Þjóðviljinn - 15.02.1980, Blaðsíða 6

6 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 15. febrúar 1980.
Mér, Skaöa, sem hefi allar
götur verið góöur Sjálfstæðis-
maður, allt frá því Ólafur Thors
gaf mér tikarl I sumargjöf á
þeim árum sem krónan var
króna og höföingjarnir voru
höfðingjar, mér blöskrar allt
það blinda æði sem gengur nú
yfir flokk minn, börnum ólajó
og hröfnum Lúlla að leik eins og
skáldiö sagði áður en hann datt
og braut fótinn.
enda er þetta ekki góð og gild
borgaraleg stjórn með skikk og
ábyrgðarfestu í varnarmálum,
heldur bara Heimastjórn, sem
mynduð var heima hjá Gunnari
(Af-hefju er mér aldrei boðið
þangað, ég bara spyr?).
ömurleiki
Mér finnst ömurlegt að sjá
þennan glæsilega mann sem tók
Snæfellinga á einu bretti ný-
Mig óar viö að sjá þennan glæsilega frænda minn makka við skeggjaöa byltingarævintýramenn úr
Nicaragua...
Snúum hrvggð vorri upp 1
sterk og einlæg faðmlög!
Mér list ekki á þessa stjórn
Gunnars frænda mins (lang-
ömmur okkar voru bræðrabörn)
um Sjálfstæðis
flokkinn:
sloppinn úr menntaskóla og
geröi úr þeim gott fólk, en það
hafði veriö litill manndóms-
bragur að þvi áður einsog séra
Arni kvað, þótt lyginn væri,
karlálftin. Jamm. Já, hvað ég
vildi segja, mér finst ömurlegt
að sjá, og það nistir mittt
hjarta, hvernig þessi glæsilegi
maður samneytir fariseum
hinna grænu bauna eins og
Steingrimi, möppudýrum
margéfldum eins og Tomma
Árnasyni, að maður tali ekki um
skeggjaöa byltingarævintýra-
menn með ofstækisglampa i
augum rétt eins og þeir kæmu
beint frá þvi að steypa löglegri
og ábyrgri stjórn i Nikargúa eða
guð má vita hvað. Ég á náttúru-
lega við þann marxiska
skeggjúða, Svavar Gestsson,
sem nú á að fara með heilbrigð-
ismál þjóðarinnar og þar meö
geðsjúkrahúsin rétt eins og vin-
ir hans hefðu aldrei stungið
Búkovski inn og er þetta til mik-
illar skammar fyrir þjóðina.
Loðnuhneykslið
Og hvað á það lika að þýða hjá
þessari Heimastjórn eöa Rauðu-
Gunnu eða hvern fjandann hún
annars heitir, að binda fyrir
sjálfsbjargarhvötina og senda
loðnusjómenn okkar heim, rétt
eins og þeir hefðu ekkert betra
að gera annað en rispa gang-
stéttir eða klappa um maga
kerlingum sinum! A ekki að afla
gjaldeyris eða hvað? Og ég pipi
á fiskifræðinga og þeirra slúður,
það er kannski hægt að veiða
upp alla loðnuna eins og hún
leggur sig, ég segi það ekki,
nema það kemst alltaf jafnvægi
i sjónum á aftur. Þegar loðnan
hverfur, þá kemur sfldin aftur i
staðinn og hún er miklu verð-
meiri fiskur, sannið þið bara til.
En þetta skilja þeir ekki i
Heimasjórninni sem ekki er
von. Þeir hafa líka gert það sem
er engu likt, en það er það að
gera Framsóknarmann að
sjávarútvegsráðherra. Ég
þakka bara þeim sem allt veit
fyrir að afar minir eru komnir
undir græna torfu, en þeir voru
suður með sjó og voru
sannnfærðir um að i plássum
þar sem ekki yxi gras, þar ættu
hvorki að vera kindur né Fram-
sóknarmenn. Þar átti þorskur-
inn að rikja og kartaflan, sem
allt lifir, ef hún fær að vera i
friði fyrir andskotans garðroll-
unum.
Elskum óvini vora!
Nei, en ég ætlaði ekki að tala
um þetta. Það er nóg annað.
Eins og Ellert Schram segir:
það setur að okkur fyrst reiði,
svo undrun, og svo hryggð.
Sjálfur hefi ég stráð ösku i minn
skalla og tuggið söl um stund
eins og fornmenn gerðu he-
breskir og islenskir þegar
miklar raunir gengu yfir þá og
ég hefi hugsað stift. Ég hefi
drukkið kaffi með Ragnhildi og
hnuplað vasabókinni hans
Sverris Hermannsonar. Og ég
hefi fundið lykilorðið, reyndar
hjá Maó formanni, sem var
glúrinn karl, þótt hann kynni
ekki enn að meta kókið, hann
sagði: Þvi verr þeim mun betra.
Þetta þýðir við okkar aðstæður,
að við eigum að samfylkja okk-
ur allir, Sjálfstæöismenn, um
Heimastjórn Gunnars, barn-
anna og hrafnanna. Það gerir
ekkert til þótt efnahagsstefnan
sé tómt bull, annað eins hefur nú
gerst. En við eigum að fylkja
okkur þétt um stjórnina, faðma
hana að okkur með eindrægni og
svo mikilli vinsemd — að hún
geispi golunni. Skaði
Dr. Gottskálk G. Gottskálksson skrifar:
Niður með
bjórinn!
