Þjóðviljinn - 22.04.1978, Qupperneq 7

Laugardagur 22 apríl 1978 l>JÓÐVILJINN — StÐA 7
Ekki veit ég fáfróður, hvort nokkur botn er í
kassa þessum, en ólíklegt má það teljast þar sem
botnleysan er undirstaða islenska
efnahagsundursins nú á siðustu og bestu timum
Sk jöldur
Eiriksson:
Margt er skrítið
í kýrhausnum
Margt er skritið i kýr-
hausnum sagði kerlingin”.
Þessi spaklega setning var i
eina tið i miklu uppáhaldi hjá
Moggaritstjórum.
Skyldi ritstjóra þessa ágæta
dagblaðs þá, hafa grunað, að nú
á þeim herrans árum 1977 og
1978, legðu 2 af ráðherrum Sjálf-
stæðisflokksins leiðir sinar i
Austurveg og þægu þar veislur
góðar og stjórnarfarsleg heil-
ræði.
Einhvern veginn hafa lofsam-
leg ummæli og augljós aðdáun
ráðherra vorra á kollegum
sinum austur i Rússiá, bögglast
nokkuð fyrir brjósti núverandi
ritstjóra Moggans. Væri við
hæfi, að þeir færu nú eftir langt
hlé, að leita véfrétta i kýr-
hausnum góða. Kannski myndu
þeir þá uppgötva þann óvænta
sannleika, að lýðræðisást for-
kólfa Sjálfstæðisflokksins, sé
ekki með öllu laus við gerskt
ivaf. Til dæmis fer kaupkröfu-
fjas og verkfallsbrölt launafólks
mjög i finar taugar núverandi
valdhafa og er það að vonum.
Má þvi bráðlega vænta lög-
gjafar um það efni, enda vita
alvisir landsfeður vorir betur en
óábyrgir upphlaupsmenn, hvað
landi og alþjóð er fyrir bestu.
Mál- og ritfreisi er nokkuð
sem taka verður föstum
tökum. Það er beinlinis þjóð-
hættulegt, að hieypa komma-
skril og öðrum ófyrirleitnum
kjaftaskúmum i fjölmiðla, þar
sem þjóðhollum, ábyrgum
landsfeðrum og valinkunnum
góðborgurum eru valin hin
óþvegnustu orð, jafnvel bornir
landráðasökum. Til þess að
koma i veg fyrir að slikur skrill
vaði uppi, skal stefna honum
fyrir dómstóla og láta hann
greiða svo háar skaðabætur, að
efnahagsgetu flestra þeirra er
slika iðju stunda verði ofboðið,
ella gista klefa réttvisinnar'
langar stundir.
Brýn nauðsyn er að æðsti
dómstóll vor verði skipaður
hinum hæfustu lögspekingum,
sem kunna glögg skil ábyrgs
lýðræðislegs þankagangs og
munu hin gersku fræði, er ráð-
herrar vorir námu i Austurvegi
verða sú lýsandi stjarna, sem
veginn visar.
Ljóst má hverjum vera,
hverjir skipa skuli Hæstarétt.
Okkar glöggskyggni dómsmála-
ráðherra visaði þar veginn, svo
sem vænta mátti.
Koma þar þvi þeir einir til
greina, sem lögvisir eru i
forystuliði „Varins lands”.
Mega þjóðhollir menn og
ábyrgir þvi vænta hins
besta með slikri skipan
Hæstaréttar Hið gersk-
vestheimska réttlæti mun hins
vegar loka túlum óábyrgra
orðháka; svo hin sannhelga
lýðræðisást ábyrgra landsfeðra
vorra megi ávöxt bera öldnum
og óbornum til blessunar. Margt
fleira hefur kýrhausinn góði
uppfrætt oss um. Má þar nefna
hin spöku fræði, er efnislega’
hljóðuðu á þann veg: að besta
aðferðin til að tryggja sjálfstæði
smáþjóðar, væri sú, að fórna þvi
(sjálfstæðinu).
Þessa speki hafa Moggarit-
stjórar og aðrir ábyrgir Nató-
sinnar löngu skilið og reynt að
framkvæma eftir bestu getu, og
eiga þeir hið besta lof skilið
fyrir markaða þjóðfrelsisstefnu
sina.
