Þjóðviljinn - 27.07.1975, Blaðsíða 12
12 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 27. júll 1975.
Egilsstaðir og Hérað
Guðmundur Magnússon, sveitarstjóri
Erfitt
byggingarland
Sveitarstjóri Egilsstaðahreppí
er Guðmundur Magnússon.
Guðmundur hefur lengi verið bú-
settur á Egilsstöðum, og var ráö
inn sveitarstjóri fyrir þremur ár-
um. Fram til þess tima var hann
oddviti, tók við oddvitanafnbót-
inni af Sveini Jónssyni, bónda á
Egilsstaöabúinu, en Sveinn var
oddviti frá þvi Egilsstaðahreppur
var stofnaður árið 1947 til ársins
1966 að Guðmundur tók við.
Þegar Egilsstaðahreppur var
stofnaður, voru ibúar 110 talsins,
en nú eru þeir kringum 900, eða
861 með lögheimili 1. des s.l. og
hefur einhver fjölgun orðið siöan.
„Mannfjölgun hefur verið
jöfn”, sagði Guðmundur sveitar-
stjóri i stuttu spjalli við Þjóðvilj-
ann, ,,hún var hvað minnst i
fyrra, en þá fjölgaði hér aðeins
um 5%.
Nú eru hér 40 húsgrunnar i
byggingu og einnig 16 ibúða fjöl-
býlishús.
Hér eru nægar byggingalóðir,
en landið er afar erfitt að byggja
á. Okkur reynist erfitt fjárhags-
lega að ganga frá götum og lögn-
um i sambandi við hús”.
Hvernig er fjárhagur sveitar-
félagsins?
„Sæmilegur — það eru engin
vanskil. Fjárhagsáætlunin fyrir
árið 1975 hljóðar upp á 63-miljón-
ir, sem eru veruleg hækkun frá
árinu á undan. Þá nam gjalda-
liðurinn á rekstrarreikningunum
30,5 miljónum.
Við reiknum með áframhald-
andi fólksfjölgun hér, enda hefur
reynsla okkar hér lengi verið sú
að það er mikil ásókn í ibúðir. Það
er beðið við hverjar dyr.
Af opinberum byggingum sem
hér eru i gangi er um að ræða
áframhaldandi byggingu barna-
skólans. Þar er nú verið að
byggja 5 kennslustofur. Við erum
að koma okkur upp útisundlaug,
sem verður vonandi tekin i notk-
un i haust. Einnig ætlum við að
ljúka við gerð iþróttavallar i
sumar. Við erum lika að byggja
16ibúða blokk sem er fjármögnuð
með þessum leiguibúðalánum frá
rikinu. Siðan ætlum við að hefja
framkvæmdir við dagheimilis-
þyggingu.
Gatnagerðin liggur afar þungt
á okkur vegna þessara nýbygg-
inga.”
Þurfum nýja
landbúnaöar-
stefnu
Einar Kristinn
Fjölbrautaskóli
haustið 1977.
Við fyrstu sýn virðist mannlif á
Egilsstöðum vera rólegt og ekki
sviptingasamt. Eins og kemur
fram annars staðar hér i blaðinu i
viðtali við tvo aðkomumenn á
Egilsstöðum, virðast menn halda
sig mikið heima við. Samt virðist
nokkuð um það að einn og einn
eða tveir og tveir setjist við kaffi
bolla i hinu veglega veitingahúsi,
Valaskjálf. Það var lika þar sem
Þjóðviljamenn hittu fyrir nokkra
egilsstaðabúa á dögunum og
hlustuðu á þá ræða um
framkvæmdamál á staðnum,
pólitik i landinu og sitthvað fleira.
Einar Pétursson var einn
þeirra sem málið ræddi i Vala-
skjálf. Hann flutti fyrir tiltölul.
stuttu til Egilsstaða; var áður
bóndi á Arnórsstöðum i Skriðdal,
en vinnur nú verkamannavinnu á
Egilsstöðum. Einar var áður
fylgjandi Framsóknarflokkn. , en
hefur gengið til liðs við Alþýðu-
bandalagið. Annar viðmælandi
okkar var Kristinn Árnason, for-
maður verkalýðsfélagsins á
staðnum, hinn þriðji Sveinn
Árnason byggingafulltrúi Egils-
staðahrepps og sá fjórði Vigfús
Eiriksson starfsmaður Dyngju á
Egilsstöðum, en hann bjó áður að
Hallfreðarstöðum i Hróars-
tungu.
Þeim félögum fannst öllum, aö
upp á siðkastið hefði heldur syrt I
álinn hvað framkvæmdamál
snerti. Þessa dagana voru að
koma boð frá fjármálaráðuneyt-
inu um að fjárveiting til bygg-
ingar barnaskólans skyldi skorin
niður úr 8 miljónum i 7. Verja átti
30 miljónum frá rikinu til gerðar
alþjóðaflugvallar á Egilsstöðum,
og átti að hefja framkvæmdir á
þessu ári. Ekkert hefur heyrst um
þær framkvæmdir enn.
Búið er að úthluta nýjum fjöl-
brautaskóla fyrir Austurland lóð
á Egilsstöðum, og Vilhjálmur
menntamálaráðherra og fyrsti
þingmaður framsóknarflokksins
hefur lofað þvi að hann verði ris-
inn haustið 1977.
