Þjóðviljinn - 25.10.1980, Qupperneq 30

30 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 25. — 26. október 1980
Lúðvik Geirsson
skrifar um útvarp
og sjónvarp
Að skila
kveðju
Svo ótrúlegt sem það er, þá
leiðist mér fátt eins mikið og aö
fylgjast meö fréttum i sjónvarp-
inu. Þá á ég ekki endilega viö,
hvaö sagt er i fréttunum, sem
mættu vera fjölbreyttari, heldur
hitt, hvernig framsetningin er á
sjálfum fréttunum.
Þaö er leitt aö segja þaö, en
stjórn fréttaútsendingar siöustu
vikurnar hefur veriö fyrir neöan
allar hellur.
Þar sem fréttatima sjón-
varpsins er fyrirfram mjög
þröngur stakkur sniöinn, og
ekki nema litill hluti þeirra
frétta- og fréttaskýringa, sem
þar ættu i raun heima, kemst
fyrir í dagskránni, þá er erfitt
aö taka meö þegjandi þögninni
þeim eilifu mistökum, sem hafa
einkennt útsendingu sjónvarps-
frétta, a.m.k. sérstaklega i
þeirri viku sem nú er aö liða.
Vandræðalegar þagnir, i
lengri og skemmri tima, vit-
lausar skýringamyndir, illa
sagöar fréttir.vélræn fram-
koma og aö endingu ólesandi
fréttaskýringar fyrir heyrnar-
daufa eru helstu eyöileggingar
þættir þessarar dagskrár, sem
öllu jöfnu ætti aö vera vel til
vandaö, sóma sjónvarpsins
vegna.
Af ööru dagskrárefni sjón-
varpsins i vikunni bar hæst aö
minu mati danska framhalds-
myndaflokkinn Arin okkareftir
Ribjerg og Kjærulff-Schmidt.
Leikurinn var með ágætum og
atburöarásin raunsæ og lifandi,
eiginlega blátt áfram. Sam-
félagslýsing sem við þekkjum
úr okkar eigin þjóölifi.
Blindskákin umtalaöa virtist
mér eftir byrjuninni aö dæma
lofa góöu um framhaldiö. Fjöl-
margar og fjölbreytilegar per-
sónur tindar til sögunnar og at-
burðarásin flókin. Helst olli þaö
óánægju hversu stutt þátturinn
stóö yfir. Eöa var þaö annars?
Heilar 50 minútur.
Morgunpósturinn viröist loks-
ins vera aö falla i þaö sama
ágæta form sem viö, þessir sem
erum ihaldssamir og syfjaöir á
morgnana, viljum hafa hann.
Stutt en samt löng atriði, og löng
atriöi en samt stutt. Vonandi
skilur mig einhver. Aö minnsta
kosti er Páll Heiöar farinn aö
átta sig á þessu, en ég var orö-
inn úrkula vonar eftir þunga
byrjun.
En útvarpiö er lika oft ágætt á
siökvöldum.
Forsætisráöherrann verst
hverri árásinni meö stórsókn.
Undarlegt aö Gunnar skuli ekki
hafa gengiö I Alþýöubandalagiö
miklu fyrr.
Hvar annarssstaöar en á Is-
landi gefst sveitakonunni tæki-
færi til aö skila persónulegri
kveðju og þökk til forsætisráö-
herrans frá háöldruöum fööur
sinum, i simtali sem jafnóöum
er fluttá öldum ljósvakans inn á
hvert heimili landsmanna. Svo
segir fólk aö útvarpsdagskráin
sé óheyrileg. —lg.
Viðtal við Thomas Ahrens, höfund leikritsins „Pældiði”
List vinnandi stéttar
ræöuvettvang, þar sem mögu-
leikar eru fyrir fólk aö ná sam-
an. Þaö er ekki hægt aö lita á
þessi leikrit sem „sjálfstæö
listaverk” heldur eru þau inn-
legg i umræðu.
...og veiku hliðar
samfélagsins
Meö leikritunum viljum við
lika benda á ýmsa veikar hliöar
samfélagsins. I Berlin t.d. er
svo mikiö atvinnuleysi meöal
unglinga aö þeim er nánast til
ýtt út I afbrot. Þannig reynum
við aö benda á hvernig sam-
félagsaöstæður ýta undir
vandamálin.