Leiðtogar „Varins lands”
hafa nú tekið að sér hina and-
legu leiðsögn við framkvæmd
þessa ginnhelga boðskapar og
látið skrá „hinn þögla
meirihluta” á tölvuspólur
guðinum Nató til dýrðar. Svo
sem vera ber, skal þeim helgu
töflum ekki flikað i návist
óábyrgs rumpulýðs, enda ekki
nema útvöldum trúandi fyrir
vitneskju um slikan þjóðar-
dýrgrip.
Hinar upprennandi stjörnur,
„Báknbanarnir” stiga nú
vigreifir fram með kýrhaus-
speki sina um „Báknið” fræga.
Slikir afreksmenn lofa svo
sannarlega góðu um réttlátt og
siðvætt þjóðfélag, svo niðjar
vorir geta litið björtum augum
til framtiðarinnar i upp-
gnæddum aldinreitum „Frum
skógalýðræðisins” þar sem hir
feysknu tré verða upp höggvir
og i eld kastað, svo hinir grænu
visar megi rótum skjóta og bera
fagra ávexti. Þá væri nú gamar
að vera ungur i annaö sinn.
Ekki er þvi að neita, að vé-
frétt kýrhaussins um, að best
séu brúarstæði og vega i botn-
lausri sandkviku, oss fávisum
nokkuð undrunarefni, en
samgönguráðherra vor veit að
sjálfsögðu betur, hvar brýr skal
reisa og vegi leggja en fáfróður
almúgi. Hann mun hafa vitað,
að Bakkabræður þjóðkunnir,
skildu botn sins keralds eftir
niður i Borgarfirði i eina tlð og
hyggst ráðherra vor leita botns
þessa i iðrum Borgarfjarðar.
En leit sú hefur ekki ávöxt borið
til þessa. Vera má að hér sé um
tvibytnukeraldsbotn að ræða og
sé þvi mikið i húfi að leitin
heppnist, þar eð annar botninn
mun þá ætlaður i botnlausan
kassa fjármálaráðherra. En
sem kunnugt er heldur kassi sá
ekki einu sinni massafram-
leiddum stórseðlum efnahags-
páfans i Seðlabankanum, enda
hefur sifellt sig seðlanna reynt
mjög á kassabotninn og geir-
neglingar hans þvi brostið.
Þó er á það að lita, að innan
fárra ára mun kassi sá marg-
nefndur verða girtur megin-
gjörðum málmblendis frá
Grundartanga og má vera að
markaðshorfur þessa eðla
fyrirtækis batni nokkuð af þeim
sökum.
Orkuráðherra hefur alfarið
neitað véfréttarhæfni kýr-
haussins, enda fundið nýtisku-
legra „mótel”, þ.e.a.s. seið-
konu eina alvisa úr Villta
vestrinu, sem ku geyma dul
rúms og tima i einum svörtum
kassa.
Ekki veit ég fáfróður, hvort
nokkur botn er i kassa þessum,
en óliklegt má það teljast, þar
er botnleysan er undirstaða
islenska efnahagsundursins nú
á siðustu og bestu timum.
Heilbrigðismálaráðherra á
mikið lof skilið. 1 málum
aldraðra og öryrkja hefur hann
gert sér ljóst, að litill fram-
færslulifeyrir leiðir af sér minni
neyslu, þjónar megrunarlegri
heilsugæslu. Þ.e.a.s., þvi
minna, sem er til hnifs og
skeiðar, þvi heilbrigðara lif og
likamleg og andleg farsæld.
Dómsmálaráðherra hefur
sýnilega ráðið rétt véfrétt kýr-
haussins að sið ábyrgra lands-
feðra: „A grunnslóðum skal
silin veiöa, en ekki kafa i dýpið
eftir stórfiskunum”. Hausa-
fjöldinn er þónokkuð til að
státa af, enda þótt stærðinni sé
nú ekki fyrir að fara.
Arni Reynisson
Við höfum vissulega haft
áhyggjur af of snöggum breyt-
ingum á umferð og atvinnuhátt-
um á þessu svæði, og ég reikna
meðað stór þáttur i þeim viðræð-
um sem fram undan eru milli
heimamanna og ráðsins fjalli ein-
mitt um einhverja takmörkun á
umferð um fjörðinn.
