Þjóðviljinn - 04.09.1981, Síða 9

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 4. september 1981
— mhg
segir frá
síðasta
aðalfundi
Skógræktar-
/
félags Islands
Frá siöasta aöalfundi Skógræktarfélags islands, séö yfir hluta af þéttskipuöum fundarsalnum. Mynd
JK.
TÍMAMÓT í
SKÓGRÆKTARMALUM
Föstudagur 4. september 1981 þjöÐVILJINN - SÍÐA 9

— Þaö skiptir ekki megin máli
hvaö viö höfum gert tii þessa,
heldur hitt, hvaö viö ætlum aö
gera. Svo mælti Hákon Bjarna-
son, fyrrv. skógræktarstjóri á ný-
afstöönum aöalfundi Skógræktar-
félags islands, sem haldinn var i
héraösheimilinu Valaskjálf i
Egilsstaöakauptiini um siöustu
helgi. Frá þessum fundi fslenskra
skógræktarmanna hefur litiliega
veriö greint hér I blaðinu, en nó
skal reynt að bæta um betur.
A föstudagskvöld tóku fundar-
main aö flykkjast til Egilsstaða.
Lágu leiöir þangaö ýmist á jöröu
niöri eöa i háloftunum. Er allir
höföu mætt þar eystra var fyrsta
verk þeirra, er undirbdning
fundarins höföu meö höndum, aö
visa fólki til náttstaöar. Voru
menn ýmist vistaöir i Valaskjálf,
Menntaskólahúsinu, gistihúsinu á
Egilsstööum eöa á einkaheimil-
um. Var aöbdöallsstaöar meö af-
brigðum góö og bar ekki á ööru en
allir væru vel hressir á sál og
likama, hvar svo sem þeir höföu
náttstaö.
Fundarstaður við
fyllsta hæfi
Kl. 10 á laugardagsmorgun
setti Jónas Jónsson, formaöur
Skógræktarfélagsins fundinn.
Bauö hann fundarmenn vel-
komna og gat þess, aö meöal
gesta væri norskur skógræktar-
maöur, Ivar Vindal og kona hans.
Fól Jónas 'Þorsteini kaupfélags-
stóra Sveinssyni fundarstjórn en
ritun fundargeröar þeim Jó-
hannesi Helgasyni, Kristjáni Ar-
mannssyni og Þór Þorbergssyni.
Kvaö Jónas vel á þvi fara, aö
halda fundinn hér i nánd viö
Hallormsstaöarskóg og þá mfldu
skógræktarstarfsemi, sem þar
færi fram og raunar um Fljóts-
dalshérað vitt og breitt. Siöan
minntist hann þeirra félaga, sem
látist hafa siöan siöasti aöal-
fundur var haldinn en þeir eru:
Arni G. Eylands, Ragnar Jóns-
son, Jón Jósep Jóhannesson, allir
i Reykjavik, Jón Gestur VigfUs-
son, Hafnarfiröi, Guömundur
Bjarnason, Stykkishólmi, Agúst
Leós, ísafirði og Sveinn Jónsson,
Egilsstööum. Risu fundarmenn
úr sætum I viröingarskyni viö
hina látnu félaga.
Halldór Sigurösson, formaöur
Skógræktarfélags Austurlands
kvaddi sérhljóös og þakkaöi þann
heiöur og ánægju, sem Austfirö-
ingum væri sýndur meö þvi aö
halda fundinn á þeirra heima-
slóöum. Lét i ljósi þá von, aö
fundurinn markaöi timamót i
starfi austfirskra skógræktar-
samtaka.
Þessu næst flutti Jónas Jónsson
skýrslu stjórnarinnar og geröi
grein fyrir afdrifum þeirra mála,
er sffiasti aöalfundur haföi faliö
henni aö annast. Gat hann þess
m.a. að skipuö heföi veriö skjól-
beltanefnd og væriKjartan Ólafs-
son á Selfossi formaöur hennar.
