Þjóðviljinn - 07.04.1983, Blaðsíða 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 7. apríl 1983
HIOBVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðshreyf-
ingar og þjóðfrelsis
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans.
Framkvaemdastióri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Ritstjórar: Árni Bergmann, Einar Karl Haraldsson, Kjartan Ólafsson.
Umsjónarmaður Sunnudagsblaðs: Guðjón Friðriksson.
Auglýsingastjóri: Sigriður H. Sigurbjörnsdóttir.
Afgreiðslustjóri: Baldur Jónasson.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir.
Blaðamenn: Auður Styrkársdóttir, Álfheiður Ingadóttir, Helgi Ólafsson,
Lúðvík Geirsson, Magnús H. Gíslason, Ólafur Gíslason,
Óskar Guðmundsson, Sigurdór Sigurdórsson, Valþór Hlöðversson.
íþróttafréttaritari: Víðir Sigurðsson.
Utlit og hönnun: Helga Garðarsdóttir, Guðjón Sveinbjörnsson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Atli Arason.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar.
Auglýsingar: Áslaug Jóhannesdóttir, Ólafur Þ. Jónsson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Jóhannes Haröarson.
Símavarsla: Sigríður Kristjánsdóttir, Sæunn Óladóttir.
Húsmóðir: Bergljót Guðjónsdóttir.
Bflstjóri: Sigrún Bárðardóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Gunnar Sigurmundsson,
Ólafur Björnsson.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir
Útkeyrsla, afgreiðsla og auglýsingar:
Síðumúla 6, Fteykjavík, sími 81333.
Umbrot og setning: Prent.
Prentun: Blaðaprent h.f.
Með sterkan hnefa
• Framsóknarflokkurinn vill sterka stjórn eftir kosn-
ingar. Hvers vegna? Það kemur fram í kosningastefnu
Framsóknarflokksins. Sterka stjórnin þarf að hafa svo
sterkan hnefa að hún geti afnumið samningsrétt verka-
lýðsfélaga í tvö ár. Framsóknarflokkurinn vill telja nið-
ur í tvö ár og að því leyti sem framfærslukostnaður
eykst á tímabilinu umfram þau mörk sem ákveðin
verða á að bæta launafólki það upp að einhverju leyti
með millifærslum. Það hefur komið glöggt í ljós á síð-
ustu árum að forysta Framsóknarflokksins hefur fyrst
og fremst áhuga á að telja niður kaupið á undan öllu
öðru. Og hvernig halda menn að niðurtalning Fram-
sóknar verði útfærð í sterkri stjórn með Sjálfstæðis-
flokknum? Útkoman yrði óhjákvæmilega sú að kaupið
hrapaði með leifturhraða í niðurtalningarsókn.
Tómasar—stefnan
• Framsóknarmenn eru mikið tvíhyggjufólk. Á
flokksþingum Framsóknar eru gerðar samþykktir um
takmarkanir á innflutningi en í ríkisstjórn eru ráðherrar
flokksins kaþólskari en páfinn þegar innflutningur á í
hlut. Þeir hafa staðið gegn því að brugðist yrði við
hömlulausum innflutningi með ráðum sem tiltæk eru
innan ramma fríverslunarsamninga íslands.
• Enda þótt fyrir liggi að íslenskur iðnaður á í sam-
keppni á heimamarkaði við vöru sem flutt er inn á
undirboðsverði og oft er framleidd af ríkisstyrktum
iðngreinum erlendis hefur Tómas Árnason viðskipta-
ráðherra ekki hirt um að láta fulltrúa sinn mæta í nefnd
stjórnaraðila, sem gerði tillögur um aðhald í innflutn-
ingi.
• í ræðu sem Hjörleifur Guttormsson iðnaðarráð-
herra flutti á þingi iðnrekenda kvaðst hann ekki telja að
við ættum að hverfa aftur til haftastefnu. „En það er
langur vegur frá slíkri stefnu annars vegar og halda að
sér höndum hinsvegar“, sagði Hjörleifur. Hann minnti
á margítrekaðar tillögur iðnaðarráðuneytisins um
framlengingu aðlögunargjalds, og um beitingu jöfnun-
artolla og annarra sértækra aðgerða, þegar um augljós
undirboð og ríkisstyrki hefur verið að ræða á innflutt-
um vörum. Þessum tillögum hefur verið sýnd andstaða
af hálfu Framsóknarflokksins, og svo er um fjölmargar
aðrar hugmyndir um að draga úr viðskiptahalla og
styrkja samkeppnisstöðu innlendra atvinnugreina með
aðgerðum, sem samrýmast alþjóðlegum skuldbinding-
um íslendinga í utanríkisviðskiptum. Álit nefndar sem
farið hefur yfir þessi mál að undanförnu hefur legið
fyrir hjá ríkisstjórninni. Um frammistöðu Framsóknar-
flokksins þegar um er að ræða aðhald að innflutningi
sagði Hjörleifur Guttormsson á ársþingi iðnrekenda:
• „Það er hinsvegar táknrænt, að sá stjórnaraðili sem
ber ábyrgð á utanríkisviðskiptum hætti starfi að þessum
málum í miðjum klíðum og dró fulltrúa sinn til baka.
