Þjóðviljinn - 30.12.1981, Blaðsíða 9

8 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 30. desember 1981.
Miövikudagur 30. desember 1981. ÞJÓÐVILJINN — SIDA 9
Fyrir u.þ.b. 36 drum slöan lauk
einni hinni mestu „sláturtiö” er
sögur fara ai i Evrópu og má meö
sanni segja að afraksturinn sé
vægast sagt ömurlegur; aö þessu
sinni var ekki slátrað búfenaði
heldur „mannfólki”. Sá óskapn-
aöur er risiö hefur upp af rústum
„blóövals” þessa viröist ætla aö
steypa mannkyni öllu I glötun.
Tilveru mannsins á þessari jörö
er nú alvarlega ógnaö af misvitr-
um atvinnustjórnmálamönnum
er hafa meira vald meö höndum
en heilabú þeirra kann aö stýra.
í skjóli valds þessa er heimin-
um stjómaö og skipt í þágu eigin-
hagsmuna og einkagróða;
óskapnaður þessi er „Auövalds-
skrimslið” er teygir „stálklær”
sinar yfir heim allan og spúir eldi
og eitri.
Súframtíð er bi'öur okkar og af-
kvæma okkar I ljósi núverandi
ástands I heimsmálum verður að
teljast heldur ókræsileg og von
mannsins um „betra llf, fallegra
lif og náttúrulegra líf’ hljómar
einsog frekjuvæl óþekktarorms.
„Terroristarnir” I austri og
vestri hafa skipt á milli sin örlög-
um mannkynsins og leika harm-
leik bakviö brosandi grimur! 1
lokaþættinum falla væntanlega
gri'murnar, en viö skulum vona,
aö þaö ætti að vera takmark
mannkyns aö afstýra þeim loka-
þætti, þvi fyrr þvi betra!
„Við viljum: Frið,
afvopnun, frelsi”
Risiö hefur upp ný kynslóö sem
er sér meövituö um tilverurétt
sinn til að lifa á þessu jaröriki i
friöi án striösótta, kynslóö sem
skilur hlutverk sitt i leikhúsi
„Brjálseminnar”. Þessi kynslóö
krefst þess að á hana sé hlustaö,
aö hróp þessa mikla fjölda um
rétt til ákvörðunartöku um lif og
tilveru sina, frelsi til hugsunar og
tjáningar i viðasta skilningi þess
orðs sé virt sem sjálfsögð mann-
réttindi.
Nú er svo komiö að mælirinn
viröist fullur, hingaö og ekki
lengra.
Myndasthafa breiöar fylkingar
meöal evrópuþjóöa af hinum
ýmsu stéttum: Samtök um-
hverfisfræöinga, kvenréttinda-
samtök, hreyfingar ungs fólks,
stúdentasamtök, stéttarsamtök
ýmisskonar og stjórnmálaflokkar
svo nokkuð sé nefnt.
Þessi breiöi þjóöfélagsgeiri
hefur á siöastliönum mdnuöum
kvatt sér hljóös á götum úti og á
útifundum viðsvegar um Evrópu
m.a. i Róm, London, Stokkhólmi,
Paris, Briissel og nú siöast I
Madrid og Barcelona.
Þaö er afar athyglisvert aö
skipulagning friöarhreyfinganna
i Evrópu hefur veriö undantekn-
ingalaust i höndum vinstrisinn-
aðra skoöanahópa og þeir sem
komiö hafa fram fyrir skjöldu i
ræöum, leikrænum tjáningum,
ljóðrænum og bókmenntalegum
athöfnum hafa veriö þekktir af
slikri hugmyndafræöi.
Þetta er i rauninni ósköp
skiljanlegt þar sem núverandi
ástand i þjóömálum Evrópu og
viðar er bein afleiðing hægrisinn-
aðrar „einkagróöa og eiginhags-
munastefnu” sem hefur leitt til
atvinnuleysis og vonleysis meðal-
stórs hóps fólks og þó sérstaklega
ungs fólks.
