Þjóðviljinn - 09.06.1976, Blaðsíða 6

6 SIDA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 9. júni 1976
I
Kaupum þang
ÞÖRUNGAVINNSLAN HF. tekur á móti
þangi eða sækir skorið þang (klóþang) til
þeirra, sem vilja afla þangs á fjörum við
Breiðafjörð.
Greiddar eru kr. 3000,- á tonn fyrir þang
sem sótt er á skurðarstað, komið i net og
við legufæri. Hærri greiðslur eru fyrir
magn umfram 40 tonn á mánuði frá sama
öflunaraðila, ennfremur verðuppbætur
þegar afhendingar standa fleiri mánuði
samfleytt. Greiðslur fyrir flutning til
verksmiðju eftir samkomulagi.
Hnifar, net og legufæri til handskurðar
eru útveguð af Þö RUNGAVINNSLUNNI
og tæknilegar leiðbeiningar við fram-
kvæmd handskurðar eru veittar af fyrir-
tækinu.
Upplýsingar veitir Bi;agi Björnsson,
öflunarstjóri i ÞÖRUNGAVINNSLUNNI á
Reykhólum. Simi um Króksfjarðames.
Lausar stöður
Eftirtaldar stöður við embætti skattstjóra
Norðurlandsumdæmis eystra, Akureyri,
eru lausar til umsóknar.
1. Staða skrifstofustjóra.
2. Staða fulltrúa.
3. Staða háskólamenntaðs fulltrúa við
endurskoðun.
Laun eru samkvæmt launakerfi starfs-
manna rikisins.
Umsóknir óskast sendar skattstjóranum i
Norðurlandsumdæmi eystra, Hafnar-
stræti 95, Akureyri, fyrir 1. júli n.k. og
gefur hann allar nánari upplýsingar.
Fjármálaráðuneytið,
4. júni 1976
Mikið úrval bóka
Marx, Engels, Lenin, tækni, visindabæk-
ur, skáldsögur, listaverkabækur, einnig
nótur og hljómplötur frá Sovétrikjunum,
Tékkóslóvakiu, Póllandi og Ungverja-
landi.
ERLEND TÍMARIT
Hverfisgötu 50 v/Vatnsstig, 2. hæð. Simi
28035.
^mmmmm—m—mmmmmimmmmmmif
Sölutjöld 17. júní
Þeim aðilum, sem hyggjast setja upp
sölutjöld á þjóðhátiðardaginn 17. júni n.k.,
ber að hafa skilað umsóknum sinum fyrir
12. júni n.k. á skrifstofu borgarverkfræð-
ings, Skúlatúni 2, 3. hæð.
Umsóknareyðublöð liggja frammi á sama
stað.
Þjóðhátiðarnefnd.
Blikkiðjan
Asgarði 7,
Garðahreppi
Önnumst þakrennusmíði og
uppsetningu — ennfremur
hverskonar blikksmíði.
Gerum föst verðtilboð.
SÍMI 53468
Af innlendumog
erlendum
vettvangi
Norðmenn skipta
niður þorskafla
ársins 1976
Það herðir að fleirum en okkur
Islendingum hvað þorsk-
stofninum viðkemur. Heildar-
þorskveiði norðmanna af norska
þorskstofninum á Norðaustur-
Atlantshafi fyrir árið 1976 var
endanlega ákveðin 3. mai sl.
Leyfilegt heildaraflamagn miðað
við fisk upp úr sjó er ákveðið 345
þús. tonn i ár. Þessum afla hefur
verið skipt á eftirfarandi hátt:
190 þúsund tonn koma i hlut
fiskiskipa upp að 250 tonnum án
tillits til veiðiaðferða. Til togara
sem veiða i is fyrir iðjuver i landi
koma 112.530 tonn. Til togara sem
veiða i salt og salta um borð 7.440
tonn og til verksmiðjuskipa 35.030
tonn.
