Þjóðviljinn - 07.04.1982, Blaðsíða 4

4 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 7. apríl 1982 .
UOBVIUINN
Máígagn sósíalisma, verkalýds-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Ctgefandi: Otgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann.
Ritstjórar: Árni Bergmann, Einar Karl Haraldsson, Kjartan
Ölafsson.
Fréttastjóri: Þórunn Siguröardóttir.
Omsjónarmaöur sunnudagsblaðs: Guðjón Friðriksson.
Auglýsingastjóri: Svanhildur Bjarnadóttir.
Afgreiðslustjóri: Filip W. Franksson.
Biaöamenn: Auður Styrkársdó'tir, Helgi Ölafsson
Maenús H. Gislason, Ölalur Gislason, óskar Guömundsson,
Sigurdór Sigurdórsson, Sveinn Kristinsson, Valþór Hlööversson.
iþróttalréttaritari: Viðir Sigurösson.
t'tlii og hönnun: Andrea Jónsdóttir Guðjón Sveinbjörnsson.
Ljósmyndir:Einar Karisson, Gunnar Elisson.
ilandrita- og prófarkalestur: Elias Mar, Trausti Einarsson.
Auglvsingar: Hildur Kagnars, Sigriður H. Sigurbjörnsdóttir.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Jóhannes Harðarson.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristin Pétursdóttir.
Simavarsla: Sigriður Kristjánsdóttir, Sæunn Oladóttir.
Húsmóðir: Bergljót Guöjónsdóttir.
Bilstjóri: Sigrún Bárðardóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Gunnar
Sigúrmundsson.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen
Jónsdóttir.
Útkeyrsla. afgreiðsla og auglýsingar: Sfðumúla 6,
Reykjavik, sími 81333
Prentun: Blaðaprent hf.
Enginn misskilningur
• Þorsteinn Pálsson, framkvæmdastjóri Vinnuveit-
endasambandsinsyheiðrar okkur með grein hér í Þjóð-
viljanum í gær, og á að vera svar við forystugrein
Þjóðviljans á fimmtudaginn var um ósvífnar kjara-
skerðingarkröf ur Vinnuveitendasambandsins.
• Það er Alþýðusamband fslands, sem á í
samningaviðræðum við Vinnuveitendasambandið og
hefur veitt kröfum þess viðtöku. Það hefur komið
fram að samningamenn Alþýðusambandsins telja
kröfur V.S.í. fela í sér um 50% skerðingu á verðbóta-
greiðslum á launin í hvert skipti sem nýjar verðbætur
eru greiddar á þriggja mánaða fresti. Og hvernig
halda menn, að kaupmáttur launanna stæði þá í lok
tveggja ára samningstímabils. Augljóst er að yrði
verðbólga hér svipuð og á síðustu árum, þá hefði
kaupmátturinn með þessu móti skerst um 25-30% f lok
tveggja ára samningstíma. Og tillaga Vinnuveitenda-
sambandsins er sú að á þessum næstu tveimur árum
komi alls engar grunnkaupshækkanir til að mæta
þessari miklu skerðingu, nema því aðeins að þjóðar-
tekjur á mann hækki svo og svo mikið. í þeirri efna-
hagskreppu, sem ríkir allt í kringum okkur þykjast
menn hins vegar hvarvetna sleppa þokkalega nú, ef
tekst að koma í veg fyrir samdrátt þjóðartekna.
• Þorsteinn Pálsson segir kröfur V.S.f. óviðkom-
andi flokkseigendafélagi Sjálfstæðisflokksins. Auð-
vitað veit framkvæmdastjórinn betur, því hann er
enginn einfeldningur. Kröfur Vinnuveitendasam-
bandsins nú eru i öllum höfuðatriðum í samræmi við
leiftursóknarboðskap Sjálfstæðisflokksins i síðustu
alþingiskosningum, nema þær ganga þó heldur
skemmra í skerðingarátt. Þetta eru pólitiskar kröfur
þess fámenna valdahóps,sem stýrir bæði Vinnuveit-
endasambandinu og Sjálfstæðisf lokknum. Og það eru
pólitísk styrkleikahlutföll f lokkanna ásamt ytri áhrif-
um á þróun þjóðarteknanna sem mestu ráða um víg-
stöðu verkalýðshreyfingarinnar í kjarabaráttunni á
hverjum tíma.
