Þjóðviljinn - 25.05.1975, Qupperneq 3

Þjóðviljinn - 25.05.1975, Qupperneq 3
Sunnudagur 25. mal 1975 ÞJOÐVILJINN — SÍÐA 3 FRÁ NESKAUPSTAÐ Hafin bygging fullkominnar hei Isugæsl ustöð va r Þegar ráöist var I það af miki- um stórhug á sinum tima að byggja sjúkrahúsið i Neskaup- stað, þótti mörgum sem þar væri verið að reisa sér hurðarás um öxl og þeir eystra hefðu ekkert við slikt að gera. En reynslan sann- aði strax á fyrstu dögunum, að geysilega mikil þörf var fyrir sjúkrahúsið i fjórðungnum og á þeim tveim árum sem það hefur starfað eru þau ótalin mannslifin, sem tilvera þess hefur bjargað. Og nú er aftur ráðist i stórvirki: Stækkun sjúkrahússins og upp- byggingu fullkoininnar heilsu- gæslustöðvar fyrir Austfirðinga- fjórðung. Undirbúningsvinna er hafin og i þessum mánuði átti að byrja að steypa upp nýbygging- una. Reiknað er með, að hægt verði að taka hana i notkun 1978—79. Við fengum ráðsmann sjúkra- hússins, Stefán Þorleifsson, til að útskýra fyrirhugaðar breytingar og byrjaði hann á að benda á lik- an á skrifstofu sinni af sjúkrahús- inu einsog það verður og draga fram teikningar, sem við getum þvi miður ekki sýnt með þessu viðtali. bað eru arkitektarnir Ormar Þór Guðmundsson og Ornólfur Hall sem hafa teiknað og lagt mikla alúð við verkið, segir Stefán, ferðast um og kynnt sér allar aðstæður og hvaða kröfur gera þarf til slikra bygginga. Steypuverkið i sumar var boðið út og samið við verktaka, Húsnæði sf., sem er samtök húsasmiða i Reykjavik. Eftir brey tinguna verður sjúkra- húsið deildaskipt sjúkrahús, sagði Stefán, heilsugæslustöð II. samkvæmt nýju heilbrigðisþjón- ustulögunum, þ.e. reiknað með tveim eða fleiri starfandi læknum og aðstöðu fyrir skurðlækningar, lyflækningar og rannsókna- og endurhæfingarmeðferð. Nýbygg- ingin verður tæplega 10 þúsund rúmmetrar að stærð, þrjár hæðir, sem hver um sig er tæpir þúsund fermetrar. Þegar er lokið við botnplötu hússins og svokallaðan neðri Likan af heilsugæslustöðinni einsog hún verður með viðbygg- ingunni við sjúkrahúsið. Gamla sjúkrahúsið nú kjallara þar sem aðstaða verður fyrir rafstöð, geymslu, súrefni og fleira. A neðstu hæð tekur endur- hæfingarstöðin mest pláss með sundlaug, æfingasölum, aðstöðu fyrir þjálfara, nudd og annað slikt og rými fyrir vinnuþjálfun. A þessari hæð er líka gert ráð fyrir þvottahúsi, krufningu, likhúsi, bilgeymslum og öðrum geymsl- um. Endurhæfingarstöðin er nýjung úti á landi, en það hefur sýnt sig og ber orðið öllum saman um núna, að mikil þörf er fyrir endurhæfingu, bæði fyrir sjúkl- inga sem koma og fá aðgerð á sjúkrahúsi og þá ekki sist fyrir gamla fólkið. Við erum með tvær deildir á sjúkrahúsinu núna, venjulega sjúkradeild og deild fyrir gamalt fólk og öryrkja og ég held að það sé mikil nauðsyn að koma á fót endurhæfingu fyrir aldraða fólkið til að vega upp á móti þeirri hrörnun sem annars kemur, þegar fólk hefur ekkert við að vera. A 2. hæð verður fyrst og fremst heilsugæslustöðin þar sem gert er ráð fyrir vinnuaðstöðu fyrir 3—4 lækna. Þarna verður einnig skurðstofan, aðgerð og annað sem henni tilheyrir, og á að vera mjög vel hannað eftir að ýmsir sérfróðir menn hafa um þetta fjallaðaf nákvæmni. Þarna verða lika tvær rannsóknastofur og röntgendeild, en mikil áhersla verður á það lögð að gera rann- sóknaaðstöðu alla sem fullkomn- asta og að fá hingað vel menntað fólk á þvi sviði til að árangur i lyf- iækningum og skurðlækningum geti orðið verulegur. Þá verður á þessari hæð aðstaða fyrir tann- lækni og fyrir héraðshjúkrunar- konu, fundarsalur og