Við þessi tækifæri þar sem friö-
arsinnar hafa komiö saman hafa
veriö haldnar ræöur meö slfkum
„sannleiksmassa” aö hljómaö
gæti einsog sæt blekking d5a ný
sannindi óþekkt einsog áöur:
„Viö eigum aöeins þennan heim”
eða „er það óréttlát krafa aö fá að
lifa i' friði”?
Friöarhreyfing Evrópu ber
þess glöggtvitnihvernigkomiðer
i alþjóöamálum — hin óábyrga
stefna Reagans i utanrikismálum
og yfirlýsingar um möguleika á
.Jcjamorkustyrjöld bundna viö
takmarkaö svæöi” — nifteinda-
sprengjan er eyöir mannslifum
en hlifir mannvirkjum (eigna-
rétturinn metinn hærra en
mannslif) — hinn alþjóölegi kap-
italismihefur settmark sitt á allt
lifmannsinsog umhverfi svo vart
erannaö eftiren úthlutun súrefn-
is á per cubic-fermetra.
„Viö eigum aöeins þennan
heim” honum er nú ógnaö af
Heimsvaldasinnum er vilja gera
hann að sinni „einkaeign” og út-
hluta aö eigin geöþótta meö háu
veröi gæöum hans.
Þessi heimur er eign okkar
allra, þessvegna verðum viö að
vera samábyrg og standa saman
gegn öllum tilræðum í þá átt aö
hneppa okkur I viöjar þrældóms á
okkar eigin jörö undir svipuhögg-
um „Bjarnarins” og „Sáms
frænda”.
Hin viötæku mótmæli i Evrópu
uppá siökastiö sýna aö hiö ein-
okaöa „ vestræna lýöræöi” er hel-
sjúkt — fólk trúir ekki lengur á
hinn tilbúna sannleika stjórn-
valda. Þaö er að veröa lýönum
ljóst aö ekki getum við lengurþol-
að stórveldunum að ógna okkur
meö gereyöingarvopnum, útrým-
ingarstyrjöld á sama tima og þau
gefa falsvonir um öryggi i fram-
tiðinni með þátttöku i hernaöar-
bandalagi er hefur á stefnuskrá
sinni „útrýmingarstrið”.
Þessvegna hrópar evrópubúinn
og taki allt mannkyn undir: Burt
meö hernaöarbandalög — viö
viljum friö! Afvopnun! Frelsi!
Baráttan gegn óvinum mann-
kynsins er hafin!
Spánn — NATÓ
I 32 ár hefur Spánn staöið fyrir
utan hernaöarbandalög þ.e.a.s.
Nato (stofnaö 1949), en nú áriö
1981 hefur þaö verið efst á baugi
hér á Spáni undanfarna mánuði
væntanleg innganga i NATO.
Andstaöan gegn NATO er mikil
hér. það sýna hinar fjölmörgu
mótmælagöngur gegn inngöngu i
NATO, — hinn óskaplegi fjöldi
funda og áróðursspjalda gegn
NATO aö ekki sé talaö um þær
greinar i blöö sem skrifaöar hafa
veriö iþeim tilgangi að rökstyöja
málstaö friðarsinna gegn NATO.
Gefnir hafa verið út bæklingar
til glöggvunar fyrir almenning
hvaö sé eiginlega „þetta” NATO
og veitirvistekki af, þvi hinir op-
inberu fjölmiölar einsog sjón-
varpiö hafa ekki komiö til móts
viö „Lýöræðiö” nema að svo litiu
leyti sem frekast er unnt þar sem
þaö sýndi eina fræöslumynd um
NATO er var ætlaö að upplýsa
þjóöina i eitt skipti fyrir öll um
hinn föðurlega og umhyggjusama
„NATO”; mynd þessi var gerð af
„NATO” sjálfum — hann veit jú
best hvernig hann er sjálfur!
Skoöanakannanir sýna aö mik-
ill meirihluti þjóðarinnar er á
móti inngöngu i NATO og vill
þjóöaratkvæöagreiöslu um máliö.
