Þjóðviljinn - 03.01.1975, Blaðsíða 4

/
4 SIPA — ÞJOÐVILJINN' Föstudagur 3.
DJOÐVU/m
inúar 1975
MÁLGAGN SÓSÍALISMA
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÖÐFRELSIS
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritstjórar: Kjartan ölafsson,
Svavar Gestsson
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson
Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar:
Skólavörðust. 19. Simi 17500 (5 linur)
Prentun: Blaðaprent h.f.
LEIKUR SÉR MEÐ LJÓNI, LAMB í PARADÍS
Svo var að heyra á þeim talsmönnum
rikisstjórnar Sjálfstæðisflokks og Fram-
sóknarflokks, sem létu i sér heyra nú um
áramótin, að þeir hefðu ekki miklar
áhyggjur af versnandi lifskjörum alþýðu
manna, og ekki væri samviskan neitt að
kvelja þá vegna þess kjararáns, sem
rikisstjórnin hefur staðið fyrir.
Það er t.d. að skilja á forsætisráð-
herranum, bæði i áramótagrein hans i
Morgunblaðinu og ávarpi til þjóðarinnar i
útvarpi og sjónvarpi, að hann hafi varla
nokkru sinni heyrt á það minnst, að tekju-
skiptingin sé ekki alfullkomin i okkar
þjóiðfélagi, að launastéttirnar og lágtekju-
fólk sérstaklega fái ekki akkúrat það sem
þeim ber af afrakstri þjóðarbúsins.
Kenning Geirs Hallgrimssonar og
félaga er sú, að þar sem þjóðartekjur á
mann hafi minnkað um 1% á árinu 1974,
þá megi verkalýðurinn þakka fyrir að
hafa ekki fengið verri skell en orðið er, og
tómt mál sé að tala um bætt kjör. Fleiri
krónur i vasann undir slikum kringum-
stæðum þýði það eitt, að hver einstök
króna verði minna virði samkvæmt óhjá-
kvæmilegu lögmáli, sem stjórnvöld hafi
bara ekkert með að gera.
í áramótagrein sinni i Morgunblaðinu
kemst forsætisráðherrann svo að orði:
„Þegar á það er litið, að tekjur þjóðar-
innar minnka um 1-2% á þessu ári hefur
hækkun kaups i krónutölu enga kaup-
máttaraukningu i för með sér.” Svona
einfalt er sem sagt lögmálið hans Geirs,
og þá svo að skilja, að pólitikin, þ.e.
stjórnarstefnan komi þessu máli nánast
ekkert við, heldur fylgi kaupmáttur launa
verkafólks sjálfkrafa þróun þjóðartekna,
hækki til samræmis við hækkun þeirra og
lækki á sama hátt, ef þjóðartekjur
minnka. Slikt er vist ekki mál rikis-
stjórnarinnar.
Það er ekki Geir Hallgrimsson einn,
sem nú hamrar á þessjum boðskap, held-
ur er þetta rauði þráðurinn i öllum mál-
flutningi talsmanna rikisstjórnarinnar um
kjaramál um þessar mundir.
Það er ástæða til að vara mjög alvar-
lega við þessum áróðri þeir sem hann
flytja og honum trúa ættu að gera tilraun
til að svara þremur einföldum spurning-
um.
1. Hvers vegna hækkaði kaupmáttur
samningsbundins dagvinnutimakaups
verkamanna aðeins um 15,3% öll
viðreisnarárin 1959-1970, enda þótt þjóð-
artekjur hækkuðu á sama tima um
43%? (Tölurnar eru frá Hagrannsókna-
deild Framkvæmdastofnunar rikisins
frá nóvember 1972 en hún heitir nú
Þjóðhagsstofnun).
2. Hvers vegna hækkaði kaupmáttur
timakaups verkamanna, iðnaðarmanna
og verkakvenna um full 30% á þremur
vinstri stjórnar árum 1971-1974, þótt
þjóðartekjur hækkuðu aðeins um 16%?
(Heimild: Fréttatilkynning frá hag-
rannsóknadeild Vinnuveitendasam-
bands íslands i desember 1974).