Unniö væri aö aukinni friöun
Reykjanesskaga. Gat um Arsrit
Skógræktarfélagsins. í nefndinni
eru: Siguröur Blöndal, Hulda
Valtýsdóttir, Snorri Sigurösson
og Þórarinn Þórarinsson. Ct væri
komin ný landgræösluáætlun og
væri nefnd frá þingflokkunum aö
fjalla um hana. Jónas taldi aö nú
mætti tala um tlmamót i skóg-
ræktarmálum: Arangurinn af
starfi skógræktarmanna væri nú
augljós oröinn og áberandi og
gæti engum lengur dulist hvaö
unnt væri aö gera i þeim efnum á
Islandi. Skóg- og trjáræktaráhugi
einstaklinga, sveitarfélaga og
stofnana færi mjög vaxandi og
heföi ,,Ár trésins” átt ótviræöan
þátt i þvi'. Loks væri þess aö geta,
aö augu manna væru nú sem óö-
ast aö opnast fyrir skógrækt sem
þýöingarmiklum þætti i islensk-
um landbúnaöi.
Snorri Sigurösson, fram-
kvæmdastjóri Skógræktarfélags-
ins skýröi frá störfum einstakra
skógræktarfélaga, sem mörg
hver heföu veriö mjög athafna-
söm.
Þessu næst flutti Siguröur
Blöndal, skógræktarstjóri ávarp.
Sagöi hann árangur af „Ari
trésins” hafa greinilega komiö
fram i auknum áhuga manna á
skógrækt, upp af þvi heföu
sprottiö mörg tré. Slæm tlöindi
væru þaö á hinn bóginn, aö
skemmdir heföu komiö fram i
trjágróöri á Noröurlandi og væri
þaö afleiöingar kuldanna 1979.
Minnti I þvi sambandi á ýmis
veðurfarsáföll á fyrri árum. Viö
sliku mættum viö alltaf búast, svo
væri þaö meö allan gróöur á Is-
landi, en allt um þaö ásannaöist
enn „aö lifiö þaö er sterkara en
dauöinn”, einnig hvaö viö kæmi
skógræktinni. Og gott væri, er á
móti blési, að minnast vigorös
Hákonar Bjarnasonar: „Viöskul-
um aldrei, aldrei gefast upp”.
Siguröur flutti fundinum kveöju
frá Oddi Andréssyni, stjórnar-
manni i' Skógræktarféiaginu, en
hann liggur nú i sjúkrahúsi.
Þá voru lagðir fram, lesnir tpp
og skýröir reikningar félagsins,
af Kristni Skæringssyni, gjald-
kera þess.
Leiö nU aö matmálstima en
áöur en horfiö væri aö kræsingun-
um voru ýmis mál lögö fram til
umfjöllunar og kosið I starfs-
nefndír fundaríns. Veröur mál-
émna ekki nánar getiö fyrr en
vikiö veröuraöafgreiöslu nefnda.
Ur ýmsum áttum
Eftir matarhlé var fundi fram
haldiö. Flutti Baldur Þorsteins-
son, skógfræöingur, þá erindi um
plöntuuppeldi. Taldi Baldur öll
rök hnfga að þvi, aö ekki borgaöi
sig, aö ala iqjp plöntur miöaö viö
núverandi uppeldiskostnaö og
söluverö.
Jón Birgir Jónsson vék m.a. aö
athugun, sem á þvi heföi veriö
gerö hvort rækta mætti skóg til'
þess aö hefta snjóflóö. Væri þaö
álit Svisslendinga aö til þess aö
skógur kæmi aö gagni I þeim efn-
um, yröi hann aö vera minnst 50
ára gamall. Ekki telduNorömenn
þetta nýtilegt ráö og mundi þaö
einnig eiga viö hérlendis.
Bjarni Helgason áleit ástæöu til
aö beina þvi til stjórnvalda, að
lækkaö yröi verö á tilbúnum á-
buröi til landgræöslu og skóg-
ræktar, þvi hann væri nú oröinn
þyngsti bagginn á þessari ræktun.
Bjarni benti á, aö taka þyrfti til
athugunar útbreiöslu og dreifingu
Arsritsins þvi þar mundi sums-
staöar pottur brotinn.
Kjartan ólafsson beindi þvi til
Skógræktarfélagsins aö þaö geröi
tilraunir meö hvaöa trjátegundir
hentuöu best til skjólbeltaræktar.