það, að vinið raski heimilsfriðn-
um. Reyndar er konan min vön
að segja: ,,Mér finnst skárra að
hafa þig fullan, þú lætur mig þá
aö minnsta kosti I friöi”. Ég
held, aö f þessum efnum að
minnsta kosti hafi ég reynt að
koma til móts við óskir hennar.
Afsakið, ég þarf að skreppa
aöeins fram I eldhús, ég kem
strax aftur.
Jæja, þið spyrjið af hverju ég
sé á móti bjórnum? Til þess að
sýna ykkur fram á, að ég er ekki
fanatiskur, þá ætla ég að bjóða
ykkur upp á einn. Hvað viljið þið
helst? Heimabruggaðan bjór
eða smyglaðan Carlsberg? Nei,
þvi miður er ég ekki meö
Tuborg. Carlsberg þá. Gerið þið
svo vel. Ég ætla að fá mér svo-
litið stérkara sjálfur. Af hverju
þarf aö banna bjórinn? Þið vitið
hvernig fólk er, það er vita
ábyrgðarlaust. Ef fólk fengi
bjór á hverjum degi væri það
ekki iengur á fyllerii. Og fólk
gerir aldrei neitt skemmtilegt
nema á fyllerii. Það er náttúr-
lega bannað að drekka, en full-
um leyfist manni að gera ýmis-
legt, sem er ennþá meir bannað.
Bjórinn mundi stofna fylleriun-
Ég er á móti bjórnum og ég er
100% viss um, að þið veröið það
lika, þegar þið hafið lesið þessa
grein. Sjálfur drekk ég ekki
mjög oft, þ.e.a.s. það kemur
fyrir mig að ég smakka ekki vin
i tvo eða jafnvel þrjá daga. Ég
hef ævinlega reynt að forðast
— Hvað ert þú annars aö gera hér?
— Ég er að leggja I. Og kemur þá ekki hann Dóri frá Kirkjubóli.
um I hættu. Að leyfa bjórinn
væri sama og opna fyrir flóð-
gáttum móralsins. Mann
þyrstir af svona ræðuhöldum.
Ég ætla að skreppa I eldhúsiö.
Hvaö segið þið krakkar? Er
ekki kominn timi til aö gleðjast?
Vitið þið hvað ég geri við móral-
inn? Þið vitið það ekki? Viljiö
þið vita það eða viljiö þið ekki
vita það? Þið viljið vita það? Ég
skit á hann. Biðið augnablik,ég
ætla að skreppa aftur inni eld-
hús. Ég var svona lengi af þvi,
að ég þurfi að koma við á
ónefndum stað. Vitið þið af
hverju ég er á móti bjórnum?
Er ég ekki enn búinn aö segja
ykkur það? Ég hélt, að ég væri
búinn aö segja ykkur það. Það
er vegna þess, það er vegna
þess, þaö er vegna þess.ertuað
hlusta eöa ekki? Ég er aö tala i
alvöru. Mér hefur aldrei verið
meiri alvara. Þaö er vegna
þess, að, ó fyrirgefðu, ég hef
hvolft úr glasinu minu yfir þig.
Fyrirgefðu, ó fyrirgefðu, get-
urðu fyrirgefið mér? Þurrkaðu
þér með blaðinu. Hvaða blaði?
En blaöinu, sem þú ert með I
höndunum. Nei ekki þurrka þér
með greininni minni, þá getur
þú ekki lokið við að lesa hana.
Ég ætla að fylla glasið mitt og
segja þér af hverju ég er á móti
bjórnum. Ég tók með mér af-
ganginn af brennivininu. Það
tefur mig svo að hlaupa alltaf
fram i eldhús.
Finnst þér ég vera leiðin-
legur? Vertu hreinskilinn!
Segðu mér strax, ef þér finnst
ég veraleiðinlegur, af þvi mér
finnst alltaf svo hundleiðinlegt
að tala við leiðinlegt fólk. Jú,
vist. Mér finnst ba-ra hund-
leiðinlegt að tala viö leiðin-legt
fólk. Ef þú lofar mér þvi, að þú
segir mér satt, þá ætla ég að
halda áfram. Annars hætti ég
strax. Það þarf ekki að segja
mér það tvisvar. Allt ilagi, ég
held áfram. í rauninni er mér
skitsama, hvort bjórinn er
leyfður eöa ekki. Ég er libó.
Allt sem ég var aö segja áðan
var bara til þess að segja eitt-
hvað. Heyrðu, ég held bara að ég
fái mér einn bjór en ég ætlað aö
skvetta 10 dropum af brenni-
vlni út i. Djöfull, oh hvað þetta
var gott.
Heyrðu. mxsegfæl...
grrreendper; jfmmmæl.
urevbm1, iopnje, kratanna.
kiorekjf, kirol, (...) mjrueimd'
kloi... opinjhy? ...ewq, ljg, hgj...
Helvitis pakk kdjdie til helvitis.
dkjfhLNei, er þú hérna ennþá?
Ég sem hélt að þú værir löngu
farinn!