Þjóðviljinn - 30.05.1979, Síða 7

Miövikudagur 30. mai 1979 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7
Ad verdbólgan skuli vera svo mikil á íslandi ber
bara vott um þaö hversu ósvifin og grimm
borgarastéttin hér er. Verdbólgan er þvi ekki
kaupkröfum fólksins að kenna, heldur kröfum
borgaranna um að halda sinum hlut óskertum
Hehítis hátekjufóDdð!
lýösins: Aö standa saman.
Og þar meö eru þeir farnir aö
standa meö atvinnurekendum
— gegn launþegum.
„Hœrra kaup er
verðbólguhvetjandi”
Fái launþegar hærra kaup,
segir borgaralegi áróöurinn : Nú
eflist veröbólgan: og það er not-
aö jafnt viö 3%in eins og gegn
„hátekjumönnum”. Að visu er
þetta rétt, því þegar kaup hækk-
ar, minnkar gróöi atvinnurek-
andans. Til þess aö endur-
heimta þetta tap, er framleitt
meira af peningum — fleiri seöl-
ar — sem ekki er innistæöa
fyrir. t>á minnkar andviröi
krónunnar, vörur hækka og
kaupmáttur fólksins er aftur
skertur. Arangrinum er náö,
gróðinn er óskertur en verö-
bólgan geisar. Aö veröbólgan
skuli vera svo mikil á Islandi,
ber bara vott um þaö, hversu
ósvifin og grimm borgarastéttin
hér er. Veröbólgan er þvi ekki
kaupkröfum fólksins aö kenna,
þær eru réttlátar, heldur kröf-
um borgaranna um aö halda
sinum hluta óskertum.
Borgaralegur áróöur tekur oft
ásig skringilegar myndir. Verst
er það, þegar úlfarnir fara i
sauöargærur og tala fallega
fyrir málstaö hinna lægst laun-
uöu i þjóöfélaginu.
„Þannig er,” segja þeir, „aö
þaö er ekki okkur aö kenna aö
láglaunafólkiö hefur litiö kaup,
ó-nei, viö höfum alltaf barist
fyrir fúllu réttlæti og betri kjör-
um handa verkalýðnum. En þaö
er ekki bara aö hækka kaupiö
hjá þeim sem vinna hjá okkur,
nei, svo einfalt er þaö ekki,”
segja þeir, ,,það standa sterk öfl
gegn viðleitni okkar atvinnu-
rekenda og láglaunafólksins.
Það er hátekjufólkiö, ránfugl-
arnir, sem alltaf heimta meir og
meir og virðast aldrei- saddir,
flugmenn, farmenn, verkfræö-
ingar og allskyns óaldarlýöur,
Þeim er kennt um ófremdar-
ástandið i þjóöfélaginu.
Heimtufrekjan fyrir ofan 18.
launaflokk beinlinis kastar ben-
sini á eld veröbólgunnar.”
Svona dynur yfir okkur áróö-
urinni'öllum dagblööunum, rik-
isútvarpi svo og sjónvarpi þessa
dagana. Og verkalýðsforingj-
arnir ekki einungis taka undir
söng „hinna réttlátu”, heldur
taka margir þeirra forystu i þvi
starfi.
Vinnuafl er vara á
vinnumarkaðinum
Vinnuaflið, geta okkar til að
framleiöa verömæti eöa stunda
þjónustustörf, er vara, sem
gengur kaupum og sölum, rétt
eins ogegg, sem maöur fer meö
á markaöstorg, Sé mikið af
eggjum til lækkar verðiö; vanti
hinsvegar egg, rýkur veröið upp
úr öllu valdi. Störf, þar sem Út-
illar menntunar er þörf, eru illa
borguö, sérhæfö störf betur.
Þetta er óréttlátt, eins og
þjóöfélagskerfiö er óréttlátt, en
hvernig bregst maöur viö þeim
vanda? Svariö, sem okkur er
gefið i dag, er: Skerum niður
kaup „hátekjumannanna”.
Þetta er alveg i samræmi viö
kökukenninguna svokölluöu.
Fyrir hendi á aö vera ákveöiö
magn til skiptanna, kakan. Ef
sumir taka of mikiö, veröur
minna handa hinum.