Skoöanakönnun er hið virta blaö
„E1 País” gerði sýnir svo ekki
veröur um villst vilja þjóöárinn-
ar. Tekiö skal fram aö könnun
þessi er svo viöamikil aö ekki er
fært aö birta hana hér i heild; ég
leyfi mér þvi aö gefa upp tölur er
skipta mestu máli: ,,EL PAÍS”:
„Más de la mitad de los
espanoles, contra la OTAN”.
„Las cifras cantan” (tölurnar
tala sinu máli). Spuröir voru 3009.
Útkoman: þeirsem kysu skýlaust
á móti 52% — skýlaustmeð 18.1%
— þeir sem vildu þjóöaratkvæöa-
greiöslu um máliö 69% — þeir
sem töldu aö máliö ætti alfariö að
vera i höndum þingsins 6.2%
Einnig var könnuö vitneskja
fólks um NATO. Hálf miljón und-
irskrifta söfnuöust á götum úti
viðsvegar um Spán biðjandi um
„referendum” (þjóöaratkvæöa-
greiðslu) og var afhent forsetum
þingsins viku fyrir kosningu um
máliö i þinginu sem fór fram þ.
27. okt. siöast liöinn. Kosningun-
um lyktaöi svo: þeir sem sögöu
JA 183 (ucd og aörir stjórnarsinn-
ar) (miöflokkasambandið með
Calro Cotelo I broddi fylkingar)
þeir sem sögðu NEI, 143
(PSA—PSOE—PCE—PSUC) eöa
allir vinstri flokkarnir i spænska
þinginu. Ráögert er að þ. 14.
febrúar á næsta ári fari fram um-
ræður og aðrar kosningar um
þetta mál iþinginu en litillstefnu-
breytinga er aö vænta hjá stjórn-
arliðinu segir aö áliti stjórnmála-
fréttaritara hér á Spáni.
Stjórnmálalifið hér er heldur
fjölskrúöugt um þessar mundir,
stjómarkreppa hefur verið ærið
umtalsefni i blööum og manna á
milli þar sem Miöflokkasam-
bandið var á timabili logandi i
innbyröis deilum og klofiö. Attust
þar viö fyrrum forsætisráöherra
A. Suarez, og núverandi f. ráö-
herra Leopoldo Calco Sotelo lykt-
aöi þessum ósáttum meö bráöa-
birgöarsamkomulagi og er ekki
enn séö fyrir endann á hvernig
flokkurinn kemur endanlega út úr
þessum klofningi milli Suarista
og Sotelista.
Atvinnuleysi er hér óskaplegt
og má ætla að 1 af hverjum 6
vinnufærum sé atvinnulaus
samkv. upplýsingum vikublabs-
ins „LA CALLE” á sama tima
birtist i vikuritinu „E'l socialista”
skýrsla yfir útgjöld ríkisins fyrir
áriö 1980 þar segir aö framlag
spánska rikisins til hermála af
fjárhagsáætlun það áriö hafi
numiö 25 af hundraði heilar fjár-
hagsáætlunar — Fjörugur
tindátaleikur það!
Þess má geta aö ef Spánn geng-
ur i NATO eykst framlag til her-
mála aömun segir i mánaöarrit-
inu „Triunfo”.
Hiö unga „lýðveldi” Spánar
hefur átt i vök að verjast allt frá
þvi var komið-á meö stjórnarskrá
6. desember 1978 sem ætlaö var
aö grundvalla lýðræðislegt
stjórnskipulag. En hverer árang-
ur þessara „Leikreglna” eftir
þrjú ár!
Fridarhreyfingin
á Spáni
„Una esperanza de paz” (von um
frið) „Que nos dejen en paz”
(Látiö okkur i friði)
Meira en hálf miljón manns
samkvæmt upplýsingum skipu-
leggjenda hátiðar friðarhreyfing-
arinnar á Spáni (P.S.O.E —
P.C.E. o.fl.) tóku þátt I einni fjöl-
mennustu samkomu i þágu: Friö-
ar — Afvopnunar og frelsis sem
haldin hefur veriö I Evrópu.
