Þjóðviljinn - 03.11.1981, Blaðsíða 15

Hringið í síma 81333 kl. 9-5
alla virka daga, eða skrifið Þjóðviljanum
Skrefatalningin
mælist mis-
jafnlega fyrir
Fullorðinn austurbæingur
vildi koma eftirfarandi á
framfæri:
Það hefur ýmislegt vantað
inn i umfjöllun fjölmiðla i
sambandi við skrefamálið
svokallaða. Það er i sjálfu sér
ágæt hugsjón að jafna sima-
kostnað landsmanna. Nú hef-
Kapitalistarnir geta blaðrað djöfulinn ráðalausan allan liðlang-
an daginn — án þess aöborga krónu fyrir.
lesendum
Óþolandi órættiæti
ur reyndar komið i ljós að til
var einíaldari og ódýrarileið
til að jafna út þennan kostnað
einsog „jöfnunin” er hugsuð.
Það er að segja, að hægt hefði
verið með mun minni tilkostn-
aði og óréttlæti, að lengja
skref i langlinusamtölum i
stað þess að koma upp dýrum
tækjaútbúnaði til að gera
venjulegu fólki erfiðara að
brúka simtólin heima fyrir.
Það er nefnilega svo, að
skrefatalningin innanbæjar
kemur verst niður á þeim sem
sist skyldi. B’ólk sem ekki hef-
ur bilundir botninn á sér, fólk
sem sökum elli eða fátæktar
þarf að nota simann. Það er
réttlætismál sem alltof litið
hefur komið til umfjöllunar i
sambandi við skrefatalninga-
málið. Simnotkun fólks sem
ekki hefur aðstæður til að
sinna erindum sinum öðruvisi
en i gegnum sima, af þvi það
hefur ekki bifreið til umráða
eða þær aðstæður sem máske
meðalsamborgari hefur.
Þetta fólk á nú að gjalda fyrir
það að búa við verri aðstæður
en þorrinn. Hér er ekki um
jöfnun að ræða —• heldur
hrikalegt óréttlæti.
Það er hægt að benda á fleiri
atriði i þessum dúrnum. Em-
bættismenn rikisins geta
hringt út og suður i sinum
vinnutima — á rikisins kostn-
að. Þeir þurfa ekki að gjalda
fyrir að skrafa liðlangan dag-
inn i simtólin.
Kapitalistarnir hafa jafn
auðveldan aðgang að sima og
embættismenn. Þeir geta
blaðrað djöfulinn ráðalausan
allan liðlangan daginn — án
þess að borga krónu fyrir.
Þeir setja simreikninginn ein-
faldlega á reksturskostnað hjá
fyrirtækinu. Siðan ekki söguna
meir.
Ef menn vilja raunveruleg-
an jöfnuð simakostnaðar, þá
þyrftiað taka þennan aðstööu-
mun með i reikninginn. En
þaö er sama gamla kúgunar-
sagan, það eru búnar til and-
stæður á milli venjulegs fólks,
i þessu tilfelli á milli fólks útá
landi og i þéttbýli til að
blekkja alrpenning um hinar
raunverulegu andstæður sem-
sé á milli rikra og fátækra.
Það er enginn jöfnuður sima-
kostnaðar fenginn með
skrefatalningunni það er ver-
ið að auka misréttið. Stjórn-
málamenn hvar i flokki sem
þeir standa ættu að taka þessi
atriði með i reikninginn. Só-
sialistar ættu auðvitað að sjá
hinn raunverulega aðstöðu-
mun i hendi sér. KOMIÐ I
VEG EYRIR SKREFATALN-
INGUNA.
Sósialisti i Austurbænum.
P.S. Ég biðst afsökunar á
þvi hve langt mál þetta er —
en hér um svo stórt mál um-
fangs að ég trúi ekki öðru en
mér verði fyrirgefið. Sami
Barnið
Barnið stækkar mest fyrsta
árið, sem það lifir. Þá þyngist
það að meðaltali um 7,5 kíló,
eða tvöfaldar þyngd sína. Ef
börn héldu áfram að þyngjast
jafnrösklega næstu árin,
myndu þau vega eina smálest
(1.000 kg) þegar þau væru á
áttunda ári.
Krókódílar
Þegar krókódílar synda,
draga þeir að sér lappirnar en
sveif la sporðinum, líkt og högg
ormar gera. Þeir synda svo
hratt að róandi maður á báti
hefur ekki við þeim.
aho
Aldur jarðar
Aldur jarðarinnar fer eftir
átrúnaði fólks. Gyðingum er
t.d. kennt að jörðin sé ekki
nema tæplega sexþúsund ára,
en grísk-kaþólska kirkjan
kennir það sem heilagan
sannleika, að hún sé einhvers
staðar á milli sjö og átta
þúsund ára gömul. Vísinda-
menn telja að hún sé kringum
2000 miljón ára gömul.
Þriðjudagur 3. nóvember 1981 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 15 '
Stjórnendur Afanga, Guðni Rúnar og Asmundur.
, ,Áf angar
Útvarp
kl. 20.00
1 útvarpinu kl. 20,00 i kvöld
er þátturinn „Afangar” á dag-
skránni. t þessum þáttum
hafa þeir Guðni Rúnar Agn-
arsson og Asmundur Jónsson
kynnt þjóöinni ýmsa þá
músik, sem ekki hefur hljóm-
að daglega i eyrum hennar.
Þessi þáttur hefur gefið
mörgum tækifæri á þvi aö
fylgjast með hinu nýjasta og
frumlegasta sem verið hefur á
döfinni hverju sinni. Einnig
hafa þeir spilað músík hinna
mörgu snillinga, sem ekki eru
hátt skrifaöir á vinsældalist-
um óskalagaþáttanna. Vist
má telja að i kvöld veröi á boð-
stólum einhver þau raritet er
láta muni vel i eyrum hlust-
enda. . .
Sjónvarp
kl. 20.40
Víkingamir
4^ Sjónvarp
yrT kl. 21.15
Hart á
móti
hörðu
t kvöld kl. 21,15 munu Jonat-
han Hart og frú berja á ein-
hverju illþýði, sem ekki fetar
hinn mjóa stíg laga og réttar.
Er þessi þáttur hinn fjórði i
röðinni meö þeim heiðurs-
hjónum.
I fyrri þáttum hafa þau
fengið margan skellinn, i við-
ureign sinni við alls kyns
„delikventa”, en ævinlega
hafa þau haft betur eins og
vera ber, þegar hiö góða berst
viö hið illa. Merkilegt má
þykja, hversu vel til höfð og
litt sár hjónakornin hafa
sloppið hingaö til, enda væri
þaö á skjön við allt velsæmi,
Er hún ekki sæt?
að láta góðan ameriskan mil-
jóner verða fórnarlamb ein-
hverra illa hugsandi tudda, er
hugsa ekkert um annað en
græöa peninga á sem auðveld-
astan hátt.
t sjónvarpinu i kvöld verður
sýndur þriðji þátturinn um
vikingana.
í dönsku vikingasamfélagi
voru gerðir einstakir listmun-
ir og skartgripir, sem urðu
eftirsóttir viða um heim.
Hederbý, sem nú er i Vest-
ur-Þýskalandi, var til forna
markaösbær og gera menn sér „
vonir um, að fornleifarann-
sóknir þar muni veita vit-
neskju um bæjarlif viking-
anna.
Vikingarnir voru oft frunta-
legir i framkomu og stunduðu
strandhögg. Fylgst er með
einum ránsleiðangri viking-
anna til ttaliu.