Þjóðviljinn - 30.06.1979, Blaðsíða 2

Þjóðviljinn - 30.06.1979, Blaðsíða 2
2 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 30. júnl 1979 AF SÓLSKINSDEGI í LÍFI MÍNU Dagbókarbrot. 24. júni. Ég vaknaði við það í morgun með andfælum og f yrir allar aldir, að sólskin var komið. Vissi að ég hafði tök á því að slá öllu, sem ég hafði ákveðið að gera, á frest og gerast slæpingi í einn dag eða tvo, já jafnvel meðan sólskinið entist. Það var víst lítil hætta á því, að ég yrði slæpingi til langframa þó ég tæki þessa ákvörðun. Hnippti í konuna mína og spurði hana hvort hún ætlaði ekki að gefa mér morg- unkaffi áður en hún færi f vinnuna. Hún var frekar afundin, eins og hún er stundum á þessum tíma sólarhringsins, og spurði mig hvort ég gæti ekki sjálf ur búið til kaffi úrþví ég væri vaknaður. Mér sárnaði þetta snöggv- ast, því mér f innst eins og hún sé að verða svo- lítið tilætlunarsöm uppá síðkastið. En svo varð mér hugsað til veðurblíðunnar úti og ákvað að koma konunni þægilega á óvart. Ég kveikti á útvarpinu í svef nherberginu, en þar var Pétur Pétursson aðenda við að spila Diskó-Friskó og byrja á þýskum göngumarsi með viðeigandi formálum og eftirmálum. Þá spratt ég fram- úr, f ramí eldhús og ákvað að búa til te. Það er gert með því að stinga hraðsuðukatlinum í samband, eftir að búið er að set ja á hann vatn, svodýfa allir, sem ætla aðfá sér te, tepoka of- aní vatnið þegar það er orðið heitt. Nefnilega afar einfalt, þegar maður hefur einusinni komist uppá lagið með það. Á leiðinni framí eldhús heyrði ég að konan mín lagði eitthvað til málanna um Pétur, útvarpið og þýska göngumarsa fyrir allar aldir. Mér heyrðist hún segja að Jón Múli væri betri en Pétur um þessar mundir, en auðvitað tók ég ekkert mark á þessu frekar en öðru,, sem fólk lætur útúr sér í svef nrof unum og tók til við morgun- verkin á sjálfum mér. Þegar ég f ór svo að klæða mig sá ég að kon- an mín hafði gleymt að taka til sokka handa mér áður en við fórum að sofa. Aftur sárnaði mér snöggvast, en þó fyrirgaf ég henni þetta rétt strax vegna sólskinsins, sem flæddi inní húsið mitt. Ég stjakaði aðeins við henni og spurði hana blíðlega hvern andskotann það ætti að þýða að haf a ekki sokka tilbúna handa mér á morgnana. Ég heyrði ekki hverju hún svaraði fyrir þýska göngumarsinum í útvarp- inu, svoég lækkaði aðeins í Pétri, en hún sagði „Guði sé lof". Skrítið fólk kvenfólk. Svo fór hún að tygja sig í vinnuna, við drukkum teið, sem ég hafði búið til f yrir hana, og svo fór hún í vinnuna, en ég útí blessað sólskinið, ,,án tak- marks og tilgangs" eins og skáldið sagði. i Fyrst f ór ég niður á Hressó og rabbaði þar í tvo tíma um existentialismann sem slíkan í sögulegu samhengi og áhrif hans á ítalska Ijóðagerð síðustu áratuga. Þegar þetta um- ræðuefni hafði verið tæmt og útkljáð fór ég aftur út í sólskinið. Á móti mér í sólbaðaðri göngugötunni kom gamall skólabróðir minn úr gaggó, kallaður Kölski afþví hann reykti svo mikið. „Gamli vinur og félagi. Á ekki að redda gömlum skólabróður?" „Á ekki túskilding með gati!" „Það eru ekki peningar. Á