Þjóðviljinn - 27.11.1975, Qupperneq 2

2 StÐA — ÞJÓDVILJINN Kimmtudagur 27. nóvember 1975.
Alþýðubandalagið í Reykjavík:
Stj órnmálaslit og
úrsögn úr NATO
Landsmenn hvattir til að mótmœla samningsdrögunum við v-þjóðverja
með verkfalli og fjöldasamstöðu á útifundinum í Reykjavík
Stjórn Alþýðubandalagsins i
Reykjavik samþykkti eftir-
farandi ályktun á fundi sinum
26. 11.:
Alþýðubandalagið i Reykja-
vik tekur eindregið undir
áskorun Samstarfsnefndar til
verndunar landhelginni til
iandsmanna um að taka sér fri
frá störfum á morgun þann 27.
nóvember til þess að mótmæla
hernaðarofbeldi breta i
islenskri landhelgi og þjóð-
hættulegum undansláttar-
samningi við vestur-þjóðverja.
Félagið skorar á alla, sem fá
þvi við komið, að fjölmenna á
útifundinn i Reykjavik og
sýna i verki einhug þjóðarinnar
gegn stjórnarstefnunni i land-
helgismálunum.
Alþýðubandalagið i
Reykjavik bendir á að þorri
verkalýðsfélaga i landinu og
fjöldi félagsamtaka og bæjar-
félaga hafa sent rikisstjórninni
áskoranir um að semja ekki um
veiðar útlendinga innan land-
helginnar, og undir engum
kringumstæðum innan 50 milna.
Rikisstjórnin hefur daufheyrst
við þessumtilmælumþóauðsætt
sé að meirihluti þjóðarinnar sé
andvigur slikum samningum.
Þvi á vinnandi alþýða þessa
lands enga aðra úrkosti en að
hefja kröftugri mótmæla-
aðgerðir.
Minnkandi heildarafli á
islandsmiðum og fyrirsjáan-
legur stórfelldur samdráttur
veiða islendinga á botnfisk-
tegundumi kjölfar samningaum
veiðar útlendinga i landhelgi
mun bitna á þjóðinni allri, en
fyrst og fremst á láglaunafólki i
verkalýðsstétt við sjávarsiðuna.
Alþýðubandalagið i Reykja-
/ik tekur undir þaðsjónarmið 7.
þings Verkamannasam-
bands tslands, að með skýrslum
Hafrannsóknastofnunar og
starfshóps visindamanna á
vegum Rannsóknaráðs rikisins
sé fullsannað að til þess að þvi
markmiði verði náð að vernda
fiskistofna á tslandsmiðum sé
óhjákvæmilegt að draga fremur
úr sókn islendinga þótt engin
veiði erlendra þjóða komi þar
til. Þvi sé auðsætt að allir
samn. um veiðirétt til handa
erlendum fiskveiðiflotum stefni
beint að þvi að rýra lifskjör
almennings á tslandi og jafnvel
að þvi að eyðileggja grund-
völlinn, sem þjóðin byggir á lif
sitt i landinu.
Alþýðubandalagið i Reykjavik
hvetur stjórnvöld 01 þess að
snúast af fullri einurð gegn
innrás breta i landhelgina.
Krafan er: Tafarlaus stjórn-
málaslit við breta. Island úr
NATÓ, herinn burt.
Starfshópur herstöðvaandstœðinga:
ísland úr NATO
herinn
er svarið við ofbeldi
Starfshópur herstöðvaand-
stæðinga um utanrikismál hefur
sent frá sér þá ályktun, sem hér
fer á eftir:
t tilefrii þess að ljóst er orðið að
Bretland, eitt bandalagsrikja
tslands i Norður-Atlants-
hafsbandalaginu, stefnir herflota
gegn Islandi i þriðja sinn eftir
siðari heimstyrjöld, vill
sjarfshópur her-
s t ö ð v a a n d s t æ ð i n g a um
utanrikismál vekja athygli á
eftirfarandi:
1. Ljóst er að svo mjög hefur
gengið á fiskistofnana á
tslandsmiðum, að þeir nægja eins
og komið er ekki einu sinni
islendingum einum, og jafnframt
er ljóst að lif i'slensku þjóðarinnar
er undir þvi komið, að islendingar
fái viðhaldið fiskistofnunum við
landið og nýtt þá að þvi marki, að
dugi til að standa undir sjávar-
útveginum, undirstöðu-
atvinnuvegi landsmanna. Það er
Bretland tekurekki tillit til þessa
sjónarmiðs, liggur ljóst fyrir að
grundvallarhagsmunir islensku
þjóðarinnar liggja ráðamönnum
þess í léttu rúmi.