Þá hefur verið ákveðið, að sá
hluti af heildarveiði isfisktog-
aranna, sem óveiddur er 30. april
hliti eftirfarandi reglum um
veiði:
Frá 1. mai-31. ágúst má veiða
14 þús. tonn og frá 1. september til
áramóta 26 þús. tonn. Fiskimála-
stjóra Noregs hefur verið veitt
vald til að skipta niður aflanum á
skip innan isfisktogaraflotans,
svo og á milli þeirra togara er
veiða i salt. Þetta verður gert
samkvæmt rammareglum, sem
sjávarútvegsráöuneytið setur, en
frá þeim getur þó fiskimálastjóri
vikið með samþykki ráöuneytis-
ins. Þá hefur fiskimálastjóra lika
verið falið að ákveða afla tog-
báta, sem eru fyrir neðan 250
tonn. Fulltrúar isfisktogaranna
eru mjög óánægðir með þeirra
hlut i heildaraflanum, og krafa
þeirra var, aö hámarksafli þeirra
yrði miðaður við 140 þús. tonn i
stað 112,530 tonna afla, sem
ákveðinn hefur verið. Eins og
stendur er það ákvörðun yfir-
valda, að togaraflotinn stoppi
þorskveiðarnar, þegar fyrirfram
ákveðnu aflamagni er náð. En
togaraútgerðarmenn telja, að það
geti oröið einhvern tima á næsta
hausti. Eigendur fyrstihúsa hafa
af þessu áhyggjur og segja að það
séu togararnir, sem hafi reynst
best við aö tryggja húsunum afla
þegar ógæftir séu að haustinu hjá
bátum, sem nota önnur veiðar-
færi. Það hefur hins vegar veriö
ákveðið að veiðar báta sem fiska
með handfærum, linu eða netum
verði ekki stöðvaðar þó þeir nái
heildaraflamagni sinu áður en
árið er úti. Annars reyna nú norð-
menn aö dreifa sem mest sínum
stóra fiskveiöiflota á aðra fiski-
stofna en þorskinn til að hlifa
honum i bili. Fjöldi báta veröur
t.d. geröur út á' rækjuveiðar á
djúpmiðum og hefur sú útgerð
fariö hraðvaxandi á siðustu
árum. Margir þessara báta
hraðfrysta rækjuna I skelinni,og
er hún send þannig á markað.
Markaður fyrir óskelfletta rækju
hefur mikiö aukist siöari árin,
einkum i Sviþjóð og Bretlandi.
Það eru sérstaklega ferðamanna-
hótelin, sem kaupa rækjuna
þannig og.bera hana fram óskel-
fletta fyrir gesti sina. A timabili
óttuöust menn framboð á rækju i
Evrópu frá suðlægum löndum,
þar sem hún hefur verið boöin
fram á lægra verði á mörkuðum.
Hins vegar er úthafsrækjan frá
Norður-Atlantshafi allt önnur og
betri vara vegna þess fyrst og
fremst að hún lifir i kaldari sjó.
Rannsókn á
rauðátumagni við
Suðvestur-Noreg
og aukið fiskeldi
Þann 5. mai sl. sendu norömenn
út fiskrannsóknarskip frá
Björgvin i tiu daga rannsóknar-
ferð til að kanna rauðátumagn
i sjónum við Suðvestur-Noreg.
Rauðáta er nú oröin mjög eftir-
sótt til blöndunar i fiskafóður á
eldistöðvum fyrir laxfiska, þar
sem hún tryggir hinn rauðbleika
lit fiskvöðvans. Sama árangri má
ná með þvi að blanda úrgangi frá
rækjuvinnslu saman við fóðrið.
Fiskeldi hefur fram á siðustu ár
verið rekið i mjög smáum stil i
Noregi. en nú er sýnilega að verða
á þessu mikil breyting, þvi nú á
þessu vori hafa byggðasjóðum
strandhéraðanna borist fjölda
beiðna um lán, ýmist til
stækkunar á fiskeldisstöövum,
sem áður voru starfræktar, eða tií
að stofnsetja nýjar stöðvar. Og
eftir undirtektum forsvarsmanna
sjóðanna að dæma við þessum
lánsbeiðnum, þá virðist nú vera
litið á fiskeldi i Noregi sem álit-
legan atvinnuveg. Þetta gæti
verið lærdómsrikt fyrir okkur
islendinga, þvi að hér eiga ekki að
vera lakari skilyrði til fiskeldis en
þar, nema Biður sé.