Þessi friðarhátið fór fram á há-
skólalóðinni i Madrid þ. 15.
nóvember siðastliðinn.
Þarna var samankominn hópur
fólks hvaðanæva að á Spáni — af
hinum margvislega uppruna og
hinum ýmsu stéttum þjóðfé-
lagsins til að láta i ljós ósk sina
um „Að fá að lifa i friði”.
Fólk lagði greinilega mikið á
sig til að komast á þessa sam-
komutil að láta I sér heyra þegar
„þúsundir radda hrópuðu i einum
kór: Við viljum friö, afvopnun
frelsi, og viö segjum no a la
OTAN” „Burt meö bandariikar
herstöövar” mörg fleiri slagorð
voru þarna á hraðbergi og var
tækifærið notab til aö mótmæla
„Valdaræningjunum” 23-F. og
margt fleira i svipuöum dúr.
Stemmning samstööu og bar-
áttuvilja rikti meöal fundar-
manna.
Samstaöa þessi gæti átteftir aö
endurróma kröftuglega; sagöi
Felipe Gonzalez formarður
sosialista flokks Spánar
(P.S.O.E.) viö vikuritiö „Mundo
Obrero”. — Stjórnir evrópulanda
ættu að geta gert sér nokkuð
glögga grein fyrir, hvað fælist i
„existente” mótmælum hins
breiöa geira þjóðfélagsins gegn
inngöngu Spánar i NATO.
Santiago Carillo formaður
kommúni staflokks Spánar
(P.C.E.) sagöi i viötali viö sama
blað M.O. „aö þetta hafi veriö sú
allra fjölmennasta mótmælasam-
koma sem hann hafi upplifaö i
Evrópu og sé alvarleg áminning
til hinnar „Pólitisku land-
stjórnar”.
Margt var þarna „uppákoma”
einsog skriödrekar úr pappa,
hópur manna með gasgrimur til-
búnar i eiturgashernað, ýmis-
konar grimuraf þekktum stjórn-
málamönnum, „Sámur frændi”
mættí i fullum skrúöa og útbýtti
„gotterii” á báöar hendur og
stjórnaði siðan fjöldasöng og
„orghestru” viö mikinn fögnuö
viöstaddra. Ýmiskonar leikrænar
uppákomur og götuleikhópar
sýndu þarna margskonar tjá-
rænar pólitiskar athafnir bæði
gamansamar og alvarlegar i
senn. Hópur fólks bar hið þekkta
verkPicassos „Guernica” i fullri
stærð með áletruninni: „NOALA
OTAN” og þannig mætti lengi
telja.
Fram komu i ræðum margir
framámennistjórnmálum þ.á.m.
Felipe Gonzalez, Carillo, Ibarruri
(pasionaria) ofl. einnig þekktir
skemmtikraftar einsog: Ana
Belén, Victor Manuel og Miguel
Rios svo einhverjir séu nefndir.
Þau sungu baráttusöngva og
fýlltu andrúmsloftiö rafmöguöum
baráttumóöi.
Aö siöustu kom fram skáldib,
mannvinurinn og útlaginn Rafael
Alberti, hann flutti samkomunni
frumort ljóö sitt sem hann til-
einkaöi friöarbaráttunni 15. nóv.
1981 og nefndi: „Visur i þágu
friöarins, afvopnunar og frelsis-
ins”.
Þab var dálitið neyðarleg til-
viljun aö yfirmaöur þjóövarðliös-
ins i Madrid gaf upp 75.000 þátt-
takendur í opinberum fjölmiðlum
og þóttiheldur kjánaleg tilraun til
fólsunará staðreyndum af manni
i hans stööu að ekki sé nú talað
um þá hvimleiðu timaskekkju er
maöurinn viröist lifa i en viö bú-
um viö lýöræöi nú i dag. Eitthvaö
á þessa leið fórust ritstjóra dag-
blaösins „E1 Perico” i forystu-
jrein blaösins tveim dögum sið-
ar.
