Þjóðviljinn - 22.12.1979, Side 10

Þjóðviljinn - 22.12.1979, Side 10
10 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 22. desember 1979 „Mér fannst Alþingi hafa sett niöur” Halldór Reynisson blaðamaóur ræöir viö Vilhjálm Hjálmars- son frá Brekku, fyrrum alþingismann og ráöherra í helgar- viötalinu. ,,Mér leist ekkert á þinghaidiö seinast”, segir Vilhjálmur þar. „Menn töluöu ailtof mikiöog oft litiö fgrund- aö”. Viötaliö heitir: „Viö Halidór erum hæpnir söngmenn”. „Þeir sem eru geðgóðir fá ekki magasár” segir Jónas Halldórsson sundkennari og nuddari meö melru i fjörugu viötali viö Jóninu Michaelsdóttur blaöamann. Jónas kynntist Tarsan i Bandarikjunum, sem reyndar er sund- kappinn Johnny Weismuller og á Olympiuleikunum I Þýska- Iandi 1936 sá hann Hitler daglega. Og svo er yfirlit um jólamyndir kvikmyndahúsanna og allt sem er aö gerast I leikhúsunum. Kristján Ragnarsson for- maöur Landssambands islenskra útvegsmanna er i frétta- ijósinu. Sæmundur er meö sandkassann á slnum staö og margt fleira veröur I Helgarblaöi VIsis á morgun. M íbúð óskast tJtlensk hjón (kennarar) og barn þeirra hafa á þessu ári tvisvar tekið á leigu léleg- ar ibúðir og gert við þær. Tvisvar hafa húseigendur viljað njóta þessara viðgerða sjálfir og rekið þau út. Við leitum að sæmilegu húsnæði til amk. eins árs. Upplýsingar i sima 29735. Lokaátak til eflingar Málfrelsissjóði i dag áritar Magnús Kjartansson bók slna Elds er þörf i Bókabúð Máls og menningar frá kl. 15-18. Þetta er siðasta skipti að sinni sem fólki gefst kostur á að fá bækur á- ritaðar af höfundi. 011 framlög fyrir áritanir renna óskipt i Málfrelsissjóð Skæruiiöar úr her Pol Pots: aftur úti i frumskógum. JAN MYRDAL Ferð tmn tS Kumpútseu var ögrun við Víetnam Þann þritugasta september 1979 hrasa ég og er I þann veginn aö sópast burt af striöum stauminum I ánni Stung Tuk Thla. Þaö er nótt og regniö hellist niöur. Fljótiö vex ört og um morgun- inn verö aö komast meö flug- vélinni frá Bangkok til Kaup- mannahafnar.. Ég busla og hósta. En kampúsisku gestgjafarnir hafa bundiö reipi um mig og draga mig aö. Allir hlæja. Ég kem mér aftur upp á hála tré- drumbana, sem eru bundnir sam- an sem neyöarbrú yfir fljótiö til þess aö ég komist út úr Kampútseu timanlega fyrir flug- iö. Ég er ekki sá eini sem fellur þessa stormasömu nótt. En þaö er ekkert skrýtiö. Fljótið er of straumþungt fyrir fflana. Fyrir framan okkur fóru þó skæruliöar hratt og örugglega. Þeir tilheyra fastaher Alþýöurfkisins Kampútseu. Atta dögum áöur höföu skila- boöin komiö um aö nú væri hægt aö feröast til Alþýöurlkisins Kampútseu. í þó nokkurn tfma haföi ég haft opna áritun. Og þessi frásögn, sem virðist ein- staklingsbundin, er i raun mikil- væg og pólitisk frásögn. Þegar ég held fra Alþýðurikinu Kampútesu aöfaranótt 30. september eftir aö hafa dvalist nokkra sólarhringa þar, þá er ég fyrsti útlendi gestur- inn sem ferðast f landinu meö fullgilt feröaleyfi, allt frá hinni stórfelldu innrás Vfetnama á jólum 1978. Vottur um styrk Heimsókn mfn var pólitisk aö- gerö af hálfu rikisstjórnarinnar. Það var hægt aö veita feröaleyfiö og tryggja öryggi mitt á feröalag- inu þrátt fyrir vietnömsku árás- irnar sem höföu byrjaö aftur I byrjun þurrkatimabilsins. Rlkis- stjórn Alþýöurikisins Kampútseu er ekki eingöngu rikisstjórn sem hefur hlotið táknræna viöurkenn- ingu frá Sameinuöu þjóöunum: hún er einnig rikisstjórn sem starfar I sínu eigin landi. Stjórn- kerfi hennar er virkt innanlands og herir hennar tryggja öryggi feröalangsins. Þetta ástand er ögrun gagnvart vietnamska og sovéska áróörinum, þar sem þvi er haldiö fram, aö hér sé um aö ræöa einstaka dreiföar leifar fall- innar rlkisstjórnar. Hættan staf- aöi af vletnamska hernámssvæö- inu, — en ekki frá ástandinu á þeim fjóröungi Kampútseu sem skæruliöaherirnir ráöa. Fyrst fékk ég almennt sam- þykki. Slöan neitun. Aö hluta til vegna yfirstandandi árása viet- nama og aö hluta vegna þess aö stjórnin taldi aö hættan á þvi aö 1. HLUTI eitthvaö henti mig áöur en skæruliöarnir gætu tryggt öryggi mitt væri of stór. Kampútseu- mennirnii: álita aö Vietnamarriir séu reiöubúnir