Leó Guðlaugsson vék aö plöntu-
uppeldi og taldi skorta leiöbein-
ingar um töku og notkun græöl-
inga viö ræktunarstarfiö.
Aöalsteinn Simonarson taldi
ástæöu til aö athuga hvort ekki
væri rétt aö taka upp almennan
skógræktardag um allt land.
Þorvaldur Þorvaldsson lagöi til
aö út yröi gefiö lausblaöahefti,
þar sem safnaö yrði saman upp-
lýsingum og leiöbeiningum um
skógrækt, en þærværu nú á viö og
dreif.
Baldur Helgason spuröi hvort
ekki mundi unnt aö nota skóg til
aö stööva aurskriöur?
Sigurður Blöndal benti á, að
ekki heföu verið geröar tilraunir
meö jarövinnslu fyrir trjárækt
sérstaklega. Ylli þvi bæöi fjár-
skortur og vöntun á starfsliði.
Sumsstaöar heföi sáning birkis á
viöavangi gefist vel. Mætti sem
dæmi nefna Haukadal og Hauka-
gil. En til þess aö sáning yröi
framkvæmd I stórum stil þyrfti
mun meira birkifræ en nú væri
handbærL En þar þyrfti einnig
jarövinnsla aö koma til. Og
hvemigættiaöhagahenni svo að
hún yröi sem ódýrust en þó
nægjanleg? Verð á skógarplönt-
um taldi Siguröur nú of lágt
miðaö viö uppeldiskostnaö. Tók
undir hugmyndina um almennan
skógræktardag. Erfitt yröi aö
nota trjárækt til þess aö hefta
aurskriöur þvi þar sem viö þeim
væri hættast væru skilyrði til
skógræktar engin.
Snorri Sigurösson ræddi um
Ársritiö og skýröi þær ástæöur,
sem lægju til hækkunar á þvi.
Svæðisáætlanir
Eftir kaffihlé fluttu þeir Sig-
uröur Blöndál skógræktarstjóri
og Guttormur Þormar bóndi i
Geitageröi erindi um svæöisáætl-
anir I skógrækt og bændaskóga.
Siguröur sagöi m.a.:
Þarna er um aö ræöa f járfest-
ingu, sem skilar ekki tekjum fyrr
en eftir 20—30 ár. Þvi þarf hér til
aö koma óafturkræft framlag. I
Noregi greiöir rikiö 75% stofn-
kostnaöar viö nýskógrækt I skóg-
litlum fylkjum og sveitarfélög I
sumum fylkjum auk þess
10—15%. Viöarþörf I heiminum
fer vaxandi en geigvænlega
gengur á skógana. Meira en
helmingur þess viöar, sem árlega
er felldur i heiminum, fer til
eldsneytis, einkum i þriöja heim-
inum.
Markmiðið meö bændaskógun-
um hlýtur fyrstog fremstaðvera
viöarframleiösla og þá koma
fyrst giröingarstaurar sagöi Sig-
uröur. t annan staö eldsneytis-
framleiösla. Málmbræðsla eins
og sú, sem rætt er um aö reisa á
Reyöarfiröi, þarf 15 þús. tonn af
smágeröu viöarkurli. Hvaö má
þaö kosta? Þá er framleiösla á
svæöinværuþá þessi: Fljótsdals-
héraö, svæöiö i kringum Akur-
eyri.suöurdalir Borgarfjarðar og
Hvalfjörður og uppsveitir Ames-
sýslu. Jarövegsskilyröi er svo aö
sjálfsögðu þýöingarmikil.
Viö val á landi fyrir bænda-
skóga þarf m.a. aö tryggja lands-
stærö þvi giröingakostnaöur er
hár. Giröingarlengd á flatarein-
ingu er þvi styttri sem landiö er
stærra. Tré i skógarjaðri eru
lægri en þegar inn i skóginn
kemur þvi á þeim mæöa veörin
meira. Þessi jaöarsvæöi veröa
þvl stærri hluti af skóginum sem
flatarmál hans er minna. Hiö
'sama gildir um tjón af völdum
snjóþyngsla. Þau eru mest á
jaöarsvæðunum.