gras af seðlum. Ég ætla bara að biðja þig, gamli vinur, að kaupa f yrir mig tvöhundruð grömm af kogga. Heldurðu að þú fáir ekki afgreiðslu?" Og hann rétti mér fimmþúsund kall og bað mig um að reyna að f á stóra f lösku. Ég sagðist ekki þora að biðja um meira en tvöhundruð grömm, því það væri vanalegur skammtur á tærnar, en spurði hann í leiðinni hversvegna í ósköpunum hann keypti sér ekki heldur brennivin. „Kogginn er það eina, sem hægt er að drekka, ef maður ætlar að halda heilsunni", sagði Kölski, svo ég fór inn í Reykjavikur Apótek og fékk handa honum tvöhundruð grömm af kogga. Þegar ég kom til baka fékk hann sér vænan gúlsopa úr glasinu og fór svo með gamla vísu: Kogginn hefur kosti þrjá: kogginn gleður rekka, koggann bera á kroppinn má, en koggann á að drekka. Ég gekk út á Austurvöll, settist þar á bekk og fór að kíkja í blöðin. Á næsta bekk sátu tvær konur á aldur við mig í hörku samræðum um menn og málefni: „ Ég hef heyrt að Sveinbjörn sé kominn heim aftur." „Ég bara trúi þér ekki. Ég meina það. Að hafa lyst á honum uppúr þessu svínaríi. Veistu, ég skil hana Eygló bara ekki. Ætlar hún virkilega að taka við honum aftur eftir allt sem á undan er gengið?" „Ja, ég veit nú ekki hvort hún Eygló hefur ráð á því að vera að setja sig á háan hest. Ég hef nú alltaf heyrt að hún væri hálfgerð drusla. Og þó að hann Sveinbjörn hafi barið krakkana, hálfdrepið hana Eygló og alla tíð haldið framhjá henni, þegar hann var á þess- um ofboðslegu fylliríum og jafnvel þá sjaldan rann af honum, þá skaffaði hann þó alltaf vel". „Já, þú þarft náttúrlega ekki að lýsa henni Eygló neitt fyrir mér. Ég þekki hana og allt hennar fólk. Algert skítapakk." Nú ákvað ég að labba vestur í Sundlaug Vesturbæjar og eyða restinni af deginum í heita pottinum og sólbaði, diskútera hitastigið i heita pottinum, hver væri fallegast brúnn, kíkja aðeins á stelpurnar í laumi og ná svo í konuna mína í vinnuna klukkan f imm svo hún* gæti farið að búa til kvöldmatinn. Á leiðinni datt mér einhverra hluta vegna í hug þetta gamla Ijóðbrot: Simmi rimmi rimmi bræsling í sunnan blænum og sólin á krypplingana skín, me me, Að fá sér skrekkling á stúlkum vænum og Glogglí er konan mín, me me. Flosi. Skattskráin ekki fyrr en í lok júlí Nú nálgast sú gleöistund aö skattskráin Ilti dagsins ljós. Menn eru farnir aö veröa óþreyjufullir og þvi hringdum viö f skattstofur þriggja umdæma til aö spyrjast fyrir um hvenær von væri á þeirri miklu bók. Á Skattstofunni i Reykjavik fengum við þær upplýsingar aö skrárinnar víh-í ekki að vænta fyrr en I tok júli. Lög gera ráö fyrir að hún komi út um 20. júni, en undanfarin ár hefur fengist undanþága frá þvi. „Það er afar seinlegt að vinna skrán a og það tekur um þr jár vik- ur aö renna henni í gegnum vélarnar”, sagöi Asgeir Jónsson skrifstofustjóri Skattstofunnar. A Akureyri er skattstofa Norðurlandsumdæmis eystra. Skattstjórinn, Hallur Sigur- björnsson, tjáði okkur að þar nyrðra kæmi skráin út fyrir miðjan júli' og væri þaö heldur i fyrra lagi miðað við undanfarin ár. Skattskráin i Reykjanesum- dæmi er