Þjóðviljinn - 15.04.1978, Blaðsíða 12

12 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 15. aprll 1978
Rafmagnsveitur
rikisins
óska að ráða skrifstofumann til launaút-
reikninga o.fl. Laun eru skv. kjara-
samningum BSRB.
Umsóknir með upplýsingum um menntun,
aldur og fyrri störf sendist starfsmanna-
stjóra.
Rafmagnsveitur rikisins
Skrifstofustarf
Skrifstofumaður óskast á skrifstofu Saka-
dóms Reykjavikur. Góð rithönd og vélrit-
unarkunnátta áskilin.
Eiginhandarumsóknir sendist skrifstofu
Sakadóms Reykjavikur fyrir 27. april n.k.
Yfirsakadómari
Bladburdarfólk
óskast
Vesturborg:
Háskólahverfi
Kópavogur:
Kársnesbraut
(lægri nr.)
PIOÐVIUINN
Siðumúla 6
simi 8 13 33
Miðsvæðis:
Grettisgata
Árbær:
Suðurhverfi
Seltjarnarnes:
Skólabraut
ORÐSENDING FRÁ
verkakvennafélaginu
Framsókn
Tekið verður á móti umsóknum um dvöl i
orlofshúsum félagsins i ölfusborgum i
sumar i skrifstofu félagsins, Hverfisgötu 8-
10, frá og með mánudeginum 17. april.
Vikudvöl, kr. 12.000.- greiðist við pöntun.
Pöntunum ekki veitt mótttaka i sima.
Þeir sem ekki hafa dvalið i húsunum áður
hafa forgang vikuna 17. — 21. april.
Stjórnin.
Félagar —
stuðningsfólk
Fjölmennum á afmælisfund Kommúnista-
flokks íslands M-L, sem haldinn verður i
Tjarnarbúð uppi kl. 3 i dag.
Kommúnistaflokkur íslands M-L.
KVEÐJA
Arnmundur Gíslason
Akranesi
Að kvöldi dags 10. april siðast-
liðinn andaðist Arnmundur Gisla-
son að sjúkrahúsi Akraness.
Hann hafði orðið fyrir þvi slysi
daginn áður að detta og lær-
brotna. Þau hjónin Ingiriður Sig-
urðardóttir og Arnmundur voru
vistmenn á hinu glæsilega heimili
fyrir aldraðra að Sólmundar-
höfða á Akranesi,en það er alveg
nýtekið til starfa. Styrktu þau þá
byggingu og skildu og fundu þörf-
ina fyrir skjól, sem slik heimili
eru. Þau höfðu mikið þráð að
flytjast aftur upp á Akranes, þar
sem þau höfðu alið nær allan sinn
aldur, en um nokkurra ára skeið
voru þau i skjóli dætra sinna,
Arnfriðar og Sveinbjargar hér i
Reykjavik, sem hlynntu vel aö
foreldrum sinum lúnum og elli-
móðum, er þau gátu ekki lengur
hugsað um sig sjálf i húsinu sinu
er þau byggðu við Háholt 12 á
Akranesi.
En hugur gömlu hjónanna var
allur bundinn við Akranes, þess
vegna glöddust allir er til þekktu
er þau fengu að lifa það, að kom-
ast þangað aftur. Það var lika á-
nægjulegt að heimsækja þau og
sjá og finna ánægju og gleði
þeirra og annarra vistmanna er
þar dvöldust, en dvöl Arnmundar
var skammvinn, þvi hann andað-
ist eins og fyrr segir 10. april 88
ára að aldri.
Arnmundur Gislason var fædd-
ur 3. mars 1890 að Smyrlafelli i
Skeggjastaðahreppi i Norður-
múlasýslu, sonur hjónanna
Sveinbjargar Daviðsdóttur og
Gisla Arnasonar er voru þar i
húsmennsku er kallað var og all-
titt var um fátækt alþýðufólk á
þeim tima. Foreldrar hans fluttu
að Kverkártungu i sömu sveit, er
þá hafði verið i eyði um nokkur
ár. Komu okkur til hugar sögur
Jóns Trausta er Arnmundur sagði
frá flutningi þeirra þangað.