— Hvernig stóö á þvi aö þú fórst
aö starfa viö unglingaleikritin.
Ég lenti inn i þessum þýska
leikhóp fyrir u.þ.b. 6 árum slðan
og i byrjun var þaö eins og hver
önnur vinna. En smátt og smátt
óx áhuginn og núna gæti ég ekki
hugsað mér aö gera neitt annaö.
Þegar ég svo kom til tslands var
þaö fyrsta hugsun min aö vera
meö I einhverskonar starfi meb
unglingum.
— Hvers vegna haföir þi-í
áhuga á aö setja upp einmittt
þetta leikrit?
Þessari spurningu væri hægt
aö svara meö löngu máli, en ég
ætla aö láta mér nægja aö gefa
upp eina ástæöu. Þegar ég s:i
þetta stykki fyrst var ég 25 ára
gamall og ég hugsaöi meö sjálf-
um mér: „Þetta heföi ég átt aö
sjá 13 ára gamall.”
sam/ig
Visur___________________
Breyting til
til óbóta
t síöasta helgarblaöi Þjóövilj-
ans birtist visa, sem ég hef rök-
studdan grun um aö sé rangt
meö farin. t blaöinu er upphaf
hennar þannig:
„Hún þráöi loft og þurfti
loft”.
Þessa visu heyröi ég fyrst
fyrir fjöldamörgum árum og
siöan oft og viöa noröanlands
og ætiö þannig:
„Þurfti loft og þráöi loft”
o.s.frv.
Visa þessi er talin vera eftir
tvo höfunda, Friörik Hansen,
kennara á Sauöárkróki og sr.
Sigurö Norland i Hindisvik,
Skagfiröing og Vestur-Húnvetn-
ing, og hafi annar byrjaö en
hinn botnað. Hvorugum þeirra
hætti viö hortittasmiöi.
< —mhg
Fyrr á þessu ári var haldin
mikil sýning á Siippstööinni á
Akureyri á hvers konar iistiöju
og tómstundahandverki starfs-
manna þar. Einnig hefur frést
af ljósmyndasýningu starfs-
manna Véismiöjunnar Héöins.
Um daginn átti undirritaöur leiö
i Prentsmiöjuna Odda á
Bræöra borgarstignu m i
Reykjavik og sjá! Upp um alla
veggi á göngum hússins voru
forlátafailegar Ijósmyndir i iit
og var undirrituöum tjáö aö
þetta væri Ijósmyndasýning
starfsmanna. AHt er þetta gleöi-
/
legur vottur um jákvætt fram-
tak vinnandi stétta.
Er nánar var grennslast fyrir
um sýninguna I Odda bar upp á
fjörur Þórleif V. Friöriksson
en hann er einn þeirra sem aö
henni standa. Þórleifur sagöi aö
um siöustu áramót heföi veriö
stofnaöur ljósmyndaklúbbur i
prentsmiöjunni og væru i hon-
um 14 manns. Klúbburinn heföi
svo gengist I þvi aö kaupa sam-
eiginlega inn hvers konar tæki
sem þarf til ljósmyndageröar en
aöstööu hefur hann i prent-
smiöjunni sjálfri og kvaöst Þór-
leifur sérstaklega vilja þakka
stjórnendum hennar fyrir þá
velvild.
Klúbbfélagar hafa fariö i tvær
ljósmyndaferðir, aöra um
Reykjanesskagann en hina i
Grafninginn og i vetur er ætlun-
in aö fá fyrirlesara á klúbbfundi
til aö fjalla um ýmislegt varö-
andi ljósmyndun.
Á sýningunni, sem nú stendur
yfir I Odda, eiga 6 af klúbbfélög-
um verk, þeir Þórleifur V. Friö-
riksson, ólafur H. Steingrims-
son, Ragnar Ragnarsson, Hall-
dór Hauksson, Omar Óskarsson
og Agúst Ágústsson.
— GFr
Fyrir þessa setningu fær Jón
Baldvin Hannibalsson rós i
hnappagatiö: „Aöalatriöið er aö
islenskir jafnaöarmenn standa
nú sameinaöir I Alþýöuflokkn-
um”. (Alþýöublaðið 21. okt.
1980).