• Auðvitað verður verkalýðshreyf ingin að hafa
auga á verðbólgunni við sína kröfugerð og kjarabar-
áttu. Það hefur margoft verið sagt hér í Þjóðviljan-
um, og það þekkja forystumenn verkalýðshreyf ingar-
innar manna best. Þess vegna hafa samningamenn
Alþýðusambandsins jafnan sett á oddinn kröfur um
tryggingu kaupmáttarins gegn verðbólgunni, en ekki
fánýtar kröf ur um ótryggð krónutölu kaupsins. Kaup-
hækkun sem ekki er tryggð gegn verðbólgu er einskis
virði. — En þetta þýðir að sjálf sögðu ekki það, að hægt
sé að réttlæta stórkostlega kjaraskerðingu almenns
launafólks í samræmi við kröf ur V.S.I. og Sjálfstæðis-
flokksins meðtali um verðbólguna. Kaupmáttur lág-
launafólksins á Islandi er of Iftill, hvert sem verð-
bólgustigið er. Skiptingu þjóöarteknanna þarf að
breyta.
• Þorsteinn Pálsson segir að kaup lágtekjufólks
hafi þegar hækkað jafn mikið og Þjóðviljinn hafi í
ágúst í fyrra talið eðlilegt á næstu tveimur árum.
Þetta er fölsun hjá Þorsteini. Þjóðviljinn sagði í ágúst
í fyrra, að kaupmáttur greidds tímakaups þyrfti að
hækka um 6-10% á einu til tveimur árum. Þessu marki
hef ur ekki verið náð, og vafasamt að það næðist, þótt
fallist yrði á kaupkröfur Alþýðusambandsins, nema
samið yrði um öruggari verðtryggingu launa, en þá
sem nú gildir. Rétt er einnig að minna á, að í þessum
ummælum frá ágúst 1981 var Þjóðviljinn að tala um
almennt launafólken ekki láglaunamenn sérstaklega.
Þeirra kjör þarf auðvitað að bæta f remur en annarra.
• Þorsteinn Pálsson minnir á að Þjóðviljinn hafi
sagt um efnahagsaðgerðirnar í ársbyrjun 1981, að
með minnkandi verðbólgu fengi launafólk bættan
tæpan þriðjung þeirrar kaupskerðingar, sem fólst í
7% skerðingu verðbóta á laun þann 1. mars 1981. Þetta
er rétt og með öðrum ráðstöfunum var sú skerðing
verðbóta á laun bætt að fullu.
• En þótt við reiknum með, að minnkandi verðbólga
dragi úr þeirri kjaraskerðingu, sem felst í kröfum
Vinnuveitendasambandsins um þriðjung, þá stæði
samt sem áður eftir kjaraskerðing upp á 15-20%, sem
engar bætur kæmu fyrir, nái leiftursóknartillögur
Vinnuveitendasambandsins og Sjálfstæðisflokksins
fram að ganga.
— k.
Hvað hefur
feng-ist fyrir
| peningana ?
| A konui hirr (<rra*irl kvxmJir ug rcynt >6 (í eiov
«f owibfkl 141 kr. * «*m» ir.ikiS fvtir þ» ug mégulígt rr
Iilm* >1* fermdrins kotcr $4 þ,r þttar mciiihlu:*oum því
lur. 4 AVarívrt . MUmanarlnn mi4i:r cktl tckitr nú$u «e! cpp
hrttl tt«K«8 f*Hr mnlklkunu- viðOirnuilKkfjrSmin*.
imkjnm. Fr«mkv«::njlr bœjtrini í
; Skuldir 126 %
Ekki þykir Alþýöubanda-
I lagsfólki á Isafiröi mikiö til
■ fjármálastjórnar ihalds-
Imeirihlutans þar koma.
Skuldir bæjarsjóös eru nú
orönar 126% af tekjum
■ bæjarsjóðs og meirihluti
Ilána lentur i vanskilum. I
litilli grein i Vestfiröingi rek-
ur Þuriður Pétursdóttir
a fjármálasnilld ihaldsmeiri-
Ihlutans.