Reynt hefur verið af hálfu
stjórnvalda að gera sem minnst
úr þeim friðarsamkomum sem
haldnar hafa veriðog munu sjón-
varp og „Radio nacional” varla
hafa svo litíö sem minnst á friðar-
hreyfingu Spánar og Evrópu
nema þá sem órmerkilega frétt
sem tók skemmri tima heldur en
meðalstutt auglýsing.
1 Barcelona var þ. 6. des. haldin
samskonar friðarsamkoma undir
slagorðunum: „PER LA PAU I
LA LLIBERTAT” (fyrir friöi og
frelsi) sú samkoma tókst mjög
velogmættuum 250.000manns að
sögn skipuleggjenda er tilheyrðu
flestum vinstri flokkum Cata-
lúniu. Þar var sama uppá ten-
ingnum þjóövaröliöiö gaf upp töl-
una 60.000 manns.
Hiö aldna torg (eba réttara sagt
óbyggöa svæöi) „Escorxador”
var þéttskipað fólki er kom
saman sunnudaginn 6. desember
(dagur stjórnarskrárinnar á
Spáni) til aö mótmæla inngöngu
Spánar I NATO — til aö krefjast
brottflutnings bandarisks herliös
á Spáni — tilað halda uppá dag
stjórnarskrárinnar og siðast en
ekki sist „fyrir frelsi og friöi”.
Veöur var gott, sólskin og fólk tók
virkan þátt i þvi sem var aö ger-
ast. Þaö má segja aö i megin-at-
riðum hafi þessi samkoma fariö
fram á svipaöan hátt og sú fyrri i
Madrid meö ýmisskonar tákn-
rænum athöfnum og lauk meö þvi
aö sleppt var lausum þúsundum
dúfna svo likast var sem ský
drægi fyrir sólu um stund.
Francesc Frutos aðalritari
PSUC sagði i viötali við dagblaðið
„E1 Periodico”, „aö þrátt fyrir
hinn stutta fyrirvara samkom-
unnar, hafi útkoman verið góö og
Catalonia sýnt hvert hlutverk
hennar er I baráttunni fyrir
„friði og frelsi”. Undir þetta tók
rektor háskólans i Barcelona
Antoni Badia i Margarit er hann
sagöi ,,... aö fundur þessi hafi
verið mjög jákvæöur og hann hafi
verib hjartanlega sammála anda
samkomunnar, sem lýsti ást á
friöi og frelsi.”
Vonandi eiga friöarhreyfingar
Evrópu eftir aö láta heyra meira í
sér — stækka og breiða úr sér um
heim allan þvi oft var þörf en nú
er nauðsyn almennrar samstööu
hins ennþá hugsandi manns
I baráttunni gegn brjálsemi
hernaöarsinna.
„VIÐEIGUM AÐEINS ÞENN-
AN HEIM” ef viö glötum honum
hvað þá!
Barceiona 14.des. 1981
Jón Friörik Arason.
Stuðstvið: ElPeriodico.Mundo
Obrero,Triunfo,La Calle, ElPais
og E1 Socialista.
No gracias — nei takk segja spænskir friöarsinn ar.
NATÓ mótmæli á Spáni.
Við eigum aðeins þennan heim
Jón Friðrik Arason skrifar frá Spáni
Að vinna gegn
fordómum
Nýi kvennafræöarinn
Handbók fyrir konur
á öllum aldri
Mál og menning 1981.
Hópur kvenna hefur á undan-
förnum tveimur árum unniö þaö
merka starf aö þýöa og staöfæra
dönsku bókina Kvinde kend din
krop, sem út kom hjá Tiderne
skrifter i Kaupmannahöfn árið
1975. Svo sannarlega er þetta
þarft verk, og gifurleg vinna hlýt-
ur að hafa fariö i aö staöfæra bók-
ina, enda má segja aö hún sé end-
ursamin á stórum köflum. Nú er
bókin komin út hjá Máli og menn-
ingu og heitir Nýi kvennafræöar-
inn.gott nafn og minnir á alþýð-
lega fræðslubók gamla, sem hét
Kvennafræðarinn og þótti djarft
tiltæki á sinum tima.