aö ráöa af dögum þann fréttamann sem gæti sýnt fram á aö stjórn Alþýöurfkisins Kampútseuréöil raun sinu lands- svæöi þrátt fyrir 200.0000 manna hernámsliö og rússneska og kúbanska hernaöarráögjafa og flutningasveitir. Þeir fullyrtu aö allar þeirra rannsóknir bentu til þess aö þaö heföu verið Vietnamar sem stóöu á bak viö moröið á Malcolm Cald- well prófessor sem kom í heim- sókn til Pnom Penh stuttu fyrir vietnömsku innrásina. Kampútseumennirnir halda þvi fram aö ástæöur Vietnama hafi verið af tvennum toga — annars vegar vildu þeir ekki aö hann ætti afturkvæmt til þess aö skýra frá reynslu sinni — þar sem hann var viöurkenndur sérfræðingur um kampútsisk málefni — og hins- vegar töldu þeir sig vinna áróöurslega fyririnnrás sina meö þvl aö ráöa prófessor Caldwell af dögum og gera Alþýöurlkiö Kampútseu tortryggilegt. Aö lokum kom feröaleyfiö. Þeg- ar ég feröaðisti gegnum Thailand til Alþýöurikisins Kampútseu var þaðekki meö ólöglegum hætti eöa andstætt lögum Thailands. Ferö min varfarin meö fullu samþykki ábyrgra yfirvalda. Þaö haföi ekki rignt mikiö þeg- ar ég gekk yfir landamærin til Kampútseu. Ég gekk berfættur i leirnum meö uppbrettar buxna- skálmar. I rjóöri einu mættu mér tveir filar. Skæruliöarnir hlógu og tóku i hendur mlnar. Þeir buöu upp á Pepsi-Cola frá Thailandi: Þú ert þyrstur, sögöu þeir. Nefnd i skóginum Þvinæst settu þeir búnaöinn upp á annan fllinn og ég klifraöi upp á hinn. Viö sátum f jórir á ein- um fíl. Þegar viö höföum lagt fljótiö aö baki, og héldum áfram til skógarins vék siödegiö fyrir nóttinni. En regniö kom ekki. Siö- asta spölinn fórum viö fótgang- andi eftir skógarstig. Gróöurinn var svo þéttur aö ég varö aö ganga hokinn til aö komast áfram. Skæruliöi gekk fyrir framan mig. Hann hélt i hendina á mér til þessaö égfæri rétta leiö. Skyndilega opnaöist skógurinn fyrir framan okkur. Þaö glamp- aöi frá vasaljósum. Viö göngum yfir timburbrú og erum komnir til bækistöövanna. Þar'biöur móttökunefndin: So Hong.formaöur nefndarinn- ar sem sér um vináttusamskipti viö önnur riki á vegum utanrikis- ráöuneytis Alþýöurlkisins Kampútseu. Hann haföi sama embætti áriö 1978. Ny Kan.Æösti maöur á hern- aöar- og pólitiska sviöinu i Battambanghéraöi. 1978 var hann móttökustjóri I utanrlkisráöu- neyti Kampútseu. Dr. Thiounn Thioeun, hinn um- talaöi heilbrigöismálaráöherra Alþý öurikisins Kampútseu, hjartasérfræöingurinn sem var rektor Læknaskólans I Pnom Penh og stjórnandi Sovéska vináttusjúkrahússins þegar hann hvarf til skógar til þess aö byggja upp heilbrigöiskerfi skæruliöanna I fyrra strlöinu (1970-1975). Thiounn Chhum, fjármálaráöu- nautur Alþýöurikisins Kampútseu. Eitt sinn bankastjóri og lögfræöiprófessor I Pnom Penh. A valdatima Lon Nols var hann forstjóri fyrir TRIDARA innflutnings og útflutningsfyrir- tækinu. 28. ágúst 1978 var hann kvaddur aftur til Pnom Penh til aö stjórna fjármálum og byggja upp banka- og tryggmgakerfiö til undirbúnings áætlaöri endurupp- töku peningakerfisins. Ferö á filshrygg Allir þessir menn fylgdu mér siöan á feröalaginu. Ráöherrarn- irtveir.sem báöireru nokkuö viö aldur, fylgdu þó ekki erfiöustu hlutana. Þá fylgdu mér margir fylgdarmenn frá utanrflrfsráöu- neytinu, þar á meöal Pech Bun Ret sendiherra. Viö feröuöumst fótgangandi og á filsbaki. Rigningin hófst vana- lega slödegis og stóö fram til klukkan niu næsta morgun. Viö fórum um skógarsvæöiö sem skæruliöarnir ráöa algjörlega og teygir sig meöfram landamærum Thailands milli Poipet og Pailin. Þaö er um 100 kilómetra langt og 40-50 kílómetra breitt. Ég mátti kvikmynda og ljósmynda það sem ég vildi. Feröirnar á filunum voru farnar aö næturlagi til aö spara tima. Þaö var þreytandi og erfitt. Ég fann mig alveg öruggan á skæruliöasvæöinu. Allt var gert til aö léttamér störfin. Fjóröung- ur landssvæöis Kampútseu er undir óskoruöum yfirráöum þessa skæruliðahers og er undir stjórn rlkisstjórnar Alþýöurlkis- ins Kampútseu. Þaö er mikilvægt aö hafa þetta Ihuga þegar rætt er um ástandið I Kampútseu. Þess vegna tel ég aö þaö sé rétt aö út- skýra hvernig ég feröaöist.

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.