Brýn þörf er á barnaheimili
fyrir Egilsstaði. Framkvæmdir
við byggingu barnaheimilis fyrir
Guðmundur Magnússon gveitarstióri
Niðurskurðar-
pólitfk hægri-
stjórnarinnar
opnar augu
margra
Sveinn Vigfús
landsbyggðinni er komin i allar
framkvæmdir, og hrikalegur
niðurskurður á þeim
framkvæmdum sem hafnar voru,
veldur þvi að margir velta mjög
fyrir sér afstöðu sinni til valda-
flokkanna i landinu.
,,Menn tala náttúrlega illa um
hægristjórnina”, sagði einn fjór-
menninganna, „nema framsókn-
armenn. Þeir tala ekki um hana.
Þeir steinþegja.”
Félagarnir sögðu að stjórn-
málaummræður væru oft á tiðum
fjörugar; menn veltu pólitik mik-
ið fyrir sér.
Þarf nýja
landbúnaðarstefnu.
„Gott dæmi um þá pólitisku
menntum sem menn ganga nú i
gegnum”, sagði Sveinn Árnason,
„er kannski það, að menn eru i
stórum stil farnir að lesa Stétta-
baráttuna og önnur ámóta rit.
Og bændur tala mikið um land-
búnaðarstefnuna. Þessa gömlu
stefnu Jónasar frá Hriflu sem
engin leið virðist vera að hnika.
25 börn átti að vera hafin, en eng-
in fjárveiting er komin enn.
Heilsugæslustöðin á Egilsstöðum
rekur eigið barnaheimili, og þar
er rými fyrir 15 börn. Það heimili
er löngu yfirfullt.
Þessi stöðnun, sem á Egils-
stöðum eins og annars staðar á
Samvinnuhreyfingin þarf svo
sannarlega að taka sér tak. Helsti
galli hennar að að minu viti sá, að
hún hefur aldrei ljáð máls á
skipulagningu landbúnaðarins.
Landbúnaðarstefna framsóknar
og Sis-valdsins er raunar engin,
nema i verslunarháttum”.
—GG
Gísli bóndi og kennari á Hallfreðarstöðum:
Menntahroki víki
fyrir lífsreynslu
Hann var að stinga út úr hest-
húsi, þegar blaðamann bar að
garði. Sólin skein i heiði og flug-
an lét illa 1 hnausunum sem
hann ók út á hjólbörum. Við vor-
um á Hallfreðarstöðum i
Hróarstungu, og bóndinn þar er
Gisli Hallgrimsson, sem bæði er
fjárbóndi og kennari. Skóli hans
er til húsa i hans eigin stáss-
stofu, og nokkur barnanna búa i
heimavist á heimili hans, „og er
ekki mikið um einkalif á heimil-
inu þá sjö mánuði sem skólinn
stendur”, sagöi Gisli og bauö
blaðamanni til stofu, taldi ekki
vanþörf á að segja nokkur vel-
valin orð við svoleiðis fugl.
„Það er svo margt sem þarf
að skrifa um, það er svo margt
sem þarf að fara betur”, sagði
Gisli, „og það verður að skrifa
af viti i dagblöðin, vegna þess að
það eru svo margir menn á Is-
landi sem lesa ekkert annað en
dagblöð. Þaö held ég séu annars
voðalega vitlausir menn. Menn
eiga að lesa fleira en dagblöð,
menn eiga aö lesa góðar bæk-
ur.”
Mikil yfirferð —
mikið námsefni
Eiginkona Gisla er Stefania
Hrafnkelsdóttir og auk þess að
sinna húsmóðurstörfum á bú-
inu, þá er hún lfka skólaráðs-
kona á vetrum. Börnin úr
Hróarstungunni sækja skóla að
Hallfreðarstöðum fram til tólf
ára aldurs, að þau ljúka barna-
prófi og fara siðan i miðskólann
að Eiðum.
„Skólanum er skipt i eldri- og
yngrideild”, sagði Gisli, „og eru
hér yfirleitt sex til átta börn i
heimavist. Nokkur börn úr ná-
grenninu búa heima hjá sér, en
koma daglega til skólans.
Vegna þessa fyrirkomulags, er
yfirferðin mikil. Ég kenni hér
eðlisfræði og dönsku auk ann-
arra greina og þarf að fara að
taka upp kennslu i ensku. Ég
veit satt að segja ekki hvernig
ég get komið þvi við sökum
timaleysis. Nú hefur t.d. náms-
efnið i islensku og reikningi
aukist um helming að þyngd og
yfirferð og afleiðingin er sú, að
maður er sifellt að stela stund-
um af öðrum námsgreinum”.
Gisli hefur hátt á þriðja
hundrað fjár á fóðrum yfir vet-
urinn, og taldi hann að bústörfin
á vetrum tefðu sig ekki frá
kennslunni að marki, þvi kind-
unum sinnti hann I um það bil
klukkustund á dag.
„Ég reikna ekki með að
stækka búið i bráð — amk. ekki
fyrr en þegar og ef að þvi kemur
að ég hætti kennslunni”.
Gisli er höfuð skólans á Hall-
freðarstöðum og nær eini
kennslukraftur. „Konan i Hall-
freðarstaðahjáleigu kennir hér
handavinnu. Piltar og stúlkur
læra sömu handavinnu, það er
mikið leðurvinna og einnig út-
sögun”.
Hjónin á Hallfreðarstööum i Hróarstungu, Gi
bændur og skólafólk.
Um vegagerð og snjósleða
„Það er margt sem þarf að
skrifa um. Margt hér sem þarf
að lagfæra”, sagði Gisli,- „Það
er t.d. eitt að við erum hér að
leggja vegi um landsbyggðina,
vegi sem snjór leggst á. Verk-
fræðingar úr Reykjavik mættu
sannarlega bera sig að tala
meira við kunnuga menn, að