Hagnýting fleiri
fiskistofna
Nú þegar við þurfum að hlifa
islenska þorskstofninum i bili svo
við fáum hann sem allra fyrst upp
ihæfilega nýtingarstærð, þá er að
sjálfsögðu þörf á þvi að beina
sókn okkar sem mest að öðrum
fiskstofnum á meðan. En þegar
svona stendur á, þá þarf sérstaka
forustu bæði á sviði sjálfra fisk-
veiðanna, svo og á sviði hag-
nýtingar nýrra fisktegunda. Ég
hef áður bent á það hér i þætt-
inum, að það er ekki nóg að halda
úti fiskirannsóknarskipum, þegar
okkur skortir bæði tilraunaveiðar
og fiskileit. Þetta þrennt þarf að
haldast i hendur svo árangurinn
geti orðið sem bestur. útgerð ein-
staklinga hefur enga getu til þess
að halda úti fiskileit eða gera til-
raunir með veiöar. Slikt er útgerð
einstaklinga ofurefli á sama hátt
og fiskirannsóknir. Það er mikil
nauðsyn, að hægt sé að hefja til-
raunaveiðar i kjölfar fram-
kvæmdra rannsókna fiski-
fræðinga. Á meöan þennan hlekk
vantar i keðjuna, þá nýtast ekki
rannsóknirnar til fullnustu fyrr
en ef til vill að allt of löngum tima
liðnum. Enginn treystir sér til að
taka áhættu af tilraunaveiðum og
sjálf rannsóknarskipin eru bæði
of dýr I rekstri til slikra veiðitil-
rauna ef þær eru gerðar að ein-
hverju gagni og mega heldur
ekki missast frá rannsóknar-
störfum til slikra verkefna. Hér
ber allt að sama brunni. Úrræðin ,
fiskimál
eftir Jóhann J. E. Kúld
sem þurfa að vera fyrir hendi,
þau vantar. Sama er uppi á
teningnum, þegar skoðuð er að-
staöan til nýtingar á nýjum fisk-
tegundum. Við eigum ágæta
visindamenn á Rannsóknar-
stofnun fiskiðnaðarins og á
Hafrannsóknarstofnuninni, en
þarna vantar lika hlekk i keðjuna.
Þegar rannsóknarmennirnir,
sem gera tilraunir með nýtingu
einhverrar tegundar, hafa unnið
gott starf og komist að hag-
kvæmri niðurstöðu, þá er enginn
aðili til, sem tekur við árangr-
inum og þróar hann áfram inn á
virkilegt framleiðslusvið.
Eins og málum þessum er
háttað nú, þá er það alveg undir
hælinn lagt, hvort hægt er að fá
eitthvert einstaklingsfyrirtæki til
að taka við árangri dýrra rann-
sókna og vinna að framgangi
hagnýtingarinnar svo viðunandi
sé. Þessi vöntun á báðum þessum
mikilvægu sviðum kemur best i
ljós nú, þegar þörfin krefst þess,
að lagt sé inn á nýjar brautir,
bæði á sviði fiskveiða og hag-
nýtingar nýrra fisktegunda. A
kreppuárunum þegar islensku
þjóðina skorti margt, sem við
höfum nú, þá var snúist til varnar
á myndarlegan hátt, þegar salt-
fiskur okkar hrapaði i verði i
Suðurlöndum.
Starf fiskimálanefndar, sem
sett var á stofn til að finna ráð
gegn aðsteðjandi vanda þá, gæti á
ýmsan hátt verið til fyrirmyndar
nú. Þá var undir opinberri forustu
stofnað til verkunar á skreið að
nýju, eftir að sú verkunaraðferð
hafði legið niðri siðan á nitjándu
öldinni. Þá var lika fyrir atbeina
fiskimálanefndar og undir
forustu hennar stofnað til hrað-
frystingar á fiski og gerð
markaðskönnun fyrir þá vöru.
Við skulum hafa það hugfast, að
án hins mikla starfs, sem fiski-
málanefndin leysti af hendi við
erfiöar aðstæöur á kreppu-
árunum þá hefði frystihúsarekst-
ur á tslandi orðið vanbúnari en
raun varð á, þegar heimsstyrj-
öldinni lauk. Það er þannig for-
usta, sem okkur islendinga van-
hagar um nú, þegar nauðsyn ber
til, að stofnað verði til veiöa nýrra
fiskistofna og fundnar aðferöir til
að hagnýta þá i manneldisvöru.
25.5.1976
sff^Blómabúðin MÍRA
Suöurveri við Stigahlið 45—47, slmi 82430
Miðbæ við Háaleitisbraut sími 83590
Blóm og gjafavörur i úrvali
Verslunin hættir
Nií er tækifærið að gera góö kaup. AUar vörur seldar með
miklum afslætti. Allt fallegar og góðar barnavörur.
Barnafataverslunin Rauðhetta
Iðnaðarlhúsinu v/Hallveigarstig