væntanleg siðustu dagana i' júli að sögn skatt- stjórans, Sveins Þórðarsonar. „Hún verður þó komin nógu snemma til að hægt verði að draga af launum i ágúst.” Það er þvi greinilegt að skatt- greiðendur verða aðbiða enn um sinn milli vonar og ótta. —ká EIK (m-1): Tökum yiö flóttamönnunum Framkvæmdanefnd miðstjórn- ar Einingarsamtaka kommúnista (marx-leninista) hefur sent frá sér eftirfarandi yfirlýsingu varöandi flóttamenn frá Viet Nam: „Flóttamannastofnun Samein- uöu þjóðanna hefur fariö þess á leit við islensk stjórnvöld aö þau heimili 50 flóttamönnum frá Viet Nam að flytjast til landsins. Af þessu tilefni taka EIK(m-l) það fram, að samtökin telja stjórnvöldum skylt að rétta þessu stríðshrjáða fólki hjálparhönd, en fresta ekki ákvörðun eins og nú hefur oröið. Kommúnistar og margir aörir studdu á sinum tíma þjóöfrelsishreyfinguna i Viet Nam. En nýrri auðstétt og arð- ræningjum Sovétrikjanna tókst að try ggja sér hliðholl syórnvöld i Viet Nam, og geralandið að lepp sinum I SA-Asiu. Yfirgangur ráðamanna I Viet Nam bitnar nú á alþýðu landsins, þjóöarbrotum og nágrannarikjunum. Hundruð þúsunda fólks úr öllum þjóö- félagsstéttum er rekið úr landi og verður oft að greiða gjald fyrir fararleyfi. Hvort sem þetta fóik fer nauöugt eða viljugt er það kallaö flóttafólk. EIK(m-l) fordæma framferði stjórnvalda i Viet Nam og krefjast þess um leið, að Islenska rikisstjórnin bregðist skjótt við beiðni SÞ. EIK(m-l) kvetja stjórnmála- flokka og önnur samtök til þess að taka máliðuppogþrýsta ástjórn- völd. Samtökin hvetja fólk til þess að hafna kynþáttafordómum og taka mið af þvi, hvernig það væri i sporum fólksins frá Viet Nam.” Áskriftasími Þjódviljans 81333 Ragnar Arnalds menntamálaráðherra og G. N. Farafanov undirrita áætlun um samstarf á sviöi menningar og vlsinda milli Sovétrikjanna og tslands árin 1980-1985. Menningarsamstarf tslands og Sovétríkjanna Nýlega var undirrituð i Reykjavik áætlun um samstarf á sviði menningar og visinda milli tslands og Sovétrikjanna árin 1980-1984. Það voru þeir Ragnar Arnalds menntamálaráðherra og G.N. Farafanov sendiherra Sovétrikj. anna sem undirrituðu, en embættismenn sáu um viðræður og samninga. Þessi áætlun er að mestu samhljóða þeirri sem nú er i gildi. Eina nýja ákvæðið er að gert er ráð fyrir samningu og út- gáfu rússnesk-islenskrar orða- bókar á tímabilinu. Af helstu atriðum I samn- ingnum má nefna aö gert er ráö fyrir aö aöilar skiptist á kennurum viö æöri menntastofn- anir, en nokkur vandkvæði hafa fylgt rússneskukennslu hér við Háskólann og illa gengiö aö fá kennara. Þá er gert ráö fyrir samskiptum visindamanna og hvor aðili um sig mun veita ein- um stúdent styrk til náms. Einn kafli samningsins fjallar um menningu og listir og eru þar ákvæði um sýningar, tónleika, skipti á bókum og timaritum og einnig að stuölað veröi aö útgáfu og þýðingu bóka i báöum löndum. Þá er kafli um kvikmyndir og mun ætlunin aö áfram veröi haldið með kynningu á rúss- neskum myndum hér á landi bæði i kvikmyndahúsum og sjónvarpi. — ká

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.