Þetta er alrangt sjónarmiö.
Það ér þegar búiö að skeröa
kökuna, áöur en hún er borin á
boröfyrirokkur. Hlutur borgar-
anna sjálfra, gróðinn, er aldrei
reiknaður meö. Og hér erum við
komin aö kjarna málsins. Til
þess að fá meira kaup, veröur
aö skeröa hlut borgaranna, arö
atvinnurekandans. Þetta likar
borgurunum afar illa, og reyna
meö áróöri aö benda á annan
fjandmann. Þeir benda á ,,há-
tekjumennina” sem þennan
nýja fjandmann,sem komi i veg
fyrir hærra kaup lágtekjufólks-
ins.
Litum á raunveruleikann. Ef
flugmenn fá hærra kaup, þá er
þaö tekiö úr kassa Flugleiöa. Ef
hafnarverkamenn fá hærra
kaup, er þaö tekiö úr kassa
Eimskipso.fi. Þaö sem hinsveg-
ar áróöurinn gegn „hátekju-
mönnum” segir okkur, er: Ef
hafnarverkamenn eiga aö fá
hærra kaup, veröur aö taka þaö
úr vasa flugmanna.
Þaö er bara bull
Það, sem er alvarlegast i
þessum áróöri, er aö hann etur
launþegum hverjum upp á móti
öörum. Hún býr til andstæður
milli fólks, sem hefur i grund-
vallaratriðum sömu hagsmuna
að-gæta: Að fá lifvænleg laun
fyrir vinnu sina. Slíkur ároöur
breiðir yfir raunverulegar and-
stæöur i þjóöfélaginu, andstæö-
ur milli borgaranna og alþýö-
unnar. Og þennan áróöur taka
verkalýösforingjarnir undir. I
staö þess aö segja: Sameinist!,
segja þeir: Sundrist!, og brjóta
gegn aldagamalli hefö verka-
T fP • • f \»
Lifeyrissj ooir
og hræsnarar
Reykjavik,27. mai 1979
Kæri Einar.
Þaö er ekki i fyrsta skiptið i
Þjóöviljanum 26. mai s.l., sem þií
ferö iausum höndum um sann-
leikann varðandi afstööu mina til
manna og málefna. Þaö er ef til
vill borin von aö ætlast til þess af
þér i þeirri stööu sem þtí ert i, aö
þú segir satt eða rétt frá um póli-
tiska andstæöinga þina eöa grein-
ir sem skyldi aöalatriöi frá auka-
atriöum . En sleppum þvi. En meö
tilliti til þess, aö þú ert aö mörgu
leyti vænn drengur, þótt pólitiskt
ofstæki hlaupi stundum meö þig
i gönur, ætla ég aö svara leiöara
þfnum frá þvi á laugardaginn um
lifeyrissjóöina og þjóðnýtingar-
áform núverandi rikisstjórnar i
þeim efnum. Jafnframt fer ég
þess á leit viö þig, aö þetta bréf
mitt til þin veröi birt i Þjóöviljan-
um.
Þegar þú fjallar um lögbind-
ingu Alþingis nú á 20% af ráöstöf-
unarfé lifeyrissjóðanna og lögin
frá 1977, sem skyldaði þá til aö
ávaxta 40% ráöstöfunarfjárins
með verötryggðum útlánakjör-
um, þá sést þér yfir grundvallar-
mismun á þessum tveim lögum.
Lögin frá 1977 voru um ákveön-
ar almennar viöskiptareglur,
sem kváöu fyrst og fremst á um
ávöxtun fjárins. Lifeyrissjóöirnir
höföu siðan valfrelsi um, hvort
þeir keyptu verðtryggö skulda-
bréf af Byggingarsjóöi rikisins,
Framkvæmdasjóöi eöa stofn-
lánasjóöum atvinnuveganna. Um
framkvæmd þessara mála giltu
svipaöar reglur oggiltu um starf-
semi banka i landinu. Seðlabanki
Islands gaf út lista yfir viður-
kennda stofnlánasjóði sem hiíöu
heimild til aö stunda þessi viö-
skipti. An heimildar Seðlabank-
ans fá engir bankar né lána-
stofnanir starfaö i landinu. Þetta
veist þú, Einar minn, jafnvel og
ég. — Þetta kallast frjáls pen-
inga- og bankaviðskipti.