Við lifum á timum upplýsinga
og miðlunar af öllu tagi, en samt
er það svo aö furðumargt af þvi
sem snertir konur og likamsstarf-
semi þeirra er enn feimnismál og
haft i flimtingum. Nýja kvenna-
fræöaranum er ætlaö aö vinna
gegn fordómum og fáfræöi, og
sýnist mér bókin hafa alla buröi
til þess aö gegna þvi hlutverki
með sóma. Við fljótlegan saman-
burö á dönsku og islensku útgáf-
unni sýnist mér sú islenska öllu
vandaðri, og má t.d. benda á kafl-
ann um nauðgun (bls. 259 - 269)
þvi til sönnunar, en hann er bæöi
lengri og greinarbetri i islensku
útgáfunni en þeirri dönsku. Þá
hafa þýöendurnir blessunarlega
tekiö miö af þeirri staðreynd aö
jafnréttisumræðan er ööruvisi
hér á landi en i Danmörku, sbr.
kaflannum lesbiur (219-231). Svo
vel hefur tekist aö staðfæra bók-
ina, að oftast finnst manni hún
vera samin fyrir islenska lesend-
ur.
Stærstur hluti bókarinnar fjall-
ar um starfsemi kvenlikamans,
og er þar safnaö saman heilmikl-
um fróöleik um dularfull fyrir-
bæri einsog „móðurlifsbólgur”,
breytingaskeiö, tiöahringinn,
ýmsa sjúkdóma sem herja á kon-
ur osfrv. Fjallað er um getnaöar-
varnir, meögöngu og fæöingu,
fóstureyöingu, kynlif, klám,
nauögun, sjálfsvörn og kvensjúk-
dómalækna, svo eitthvað sé nefnt.
Bókin er fyrst og fremst hand-
bók, sem nauðsynlegt er aö hafa
viö höndina og fletta upp i þegar
svo ber undir. Aö sjálfsögöu fylgir
henni atriöisoröaskrá, og fá ég
ekki betur séö en aö hún sé vel
unnin og gagnleg.
Nýi kvennafræöarinn er þó
annaö og meira en þurr handbók.
Meö þvi aö tileinka sér þann fróö-
leik sem bókin hefur að geyma
ættu konur aö standa mun betur
aö vigi en ella i viöureign sinni viö
lækna og aöra sérfræöinga, sem
margir hverjir eru uppfullir af
hroka og kvenfyrirlitningu.
Frammi fyrir slikum mönnum
verbur Nýi kvennafræöarinn aö
vopni i höndum okkar! Hann
hjálpar okkur til aö standa á rétti
okkar og iáta ekki rugla okkur i
riminu eða slá okkur út af laginu.
Einmitt þessvegna er Nýi
kvennafræöarinnbráönauösynleg
bók öllum konum.
Hvaö útlitið varöar er islenska
bókin ekki eins skrautieg og sú
danska, en mér finnst hún smekk-
legri og útlitiö falla betur að efn-
inu. Teikningar og ljósmyndir eru
allar verk kvenna, einsog textinn.
Hér ha þvi margar konur lagt
hönd á plóg og búiö til fróblega og
gagnlega bók handa konum á öll-
um aldri. Hafi þær þökk fyrir.
Ingibjörg Haraldsdóttir
Rækjusjómeim við Djúp
mótmæla kvótakerfinu
Nokkrir rækjusjómenn viö tsa-
fjarðardjúp hafa sent frá sér mót-
mæii gegn kvótaskiptingu á
rækjuveiöum viö isafjaröardjúp
og óskaö birtingar á greinargerö
sinni um máiiö. — Fer greinar-
geröin hér á eftir:
Að undanförnu hefur boriö á þvi
i fjölmiðlum, bæði i blöðum og i
útvarpi að rækjusjómenn viö Isa-
fjaröardjúp séu einróma hlynntir
þvi kvótafyrirkomulagi á rækju-
veiðum, sem sett var á nú i haust.
