Þjóðviljinn - 26.01.1975, Blaðsíða 20

20 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 26. janúar 1975.
Hjördís Bergsdóttir
velur gítargrip
viö vinsæl lög
Tökum lagið!
Margir hafa saknað þessa
þáttar síðan Katrín Guðjónsdóttir
hætti með hann um áramót, en nú
getum við glatt söngelska með að
við höfum fengið annan stjórn-
anda i hennar stað, Hjördlsi
Bergsdóttur, sem ætlar að taka
við og velja fyrir ykkur gitargrip
við vinsæl sönglög. Hjördis er
reyndar ekki gitarkennari sjálf,
heldur nemandi I Myndlista- og
handiðaskólanum, en syngur
mikið og spilar á gitar I
tómstundum sinum.
Fyrsta lagið sem Hjördis velur
grip við kunnið þið sjálfsagt öll og
hafið kannski sum sungið með I
mótmælaaðgerðum, „We shall
overcome”. En llklegavita fæstir,
að lagið sjálft er upphaflega
gamall sálmur (eins og siðasta
erindið minnir á), sem snúið var
upp i mótmælasöng, fyrst af
verkamönnum i Tennessee, en
siðan af negrum i Montgomery,
Alabama, i mótmælaaðgerðum
undir forystu Martins Luther
Kings og þá sló lagið i gegn og
hefur siðan verið sungið af
andófsfólki um allan heim.
WE SHALL OVERCOME
C F C
We shall overcome,
C F C
We shall overcome,
e F G7 a ' D7 G D7 G
We shall overcome some day.
G7 F G7 EmC7
Oh deep in my heart
F G7 E A
I do believe
C7 F C G7 C FCG7
We shall overcome some day.
We shall all be free,
We shall all be free,
We shall all be free some day.
Oh deep in my heart
I do believe
We shall all be free some day.
We will live in peace,
We will live in peace,
We will live in peace some day.
Oh deep in my heart
I do blieve
We will live in peace some day.
We’ll walk hand in hand
We’ll walk hand in hand some day.
Oh deep in my heart
I do believe
We’ll walk hand in hand some day.
The Lord will see us through,
The Lord will see us through,
The Lord will see us through some day.
Oh deep in my heart
I do believe
The Lord will see us through some day.
F-hljómur.
Sd
0
$
C-hljómur. el-hljómur
G-hljómur. G^-hijómur.
a-hljómur
d)
0 (v

D^-hljómur.
s
0
©
Af iþróttaviðburðum undan-
farinna daga er sá tvimælalaust
markverðastur, að Dúnkan
McKenzie, hinn beinskeytti og
sifellt ógnandi framherji, sem i
upphafi leiktimabilsins var al-
gjörlega sveltur af félögum sin-
um og hefur naumast fengið
klapp á bakið siðan hann kom
yfir i raðir ensku meistaranna,
skoraði mark i fyrri hálfleik
(fréttastofum ber ekki saman
um á hvaða minútu það var) á
Stamfurðubrú i Lundúnum og
gulltryggði þar með sigur
meistaranna frá I fyrra. Áhorf-
endur að leiknum voru þrjá-
tiuogfimmþúsund, þrátt fyrir
óhagstætt veður, suðvestan
fimm vindstig og rigningu, að
þvi er segir i einkaskeyti frá
Reuter (BBC segir raunar að
vindstigin, sem Dunkan skoraði
gegn hafi verið sex)
O
Raunar hefur hver stórat-
burðurinn rekið annan á
iþróttasviðinu að undanförnu.
Til að mynda misnotaði stór-
skyttan ógurlega O’Neil skot-
hörku sina i vitaspyrnu, einni
minútu og fjórum sekúndum
fyrir lok fyrri hálfleiks i stórleik
i Carlisle á dögunum, en það
kom samt ekki að sök þvi að
Frank Klerkur, bróðir hins
fræga Alpns, var þá búinn að
skora gullfallegt mark á 24.
minútu og bæði stigin voru I
höfn.
íþróttafréttir
handarbökin fyrir þaðiVilli Vitó
var alveg sveltur i horninu og
kom það mjög niður á sóknar-
spilinu, en hann var aftur á móti
eins og klettur i vörninni, sömu-
leiðis Gummi grjótharði, en á
þeim brotnuðu allar sóknarlot-
ur andstæðir.ganna, auk þess
sem það braut algjörlega niður
allan sigurvilja liðsins. Enginn
leikmaður handleggsbrotnaði i
leiknum.
O
Seinasti leikur Islands var við
Danina og áttu Islendingar
samkvæmt guðs og manna lög-
um að vinna þann leik. — Þá
gripu Danir til sinna ráða og
kærðu Islendinga fyrir að nota
of marga leikmenn. Skutu Danir
málinu til eigin dómstóla.
Þannig skutu Danir okkar
mönnum ref fyrir rass og kaf-
skutu islenska liðið i ójöfnum
leik, þar sem islenska liðið var
langt frá sinu besta, enda urðu
þeir að nota jafnmarga menn og
Danirnir og bestu menn okkar
voru auðvitað ekki með.