ÁHtamál getur veriö hvernig
ýmsu leyti æskilegri en hún er
vandfarnari gagnvart umráða-
mönnum landsins.
Guttormur Þormar rakti i
stórum dráttum sögu skögræktar
á Islandi. Benti á dæmi um áhuga
bænda á skógrækt og ræddi um
ályktanir bændafunda, BUnaöar-
sambands Austurlands og BUn-
aðarþings, en allir þessir aöilar
leggja þaö til, aö skógrækt veröi
tekin upp sem aukabúgrein og
styrkt i samræmi við þaö. Avinn-
ing viö skógarbUskap og mark-
miö meö honum taldi Guttormur
vera hið sama og Siguröur, en
benti auk þess á skjóliö, sem
skógurinn veitti og bætandi áhrif
hans á beitilandiö. Reynslu þá
sem fengin væri af Fljótsdals-
áætlun, taldi Guttormur mjög
Séö frá Egilsstaöakauptóni yfir „blómguö tdn og grænar grundir” Egilsstaðabænda. Fellin og þorpiö á
Hiöðum i baksýn. Mynd: sibl.
boröviöi og svo e.t.v. þegar
lengra væri litiö, trjámassi I
spónaplötur.
Og hvar eru svo bestu skóg-
radctarskilyröin á tslandi? Þar
skiptir veöurfariö mestu. Haukur
Ragnarsson, skógfræöingur,
hefur skipt landinu niður i skóg-
ræktarsvæöi, eftir veöurfarsskil-
yröum og árangri I skógrækt. A
fyrsta skógræktarsvæöinu gilda
þessar tölur: aö sumarhiti, (júni-
sept.), sé hærri en 9 gr., júlihiti
yfir 11 gr., janúarhiti undir 1 gr.,
vaxtartimi 105—120 dagar. Aöal-
vinna ber aö skógræktaráætlun-
um hérlendis. Hugsanlegt er aö
kanna fyrst hvaöa jaröareig-
endur eöa ábúendur hafa áhuga á
aö láta útjörö frá búfjárbeit til
skógræktar. Gera svo áætlun á
þeim grundvelli. Þannig var aö
fariö i Fljótsdal. I annan staö
mætti hugsa sér aö fulltrúar
búnaöarsambanda og skóg-
ræktarmanna könnuöuallt land á
svæöinu, án tillits til áhuga eig-
enda éða ábúenda, og væri þetta
áætlun um allsherjar landnýtingu
á ákveönu svæöi. Er þessi leið aö
góöa og árangur fariö fram úr
björtustu vonum. Þá lagöi Gutt-
ormur mikla áherslu á skjólbelta-
rækt, sem hefði margvisleg bæt-
andi áhrif. Hvaö skógrækt á ís-
landi áhrærir þá hefur þaö fylli-
lega sannast, aö vilji er allt sem
þarf, sagöi Guttormur.
Stefán Jasonarson i Vorsabæ
tók næstur til máls. Kom hann
viöa viö en dvaldi einkum við
Arsritiö og skjólbeltaræktina.
Guömundur Sveinsson á Isa-
firöi kvaö illa búiö aö Vestfirðing-
um hvaö snerti leiöbeiningar um
Séö yfir skóg Guttorms Þormars i Geitagerði. TIu ára gamalt lerki I forgrunni. Hæstu trén komin á fjóröa metra. Yngra ierki fjær.
— Guömundur Sveinsson á isafirði mundar myndavélina. Mynd: — slbl
skógrækt. Væru þeir hornrekur.
Leiöbeinandinn, sem viö höfðum,
var fluttur suöur i Borgarnes,
sagöi Guömundur. Vil ég beina
þvi til forsvarsmanna skóg-
ræktarmála aö þeir hlutist til um
aö viö fáum leiðbeinanda á næsta
ári.
Páll Guttormsson á Hallorms-
staö, hinn gamalreyndi skóg-
ræktarmaöur, ræddi um skóg-
rækt og landvernd almennt og þó
einkum um starfsemina á
Hallormsstaö.
Kjartan Sveinssœi, Reykjavik,
áleitaö mun viöar værihægt meö
árangri aö rækta skóg á íslandi
en á þeim svæöum, sem einkum
væri rætt um. Hvaö t.d. meö dal-
ina á Vestfjöröum?
