Þjóðviljinn - 25.09.1981, Blaðsíða 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 25. september 1981
viðtalið
KÆRLEIKSHEIMILIÐ
Simamaðurinn er kominn og hann er
kona!
BakhlHS medaliuunar
Plata með
hljómsveit
The Magnetics er liklega
minnsta hljómsveit sinnar teg-
undar I veröldinni, eu hana
mynda þeir Jakob Magnússon
og Alan Howarth og leika sjálfir
alla tonlistina á ýmsar geröir
hljómgerfla (synthesizera).
Þeir Jakob og Alan eru nií viö
hljómleikahald á meginlandi
Evrópu eftir tónleika viösvegar
hér um land, en áöur en þeir
héldu austur á bóginn frá Los
Angeles til gamla heimsins,
luku þeir gerö 11 laga hljóm-
plötu sem nú er komin út. Ber
minnstu
í heimi
hún heitiö „A Historic Glimpse
of The Future” og inniheldur
tónlist sem eingöngu er framin
meö aöstoö ýmiskonar hljóm-
gerfla. Plata þessi er talin eins-
konar vegvisir aö tónlist fram-
tiöarinnar.
Plata Jakobs, Jack Magnet,
sem kom út hér á landi í sumar
kemur innan tiöar á Banda-
rikjamarkaö á vegum Warner
Brothers.
Rætt við Halldóru
Játvarðsdóttur
á Miðjanesi
Konur
eiga að
gangaí
búnaðar-
félögin
Þaöer ekki algjör nýlunda en
þó aö eugu aö síöur fágætt aö
konur sitji sem fulltriíar á aöal-
fundi Stéttarsambands bænda.
Nýlunda er þaö ekkiaö þvi leyti
aö kona sat fyrst aukafund
Stéttarsambandsins 1977 og
aöalfund 1980. i bæöi skiptin aö
visu sem varamaöur. Fágætt er
þaö hinsvegarþviað nú á þessu
herrans ári 1981 haföi hlutdeild
kvenna ekki aukist. Ein kona
var fulltrúi á fundinum nú en
hinsvegar sem aöalmaöur. Eitt
skref haföi veriö stigið þessi 4 ár
og þaö tóku Austur-Barðstrend-
ingar. Stí koua, sem hér um
ræðir, er Halldóra Játvarös-
dóttir á Miöjanesi I Reykhóla-
sveit.
Þetta blaö haföi tal af Hall-
dóru er hún sat Stéttarsam-
bandsfund i fyrsta sinn. En
þegar fundum bar saman á ný
noröur á Laugum þá geröist
blaðamaöur svo ósvifinn aö
trufla Halldóru viö strangar
fundarsetur og spyrja hana
nokkurra spurninga.
— Nú ert þú eina konan, sem
mætir hér á fundinum sem full-
trúi og hefur svo raunar verið
áöur. Hvemig kanntu viö þig i
þessu karlasamfélagi?
— Ég hef kunnaö mjög vel við
mig á þessum fundum, en þetta
er nú þriöji fundurinn, sem ég
sit. Karlmennirnir hafa tekiö
mér ágætlega i alla staöi og ég
verö á engan hátt vör viðþað aö
ég séhéreinangruö. Ég tek þátt
i fundarstörfunum alveg á borö
við þá.
— NU eru fulltrúar hér á func',-
inum 46 og þú eina konan.
Alveg er ég viss um að það er
betra aö vera ungur, hress og
rikur en aö vera gamall, lasinn
og blankur.
Finnst þér ekki eölilegt aö fleiri
konur ættu hér sæti?
— Jú, þaö finnst mér vissu-
lega. Hinsvegar viröist erfitt að
breyta þessu. Ef til vill stafar
þaö af því aö fáar konur séu i
búnaöarfélögunum og ef svo er
og á meöan svo er þá er kannski
ekki mikil von á breytingu. En
ef við bændakonur gerðumst al-
mennt félagar i búnaöarfélög-
unum þá ættum viö aö geta haft
þar okkar áhrif, ef viö kæröum
okkur um. Þaö virðist mér aö
kosning min sýni. En auövitað
heföi égekki verið kjörin nema
fyrir tilstuölan einhverra karl-
manna i félaginu. þannig held
ég aö þaö yröi eirínig annars-
staöar ef konur gengju i bUn-
aöarfélögin.
— Ereitthvaðaf konum í bún-
aöarfélaginu i þinni sveit aörar
en þú?
— Já, ég held að viö séum
a.m.k. 8. Mér finnst þetta sjálf-
sagt og sé ekki aö viö eigum
neitt minna erindi i félögin en
karlarnir okkar.
— Hvaö finnst þér um þennan
fund? Er hann eitthvaö frá-
brugöinn þeim Stéttarsam-
bandsfundum, sem þú hefur
setið áður?
— Já, mér finnst þessi fundur
hafa verið að þvi leyti rólegri en
hinir aö minna hefur veriö um
deilur. Menn voru aö vonum
ekki á eitt ssáttir meö þær ráð-
stafanir, sem gerðar voru til
takmörkunar á framleiðslunni.
