ku.
17.25 Tónleikar. Til-
kynningar.
18.30 Fréttir. 18. 45. Veður-
fregnir. 18.55. Tilkynningar.
19.00 Veðurspá. Fréttaspegill
19.20 Fránihaldsleikritið:
„Snæbjörn galti” eftir
Guniiar Benediktsson.
Fjóðri þáttur. Leikstjóri:
Klemenz Jónsson. Persónur
og leikendur: Asleif.. Þóra
Friðriksdóttir. Agata..
Margrét Guðmundsdótlir.
Eðna.. Bryndis Péturs-
dóttir. Jórunn.. Guðbjörg
Þorbjarnardóttir. Hall-
björn.. Gunnar Eyjólfsson.
Tungu-Oddur.. Jón Sigur-
björnsson. Hallgerður..
Kristbjörg Kjeld. Snæbjörn
galti.. Þorsteinn Gunnars-
son. Alfur.. Pétur Einars-
son. Dagur.. Gisli Alfreðs-
son. Geirlaug.. Guðrún
Stephensen. Sögumaður..
Gisli lialldórsson.
19.50 Vinai'valsar, Hljómsveit
Alþýðuóperunnar i Vin
leikur valsa eftir Fucik.
Waldteulel, Kalman og
Lehar. Stjórnandi: Josef
Leo Gruber.
20.15 lii' iiýjiim bókiini.
20.50 Frá NorðuiTöiiduiii.
Sigmar B. Hauksson talar.
21.15 llljómpliilurahl).
Þorsteinn liannesson
bregður plötum á fóninn.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir
22.30 Danslög.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Laugardagur 24. nóvember
7.00 Morgunútvarp. Veður-
éh &Jj* .4^
17.00 tþróttir. Meðal efnis er
mynd frá Norðurlandamóti
kvcnna i handknattleik og
Enska knattspy rnan, se'
hefst um klukkan 18.15.
U msjónarmaður Ómar
Ragnarsson.
19.15 Þingvikan. Þáttur um
störf Alþingis. Umsjónar-!
menn Björn Teitsson og
Björn Þorsteinsson.
20.00 FréUir
20.20 Veður og uuglýsingar.
20.25 ItreHin blaðakona.
ltreskur gamanmynda-
flokkur. Þýðandi Ileba
J.úliusdóttir.
20.50 Ugla sat á kvisti.
Skemmtiþáttur með siing og
gleði. Meðal gesta eru
hljómsveitin Litið eitt,
Magnús Sigmundsson og
Jóhann H e1g a s o n .
Umsjónarmaður Jónas R.
Jónsson. Stjórn upptöku
Egill Eðvarðsson.
O cj
21.20 Serengeti lifir. Bresk
fræðslumynd um dýralif i
Serengel i-þjóðgarðinum i
Tansaniu i Afriku. Þýðandi
og þulur (íisli Sigurkarls-
son.
21.50 Ég lieiti Jerikó. tJe
m’apelle Jerico). Friin.sk
hiómynd, byggð á sögu eftir
(!atherine Paysan. Aðal
hlutverk Marie Dubois,
Jules líorkon, Michel Simon
og Yves Lelebvre
I, e i k s t j o r i .J a c q u e s
Poitrenaud Þýðandi Dóra
Hafsteinsdóttir. Aðalper-
sóiiur myndarinnar eru ung
hjón. Sambuð þeirra helur
gengið heldur briisólt, og
þau hafa ákveðið að skilja,
en dag nokkurn fá þau
óvænt boð frá afa gamia i
sveitinni, sem biður þau að
koma og eyða sumarieyfinu
hjá sér.
2.3.30 Dagskrárlok.
LEIKFANGALAND
Leikfangaland
Veltusundi l.Simi 18722.
Fjölbreytt úrval leik-
fanga fyrir börn á öllum
aldri. — Póstsendum.