Þjóðviljinn - 21.07.1979, Blaðsíða 9

Laugardagur 21. júll 1979. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9
Blaðauki
um
húshitun
Þessi blaðauki er hinn
annar sem Þjóðviljinn gef-
ur út um orkusparnað. Sá
fyrri fjallaði um bíla og
bensínsparnað og kom út
fyrir réttri viku. Efni
þessa lýtur hins vegar að
húsum og hitunarsparn-
aði.
Meðal efnis er viðtal við
Edgar Guðmundsson
verkfræðing um nýja
byggingarsamþykkt sem
tók gildi í fyrradag og
hvetur til aukins sparn-
aðar á þessu sviði. Bent er
á ýmsar leiðir til að lækka
hitakostnaðinn með bættri
einangrun og þéttingu í
húsum, en jafnframt
greint frá handhægum
leiðum til að minnka orku-
notkun til upphitunar án
þess að kosta neinu fjár-
magni til. Sagt er frá ýms-
um nýjungum á sviði upp-
hitunar sem eru að ryðja
sér til rúms á íslandi, ma.
hvernig kælivatn úr frysti-
húsum og stórum vélum
má nota til upphitunar og
skýrt frá hraunhitaveit-
unni í Vestmannaeyjum.
Marg annað fróðlegt efni
er í blaðinu, en fyrir þá
sem horfa til framtíðar-
innar er sérstaklega bent á
grein um vindmyllur, og
það hagræði, sem
(slendingar geta haft af
þeim í framtíðinni.
HVAÐ
MÁ
GERA?
til að minnka orku-
reikninginn?
Einsog aðrar vestrænar þjóðir hafa
Islendingar bruðlað með oliu um
langa hrið. Því er sífellt haldið að
fólki, að orkan í fallvötnum okkar og
iðrum landsins sé óþrjótandi, þó enn
sé ekki búið að beisla nema hluta vatn-
anna og tæpast búið að finna ráð til að
hemja jarðvarmann. En fyrir bragðið
höfum viðtamið okkur að fara fremur
kæruleysislega með orkumiðla, einsog
til dæmis olíu.
Rándýr olíukynding
Fram til þessa hefur það heldur
ekki skipt okkur miklu máli. Áður en
olíuframleiðsluríkin í Miðausturlönd-
um og víðar réðust gegn markaðs-
drottnun einokunarhringanna voru
olían og afurðir hennar hlægilega
ódýr. En eftir að OPEC-löndin tóku
höndum saman um að stöðva rán olíu-
auðhringanna á framleiðslu sinni og
tóku upp skynsamlegri verðlagningu
en áður, fór að halla undan fæti fyrir
þeimsem voru aðeinhverju leyti háðir
olíunni.
I dag kostar verulegar upphæðir að
kynda hús með oliu. Hagræðið af því
að nota hitaveitu í stað olíu er gífur-
legt. Sem dæmi má taka kostnað af
upphitun á 115 fermetra húsnæði, sem
er greint frá á öðrum stað hér í blað-
inu:
• Sé húsnæðið oliukynt, þarf að borga
650 þús. kr. fyrir olíuna.
• Sé það hins vegar hitað upp með
vatni frá Hitaveitu Reykjavíkur,
þarf ekki að greiða nema 120 þús.
krónur, eða um fimm sinnum
minna.
Þar að auki er þess skammt að bíða,
að olían sé uppurin. En hvað má þá
gera til að spara orku?
Leiöir til
orkusparnaðar
1. Menn geta hver fyrir sig reynt að
bæta nýtingu á þeirri orku sem þeir
kaupa. Ýmsar hollar ráðleggingar til
þess er að finna í þessum blaðaauka
Þjóðviljans.
2. Það má setja reglur um hönnun
nýrra bygginga, sem miða að sem
bestri orkunýtingu. ‘
3. Það má setja á fót ráðgjafaþjón-
ustu til að upplýsa almenning um
hvernig best verði staðið að viðhaldi
húsa, og hvaða hitastig sé hagkvæm-
ast að hafa í híbýlum. I Svíþjóð er hið
opinbera t.d. búið að setja reglur um
innihitastig í byggingum sínum, til að
„ganga á undan með góðu fordæmi".
4 Verðlagning á orku getur hvatt til
sparnaðar.
5. Síðast en ekki síst er nauðsynlegt
að ríkið beiti sér fyrir umfangsmikilli
upplýsingastarfsemi, sem miði að því
að kynna fólki sem best nauðsyn orku-
sparnaðar og hvernig má fara að því
að minnka orkunotkun. Þetta atriði
skiptir höf uðmáli fyrir fólk, sem býr á
olíukyndingarsvæðum.
t dag flytja íslendingar inn rúm 100 þús
tonn af gasoliu til að hita upp hibýli
sin. Fyrir það þurfa þeir að greiða
hvorki meira né minna en rúmlega 16
milljarða i gjaldeyri.
Upphitun með heitu vatni úr hörðu er meir
en fimmfalt ódýrari en olíukynding. Á
næstu fjórum árum er stefnt að þvi að 80%
af oliuhituðu húsnæði verði tengt við
jarðhita, fjarvarmaveitur eða beina
rafhitun.
Með kælivatni frá stórum vélum, td. disel-
rafstöðvum, frystihúsum og hversJtyns kæli-
geymslum mætti hita
rennur