3. Hvers vegna hefur kaupmáttur launa
verið skertur um kringum 20% almennt
nú á siðari hluta liðins árs enda þótt
þjóðartekjur árið 1974 séu taldar lækka
frá fyrra ári um aðeins l-2%? (Heimild:
Forseti Alþýðusambandsins segir i
grein i Morgunblaðinu á gamlársdag,
að kaupmáttur hafi almennt rýrnað frá
1.3. um 22-23%, en nokkru minna hjá
þeim allra lægst launuðu).
Geir Hallgrimsson og þeir, sem með
honum ganga, þykjast nú ekkert um það
vita, að pólitikin, það hverjir fara með
rikisvaldið, hafi neitt með svörin við þess-
um spurningum að gera. Þeirra kenning
er sú, að hér fái verkafólk sjálfkrafa
kjarabætur, ef þjóðartekjur hækka, en
verði svo að bera byrðarnar þegar á bját-
ar. Stétt með stétt skal það heita. En hver
eru þá svör þeirra við þeim spurningum,
sem hér voru bornar fram. Þau væri fróð-
legt að heyra. Breytt tekju- og eigna-
skipting innan þjóðfélagsins launafólki og
þá sérstaklega láglaunafólki i hag en af-
ætum þjóðfélagsins i óhag er að dómi H.
Ben. og Co. og rikisstjórnar Islands, að-
eins ljótur draumur, sem ekkert á skylt
við þann rósrauða „veruleika”, sem Geir
Hallgrimsson vill hampa framan i launa-
fólk.
Sú mynd, sem Geir Hallgrimsson vill
bregða upp af islensku þjóðfélagi, er ekki
stéttskipt, heldur eins konar paradis, þar
sem lamb leikur sér með ljóni, og ljónið
skiptir hverjum feng bróðurlega með
lambinu i réttum hlutföllum.
Og þvi þá ekki að láta þetta ágæta ljón
ráða ferðinni? spyr forsætisráðherrann,
og reynir að gera sig saklausan á svipinn.
Það fer jú betur á þvi að allt sé friðsælt i
paradis og enginn með neinn uppsteit,
ekki satt?
Góðu lömbin hljóta að sætta sig við það,
þótt tuggan i jötunni þeirra rýrni nokkuð,
og loka augunum fyrir þvi þótt ljónið
stingi upp i sig einum og einum aukabita,
til að skerpa i sér heilann þvi að þetta er
þó alltaf þeirra paradis, lambanna.
Ekki ber á öðru en Framsóknar-
foringjarnir telji sig hafa öðlast sina para-
disarheimt i þessu bræðralagi, og þá er
bara eftir að vita hvort englasöngurinn
nái að svæfa lýðinn, svo að allt sé
fullkomnað.
Kristján Pétursson, Skriðnafelli Barðaströnd:
Talsverður hugur
er í grásleppu-
útgerðarmönnum
Veturinn i fyrra var fremur
haröur, frosthörkur og fánnkyngi
töluvert. En vorið kom óvenju-
lega snemma með gróðri og hlý-
indum. Sauðburður gekk alls
staðar vel, og gátu menn sleppt
lambfé svo að segja um leið og
það bar. Menn gátu þvi byrjað
snemma á vorverkum sinum.
Töluvert var um byggingar hjá
bændum, einkum voru það hlöðu-,
fjós- og fjárhúsbyggingar. Nokk-
uð var einnig fengist við túna-
ræktun.
Sumarið var með eindæmum
gott, og eiga menn yfirleitt góð
hey. Grasspretta var þó ekki
meiri en svona i meðallagi og var
orsök þess sú, hvað seint menn
fengu áburðinn. Það er Kaupfé-
lagið á Patreksfirði, sem bændur
hér fá áburö frá, og má segja, að
hann hafi komið mánuði of seint,
en þessi seinkun olli bændum ó-
metanlegu tjóni.
Haustið var fremur gott og fall-
þungi dilka var að þessu sinni
meiri en i fyrra. Fé var tekið á
fulla gjöf nú um mánaðamótin,
nóvember-desember.