Að Kverkártungu ólst hann upp
til 11 ára aldurs,en þá missti hann
föður sinn. Móðir hans var þá orð-
in heilsulitil, en fátæktin mikil,
svo leysa varð heimilið upp, börn-
in að fara til annarra. Þau voru
sjö er upp komust af ellefu syst-
kinum, Arnmundur var næst-
yngstur. Nú eru þau systkinin öll
látin, Arnmundur sá siðasti af
hópnum.
Fylgdi Arnmundur móður sinni
i vinnumennsku, en hana missti
hann einnig fermingarvorið sitt.
Var hann áfram i vinnumennsku
til tvitugsaldurs.
Arnmundur var mjög vel
greindur og skýr maður, og
hneigðisthugur hans þvi snemma
að bókum, var læs orðinn fimm
ára gamall og aðeins niu ára var
hann látinnlesa húslestra eins og
þá var siður á islenskum heimil-
um. Barnafræðslu hafði hann lit-
illar notið, aðeins einn mánuð hjá
farkennara, en Kristin systir
hans kenndi honum að lesa, einn-
ig gotneska letrið. Kristin var
fimmtán árum eldri en hann.
19 áragamall fór Arnmundur i
vinnumennsku að Skeggjastöð-
um, til sóknarprestsins Yngvars
Nikulássonar, er veitir honum til-
sögn i tungumálum og reikningi.
Hverja fristund er gafst notaöi
hann til sjálfsnáms.
Með þetta nám að baki, naði
hann prófi i annan bekk Verslun-
arskólans i Reykjavik haustið
1910 og lauk þaðan prófi eftir
tveggja vetra nám. Eftir námið i
Verslunarskólanum fór Arn-
mundur aftur austur og stundaði
sjómennsku um skeiö, aðallega
frá Bakkafirði. Arnmundur var
vel hagmæltur, hafði mikla gleði
af góðum kveðskap, skrifaði
margt niður.en gaf út aðeins eina
ljóðabók, „Breyttir litir”, 1920.
Þótti hún góð. Tilefni þeirrar
ljóðabókar var ljóðaflokkurinn
„Ærupris”, 25 erindi eftir Orn
Arnarson, en þeir Magnus Stef-
ánsson voru bernskuvinir.
-Til Akraness fluttist Arnmund-
ur árið 1920. Varhann við verslun
fyrstu árin þar. Kaupfélagsstjóri
i eitt ár, en rak eigin verslun i átta
ár. Lengst af vann hann almenna
verkamannavinnu.
Arnmundur var einn af stofn-
endum Verkalýðsfélags Akraness
1924 og lengst af I stjórn þess fé-
lags. Hann var góður félagsmað-
ur, og til marks um þann hug er
félagar hans báru til hans var
hann kjörinn heiðursfélagi
Verkalýðsfélags Akraness. Arn-
mundur var og i stjórn Kaupfé-
lags Suður-Borgfirðinga um ára-
bil og siðar endurskoðandi þar.
Þessi hægláti sistarfandi maður
hlaut traust samferðamanna
sinna, enda vann hann öll sin verk
af sérstakri samviskusemi, vand-
virkni og trúmennsku. Arnmund-
ur var hógvær maður, vann störf
sin án hávaða og yfirlætis. Hann
hugsaði alla hluti vel, vandaði
málflutning sinn og ekkert fór frá
honum óskoðað eða hugsað frá
ýmsum hliðum. Það kom skýrt i
ljós i viðræðum við Arnmund að
fátt var það á dagskrá meðal al-
mennings, sem hann hafði ekki
myndað sér skoðanir um og tekið
afstöðu til. Arnmundi var lagið að
setja sig i spor andstæðinga
sinna, skoða málin frá þeirra hlið
og tók þá tillit til þess er réttmæt-
ast var.
Arnmundur talaði ekki illa um
nokkurn mann. Hann hafði mjög
rika réttlætiskennd, var einlægur
verkalýðssinni og sósialisti. Sið-
asta starfið hans á Akranesi með-
an kraftar entust var að bera
Þjóðviljann skilvislega til kaup-
enda. Þaðstarf vann hann eins og
öll önnur af mikilli trúmennsku.
Meðhonum er genginn sérstakur
sómamaður, heiðarlegur og sam-
viskusamur, vandaður til orðs og
æðis.