2. Ennfremur er ljóst að í þessu
máli á Island ekki einungis að
mæta óbilgirni og ofbeldi
Bretlands, heldur og
V-Þýskalands, annars voldugasta
Nató rikis, og sterk öfl i
Bandarikjunum, þvi riki sem
ráðamenn tslands hafa trúað
fyrir vörnum landsins, eru sama
sinnis. Þannig fór yfirmaður
aðgerða bandariska flotans,
James Halloway, nýlega hörðum
orðum um tsland fyrir útfærslu i
200 milur, og kemur hér til ótti
bandariskra hershöfðingja við að
almenn landhelgisútfærsla i 200
milur verði til þess að takmarka
athafnafrelsi herflota þeirra á
heimshöfunum. Rétt er að benda
á i þessu sambandi að það er
einmitt bandariski herflotinn,
sem hefur með höndum rekstur
herstöðvarinnar á Kefla-
vikurflugvelli.
3. Af framansögðu er ljóst,að i
langmesta lifshagsmunamáli
Islands rekast hagsmunir þess
fyrstog fremst á hagsmuni stórra
rikja, sem það er i hernaðar-
bandalagi við, þar á meðal risa-
veldis þess, sem ráðamenn
tslands hafa trúað fyrir vörnum
landsins. Island er þvi i þeirri
fáránlegu og jafnframt stór-
hættulegu aðstöðu að vera bundið
i hernaðarbandalag einmitt með
þeim rikjum, sem af hagsmuna-
ástæðum eru helstu og hættu-
legustu andstæðingar þess. Þessi
aðstaða hefur aldrei komið
skýrar i ljós en i sambandi við
upphaf þess þorskastriðs, sem nú
er að hefjast. Sjái ráðamenn
Aðalfundur Alþýðubanda-
lagsins í Rangárvallasýslu
haldinn 21. þ.m. mótmælir
öllum samningum við
útlendinga um veiðar innan 200
milna landhelginnar. Fundur-
breta
tslands ástæðu til þess, i ljósi
þeirra atburða sem nú eru að
gerast, að halda tslandi áfram i
Nató, verður að lita svo á að þeir
meti meira hagsmuni þeirra
stórvelda, sem eru höfuð-
andstæðingar okkar, en
islendinga sjálfra.
4. Að þessu athuguðu skorar
starfshópur herstöðva-
andstæðinga um utanrikismál á
Alþingi og rikisstjórn að gera
inn skorar á ríkisstjórnina að
slíta nú þegar stjórnmála-
sambandi við Breta og ganga úr
Nato.
Fundurinn heitir sjómönnum
9
tafarlaust ráðstafanir til að
ganga frá úrsögn Islands úr Nató
ogbrottför herliðs Bandarikjanna
af tslandi. Jafnframt skorar
starfshópurinn á islensku þjóðina
að gera allt, sem i hennar valdi
stendur, til að knýja rikisstjórn
og Alþingi til framkvæmda i
þessu máli.
Hættum að gera okkur að
viðundri mcð þátttöku i varnar-
bandalagi með þeim rikjum, sem
ógna öryggi okkar og tilveru sem
þjóðar. Látum af þeim hættulega
fáránleik að hafa okkur til varnar
her, sem fordæmt hefur baráttu
okkar til yfirráða yfir
mikilvægustu auðlindum okkar.
tsiand úr Nató! Herinn burt!
og öðrum fullum stuðningi i
þeim aðgerðum sem þeir kunna
að gripa til til þess að koma i
vcg fyrir erlenda sem innlenda
rányrkju innan 200 milnanna.
Alþýðubandalagið í Rangárvallasýslu:
Samningum mótmælt
Skorað ó ríkisstjórnina að slita stjórnmálasambandi við breta
Hlébarðinn faldi sig í þoku
Blaðamönnum var i gær boðið i
landhelgisflug með TF-Sú og var
tilgangurinn vitanlega sá að ná
myndum af breska Iilébarðanum
sem kominn er á islandsmið
breskum togurum til trausts og
halds. liotninn datt þó svotil alveg
úr ferðinni þvi ekki sást til
herskips né eftirlitsskipa fyrir
þoku.