Bakiur Helgason, Kópavogi,
benti á nauðsyn þess, aö land
undir bændaskóga yröi ekki of
smátt skammtaö. Einn ha. væri
of litiö. Þá varaöi hann og viö
þeirri hættu, sem skjólbeltum
stafaði af sinubrunum.
Var nú fundi frestaö til mánu-
dags, en nefndir tóku til starfa.
„Upp úr Ránarrekkju
á ný/rennur
mánudagur
A mánudaginn hófst fundur
með þvi, aö Siguröur Ingi Sig-
urösson á Selfossi lýsti afgreiðslu
kjörbréfanefndar. Þvi næst fluttu
fulltrúar hinna ýmsu skógræktar-
félaga skýrslur sinar.
Andrés Kristjánssoní Kópavogi
sagði frá ritgeröasamkeppni,
sem efnt var til meöal barna i' 9.
bekkjum grunnskóla, i tilefni af
Ari trésins. Skyldu ritgeröirnar,
fjalla um skógrækt og gildi
hennar. Um 40 ritgeröir bárust en
fleiri voru þó samdar þvi sums-
staöar völdu skólastjórar og
kennarar úr ritgerðir i keppnina.
Andrés og Þórarinn Þórarinsson
dæmdu ritgeröirnar.
Aö matarhléi toknu sté Hákon
Bjarnason fyrstur i stól. Sagöi
hann furöu gegna aö ekki skyldi
fyrr hafist handa um ræktun
bændaskóga á íslandi. 1 rauninni
heföi þaö verið danskur skip-
stjóri.sem áttimeginþátti þvi aö
hér hófst skógrækt, án hans
atbeina heföi þaö dregist lengur.
Heföi hann þá haft i huga bænda-
skóga, þar sem bændur ræktuöu
skóg til eldiviöar en spöruöu meö
þvi taöiö. Þaö er nú svo, aö tilvilj-
arnir ráöa þvi oft, hvaö gert er og
hvaö unnt er aö gera, sagöi
Hákon. En hér koma margir viö
sögu gegnum tiðina. Nöfn verða
þó ekki nefnd utan Andersen-
Rysst, sendiherra, sem ruddi
brautina fyrir samskiptum okkar
viö Norömenn. Viö höfum séö
hvaö hægt er aö gera á Fljótdals- '
héraöi en hiö sama er unnt aö
gera mikiö viöar. Hlutur skóg-
ræktar i landgræösluáætlun er of
litill. Fundurinn þarf aö knýja á
um breytingu á þvi. Bændaskóg-
amir eru tfmanna tákn. Og þaö
skiptir ekki máli hver á skóginn,
þjóöin öll nýtur hans. Skógrækt-
arfélögin þurfa aö nota þann byr,
sem Ar trésins vakti.
Haukur Ragnarsson, skógar-
vöröur, taldi ofmælt hjá Guö-
mundi Sveinssyni aö Vestfirö-
ingar væru vanræktir. Þeir nytu
leiöbeininga eftir þvi, sem tök
væru á. Vestfirðingar ættu ierfiö-
leikum meö viöhaldá skógargirð-
ingum. Atvinna væri þar meiri en
viöa annarsstaöar og þvi erfitt aö
fá fólk til þessara starfa. Þarna
yröi skógræktin að reyna aö koma
til aöstoöar meö vinnuflokkum,
sem sæu um hiröingu og viöhald
skógarreita. Hitt er rétt, sagöi
Haukur, aöhlutur Vesturlands og
Vestfiröinga af fjármagni Skóg-
ræktarinnar, er of lltill.
/
Alyktanir
Nú tóku nefndir aö skila störf-
um. Voru fyrst lagöar fram álykt-
anir allsher jarnefndar. Var
Þóröur Þorbjamarson Reykja-
vik, framsögumaöur hennar.