Þessar hugmyndir ráðsins hafa
þegar verið kynntar hrepps-
nefndunum báðum, viðkomandi
jarðanefndum og landbúnaðar-
ráðuneytinu, og við vonumst til
þess að góður árangur verði af
viðræðum við þessa aðila, sagði
Atni Reynisson að lokum.
-A1
Virða ber viðleitni utanrikis-
ráðherra vors i þvi, að tileinka
sér eigindir, sem „postulinn
mikli” Páll taldi sig hafa i
rikum mæli. Þ.e: „Hið góða,
sem ég vil gera, það geri ég
ekki, en það illa sem ég vil ekki
gera, þaö geri ég”. Að bera i
hrjósti eiginleika svo dýrðlegs
manns, er að sjálfsögðu
hverjum einum til sóma. Utan-
rikisráðherra hefur þvi markað
utanrikisstefnu sina i anda
þessa boðskapar Páls.
Eitt er vist, að guð vor Nató
metur gjörðir orðum fremur og
mun þvi mildilegast fyrirgefa
breyskum syni meiningarlaus
orð, þvi skrifað stendur: „Af
verkunum skulið þér þekkja
þá.”
Nokkur ágreiningur hefur
risið upp meðal ábyrgra lands-
feðra og annarra góðborgara
um verndardýrlinginn helga,
sem i eina tið tók sér bólfestu
hér á úthjara heims. Deilan
stendur um það, til hverra út-
deila skuli guðdómsins heilaga
sakramenti, hinum græna
dollara. Margir þeirra, sem
telja sig hafa hotið hinn minni
skammt sakramentisins, telja
sig afskipta, en hinir, sem inn-
tóku hinn stærri skammt óttast, .
og það með réttu, að sinn
skammtur minnki, ef annarra
eykst. Þjóðarkökuskiptingin
svifur fyrir sjónum.
Hinir vansælu hyggjast nú
leita hjálpræðis hjá hjáleigu-
bændum Sjálfstæðisflokksins,
sem þegar hafa lært
mammonsku og kunna þvi
nokkuð fyrir sér, um útvegun
sakramenta. Hinir ábyrgu,
mettu, vita hins vegar vel, að
engu skiptir, þótt annar búkur-
inn vaxi á kostnað hins, þar sem
sama höfuð er á báðum.
Mega vansælir, en verðugir
huggast við það, að sjálfur stað-
gengill guðs vors Natós, hefur
tjáð oss, að mikil sakramenti
séu enn óútdeild og svo muni
verða, meðan hólmi vor ris yfir
hafflöt. Munu ábyrgir brátt
sannfærast um, aö flas er ei til
fagnaðar. Stöðug bæn og knjá-
fall mun um siðir ljúka upp
Sesamhöll helgri og veita
sakramenti verðugum þjónum
Verndarra vorra.
Skjöldur Eiriksson.
Bragi
Halldórs-
son skák-
meistari
Mjölnis
Vetrarmóti Skáktélagsins
Mjölnis 1978 er nýlokið. Teflt var i
fjórum flokkum og voru þátttak-
endur 40 talsins. Skákmeistari
Mjölnis 1978 varð Bragi Halldórs-
son en hann sigraði i úrslita-
keppni við Jónas Þorvaldsson,
Magnús Gislason og Kristján
Guðmundsson, en hann tefldi sem
gestur i mótinu. útslit i A-flokki
urðu:
1.—4. Bragi Halldórsson.Jónas
Þorvaldsson, Magnús
Gislason og Kristján Guð-
mundsson 5,5 v.
5. Þórir 01afsson4,5v.
6. Jóhann Hjartarson 3,5 v.
7. — 8. Haraldur Haraldsson og
Sævar B jarnason 3 v.
9. Gisli Jónsson.
Björgvin Viglundsson hætti þátt-
töku i byrjun mótsins.
1 B-flokki urðu efstir:
1. Guðlaug Þorsteinsdóttir
8,5 v af 9.