Ef Alþingi samþykkti hins veg-
ar lög um, aö okkur eöa lands-
mönnumi heild, skyldi eftirleiöis
uppálagt aö leggja sparifé okkar
aö hluta t.d. 20% inn i tvo banka,
segjum Landsbanka Islands og
Búnaöarbankann, þá er búiö aö
svipta okkur yfirráðaréttinum
yfireigin fé. Viö fáum ekki lengur
ráðið þvi, hvert peningarnir fara.
Þaö er þetta, sem núverantíi
stjórnarflokkar, Alþýöubanda-
lagiö, Alþýöuflokkurinn og Fram-
sóknarflokkurinn gerðu með
samþykkt 3.gr. laga um lánsfjár-
áætlun fyrir 1979, þar sem lffeyr-
issjóöirnir eru skyldaöir til, þeir
skulukaupa fyrir 20% ráðstöfun-
arfjár skuldabréf af Fram-
kvæmdasjóöi og Byggingarsjóöi
rikisins.
A þessu tvennu er reginmunur.
Lögin frá 1977 gera ráö fyrir
frjálsum viöskiptum á grundvelli
ávöxtunarskyldu, sem er i ætt viö
raunvaxtastefnu, svipaö og tiök-
ast i frjálsum bankaviöskiptum,
en nýsett lög eru lögþvingun, þar
sem menn eru skyldaöir til aö af-
henda tveim tilteknum opinbcr-
um aðilum, Framkvæmdasjóöi
og Byggingarsjóöi fjármuni sina.
Ég óska Alþýöuflokknum sér-
staklega til hamingju meö afrek-
iö. A sama tima, sem þeir vilja
höggva bændur landsins niður i
spaö, taka þeir þátt I fyrstu til-
rauninni til þjóönýtingar lífeyris-
sjóöanna byggöastefnunni i hag,
en elli- og örorkulifeyrisþegum i
óhag. Svo ekki sé talaö um skerö-
ingu hagsmuna þúsunda lifeyris-
sjóðsfélaga og atvinnufyrirtækja
þeirra, sem þeir starfa hjá á
Reykjavikursvæöinu.
Ég undrast ekki afstööu ýmissa
framsóknarmanna til þessa máls.
Framsóknarflokkurinn er kerfis-
flokkur, sem á allt lif sitt undir
þvi aö ráðskast meö eigur ann-
Opid bréf til
Einars Karls
Haraldssonar
ritstjóra
Þjóöviljans
frá Guömundi H.
Garöarssyni
arra, hvort sem þaö er hjá riki,
sveitarfélögum eöa i samvinnu-
hreyfingunni. Hann svifst einskis
i lögþvingunum og skerðingu fé-
laga- og einstaklingsfrelsis.
Hins vegar verö ég, kæri Einar,
aö lýsa furöu minni á afstööu Al-
þýðubandalagsmanna i þessu
máli og þá alveg sérstaklega á
leiöaraskrifum þinum.
Það er „sósial-fasismi” f ætt
viðhinn illræmda Göbbelsáróöur,
hvernig þú hyggsttúlka þetta mál
i vondri aðstööu ykkar Alþýöu-
bandalagsmanna i þvi.
Staðreyndin er sú, að i desem-
ber 1977 ætlaöi alltaf göflunum aö
ganga hjá ykkur á Þjv., þegar
ávöxtunarskyldan, verötryggð,
varlögleidd meö valfrelsi um viö-
skipti, eins og ég hefi fyrr rakið.
Lestu betur þitt eigiö blaö, Einar,
þegar þú talar um hræsnara. Og
lestu stundum yfir þinar eigin
greinar, áöur en þú birtir þær. Þá
er ég viss um, aö rauöi blýantur-
inn yrði notaður hressilega.
Þingmenn Alþýöubandalagsins
greiddu atkvæði gegn ávöxtunar-
akvæöum tittnefndra laga frá
1977, en nú samþykkja þeir að
rfldsvaldiö teygi krumlur sinar
inn I lifeyrissjóöi verkalýösfélag-
annaog ætla aö skylda þá meö
lögum til aö afhenda tveim rikis-
stofnunum 20% af ráðstöfunarfé
þeirra.