Fara ályktanir hér á eftir:
1. „Aö loknu Ari trésins 1980
fagnar aöalfundur Sí árangurs-
riku starfi og þakkar um leiö öll-
um aöilum, sem iögöu fram vinnu
og fjármagn til málefnisins. Ljóst
er aö starf þeirra hefur stóraukiö
áhuga einstaklinga sem sveitar-
félaga og fyrirtækja á ræktun og
fegrun umhverfisins meö trjá-
rækt. Ekki má staðar nema og
skorar fundurinn á landsmenn
alla aö fylgja vel eftir góöum
árangri meðstórátaki I skógrækt
um land allt”.
2. Fundurinn „beinir þeim til-
mælum til stjómar félagsins aö
hún vinni aö þvi eftir þvi, sem i
hennar valdi sienaur, ao sem
flestar gróðrarstöðvar hafi á vori
hverju til sölu 1—2ja ára sáö-
plöntur I hæfilega stórum sáö-
bökkum, 25—100 stk. i pakka, og
hverjum bakka fylgi prentaöar
eða fjölritaöar leiöbeiningar um
meöferð plantnanna næstu árin”.
(Till. frá Skógr.fél. Hafnar-
fjaröar og Garöabæjar). ólafur
Vilhjálmsson rökstuddi nauösyn
tillögunnar.
3. Fundurinn... ,,skorar á for-
ráöamenn Skógræktar rikisins aö
gera nú þegar stór átak I öflun og
tilraunum á nýjum trjátegund-
um, sem hentaö gætu til skjól-
beltageröar”. (Till. frá Skóg-
ræktarfél. Arnesinga).
Þórarinn Þórarinsson:
Matthias spuröi: „Hvar skal
byrja, hvar skal standa? Mér
koma þau orö i hug þegar rætt er
um þessi mál.En viö þurfum ekki
að spyrja, viö vitum svariö. En
fyrstkemur ræktun hugarfarsins
i kjölfar þess ræktun landsins.
Bjarni Helgason taldi, aö e.t.v.
mætti knýja fastar á um fjár-
magn og aögeröir i þessum efn-
um.
Aöalsteinn Simonarson benti á
seljuna sem heppilega tegund til
skj ó lbel tage r öa r.
4. Fundurinn... „samþykkir aö
gera fyrsta laugardag i júni ár
hvert, aö sameiginlegum skógar-
degi, þ.e., gróöursetningar-
fræöslu- og skemmtilegi skóg-
ræktarfélaga um land allt. Vik-
una fyrir þennan dag skal Skóg-
ræktarfélag Islands nota til
undirbúnings, meö kynningu,
fræöslu og hvatningu i fjölmiöl-
um”. (Till. frá Skógræktarfél.
Borgfiröinga).
Siguröur Ingi Sigurösson dró i
efa aö vel hentaöi öllum lands-
hlutum aö ákveöa skógræktar-
daginn svo snemma, vegna
veöurfars. Framsögumaöur taldi
aö breyta mætti um dag, ef
þannig stæöi á. Siguröur Blöndal
taldi nauösynlegt, aö sami dagur-
inn gilti fyrir landiö allt. Veöur-
fariö skipti mestu en þvi réöum
viö ekki.
5. Fundurinn.... „beinir þvi til
stjórnar félagsins aö hún kanni
fyrirnæsta aöalfund möguleika á
útgáfu lausblaðahefta, þar sem
safnaö yröi saman greinum, ýms-
um upplýsingum og svörum viö
spurningum áhugamanna um
skógrækt, sem fram koma, á
kerfisbundinn hátt”. (Till. frá
Þorvaldi Þorvaldssyni og Reyni
Vilhjálmssyni).
6. Fundurinn „felur stjórn
félagsins aö gera athugun á þvi
hvaöa lögum þurfi aö breyta og á
hvern hátt, svo að unnt yröi aö
koma þvi i framkvæmd, aö skóg-
rækt veröi aö fullu viöurkennd
sem búgrein, bæöi hvaö snertir
forgang aö notkun lands sem og
aö skógrækt komist jafnfætis öör-
um búgreinum hvaö snertir
réttarstööu og fyrirgreiöslu”.
(Till. frá Skógræktarfél. Rvikur).
Jónas Jónsson kvaö þetta mál
þegar komiö af staö. Rætt heföi
veriö um aö skógræktin nyti
fyrirgreiöslu hjá Stofnlánadeild
til jafns viö aðrar búgreinar en þá
þarf líka aö greiöa sjóöagjöldin.
