Þjóðviljinn - 23.06.1982, Blaðsíða 10

10 StPA — ÞJ6ÐVILJINN Miðvikudagur 23. júni 1982
i saltfiskverkun Tanga
hf. á Vopnafirði var fjöldi
fóiks við vinnu/ þegar
blaðamann Þjóðviijans bar
að garði/ og hvert sem litið
var/ voru viðhöfð snögg
handtök og snöfurleg. Ekki
er unnið lengi dags i salt-
fiskverkuninni fremur en í
öðrum fiskvinnslufyrirtkj-
um á Vopnafirði; til þess
hefur aflinn verið of lítill.
En þarna er bónusinn í
fullu gildi/ og í því skyni að
fræðast ofurlitið um hann,
tafði blaðamaður Ara
Hallgrimsson/ trúnaða-
mann frá störfum um
stundarsakir, og hann varð
góðfúslega við beiðni um
útlistingu á hinum um-
deilda bónus.
„Bónusinn getur verið óskap-
lega misjafn”, sagði Ari. „Þess
eru dæmi, að hann hafi farið allt
niður i 160 krónur á viku á mann,
og svo upp i 500 krónur, og hann
getur rokkað mikiö upp eða niöur
frá einni viku til annarrar. Eins
hefur þaö sin áhrif, aö sá fjöldi
sem vinnur hérna, getur verið
misjafniega mikill.”
Ari Hallgrímsson, trúnaðarmaður i saltfiskverkun Tanga hf. á Vopnafirði: Það er miklu lakari afkoma hjá öllum nú i ár en var i fyrra.
Ljósm.: — jsj.
Að hafa allar klær úti...
Litið við í Saltfiskverkuninni á Vopnaflrði og spjallað við Ara Hallgrímsson, trúnaðarmann
— En hefur það ekki I för með
sér, að það er vonlaust að treysta
á bónusinn, t.d. til að standa
straum af heimilishaldinu?
„Jú, það held ég. Mér finnst
a.m.k. ekki hægt að taka hann inn
i dæmið, alla vega ekki þegar stil-
að er upp á fyrirfram ákveðin út-
gjöld”.
— Nú hefur þvi veriö haldið
fram, að grunnlaununum sé hald-
ið niðri, en bónusinn hækkaður.
Hvernig kemur það út, miðað við
það, hvað bónusinn getur verið'
misjafnlega mikill?
„Það sem gerðist i samningun-
um i haust, þegar laun hækkuðu
um 3.25% var það, að menn álitu,
að bónusinn hefði svo afgerandi
þýðingu, að það þyrfti ekki að
hækka grunnlaunin. Þvi var hald-
ið fram að fólkið hefði svo mikinn
bónus, að það þyrfti enga hækk-
Björgólfur Jónsson, sem er hér að vinYia við flatningu, hefur unnið i
saltfiskverkuninni um fimm ára skeið.
Þau voru fimleg og snör, handtökin hjá Lilju Aðalsteinsdóttur.
— Ert þú sammála þessari
skýringu?
„Þetta er auðvitað alveg út i
hött. Bónusinn kemur auðvitað
aðeins til af þvi að menn leggja
meira á sig. Þaö á auðvitað að
greiðast fyrir það, án þess að það
komi niður á grunnkaupinu, eins
og varð i siðustu launahækkun”.
Ari sagði ennfremur, aö um
þessar mundir væri aðeins unnið i
dagvinnu, en hins vegar hefði i
fyrra verið unnið a.m.k. tiu tima
hvern dag. Hann var spurður,
hvort þessi minni vinnutimi hefði
ekki lika slæm áhrif á afkomu
heimila á Vopnafirði.
„Það er miklu lakari afkoma
hjá öllum nú i ár heldur en var i
fyrra”, svaraði Ari. „Það stafar
sumpart auðvitað af þvi að vinnu-
timinn hefur minnkað, en lika af
þvi að það er margfalt dýrara að
lifa i dag en á sama tima i fyrra.
Það verður miklu minna úr tekj-
unum að segja má dag frá degi.
Það lifir enginn á fastakaupinu —
eða, það er a.m.k. óhætt að segja
að það sé hreint ekkert lif!”
Með þvi að hafa allar klær úti,
og taka alla þá yfirvinnu sem
býðst og vinna af kappi til að
hækka bónusinn eins og hægt er
má skrimta að því er Ari sagði —
en grunnlaunin eru rétt rúmar
6.500 krónur fyrir fyrstu fjögur
árin i saltfiskverkun, en eftir það
eru þau „heilar” 6.700 krónur
rúmar.
Ætli sumir myndu ekki heykj-
ast á þvi að láta þann pening duga
sér milli mánaðarmótanna?
—jsj.
Þaö var unnið af kappi i saltfiskverkuninni, þegar biaöamann Þjóövilj ans bar aögaröi — enda vissara aö hafa sigallan viö, þegar bónusinn er
annars vegar. Ljósm.: — jsj.