Samt skal _ nú getið helstu
viðburða i fluginu. Flogið var
austur aö Ingólfshöfða og þaðan á
haf út. Eftir góða stund sáust
fyrstu bresku togararnir að
veiðum um 24 sjómílur suður af
Hvalbak. Siðan sásteinn og einn á
stangli úti fyrir Austfjörðum en 45
sjómilur AA af Langanesi sást
varðskipið Þór. Var skipið á leið
til tveggja breskra togara sem
voru þarskammtfrá. Þeir virtust
hafa haft spurnir af honum þvi
þegar flogið var yfir þá voru þeir
báðir að hifa inn trollið.
Skipverjar á Þór fengu blaöa-
pakka og upplýsingar um að
— og ekkert varð
úr myndatöku
íslenskra
blaðamanna í
landhelgisflugi
togararnir voru að hifa. Heyrðisí
þá i Helga Hallvarðssyni
skipherra i talstöðinni: —
Skrambinn, og við eigum tólf
milur eftir i þá, þeir verða eflaust
búnir að hifa þegar við náum
þeim.
Helgi sagði að bretarnir gæfu
þeim litinn kost á að klippa, þvi
njósnaskipin segðu togurunum
allt um ferðir varðskipanna.
Hann sagði einnig að flestir
bresku togararnir héldu sig i
tveim hópum, öðrum norð-austur
af Langanesi og hinum norð-
^vestur af Rauðanúp.
Siðan var flogið að Langanesi
en þar var þá svartaþoka útifyrir.
Varðskipið Ægir sást þó skammt
undan landi. Gunnar Helgason
skipherra á Ægi sagði að her-
skipið væri nokkuð utar ásamt
verndarskipunum fjórum og
væru þau að raða upp togurunum
til að auðvelda verndina.
Blaðamenn spurðu Gunnar
hvernig klippinguna i fyrrakvöld
hefði borið að höndum. — Hana
bar þannig að að við nálguðumst
togarana að vestan en herskipið
kom að sunnan. Þegar að togur-
unum kom mættum við dráttar-
bátum, fyrst Aquarius sem við
hristum auðveldlega af okkur en
siðan Lloydsman sem var öllu
erfiðari en hafðist þó. Það er auð-
sjáanlega flinkur sjómaður sem
stjórnar honum. Við reyndum
siðan að klippa á vira William
Wilberforse sem naut aðstoðar
dráttarbátsins Sirius. Tókst það i
þriðju atrennu. Svo virtist sem
skipherra herskip sins hefði
alveg ruglast i riminu og ekki
vitað hvaða skip var hvað.
Eftir viðtalið við Gunnar flaug
gæsluvélin á átt til togaranna og
verndarskipanna. Sáust tuttugu
skip i ratsjánni en þokan hamlaði
öllum myndatökum og númera-
skráningum. Skipin voru 33
sjómilur ANA af Langanesi. Var
giskað á að þar væru 15 togarar,
herskipið og verndarskipin
fjögur.
Eftir nokkurthringsól i þokunni
var haldið áfram vestur með
Norðurlandi. Sáust þrir bretar
dreifðir norðvestur af Langanesi
en 28 sjómilur norðaustur af
Grimsey var hópur togara að
veiðum, fimm breskir og þrir
islenskir.
Þegar númer þeirra höfðu verið
skráð i dagbækur var haldið
áfram vestur með landinu. A
Hornbanka voru átta islenskir
togarar að veiðum i dumbungs-
veðri en ekki sást til breta fyrr en
komið var suður undir Látra-
bjarg. Þar voru tveir að veiðum
57 sjómilur i vestur frá bjarginu.
Eftir það bar litt til tiðinda i
fluginu.
1 þessu gæsluflugi varð vart við
35 breska togára umhverfis
landið. 18 voru að veiðum, tveir
að hifa af ótta við klippur en ekki
var hægt að sjá hvað togararnir
fimmtán i þokunni höfðust að.
Loks má geta þess að fréttir
bárust af þvi frá Reykjavik að
Nimrod-þotu breskri hefði verið
veitt leyfi til könnunarflugs
austur af landinu og mátti hún
fljúga fyrir neðan 3 þúsund fet.
Var augsýnilegt á flugstjórnar-
mönnum Sýr að þeim var ekkert
um þennan ólánsfugl gefið þvi
þeir gátu allt eins átt von á að
hann birtist þá og þegar út úr
þokunni. —ÞH