Þjóðviljinn - 16.04.1978, Side 2

2 SÍÐA — ÞJ6ÐVILJINN Sunnudagur 16. apríl 1978
Orðsendingll
ÞEKKINGARLEGU SPURNINGARNAR
(Spuröar af flestum listamönnum tuttugustu aldarinnar, Platþniskum
eöa Aristóteliskum, þangaö tii um 1958):
„Hvernig get ég túlkaö þessa veröld sem ég er hluti af? Og hvaö er ég
innan hennar?”
SIÐ-Þ EKKINGARLEGU SPURNINGARNAR
(Spuröar af flestum iistamönnum siöan):
„Hver veraldanna er þessi? Hvaö skal gera innan hennar? Hvert af
sjáifum minum á aö gera þaö?”
Dick Higgins
Listamaöurinn Dick Higgins fæddist i Englandi, en hefur mestan
hluta ævi sinnar búiö og starfaö i Bandarlkjunum. Hann var einn af
upphafsmönnum Fluxushreyfingarinnar og „Happeninga” (Uppá-
koma) i byrjun siöasta íratugs. Þaö sem hann er þó kunnastur fyrir er
útgáfufyrirtækiö „Something Else Press” sem hann stofnaöi áriö 1964
og stóö aö i tæplega tiu ár. Hjá „Something Else Press”, sem nú er liöið
undir lok, voru gefin út rit sem áttu ekki upp á pallboröið hjá gróða-
brallsfyrirtækjunum, en mörg þessara rita áttu eftir aö hafa mikil
áhrif. Auk þess að hafa staöið aö uppákomum hefur Higgins unnið að
ritstörfum og kennslu, og einnig gert merkar athuganir á fortíö „hiut-
legra ljóöa” var Dick Higgins sem gaf heiti og þróaði hugtakið „inter-
media”. „Þvermiölun. Higgins helgar nú krafta sina nýju útgáfufyrir-
tæki, „Unpublished Editions”.
Fyrirlestur
mánudaginn 17. april kl. 20:30
AAGE HENRIKSEN
prófessor frá Hafnarháskóla: „Kvinne-
skikkelser hos Ibsen”.
Verið velkomin
NORRÆNA
HÚSIÐ
Sjúkraliðar - sjúkraliðar
Mætið öll á fundinn, sem haldinn verður
um kjaramál i Félagsmiðstöðinni Grettis-
götu 89, þriðjudaginn 18 april kl. 20.
Stjórnin.
HAFNARFJÖRÐUR —
MATJURTAGARÐAR
Leigjendum matjurtagarða i Hafnarfirði
tilkynnist hér með að þeim ber að greiða
leiguna fyrir 1. mai n.k. ella má búast við
að garðlöndin verði leigð öðrum.
Bæjarverkfræðingur.
Rafmagnsspil fyrir hlaupakött
Lyftigeta 1 tonn óskast til kaups. Upplýs-
ingar i sima 74230 og 28280.
Rafmagnsbyggingakrani tO sölu
Tilboð óskast i litinn Liebherr bygginga-
krana. Hæð 16—29 metrar, með 16 metra
bómu. Upplýsingar i sima 74230 og 28280.
r
Stjórnmál, viðskipti og mútur:
MITSUBISHIUPP-
VÍST AÐ STÓR-
FELLDUM MÚTU-
GREIÐSLUM
Álþýðublaðið hœttir
\ í núverandi mynd
Lr>_ __ ^—-—--. _ _ ___ _ x.
Réttur neytandans islenzka
viröist harla bágborinn ef
dæma skal eftir „litilli
sögu” sem Jens Kristján Guö
segir i „Visi” nýlega. Ung hjón
keyptu að sögn Guðs gallaöa
plötu i verzluninni Plötuport og
hugðust skila henni. „Þegar
þangað var komiö sagöi telpan
sem var við afgreiösluna aö i
Plötuportinu væri aldrei tekiö
við gölluðum vörum ef þeim
hefði verið prangað inn á viö-
skiptavininn á útsölu! Neitaði
hún siðan að ræöa málið frek-
ar”.
Ljótt er ef satt er. Raunar má
það kallast gott af ungu hjónun-
um að leita þó réttar sins. Ég
þykist nefnilega hafa tekið eftir
þvi að íslendingar skammist sin
niður i tær fyrir að skila gallaöri
vöru, og sér ekki á að landinn
hafi lesið sér til i barnaskóla um
Skúla fógeta. Enn eru allt of
margir sem eru eins og útnesja-
fólkið forðum daga, það var
„fátækt og spakt / og flest mátti
bjóöa þvi svo” segir Grimur,
muni ég rétt. Úr þvi aö taliö
berst aö blessuöum milliliöun-
um er kannski ekki úr vegi að
rifja upp visukorn sem ég lærði
ungur og veit ekki höfund aö,
hef þó grun um aö hún sé eftir
Jakob Thorarensen, visan er
svona:
1
| „Alþýðan á
I flmm aura”
Einhverja ósvifnustu
aðdróttun sem ég hef séð
lengi gat að lita i „Timan-
um” sunnudaginn 9. april. Þar
er á annarri siöu grein eftir
mann sem nefnir sig Dufgús og
segir svo um útvarpsþátt um
„daginn og veginn”:
„Flytjandi þáttarins var Þor-
varður Júliusson bóndi á Sönd-
um i Miðfirði. Ekki var getið i
kynhingu hver væri höfundur
þáttarins en flestir gera ráö
fyrir aö flytjendur þáttanna um
daginn og veginn séu einnig höf-
undar þeirra. Þorvarður Július-
son hefur alloft flutt erindi um
daginn og veginn á undanförn-
um árum.oftar en algengast er,
enda hefur hann lagt þó nokkuð
á sig viö aö fá að flytja erindin.