0
tslenska sláboltalandsliðið
hélt siðan i keppnisferð til
Noregs en lék þar aðeins einn
leik og þar lék norski dómarinn,
Hákon sleggja, raunar aðalhlut-
verkið og sló alveg i gegn. Dóm-
ar hans voru með slikum
endemum að islenska liðið stóð
agndofa og var auðvita dæmt til
þess að tapa leiknum, þótt auð-
vita færi það ekki fram hjá nein-
um, sem viðstaddir voru leik-
inn, að islenska liðið var betri
aðilinn I leiknum, enda þótt það
spilaði langt undir getu. Það er
auðvita hart fyrir okkar menn
að una slikum sleggjudómum .
tslenska sláboltasambandið
hefur nú kært þessa leiki alla til
alþjóða sláboltasambandsins og
farið fram á að dómarar þeir
sem hlut eiga að máli verði
dæmdir úr leik. Auk þess hefur
islenska sláboltasambandið
neitað að taka þátt i fleiri al-
þjóðamótum fyrr en dómgæsla
alþjóða sláboltans er komin i
viðunandi horf. Það kann þvi að
verða bið á þvi að tsland keppi i
slábolta á alþjóðavettvangi en á
þvi er hins vegar enginn vafi að
okkar menn standa hvaða þjóð
sem er fyllilega á sporði og þótt
viðar væri leitað.
O
Þá urðu og þau merkilegu,
gleðitiðindi i ensku knattspyrn-
unni að Tommi Baldvin, sem
Sameinaðir keyptu fyrir
smánarlega upphæð 50 þús.
sterlingspund (BBC — Reuter
segir 100 þúsund pund) og vermt
hefur varamannabekkinn síðan i
haust, lék með og Steve Jakobs
kom inn sem miðvörður eftir
langa fjarveru og gerði marga
laglega hluti með fótunum, en
Alec Stjúpi notaði heldur betur
hendurnar i markinu. Hann átti
stórkostlegan leik barðist eins
og tigrisdýr á milli stanganna
og stökk eins og ljónsungi á bolt-
ann þrátt fyrir slæmt skyggni.
(Veður var milt en vott, skyggni
átján fet!)
0
Einn leikur var háður I
Evrópumeistarakeppninni i
Laugardalshöllinni um helgina,
þar bar það helst til tiðinda að
einn af okkar mönnum mis-
notaði frábæran stökkkraft sinn
og stökk upp á nef sér. Hann
liggur nú nefbrotinn á spitala.
Þetta gerði auðvita út um leik-
inn og tsland þar með slegið út i
keppninni. Þetta var mikið áfall
þar sem íslenska liðið var
greinilega betri aðilinn i leikn-
um eftir að liðið fór að beita sér,
en það gerðu þeir auðvita ekki
piltarnir fyrr en I fulla hnefana,
en þá börðust þeir lika með hnú-
um og hnefum og hefðu sannar-
lega átt skilið að vinna.
O
tsland tók nýlega þátt i
fjögurra landa keppni i slábolta,
sem háð var i Danmörku.
Keppni þessi var hin sögu-
legasta. ísland átti alla mögu-
leika á að vinna þessa keppni.
Fyrirfram var almennt búist
við þvi að okkar menn færu með
sigur af hólmi. Þeir hefðu þess
vegna geta sleppt þvi alveg að
taka þátt i keppninni, þá væri
enn þá álitið að við hefðum átt
skilið að vinna, eins og við átt-
úm raunar skiíið.
O
Eins og fram hefur komið i
viðtölum við Einarð Bullukoll
forseta sláboltasambandsins
var framkoma Dana i þessu
máli með endemum. En Danir
sýndu okkar mönnum ekki
meiri gestrisni en það að þeir
heimtuðu að tslendingar hefðu
jafnmarga leikmenn og hinir,
sem er náttúrlega harla órétt-
látt, þegar miðað er við fólks-
fjölda. Auðvita á svo fámenn
þjóð sem tslendingar að fá að
hafa fleiri leikmenn en miljóna-
þjóðir. Og strangt tekið er þaö
eins og hverönnur ósvifni af
Dönum að heimta að tsland leiki
eftir ströngustu alþjóðareglum,
slikt á auðvita ekki að koma til
greina þegar frænd- og vina-
þjóðir eigast við.
O
tslenska liðið lék fyrsta leik-
inn nýkomið úr flugvélinni og
mætti þvi örþreytt og ferðalúið
til leiks. Strákarnir voru "þvi
nokkuð seinir I gang, auk þess
áttu þeir i höggi við lið á heims-
mælikvarða, en Þjóðverjar eiga
úrvalsmenn i slábolta og sjálf-
sögðu eru þetta allt atvinnu-
menn. En strákarnir spiluðu
hvern annan upp og unnu sann-
færandi sigur við erfiðar að-
stæður. 0
Næst spiluðu ts-
lendingar við Luxenborgara,
sem eru eins og allir vita orðnir
algjört stórveldi I slábolta.
Leikurinn var æsispennandi frá
upphafi, enda þótt aldrei færi
milli mála að tsland var betri
aðilinn i leiknum, bæði i vörn og
sókn. Það var sama hversu
Lúxemborgararnir þéttu hjá sér
vörnina, stórskyttum okkar
tókst alltaf að finna smugu og
læða boltanum inn, einkum var
Bjössi iðinn við aö skora I fyrri
hálfleik uns honum var kippt út
af og var það óskiljanleg ráð-
stöfun af hálfu þjálfarans. Aft-
ur á móti fann baráttumaðurinn
mikli og ógnvaldur allra mark-
varða, Óli Klossi, sig aldrei i
leiknum og fengu samherjarnir
óspart að finna fyrir þvi. Til að
mynda misnotaði hann hvað eft-
ir annað hin frægu vinstrihand-
arskot sin og nagaði sig mikið i
Jón Hjartarson:
Okkar menn spiluðu langt undir getu.