Hér i hreppnum eru 27 jarðir i
byggð, auk þess búa svo 2 fjöl-
skyldur i kennarabústaðnum.
Dýralæknir kom i hreppinn i
haust. Hann heitir Einar Otti og
hefur aðsetur sitt i kennarabú-
staðnum. Nýr barnaskóli er hér i
byggingu. Yfirsmiður er Gestur
Jónsson og býr hann einnig 1
kennarabústaðnum. Skólastjóri
barnaskólans er Unnar Þór
Böðvarsson, en skólinn hefur
undanfarin ár verið til húsa i fé-
lagsheimilinu að Birkimel.
Heilsufar á mönnum og skepn-
um hefur verið gott á árinu, sem
nú er að ljúka. Barðstrendingar
fengu eins og aðrir landsmenn, að
kjósa sér sveitarstjóra á siðast
liönu vori. Tveir listar komu fram
við hreppsnefndarkosningar og
fékk ihaldið þrjá menn en vinstri-
sinnar tvo. Talsverður hugur er
nú i grásleppuútgerðarmönnum,
en veiðin var heldur treg á siðast
liðnu vori. En það er nú reyndar
ekkert nýtt, að útgerðarmenn eru
alltaf að tapa.
Þá kem ég að verslunarmálun-
um. Þau eru mikið vandamál hér
á Barðaströnd, þvi að þjónustan
má heita engin. Sauðfjárafurðir
sinar verða bændur að leggja inn
hjá Kaupfélaginu á Patreksfiröi,
en þeir sem ekki hafa aðstöðu til
að sækja vörur sinar sjálfir til
Patreksfjarðar, verða hreint og
beint að vera án þeirra. Svo er
reyndar ekki nema hluti af þvi,
sem bændur þurfa að nota til bú-
skapar sins fáanlegt hjá kaupfé-
laginu, og verða menn þá að
panta hlutina frá Reykjavik eða
Akureyri eftir þvi sem verkast
vill. Það er vissulega hörmulegt
til þess að hugsa, hvernig barð-
Fréttabréf frá Barðaströnd
Þessi myndarmaður stendur vet-
ur, sumar, vor og haust á Kleifa-
heiði milli Barðastrandar og Pat-
rcksfjarðar.
strendingar láta i rauninni versl-
unarstéttina á Patreksfirði fara
með sig.
Svo er það simaþjónustan hér á
Barðaströnd, sem er nú heldur
bágborin. Á sömu linu eru 26 býli
auk barnaskólans. Menn eiga að
geta haft aðgang að landsiman-
um frá klukkan 9—11 og frá
klukkan 3—5 siðdegis, en oft fer
mikið af þessum tima i það að ná
bara i stöðina. Segja má að á
sumrin, þegar vegir eru vel færir
geti það jafnvel verið fljótlegra
aö aka hreinlega til Patreksfjarð-
ar til að ná þar i mann, heldur en
ætla að ná honum i sima. En bil-
ferð til Patreksfjarðar kostar sitt,
og má segja að það sé nokkuð
dýrt samtal.
En svona er þjónustan hér á
Barðaströnd, eins og viða úti um
landið, hörmuleg á mörgum svið-
um.
Skrifað i desember 1974.
Kristján Pétursson
Styrkir
Norræni menningarmálasjóð-
urinn hefur i tilefni af alþjóða
kvennaárinu ákveðið að styrkja
norræn verkefni kvenna og þar á
meðal þau sem fjalla um jafn-
réttisstöðu karla og kvenna.
Skilyrði fyrir styrkveitingu er
að málefnin taki til a.m.k. þriggja
Norðurlanda i senn. Skýringar,
útgáfur, umræðufundir, nám-
skeið o.þ.h. koma til greina við
styrkveitingu.
Umsóknir um styrki þurfa að
berast sjóðnum fyrir 25. þessa
mánaðar. Umsóknareyðublöð og
nánari upplýsingar má fá á skrif-
stofu Kvenfélagasambands Is-
lands og á skrifstofu Kvenrétt-
indafélags Islands að Hallveigar-
stöðum.