Dýr sparnaöur
I' „Oftar en einu sínni hafa
komið fram tillögur um aö
Isafjaröarkaupstaöur og
nágrannabyggöirnar keyptu
I* sér sjálf nauösynleg malbik-
unartæki af viöráöanlegri
stærð. Þessar tillögur hafa
ekki náö fram aö ganga,
I' heldur var tekinn sá kostur
að láta Oliumöl/ Miöfell h.f.
sjá um malbikunina. Allar
, vélar, efni og mannskapur
I' var fluttur hingað frá
Reykjavik og siöan flutt aft-
ur suður. Allur þessi flutn-
, ingur og aukakostnaöur olli
I' þvi aö þegar verkinu var
lokið, kostaöi hver fermetri ‘
af malbiki 141 kr. Nokkuð
, var rætt um hvort ekki væri
Iskynsamlegra aö leggja
steypu á göturnar. Þaö þótti
þó of dýrt, þegar leitað var
tilboða. Steiniöjan, steypu-
Istöö Jóns Þóröarsonar, bauð
fermetrann af steypu á 138
kr. þá um voriö.
, A sama tima og götur voru
Imalbikaöar hér á ísafirði,
var mikiö malbikaö á Akur-
eyri. Þar kostaöi fer-
, metrinn af malbikinu hins
I vegar ekki nema 84 kr. Ef '
reiknað er út hvaö allt mal-
bikið hér heföi kostaö á
, Akureyrarverði þá munar J
Iþað 2 milljónum króna.
Ein stöö á ári J
pess má geta aö tækin,
I sem tillaga kom um aö
I kaupa kostuöu 1.8 milljón
I kr., svo þau heföu borgaö sig
I' á þessari einu framkvæmd
og veriö hér til taks við
, viöhald og áframhaldandi *
Inýlagningu.”
Þetta getur maöur kallaö
aö horfa i aurinn en kasta I
, burt krónunni. En hvað er 1
Iein malbikunarstöö milli
vina? Og ekki eru félags- I
legar framkvæmdir sagðar l
, Iþyngja íhaldsmeirihlutan- 1
Ium á Isafiröi. Þaö ættu þvi I
aö vera öll skilyrði til þess aö
I eyða eins og einni malbik-
, unarstöö þar vestra einnig á
■ næsta ári.
klippt
Áróöursblaöiö!
„Menn þurfa ekki lengi að
lesa svonefnt kynningarblaöum
skipulagsmál i Reykjavik til aö
komast aö raun um, að þar er
einíaldlega umáróöursblaöaö
ræöa. Reynt er aö færa til betri
vegar allar þær tillögur vinstri
meirihlutans i skipulagsmálum,
sem mest hefur veriö andmælt
af borgarbúum”.
Þetta segir Morgunblaðiö i
forystugrein I gær, og finnur þaö
siöan út af pólitiskri skarp-
skyggni og innsæi aö samsvörun
sé milli vangaveltna i kynn-
ingarblaðinu og stefnuskrár Al-
þýöubandalagsins um hvort
ekki sé ráð aö bjóöa upp á
ýmsar ibúöagerðir, þar sem
stærri heild en kjarnafjöl-
skyldan getur búið, t.d. fleiri
ættlóöir.
A blaöamannafundi þar sem
hiö umdeilda blaö var kynnt
voru Þóröur Þorbjarnarson
borgarverkfræöingur, Guðrún
Jónsdóttir forstööumaöur
Borgarskipulags, Egill Skúli
Ingibergsson borgarstjóri og
Gunnar Eydal skrifstofustjóri
Reykjavikurborgar. Þau höfðu
dálltiö aöra sögu aö segja en
Morgunblaöiö.
Embættis-
mannaverk
„Aöspurður um þaö álit Sjálf-
stæöismanna i borgarstjórn að
hér væri um aö ræöa áróöursrit
frá meirihluta borgarstjðmar
sagöi Egill Skúli slikt vera á al-
gjörum misskilningi byggt.
Blaðiö væri aö öllu ley ti unniö af
embættismönnum borgarinnar
en ekki pólitískt kjörnum full-
trúum, og allt efni blaösins væri
unniö upp Ur skýrslum sem
þegar hafa veriö gefnar út um
skipulagsmál borgarinnar „Ég
veit ekki hvaöa upplýsingar
þessir menn hafa haft til aö viö-
hafa þessi orö. Þeir höföu ekki
séö þetta blaö, né ðskaö eftir því
aö fá aö sjá hvaö yröi I þvi”.