bókasafn. Á efstu hæðinni er gert ráð fyrir 31 sjúkrarúmi til viðbótar þeim sem fyrir eru i gömlu bygging- unni, en þeim verður reyndar eitthvað fækkað um leið til að bæta vinnuaðstöðuna þar. Sérstök fæðingardeild verður hluti af þessari hæð, en húsin tvö siðan tengd saman með viðbyggingu, þar sem verður m.a. dagstofa. Breytingar verða allmiklar á gamla húsinu, einkum i sambandi við eldhús og borðstofu, t.d. verð- ur þvi nú þannig komið fyrir, að sérstök borðstofa verður fyrir sjúklingana og borða þá allir sem hafa fótavist þar i stað þess að vera reiknir inni rúm til að borða. Gamla sjúkrahúsið var teiknað á árunum 1947—8 og byrjað að byggja það 1950 og þótt það væri stórt og mikið á þess tima mæli- kvarða er aðstaðan þar nú úr sér gengin, segir Stefán, og ófullkom- in orðin, þótt sjúkrahúsið hafi vissulega margsannað þýðingu sina fyrir byggðarlagið og kannski ekki siður fyrir fiski- skipaflotann. Fyrir utan marg- vislega læknisþjónustu við sjó- menn hafa legusjúklingar beint af flotanum orðið yfir hundrað á ári og slys á sjónum oft það marg- slungin og hættuleg, að flutningur hefði verið illframkvæmanlegur. Um tima var erfitt fyrir sjúkra- húsið að fá starfslið, þótt það búi vel i þeim efnum núna. En Stefán sagðist ekki kviða sliku þegar bú- ið yrði að koma upp góðri starfs- aðstöðu fyrir fólkið, hinsvegar vantaði enn tilfinnanlega bústaði Stefán Þorleifsson fyrir hjúkrunarlið. Læknabústað- ir eru aftur fyrir hendi eða að verða það. Annað vinnuafl sjúkrahússins en læknar og hjúkrunarlið býr á staðnum og i framtiðinni kemur þetta til með að verða einn stærsti vinnustaður bæjarins, má reikna með að þar verði að jafnaði um 70 manns við vinnu. Auðvitað er erfitt að byggja upp gott og fullkomið sjúkrahús fyrir ekki fjölmennara hérað en Austurland er og hefði sennilega verið óhugsandi fyrir nokkrum árum, bæði af fjárhagsástæðum og vegna viðhorfa lækna, sem um tima álitu að flytja bæri sem flest viðvikjandi lækningum til Reykjavikur. En nú hafa þeir við- urkennt að landið sé þannig að slikum vinnubrögðum verði ekki við komið og viðhorfin enn breyst með tilkomu nýju heilbrigðislag- anna, sem gera ráð fyrir 85% fjárframlagi rikisins á móti 15% framlagi heimamanna, enda hefði ekkert litið bæjarfélag getað lagt i byggingu heilsugæslustöðv- ar af eigin rammleik einum. Mið- að við kostnaðaráætlun sjúkra- hússins i Neskaupstað núna, sem er um 300 miljónir, verður það nógu erfitt fyrir bæjarfélagið að leggja fram þessar 45 miljónir, en við vonum samt að þetta gangi allt eftir áætlun, sagði Stefán að lokum. Það fer þó að sjálfsögðu eftir þvi hvernig rikið stendur að þessu og eftir þvi hvernig við stöndum okkur hér heima. —vh Bóndi í hjáverkum Rætt við Jón Guðmundsson sem ásamt sextán öðrum stundar búskap í kaupstaðnum Á daginn situr hann á skrifstof- unni hjá Sildarvinnslunni, en morgnar, kvöld og stundum há- degið fara i að gegna fénu. Á vor- in fer hann með það i næsta f jörð og smalar svo á haustin. Svona erhann rikur sveitamað- urinn I honum Jóni Guðmunds- syni, sem ættaður er frá Þrasa- stöðum i Skagafirði en fluttist sem verkstjóri til Neskaupstaðar fyrir 20 árum og hefur búið þar siðan. — Ég geri þetta meðan ég hef þessa heilsu, segir Jón, léttur á brún. Og ég hef þessa heilsu fyrir það að ég hef féð. Annars hefði ég legið fyrir og lesið á kvöldin og væri orðinn stirður og kannski dauður! Reyndar á ekki bara búskapur- inn itök i Jóni. Sjómennskan er lika rikur þáttur í hans blóði og hann var i mörg ár til sjós, segist sjálfsagt enn hafa verið til