Arnmundur var hamingjumað-
ur i einkalifi sinu. Þann 23. des-
ember 1921 gekk hann i hjóna-
band með Ingiriði Sigurðardóttur
mikilli ágætiskonu. Eiga þau 4
börn, en eina dóttur, Jófriði. átti
Ingiriður með fyrri manni sinum
er hún missti i spönsku veikinni
1918. Jófriöur ólst upp hjá Arn-
mundi og móður sinni ásamt syst-
kinum sinum; þau eru, Jóhanna
Dagfriður gift Halldóri Back-
mann, Sveinbjörg Heiðrún gift
Geirlaugi Arnasyni, Arnfriður
Inga gift séra Jónasi Gislasyni.og
Siguröur Bjartmar kvæntur Val
gerði Þórólfsdóttur. Einnig
dvaldi i 25 ár á heimili þeirra
stjúpfaðir Ingiriðar, Gunnlaugur
Torfason.og andaðist þar i hárri
elli.
Við hjónin voru svo lánsöm er
við giftum okkur 1942 að búa i
sama húsi og þessi ágæta fjöl-
skylda. Var það mjög lærdóms-
rlkt. Við þökkum áratuga vináttu
og tryggð. Guð blessi minningu
Arnmundar og styrki þig, elsku
Inga. Við vottum öllum aðstand-
endum hjartans samúð.
Asa og Sigurður.
Kveöja frá
Verkalýösfélagi
Akraness
Arnmundur Gislason er dáinn,
háaldraður, merkur maður,
, brautryðjandi og forustumaður
um áratuga skeið i Verkalýðsfé-
lagi Akraness.
Hann var meðal þeirra manna,
sem hófu fyrstir merki fyrir bætt-
um kjörum verkafólks á Akra-
nesi, meðal djörfustu og bestu
starfskrafta strax eftir stofnun
félagsins og siðan að mestu óslitið
ritari og vararitari i aðalstjórn
frá þvi hann er fyrst kosinn i það
starf á aðalfundi 1931. Siðan má
sjá fundargerðir skrifaðar af
honum i bókum félagsins allt til
ársins 1959 eða um nær 30 ára
skeið.
Við, sem erum ofar moldu og
áttum með honum samleið um
margra ára skeið i stéttarfélagi
okkar, verkafólks á Akranesi,
þökkum samstarfið, þökkum bar-
áttuna og seiglu hins hógværa, ró-
sama manns, sem nú er kvaddur
að leiðarlokum, mannsins, sem
aldrei taldi eftir sér að mæta
fyrstur manna á fundum, ræða
rólega rök með og móti þvi sem á
döfinni var hverju sinni og skrifa
allar greinilegu, vel stiluðu fund-
argerðirnar, sem gömlu gerða-
bækur Verkalýðsfélagsins
geyma.
Hann var einn af þeim eldri fé-
lögum, sem kosinn var heiðursfé-
lagi fyrir störf sin fyrir félagið.og
nú kveður Verkalýðsfélagið
hinstu kveðju heiðursfélaga sinn,
sem ruddi ótrauður brautina fyrir
þvi markmiði, sem islensk verka-
lýðshreyfing setti sér i upphafi og
verður ævarandi baráttumál:
Frjálst verkafólk i frjálsu landi.
Og við félagar þinir, þeir eldri,
sem gengu með þér alla, eða
hluta af starfsbraut þinni i félag-
inu,og hin yngri, sem nú bera uppi
merki þess,þökkum þér og kveöj-
um þig með siðasta erindi Mai-
stjörnunnar eftir Halldór Lax-
ness, sem ber samhljóm þess
tima, sem þú barst ábyrgð, meðal
annarra, á Verkalýðsfélagi Akra-
ness:
En i kvöld lýkur vetri
sérhvers vinnandi manns
og á morgun skfn maisól,
það er maisólin hans,
það er maísólin okkar,
okkar einingarbands.
Fyrir þér ber ég fána
okkar framtiðarlands.
F'yrir hönd Verkalýðsfiélags
Akraness,
Herdis ólafsdóttir.
Hafnarbió. Laugardaginn 15. april kl.
13.00.
Svarta skjaldarmerkið
Skylmingamynd i litum.
Aðalhlutverk: Tony Curtis.
Hafið samband við afgreiðsluna, ef þið
hafið ekki fengið miða.
Simi 8 13 33