En nú hefur Mogginn semsagt
séö blaöiö og þeir Sjálfstæöis-
menn halda fast viö þá skoöun
aö hér sé um einhliöa dróöursrit
aö ræöa. En eitthvaö er Krummi
Timans I fyrradag snefsinn og
segir:
„Krummi er ekki hissa á þvi
að vinstri meirihlutinn hafi látið
borgarsjóö borga kynningar-
bæklinginn um skipulagsmálin.
Þaö fæst enginn stjórnmála-
flokkur til aö kosta útgáfu á
bæklingi sem hefur jafn litiö
áróöursgildi...”
Heilbrigð
skynsemi
Þaö er semsagt ráöist á
grandvörustu embættismenn
borgarinnar úr öllum áttum, og
þeir sakaöir um að vera hvoru-
tveggja áróöursmenn og lélegir
áróðursmenn. Klippari vill láta
þá skoöun i ljós aö burtséö frá
áróöursgildinu, sé I blaöinu og
verkum embættismannanna dá-
góöur skammtur af heilbrigöri
skynsemi, og aö hún hafi sett
svip sinn á ákvaröanir i skipu-
lagsmálum ákjörtimabilinu. Og
það er rétt hjá Morgunblaðinu
aö ósjaldan fer heilbrigö skyn-
semi saman viö sósialisk við-
horf i stefnuskrá Alþýðubanda-
lagsins. En mikiö veröur gaman
aö fylgjast meö áframhaldandi
árásum Morgunblaösins á
sósialisk viöhorf og áróðurs-
starf Þóröar Þorbjarnarsonar
borgarverkfræðings i þágu
vinstri meirihlutans og Alþýðu-
bandalagsins i Reykjavik.
Mikil
stefnubreyting
Aróöurshættan sem Sjálf-
stæðismenn sjá i kynningar-
blaöinu er aö sjálfsögðu fólgin i
þvi aö þaö fer ekki framhjá
þeim sem les að i skipulagsmál-
um hefur verið athafnasemi á
kjörtfmahilinu og verið gjör-
breytt frá ihaldsstefnunni.
Brugðist hefur veriö viö vissum
staöreyndum i' ibúaþróun,
aldursskiptingu og hverfamis-
vægi meö þéttingu byggöar,
minni áherslu á fjölbýli en meiri
á sérbýli, stuðlað aö samfelldri
byggö og tengslum milli vinnu-
staða ogheimila, svo og stööug-
leika i búsetu. Þá hefur stefnan
gagnvart miðbænum einnig
gjörbreyst. Litiö dæmi má rekja
úr kynningarblaöinu.
„t meira en hálfa öld hafa
hugmyndir um skipulag þessa
svæöis (Grjótaþorpsins) veriö á
þá lund, aö gömlu húsin hlytu aö
hverfa og ný aö risa I staöinn.
Margar stórbrotnar tillögur
hafa veriö geröar um endur-
byggingu Grjótaþorps, en lltiö
hefur oröiö úr framkvæmdum.
Stööugt hefur vofaö yfir, aö hús-
in yröu rifin og fiestir eigendur
þeirra hafa þvi eins og vænta
mátti ekki lagt á sig meiri
kostnaö viö iagfæringar en
bráönauösyniegt hefur reynst.
Fyrir skömmu var samþykkt
i borgarstjórn tillaga aö deili-
skipuiagi Grjótaþorps. Megin-
hugmyndin aö baki þessari til-
lögu er sú, að reynt veröi aö
stuöla aö þvi, aö flest öll hús,
sem þar standa nú, veröi þar
áfram og þeim komið I sóma-
samlegt horf. A auöum lóöum
veröi reist ný hús, sem falli aö
umhverfinu. Götur eiga að vera
þær sömu og nú, nema hvaö
Mjóstræti lengist til noröurs út i
Vesturgötu og lóöaskipting
veröur aö mestu óbreytt.”
Hvort sem þetta á að flokkast
undir áróöur eöa ánægjulegar
staöreyndir hlýtur þaö aö vera
gott fyrirborgarbúaaö hafa þaö
undir höndum hvert stefnir I
skipulagsmálum.
— ekh.
og skorrið