sjós ef hann hefði ekki orðið slæmur i baki og orðið að hætta þvi. — Þessar greinar báðar hafa alltaf verið i minni ætt, segir hann. Og hvernig gengur svo að vera bóndi I hjáverkum inni i miðjum vaxandi kaupstað eins og Nes- kaupstað? Jú, það gengur ágætlega, finnst Jóni. — Þetta eru 17 manns alls, sem hafa þetta sem aukavinnu hérna og þaraf fjórir sem hafa bara hesta. Allir eru þeir i öðru, föstu starfi. Samanlagt er fjár- eignin hjá okkur ekki nema 421 kind, en hestarnir 26, engin kýr. En þegar ég kom hér fyrst fyrir 20 árum og var hér ásetningsmaður voru 1600 fjár hér i bænum, 28 kýr og 3hestar, svo þetta er snúið við, kýrnar horfnar og hestarnir komnir i staðinn. Sjálfur er hann með 54 kindur. Hann segir, að þeir félagar heyi á ræktuðu landi sem bærinn á, en það er að visu alltaf að minnka eftir þvi sem meira er byggt. Fénu gefa þeir inni allan veturinn og æmar bera inni, enda má ekki láta þær út nema i girðingar og a.m.k. þetta vorið var engin girð- ing held eftir snjóflóðin. Eftir sauðburðinn fara þeir með féð til Mjóafjarðar. — Viðerum sjö saman i félagi, sem förum með féð og látum það ganga sunnan megin i Mjóafirð- inum. Við förum með það sjóleið- ina, en rekum það vanalega til baka. Við tökum lömbin og skurð- arféð heim þegar við förum i haustgönguna, en skiljum ærnar eftir og látum þær ganga áfram. Svo förum við aftur um mánaða- mótin okt/nóv. og sækjum þær. Við smölum i' rétt i Mjóafirðinum og gistum þá á eina bænum sem þar er sunnan megin i byggð, á Reykjum. Það er mesti gleðskap- ur og ánægja bæði fyrir okkur og þaðfólk,ogþaðhlakkar til þessar- ar tilbreytingar rétt eins og við, alveg frá miðju sumri. Svona var þetta heima i sveitinni hjá mér i gamla daga. Þá hlakkaði maður lengi til að fara i göngurnar. Mikið af kjötframleiðslunni nota hjáverkabændurnir i Nes- kaupstað sjálfir fyrir sinar fjöl- skyldur, en þó ekki allt, sumt fer á markaðinn. Norðfirðingar eru nokkurn veginn sjálfum sér nógir með landbúnaðarvörur, segir Jón. í sveitinni innaf firðinum eru 12 býli, flest blönduð sauða- og kúabú, tvö býlin bara með fjárbú. Kjötframleiðslan er næg fyrir markaöinn, en stundum þarf að flytja að mjólk, þegar mörg skip koma. Nokkrar jarðir eru i eyði, þ.á m. ein sú besta að mati Jóns, Kirkjuból. Afkoma bænda er góð og heyfengur nægur ef vel gengur með þurrka. — Það er gott fyrir búskap hér i sveitinni, segir hann, og þó að hún sé litil þá er hún falleg. — Veldur búskapur ykkar i bænum engum árekstrum? — Ekki við ibúana, en stundum við stjómendurna eða einstaka þeirra, sem halda vist, að þetta skemmi eitthvað landið. En þvi er nú algerlega öfugt farið, þvi kind- umar skila aftur af sér og siðan féð hvarf úr fjallinu er það orðið hvitflekkótt allt sumarið og grænkar aldrei. Þetta er land, sem var i rækt meðan fé var hér margt, en siðan það hvarf er þetta bara orðin sina. —- Þið fáið samt að halda áfram. — Það er náttúrlega alltaf verið að þrengja að okkur. En af þvi að ég er orðinn svona gamall, þá ætla þeir vist ekkert að róta við mér, en leyfa mér að halda áfram meðan ég get og það geri ég meðan ég hef nokkra heilsu. — Saknarðu aldrei átthaganna eða sérð eftir að hafa flutt hing- að? — Nei, ég kann mjög vel við mig hérna og hef alltaf gert. Þótt það geti að visu gert mikinn snjó á veturna er hér sérstök veður- sæld. Ég hef viða verið, bæði til sjós og eins verkstjóri, t.d. á Súg- andafirði, Húsavik og Olafsfirði en þetta er mesti veðursældar- staður, sem ég hef verið á —vh

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.