Þetta eru hræsnararnir, Einar
Karl Haraldsson.
Islensk alþýöa er farin aö sjá i
gegnum skinhelgina oghræsnina
i íslensku þjóöfélagi. Alþýöan
veit, aö þaö er reginmunur fólg-
inn i þvi, hvort maður er skyldaö-
ur til aö afhenda eigur sínar með
lagaboöi til rikisstofnunar eöa
hvort fólkið fær sjálft aö ákveða
hvaroghverjir skuli ávaxta fjár-
muni þess.
Einar. Það er ekki unnt i þaö
óendanlega að reyna aö fela eigin
ávirðingar meö þvi aö ata and-
stæöinginn auri og blekkja fólkiö.
Sannleikurinn kemur i ljósfyrr en
siöar. Þjóðin er reynslunni rikari
um blekkingar ykkar um samn-
ingana I gildi.
Fólkiö i verkalýöshreyfingunni
er núreynslunni rikari um blekk-
ingar ykkar i lifeyrismálum.
Hvaö varö af frumvarpi til laga
um verötryggöan lifeyri fyrir alla
landsmenn?
Var þaö á siðustu dögum þings-
ins látiö vikja fyrir umræöum um
ráðherrabila?
Berjumst fyrir
lífvœnlegu kaupi
Þaö eru tvö atriöi, sem eink-
um ráöa þvi hversu hátt kaup
launþegar hafa. Þaö er annars-
vegar almenna lögmálið um
framboð og eftirspurn á vinnu-
markaönum. Sérhæfö vinna er
jafnan betur borguö en
ósérhæfð.
Hitt atriöiö er barátta fólksins
fyrir bættum kjörum.og þetta
atriöi er mikilvægast i dag. Ein-
göngu meö þvi aö heröa baráttu
okkar gegn kjararáni, getum
viö átt von um lífvænlegt kaup
fyrir dagvinnu. Þegar flugmenn
fara út i haröa baráttu fyrir
hærra kaupi, þá ætti það aö vera
okkur hvatning. Og þegar félag-
ar BSRB fella 3%in er þaö
geysilega jákvætt og okkur for-
dæmi. Gegn þessu megum viö
ekki snúast.
Viö verðum aö snúast gegn
raunverulegu hátekjumönnun-
um, þ.e. borgurunum sjálfum.
Og einkum verðum viö aö af-
hjúpa verkalýðsforystuna, sem
hefur svikið alþýöuna og gengiö
i liö meö atvinnurekendum.
Bara meöþvi aö standa sam-
an gegn óvininum erhægt aö ná
lifvænlegukaupifyrirdagvinnu,
bara þannig er hægt að uppræta
launamisrétti. Og bara með
samstööunni er hægt að ná loka-
takmarkinu.
Guðmundur H. Garöarsson
Þaö skipti núverandi stjórnar-
flokka greinilega meira máli aö
fjalla um bilamál ráöherra, sem
hafa um 1,5 milljón króna mánaö-
arlaun, en aö tryggja framgang
lif sh agsmuna ináls þúsunda ör-
yrkja og lífeyrisþega, sem veröa
aödraga fram lifiö á um 130.000-
kr. mánaðarlaunum.
Einar. Ég segi ekki lengur
kæri. Hvar eru hugsjónir ykkar
Þjv. manna? Hvar eru stóru orö-
in? Hvar er reisnin? Hvar er
sambúöin meö þeim sem miöur
mega sín i lifsbaráttunni? Hvar
eru baráttugreinarnar um sjálf-
stæða stööu verkalýöshreyfingar-
innar, hagsmuni hennar og mark-
miö? Hvar týndist þetta niöur eft-
ir aö núverandi stjórn var mynd-
uð?
Skrifa Magnúsar Kjartansson-
ar, þótt oft væru bitur, er sárt
saknað á siöum Þjóöviljans.
Þar sem ég geri ráö fyrir aö
Þjóöviljinn sé frjálst og opið blaö
fyrir alla landsmenn, mun næsta
bréf mitt til þin vera um frum-
varp til laga um aukinn rétt lif-
eyrisþega, sem núverandi stjórn-
arflokkar létu daga uppi á Al-
þingi.
Kveöja, G.H.G.