2. Arsæll Benediktsson 6,5 v.
3. Helgi Samúelsson 5,5 v.
Framhald á 18. siðu
Náttúruverndarráð um Breiðafjörðinn:
Jarðir haldist í byggð og
yerði nytjaðar á
hefðbundinn hátt
Viðtal við Árna Reynisson
Byggðaþróun og verndun
Breiðafjarðareyja hafa verið
nokkuð lil umræðu upp á siðkast-
ið, enda hefur byggð dregist veru-
legasaman i eyjunum undanfarin
ár.
i vctur voru Skáleyjar og
Akureyjar auglýstar til sölu á
frjálsum markaði, og varð þá
fljótlega ljóst að margir höfðu
hug á að eignast þar sina einka-
eyju fyrir sig og bátinn sinn og
dveljast þar á sumrum.
Nátturuverndarráð fjallaði um
framtið Breiðafjarðar á fundi sin-
um um miðjan marsmánuð, og
samþykkti ráðið þó að „það sam-
rýmist best markmiðum náttúru-
verndar aðsem flestar bújarðir á
Breiðafjarðareyjum haldist i
byggö og séu nytjaðar á hefð-
bundinn hátt af fólki, scm hefur
reynslu af að umgangast fugla og
önnur dýr, sem lifa á eyjunum og
við þær”.
I framhaldi af þessari stefnu-
mörkun skipaði ráðið 4 menn til
þess að ræða við heimamenn og
sveitarstjórnir hvernig markmið-
um náttúruverndarverðibest náð
og samræma leiðir að þeim skoð-
unum heimamanna á nýtingu
eyjanna.
1 þessarr viðræðunefnd eiga
sæti: Árni Reynisson, Arnþór
Garðarsson, Jónas Jónsson og
Vilhjálmur Lúðviksson.
Þjóðviljinn átti i gær viðtal við
Arna Reynisson, framkvæmda-
stjóra Náttúruverndarráðs og
innti hann betur eftir þessari
stefnumörkun ráðsins.
Náttúruverndarráð hefur lengi
haft hug á verndun Breiðafjarð-
arins sem heildar, sagði Árni.
Breiðafjörðurinn er meðal
fjölbreyttustu lífrikja landsins,
bæði hvaðfrjósemi ogstærð varð-
ar, enda var þetta landsvæði
þekkt sem ein helsta matarkista
þjóðarinnar hér áður fyrr.
Einstakir hlutar fjarðarins og
eyjanna hafa verið til umfjöllun-
ar hjá ráðinu, t.d. I sambandi við
Þörungavinnsluna og átakið sem
gert var á votlendisárinu. Þá hef-
ur hluh Flateyjar, Melrakkaey og
Hrisey i landi Miðhúsa verið frið-
aðar og Oddbjarnarsker og Sauð-
eyjar færðar á náttúruminjaskrá.
I þessari vinnu hafa mótast
skýrari hugmyndir um Breiða-
fjörðinn og stöðu hans i islenskri
náttúru, og ljóst er að hann hefur
sérstöðu sem eitt fjölbreyttasta
og jafnframt eitt viðkvæmasta
lifriki Islands, tengt sjó.
Náttúruverndarráð hefur þó
ekki haft bein afskipti af byggða-
þróun i Eyjunum, en þegar Akur-
eyjar og Skáleyjar voru auglýst-
ar til sölu á frjálsum markaði,
varð það tilefni fyrir ráðið til
þess að setja sig i samband við
heimamenn og marka með þeim
ákveðna búskapar- og náttúru-
verndarstefnu.
Þannig var einnig farið að i
sambandi við Mývatn og Laxá, en
viðræður heimamanna þar og
ráðsins urðu til þess að sett var
sérstök löggjöf um svæðið, og
eftir henni er farið við alla mann-
virkjagerð, umferð, rannsóknir
og skipulagsbreytinar á svæðinu.
Ég legg áherslu á það, sagði
Árni Reynisson, að Náttúru-
verndarráð telur rétt að halda i
það sem fyrir er i eyjunum og
miða framtiðarbyggð þeirra við
að sem minnst röskun verði á nýt-
ingu og umgengni þar. Ráðið tel-
ur að þannig sé hinu viðkvæma
lifríki fjarðarins best borgið.