Ekkert þaö til i löggjöf, sem
hindrar bændur i aö taka upp
skógrækt sem búgrein, enda
hefur þaö þegar veriö gert.
Runólfur Guömundsson I ölvis-
holti lagöi til, aö tillögunni yröi
visaö til stjórnar félagsins til
nánari athugunar.
7. Fundurinn... „skorar á
skipulagsyfirvöld, hvar sem eru á
landinu og Vegagerð rikisins aö
taka fullt tillit til og hlffa lands-
svæðum, sem tekin hafa verið til
trjá- eöa skógræktar, svo og þeim
svæöum, þar sem plantaö hefur
veriö nýgræöingi, þannig aö þvi
landi veröi ekki spillt vegna
skipulags eöa breytinga á skipu-
lagi eða vegna vegageröar,
heldur fái gróöur aö dafna þar i
friöi”.
8. Fundurinn... „samþykkir aö
beina þvi'til stjórnar félagsins aö
hún hlutist til um aö skýrslur
skógræktarfélaganna, eins og
þæreru fluttar á aðaifundi hverju
sinni, verði fjölritaðar og sendar
til félaganna fljótlega eftir fund-
inn, i þvi augnamiöi, aö félögin
geti sem best tekið miö af reynslu
og framkvæmdum hvers
annars”. (Till. frá Jóhanni Þor-
valdssyni og Þórunni Eiriks-
dóttur).
Þessu næst voru teknar fyrir
tillögur skógræktarnefndar,
framsögumaöur Ingi Olrich.
1. Fundurinn... „beinir þeim
tilmælum til hlutaöeigandi
stjórnvalda aö gera viöeigandi
ráöstafanir til verölækkunar á
þeim áburöi, sem sérstaklega er
notaöur I þágu skógræktar og
landgræöslu I landinu”. (Till. frá
Bjarna Helgasyni).
2. Tillögu frá Búnaöarsam-
bandi Austurlands um breytingar
á löggjöf um skógrækt var visað
til stjórnar félagsins.
3. Fundurinn... „skorar á Al-
þingi og rtkisstjórn aö veita fé á
fjárlögum 1982 tilaö gera héraös-
skógræktaráætlanir fyrir Arnes-
sýslu, Eyjaf jaröarsýslu og Suöur-
Þingeyjarsýslu”, en fyrir lágu til-
mæli i þessa átt frá nefndum
héruöum.
Öskar Magnússon spuröi hvort
unnt yröi aö tryggja „lakari”
svæðunum nóg af lerkiplöntum
þegar héraösskógarnir kæmu til,
en þar væri einkum rætt um aö
planta lerki. — Siguröur Blöndal
sagði aö nóg ætti aö vera af lerki-
fræi og svo yröi vonandi einnig
um plönturnar.
Laganefnd, en framsögumaður
hennar var Asgrlmur Halldórs-
son, fhitti nokkrar breytingar viö
gildandi lög félagsins og einnig
komu fram tillögur um breyt-
ingar f rá einstökum fundarmönn-
um. Veröa þær ekki raktar hér
enda ekki stórvægilegar, en þess
eins getiö, aö samþykkt var að
fjölga í stjórn félagsins úr 5
mönnum f 7.
Haukur Hafstaö, framkvæmda-
stjóri Landverndar, kvaddi sér
hljóös, lýsti ánægju sinni meö
fundinn, þakkaöi fyrir aö hafa átt
þess kost aö sitja hann og lagöi
áherslu á þau timamót, sem nú
virtust greinileg I skógræktar-
málum.
Hér mun ekki greint frá kosn-
ingum á fundinum þar sem það
hefur áöur veriö gert hér I blaö-
inu.
Jónas Jónsson þakkaöi þvi næst
öllum þeim sem þátt áttu I þvi, aö
gera þessa fundardaga framúr-
skarandi ánægjulega og sleit
fundi.
Hér hefur ekkert verið sagt frá
sunnudeginum en þá var feröast
um Fljótsdalshéraö og deginum
lokiömeö sameiginlegu boröhaldi
og kvöldvöku. Viö biöum og sjá-
um hvaö setur meö þá feröasögu.
— mhg