Nú er þaö élgengið yfir og menn
viröast sætta sig nokkuö viö
þaö, sem orðið er og treysta þvi,
aö við framkvæmdina veröi við-
höfö sU sanngirni og lipurð, sem
unnt er. Hinsvegar er hér ann-
Um áramótin 1786-1787 urðu
ráösmannsskipti við tugthúsiö I
Reykjavik. Guömundur Vigl'ús-
son, sem gegnt haföi starfinu
frá byrjun, var látinn hætta.
Þótti eitt og annaö athugavert
viö ráösmennsku hans, illa búiö
aö föngum og Guömundur karl-
inn „blautur” um skör fram.
„Þannig höföu, siöasta áriö,
sem hann gegndi þessu em-
bætti, 6 af tugthúslimunum sál-
ast af ófeiti, sem sett var í sam-
band viö illan aöbúnaö i tugt-
húsinu”, segir i Arbókum
Itey kjavikur.
Ariö áöur hafði veriö skipaöur
sérstakur „tugtmeistari”
danskur, Brun, að nafni, ekki
riki mikið, eins og þú veist og
fundir staöið langt fram á
nætur.
— Teluröu einhver sérstök
mál,sem fyrir fundinum liggja,
vera öörum merkari?
— Ég býst viö að segja megi
aö þau séu öll meira og minna
merk en ég á erfitt meö að gera
upp á milli sumra þeirra svona i
fljótu bragöi og þvi er best aö
vera ekkert aö flokka þau.
— En svo við vikjum nú að
öðru, Halldóra, hvernig gekk
heyskapurinn i sumar?
— Hann gekk mjög erfiðlega
hér um slóöir. Vorið var kalt og
þurrt. Spretta þvi siðbúin og
fæstir byrjuðu að slá fyrr en um
verslunarm annahelgina. Þá
kom góður þurrkur og menn
náöu upp heyjum. Siðan hafa
þurrkar verið mjög stopulir og
fáir búnir að hiröa nema þeir,
sem verka aö mestu leyti vot-
hey.
— Hvað um samgöngur hjá
ykkur, félagslff og skóla?
— Félagslif er hér nokkuö
gott. Það er starfandi kven-
félag, ungmennafélag og leik-
félag. Svo er haldiö þorrablót á
hverjum vetri og má segja aö
það sé á vegum samkomuhúss-
ins. Er sérstök nefnd kosin til
þess aö sjá um þorrablótiö
hverju sinni.
A Reykhólum er grunnskóli
og hefur hann Utskrifað nem-
endur upp úr 9. bekk. Þaö er
siður en svo ástæða til óánægju
meö skólann en nú vantar okkur
bara skólastjóra.
Hvað samgöngurnar áhrærir
þá mættu þær nú vera betri. Aö
vetrinum er mokað einu sinni i
viku til Reykhóla, en ég held,
hálfsmánaöarlega i Gufudals-
sveit. Svo eru þá farnir svona
útúrkrókar eins og út á Reykja-
nes en þar má nú helst ekki
koma neinn snjór því það er
ekki á áætlun að moka þangað.
Ég held aö þetta þætti nU ekki
allsstaðar gott. Það segir sig
sjálft, aö erfittgetur verið að ná
til læknisaö vetrinum þegar illa
viðrar.
— Hvernig er það með byggð-
ina hjá ykkur, helst hún i horfi?
— Já, ég held að svo megi
segja. Þaö er auðvitað augljóst,
að þörungaverksmiðjan á
Reykhólum og sú starfsemi
önnur, sem þar hefur risið á
legg, hefur mjög orðið til þess
að treysta byggðina hér á
þessum slóðum.
Og þar með var Halldóra
rokin á fundinn. — mhg
sérstakt göfugmenni, a.m.k. fór
hann hið versta með fangana.
Þrátt fyrir það var honum nú
einnig faliö ráðsmannsstarfið.
Fyrir þetta hvorutveggja fékk
hann 130 rikisdala árslaun og að
auki 15 rd. fyrir matartilbúning
og móskurð, leigulausa ibúð og
heyskaparafnot af * rnarhóln-
um. Frá þessu öllu uuuaöist svo
Brun um vorið og voru þá bæöi
embættin falin Gunnari stúdent
Sigúrðssyni, sem verið hafði
kristindómsfræðari við fanga-
húsiö. Gunnar gengdi þessum
störfum þó aðeins til fardaga
næsta ár „og reyndist enginn
skörungur”, segja Arbækur.
— mhg
Q
O
IX,
Notaðu litlu gráu sellurnar! Þeirerufátækiraf þvl aö þeir VILJA vera þaö! A Sjáðukofana, druslurnar sem þeir klæðastog þessar hörmulegu mublur’.l y
O, - jesus minni /
Auk þess sem þeir fá lág
laun kaupa þeir alltaf
þaö lélegasta.
Mannabreytingar
við betrunarhús