Framan af vöktu erindi hans
nokkra athygli enda lagði hann
hart að sér og sýndi mikiö þol-
gæöi viö aö fá mikilsmetna
skynsemdarmenn til þess aö
semja erindin fyrir sig. A siöari
árum hafa erindi hans breytzt
til hins verra. Annaö hvort er að
hann er sjálfur farinn aö semja
erindin eða hitt að hann er ekki
orðinn eins vandur aö höfundum
og er það liklegra”.
Við deilum hart og illa hér i
fámenninu á Fróni, en viö verð-
um þó andskotakorniö að ætla
andstæöingum okkar þá lág-
marksskynsemi aö þeir semji
erindin sin eöa blaöágreinarnar
sjálfir.
Meöal annarra orða, hvaðan
kemur ú-ið I þessu dulnefni,
Dufgús? Ég hélt fyrst að þetta
væri prentvilla, en henni er þá
haldið til streitu. Cr Sturlungu
kannast maöur viö nafnið
Dufgus. Viö skulum öll vara
okkur á bannsettri tilgerðinni.
veit aö maður er ekki hrifinn af
framferði krata svona yfirleitt,
en blaðið átti það þó til að taka
ágætar skorpur. Raunar gildir
það um öll smærri blööin og þau
ganga i bylgjum, geta verið
ágæt og afleit. Og þúsund sinn-
um vill maður það heldur en
þessa hráu, jöfnu meðal-
mennsku sem stafar frá hverri
siðu I Mogga-tetrinu.
Alþýðan á ekki að vera föl,
hvort heldur er fyrir fimm aura
eða-fimm prósent, en grunur
minn 'er sá að auðstéttin is-
lenzka sé býsna billeg alla
jafna. Maður fer óneitanlega að
hugsa sitt þegar þaö rifjast upp
fyrir manni að það var dótturfé-
lag mútufyrirtækisins fræga,
Lockheeds, sem rak Kefla-
vikurvöll þau ár sem herliðið
þar átti að heita óeinkennis-
klætt. Og nú les maður sér til i
„Dagblaðinu” að Mitsubishi,
japanski auðhringurinn, hefur
orðið uppvis að „stórfelldum
mútugreiðslum”. Ég hljóður
hlusta og þegi.
Og nú er vist „Alþýðublað-
iiið” senn að hætta, sem
dagblað að minnsta kosti.
Hendrik Ottósson segir frá þvi,
að upprunalega átti það að heita
„Alþýðan”. Frá þvi var horfið
vegna þess að Jónina Jónatans-
dóttir sagði á fundi um málið, að
hún gæti ekki hugsað sér að
heyra blaðsöiustráka hrópa:
„Alþýðan á fimm aura”. Það er
sjónarsviptir mikillað „Alþýðu-
blaðinu” þrátt fyrir allt. Guð
I..............
vikan
sem
var
Illræmdur Júdas er I sögum
og efalaust var hann prakkari.
Ég vænti þess helzt á
vorum dögum
væri hann nefndur heildsali.
En heimurinn versnar,
drjúgum dvin
sú dyggð að kunna að
skammastsin.
Sem aftur minnir mig á þaö
sem er munurinn á okkur ís-
lendingum og „frumstæðum”
þjóðum, hann er sem kunnugt er
sá, að hjá okkur kunna „analfa-
betarnir” að lesa og skrifa.
Stefnir Helgason heitir ein
meginsprauta ihaldsins I
Kópavogi og er bersýni-
lega að komast i kosningaham-
inn sinn. „Morgunblaðiö” hefur
það eftir honum s.l. þriðjudag
að nú sé nokkurn veginn búið að
fullnægja þörf fyrir dagvistun-
arpláss og engir biðlistar á
heimilunum i Kópavogi. Hver
og einn getur sannfært sig um
það með menningartæki sem
heitir simi að þetta er með öllu
rangt. Það er alltaf bezt að
halda sig við staöreyndir, i
hátiðaræðum lika.
Skemmtilegustu smáklausu
vikunnar fann ég i „Þjóðviljan-
um”, það er stutt umsögn um
súpuuppskriftabók enska sem
nefnist „Soup, Beautiful Soup”.
Með henni látum við þessu
meinlausa spjalli lokiö með von
um betri vertið næst:
,,Escoffier skiptir súpum i tvo
flokka, þunnarsúpur eða glærar
og þykkar súpur. Súputegundir
skipta þúsundum þegar grannt
er talið, eðli súpunnar telja
sumir að spegli þjóöarkarakt-
erinn og einnig segir að smekk-
ur manna á súpur talsvert um
þeirra eigin karakter og innsta
eðli, eða svo segja frægir kokk-
ar. Bók þessi er rikulega mynd-
skreytt og uppskriftir skýrar”.
— Hvernig er það annars, hefur
nokkurn tima verið sannprófuð
sú saga að i gagnmerkri matar-
uppskriftabók Helgu Sigurðar-
dóttur hefjist ein uppskriftin á
þessum orðum: „Taka skal
postulinsskál”?
J. Th.H.