ÞAR
Að vakna
upp við
vondan draum
A Unglingasiðunni i blaöinu I
dag er sagt frá frumsýningu á
leikritinu „Pældlöi”. Þar kemur
fram náungi, sem situr I eins
konar búri vinstra megin sviös-
ins. Þar grlpur hann I hljóöfæri
og gerir þaö vel og kemur meö
ýmis innskot og athugasemdir.
Viö ákváöum aö taka þennan
forvitnilega náunga tali aö sýn-
ingu lokinni. Viö þurftum aö
biöa drykklanga stund, þar sem
leikararnir þurftu aö rusla leik-
tjöldum inn I hliöarherbergi i
einum hvelli til þess aö diskótek
Fellahellis gæti byrjaö. Loksins
gátum viö króaö hann af inni i
eldhúsi og reyndist þar vera
kominn sjálfur leikhússtjórinn,
Thomas Ahrens” eöa Tómas frá
Þýskalandi, eins og hann er
kynntur i leikritinu.
Frá Þýskalandi
til íslands
— Hvaö er aö gerast? Hvaöan
er þetta leikrit komiö?
— Þetta leikrit er upphaflega
komiö frá Vestur-Þýskalandi,
nánar tiltekiö Berlin og varö
smám saman til i höndunum á
leikhóp, sem þar starfar. Leik-
hópur þessi hóf göngu sina fyrir
u.þ.b. 15 árum og flutti til aö
byrja með „pólitiska kaba-
retti”, þ.e.a.s. leikararnir not-
uöu leikritsformiö til aö koma
ýmsum stjórnmálaviðhorfum á
framfæri. Einn góöan veðurdag
vöknuöu þeir upp viö vondan
draum og uppgötvuöu aö þeir
voru I raun aö leika fyrir sjálfan
sig, þ.e. á leiksýningar þeirra
kom eingöngu fólk meö sömu
skoöanir og þeir sjálfir. (Svona
Hér sjást fimm af þeim sem eiga verk á sýningunni i Odda og nokkrar af myndunum. Þeir eru f.v.: Þór-
leifur V. Friöriksson, óiafur H. Steingrimsson, Ragnar Ragnarsson, Halldór Hauksson og Ómar
Óskarsson. Vantar þá aöeins einn, Ágúst Agústsson. — Ljósm.: gel.
Thomas Ahrens.
álika og þegar haldnar eru ræö-
ur á móti hernum á vetrarfagn-
aöi Alþýöubandalagsins). Svo
þeir ventu sinu kvæöi i kross og
fórú aö setja upp leikrit fyrir
börn og unglinga. 1 fyrstu sviö-
setti hópurinn ýmis ævintýri og
þess háttar, en smám saman
þróaöist starfiö og leikritin uröu
raunsærri. Hópurinn fór einnig
aö starfa meö æskulýösfrömuö-
um, kennurum, sálfræöingum
OG
og yfirleitt öllum sem eitthvaö
höföu meö börn og unglinga aö
gera.
Að kynna vandamálin...
Nú sérhæfir leikhópurinn sig i
leikritum, sem fjalla um vanda-
mál barna og unglinga og þá frá
sjónarhóli þeirra sjálfra. Flestir
lita á börn og unglinga frá hin-
um sjónarhólnum: Hvaöa
vandamál stafa af börnum og
ungiingum fyrir umhverfiö og
þjóöfélagiö? En hér er spurt:
Hvaöa vandamál stafa af um-
hverfinu fyrir börnin og ung-
lingana?
— Hvert er svo markmiðiö
meö þessu?
— Meiningin er aö hjálpa
börnum og unglingum til aö
kannast viö vandamálin og
finna fólk til aö ræöa við. Og
ekki sist, aö gera börnum og
fullorðnum kleift aö ná saman. í
flestum fjölskyldum rofnar
sambandiö milli foreldra
og barns, þegar barnið nær
vissum aldri, þegar það
verður aö unglingi. For-
eldrarnir vita ekki hvaö
unglingurinn gerir eöa hugsar
og unglingurinn skilur ekki
hugsanir foreldranna og tilfinn
ingar og þá byrja vandamálin
fyrir alvöru. 1 unglingaleikrit-
unum er reynt aö búa til um-
DÍLLINN