Samkvæmt þessu fyrirkomulagi
fá stærstu skipin aö veiöa 93 tonn
en þau minnstu 79 tonn. Það er
ekki ætlunin hér að gera grein
fyrir hugmyndum manna um
fyrirkomulag á veiöunum i fram-
tiöinni og ekki heldur aö ræöa þaö
kerfi sem nú er unniö eftir, heldur
þær aöferðir sem beitt var viö aö
koma núverandi kerfi á. Við sem
þessa tilkynningu undirritum,
teljum að bolabrögðum hafi verið
beitt og þær samþykktir sem
Sjávarútvegsráðuneytið styðst
við um vilja heimamanna túlki
alls ekki vilja mikils hluta rækju-
sjómanna, þar eð margir sjó-
menn áttu þess ekki kost að vera
viöstaddir á þeim fundi þar sem
samþykkt sú var gerö er ráöu-
neytið styöst við. Veröur hér
nánar aö þvi vikið.
I sumar sem leið var nefnd aö
störfum, en i henni sátu fulltrúar
tilnefndir af ráöuneytinu og voru
þeir úr hverju hinna þriggja
byggbarlaga viö Isafjaröardjúp,
Súðavik, Isafiröi og Bolungarvik.
Af hálfu ráðuneytisins mætti Jón
B. Jónasson einnig sat sjávarút-
vegsráðherra fund meö nefnd-
inni. Hlutverk þessarar nefndar
var að gera tillögur um fyrir-
komulag veiðanna á næstu vertiö,
sem siöan skyldi boriö undir sjó-
menn. Alit þessarar nefndar er
siöan boriö undir almennan fund
rækjusjómanna og fól I sér, að
kvótakerfi skyldi komiö á. Þessi
tillaga að kvótakerfi var felld. Þá
gerist næst að fjölgaö er I nefnd
þeirri sem aö tillögugerð stóö og
annar fundur haldinn meö rækju-
sjomönnum og kvótatillaga enn
borin fram og enn felld. Var þetta
rétt áöur en vertiö hófst.
Töldu menn nú aö kvóti væri úr
sögunni þar til annað kom i ljós.
Þeir sem undir höföu oröið i
kvótamálinu boðuðu til fundar, I
Alþýðuhúsinu á Isafirði þá menn
sem þeir vissu hliðholla kvóta-
kerfi og gafst mönnum tækifæri
aö skrifa undir blaöhaus þar sem
farið var fram á kvótakerfi og
plagg þetta siöan sent ráöuneyt-
inu sem viljayfirlýsing rækjusjó-
manna. Viö viljum taka fram, aö
enginn okkar sem undir þessa til-
kynningu skrifum var boöaöur á
nefndan fund i Alþýöuhúsinu og
mótmælum viö harölega þessum
vinnubrögöum, en ráöuneytiö
viröisthafa tekiö þessa samþykkt
gilda en aöeins hluti sjómanna
átti aöild aö hinir fengu þar
hvergi nærri aö koma. Af
ástæöum sem hér er lýst teljum
viö alveg út i hött, aö Sjávarút-
vegsráðuneytið styðjist viö álit
leynifundar, sem aðeins fáum út-
völdum var boöiö til og þess
vegna fáránlegt, þegar fjölmiblar
eruab vitna til almennrar ánægju
rækjuveiöisjómanna meö þá kvöö
sem kvótakerfiö leggur á þá
flesta hverja.
Eins og aö framan segir, var
þaö ekki ætlunin aö ræða fyrir-
komulag veiöanna hvorki i nútiö
né framtið, heldur vekja athygli á
þeim lúalegu aöferðum sem beitt
hefur verib til þess aö koma
kvótanum á, i óþökk fjölda sjó-
manna.
Þetta undirrita:
Arni Þorgilsson
Súöavik,
Jónatan Asgeirsson,
Súöavik,
Samúel Kristjánsson,
Súðavik,
Finnbogi J. Jónasson,
lsafiröi,
Benedikt Guömundsson,
Bolungarvik