Þjóðviljinn - 12.03.1977, Blaðsíða 8

8 SIÐA — ÞJQÐVILJINN Laugardagur 12. mars 1977
Rœtt við Guðrúnu Helgadóttur\verslunarmann
i matvörubúð KRON við
Tunguveg hittum við að
mál Guðrúnu Helgadóttur |
verslunarmann. Hún hefur
unnið milli 7 og 8 ár viðj
verslunarstörf og er því íj
hæsta launaskala
Verslunarmannafélags
Reykjavikur. Guðrún er j
nýbyrjuð í þessari verslun !
og segist hafa tæpar 80
þúsundir í laun á mánuði.
Hún er fráskilin og hefur
tvö börn á framfæri sínu.
— Þau eru 6 og 7 ára og ég verð
aö láta þau passa sig sjálf heima
á meðan og treysta þeim til að
gera menn ekki vitlausa. Ég hef
ekki efni á að borga 20 þúsund
krónur fyrir barnið I gæslu.
Barnsmeðlagið er núna á 12.
þúsund krónur og á að vera helm-
ingur af framfærslukostnaði þess
en er að sjálfsögðu alltof lág tala.
— Þú ert nýbyrjuð að vinna
hérna.
— Já, ég hætti fyrri vinnu 15.
ágúst I fyrra og byrjaði svo i
nóvember að leita mér að nýrri
vinnu, en atvinnuöryggið er þó
ekki meira en svo, að ég gekk at-
krefjast 110 þúsund króna lág-
markslauna?
— Hvað er það?
Þetta voru lokaorð Guðrúnar og
greinilegt var á henni aö henni
fannst sú tala alltof lág. Hún lét
lika þau orð falla að það væri
sjálfsagt að fólk segði meiningu
sina um kjaramálin umbúðalaust
og léti ekki bara verkalýðsfor-
ingjana um það.
—GFr.
Afgreiðsla f kaffiteriunni.
150 búsund á mán
algjört lágmark
segja starfsstúlkur í kaffiteríunni á Hótel Loftleiðum
Guðrún Helgadóttir er einhleyp móðir meö tvö börn, sem ganga sjálf-
ala meðan hún vinnur.
— Hvernig gengur að
framfleyta fjölskyldunni á þess-
um launum, Guörún?
— Þaðer alls ekki hægt. Maður
safnar bara skuldum. Ég hef ver-
ið drjúg við það á siðasta ári. Það
fara 20—25 þúsund krónur á mán-
uði i allra nauðsynlegasta mat og
ef maður ætlaði að veita sér eitt-
hvað betra og ég tala nú ekki um
að skemmta sér eitthvað, gæti
þessi tala oröiö óendanlega há.
Það má segja að nauðsynja-
vörur hækki daglega. Maður opn-
ar ekki svo útvarp að maöur heyri
ekki að bráðnauðsynlegar vörur
td. smjör, kjöt, og mjólk hækki.
— Leigir þú Ibúð?
— Nei.égersvoheppinaðbúa I
eigin ibúð.en ég heyrði um daginn
að þriggja herbergja ibúð hefði
veriö leigð á 50 þúsund krónur á
mánuði. Það er yfirleitt fátæk-
asta fólkið sem leigir, og hvað á
þaö að hafa i kaup til að ráða við
svona leigu? Ég er ekki i allra
lægsta launaskala,en ég skil ekki
hvernig fólk með lægri laun getur
lifað. Ég held að það sé eins gott
fyrir það að leggjast upp i rúm og
heröa sultarólina.
— Hvar hefurðu börnin meðan
þú ert i vinnu?
vinnulaus fram i mars, fékk enga
vinnu frá i nóvember fram i
mars. Það var ekki fyrr en ég lá i
símanum og hringdi stanslaust i
stofnanir og verslanir að rættist
úr. Ég leitaðist við að fá vinnu
sem næst heimilinu, af þvi að ég
verð að komast heim i hádeginu
að sinna börnunum minum. Ég
hef ekki efni á að eiga bil.
— Hvernig list þér á kröfu
verkalýðshreyfingarinnar aö
mm.
1 verslun KRON viö Tunguveg.
Klukkan 5 á hverjum
morgni opnar kaf fiterian á
Hótel Loftleiðum til mik-
illa þæginda sem svo
snemma þurfa á henni að
halda. Þar er lipur og góð
þjónusta og ysog þys langt
fram á kvöld. Þjóðvilja-
menn litu þar inn einn dag-
inn og tóku tvær starfs-
stúlkur tali um kaup og
kjör,en þærtilheyra Félagi
starfsfólks í veitingahús-
um. Þetta eru Anna Quinn
og Ragna Aradóttir.
— Hver eru laun ykkar?
— Byrjunarlaunin eru 73.015
kr. og svo hækka þau i þremur
þrepum þangað til þau ná há-
marki eftir 4 ár og eru þá 78.853
kr. Þetta eru launin eftir siðustu
hækkun.
1 — Hvernig er vinnutimanum
háttað hjá þér, Ragna?
— Ég vinn fjóra daga i röð 12
tima á dag og hef svo fri i fjóra
daga. Tvo daga byrja ég klukkan
hálf fimm að morgni og vinn til
hálf fimm að degi, hina tvo
dagana vinn ég frá 10 til 9 að
kvöldi. Ég fæ þvi vaktaálag ofan á
kaupið, svo að ég fæ útborgaðar
88.649 kr.
— Þú vinnur öðru visi vinnu,
Anna?
— Já, ég vinn 6 daga I röð, sam-
tals 48 tlma, og hef tvo daga fri.
Fyrir þetta fæ ég borgaðar um 97
þúsund krónur á mánuði.
— í hverju er starf ykkar fólg-
ið?
Ragna verður fyrir svörum:
— Ég vinn við afgreiðslu og er
á borðunum, en Anna steikir
franskar kartöflur og afgreiðir
áleggið. Svo erum við i hinu og
þessu að auki, td. steikjum við
allar á grillinu.
— Hvernig eru heimilisástæöur
þlnar, Anna.og hvernig gengur aö
lifa af laununum?
— Ég er einhleyp móöir með 7
ára gamalt barn. Það gengur alls
ekkert að lifa. Ég er nýbúin aö
kaupa mér íbúð og hef tekið að
mér alla þá aukavinnu sem ég
mögulega get. Slðasta mánuð
vann ég hér 29 tíma i aukavinnu
og fékk þá útborgaðar um 122
þúsund krónur. Einnig hef ég tek-
iö að mér aukavinnu i Tjarnar-
búð.
— Hvar hefurðu barnið?
— Það er á skóladagheimili og
svo gengur þetta einhvern veg-
inn.
— En hvað með þig,Ragna?
— Ég á maka, og svo mun um
allar hér nema fjórar, svo að
dæmið kemur betur út hjá okkur,
en það er ekki það sem málið
snýst um.
— Hvað teljið þið ykkur þurfa
til að geta lifað saæmilega?
Þær lita nú hvor á aðra og segja
siðan:
— 150 þúsund krónur er algjört
lágmark.
—GFr.
Ragna Aradóttir.
Aö framfleyta sér
og tveimur börnum
á tæpum 80 þús. kr.