Sami aðili gerir hástemmdar samþykktir á flokksþing-
um um hömlur gegn innflutningi. Svo langt er milli orða
og athafna. Yfir slíkum vinnubrögðum er ástæðulaust
að þegja. Til þess eru þau þjóðarbúinu og innlendum
iðnaði of dýrkeypt.“
• •
Orvænting
Jóns Baldvins
• Kosningabarátta Alþýðuflokksins gerist ærið ör-
væntingarfull ef dæma má hana af athöfnum Jóns Bald-
vins Hannibalssonar efsta manns A-listans í Reykjavík.
Eina leiðin til þess að koma sér inn í kosningamyndina
er að skora á efstu menn listanna í Reykjavík til kapp-
ræðna. Svavar Gestsson efsti maður G-listans í Reykja-
vík telur sig ekki eiga neitt vantalað við Jón Baldvin
Hannibalsson. Alþýðubandalagið er í kosningaslag við
Sjálfstæðisflokkinn en ekki við undirlægjur hans.
-ekh.
klippt
Vísbending um
ritskoðun
Björn Bjarnason er ýmislegt í
senn: árvökull, velvakandi og
alltaf á verði. Hann er á verði
með „varnarliðinu", að það verði
ekki fyrir óþægilegri umfjöllun
óprúttinna fjölmiðla.
Sumarið 1980 varð nokkur um-
ræða um kjarnorkuvígbúnað
Bandaríkjahers hér á landi og
leyfði hljóðvarpið sér að miðla
upplýsingum til landsmanna um
þessi mál. Morgunblaðið brást
hart við þá og heldur enn áfram.
Reyndar urðu viðbrögðin slík, að
fréttamaður hjá útvarpinu segist
veigra sér við að taka mál sem'
varða herinn á íslandi til umfjöll-
unar, þarsem von sé á hrellingum
frá Morgunblaðinu. Þarmeð er
komin vísbending um það, hvaða
ritskoðunarhlutverki Morgun-
blaðið gegnir t.d. gagnvart
hljóðvarpinu.
Samsœrið
á öldum
hljóðvakans
Var Tyrkjaránið
innanríkismál
Alsírs?
Fyrir páskana birtir svo Morg-
unblaðið sex blaðsíðna langhund
eftir Björn Bjarnason, þarsem
umræðan frá 1980 var rifjuð upp
- í gegnum sjónpípu Björns að
sjálfsögðu. Mun það lengsta
grein í íslensku dagblaði. Til-
gangur greinarinnar er m.a. sá“
samkvæmt niðurlagsorðum, að
koma í veg fyrir að einhver reyni
að „endurtaka þennan eða svip-
aðan leik“. Umræðan um kjarn-
orkuvopn á íslandi sumarið 1980
sé meira að segja ekki mál okkar
íslendinga. Björn Bjarnason
segir: „Það er óskemmtilegt fyrir
smáþjóð einsog íslendinga að
verða leiksoppur í baráttu sem í
raun snýst um framkvæmdaratr-
iði í bandaríska stjórnkerfinu“!
Þetta er óneitanlega undir-
furðulegur skilningur, og seint
hefðu forfeður vorir kallað víg-
búnað Tyrkja á ströndum hér-
lendis „innanríkismál Alsírs" eða
framkvæmdaratriði í alsírSka
stjórnkerfinu.
I langhundi Björns um páskana
var sagt frá því að með Markúsi
Erni Antonssyni hefði blundað
grunur um „samsæri“ herstöðva-
andstæðinga og fréttamanna út-
varpsins.
í opnu Morgunblaðsins í gær er
Björn að reyna að krafsa-í bakk-
ann vegna þessa máls. Og þar
kemur hann aftur og einu sinni
enn að „samsærinu“ sem virðist
stjórna skrifum hans um þá sem
eru honum ósammála. í augum
Björns Bjarnasonar virðast menn
og miðlar ekki vera meira sjálf-
stæðir en svo, að allir verða þeir
„Ieiksoppar, handbendi", en
ekki það sem þeir eru. Allir eru
grunaðir um græsku, sem ekki
spila eftir hljóðpípu Björns
Bjarnasonar. Þannig segir Björn
að málið „vekur amk. þann grun,
að Hallgrími Thorsteinssyni hafi í
raun verið att af stað án þess að
hann sæi við þeim sem leiddu
hann í gildru, hann hafi verið
„nytsamur sakleysingi.“
Vorboðinn
Ijúfi
Björn Bjarnason hefur að
mestu takmarkað umfjöllun sína
við að gera Alþýðubandalagið að
eins konar deild í áróðursmála-
ráðuneyti Sovétríkjanna. Óneit-
anlega byrgir þetta manni á ofan-
verðri tuttugustu öld heimssýn-
ina, en máske er einhver gaman-
samur tónn í hinum alvöruþrung-
nu skrifum Björns Bjarnasonar.
Nýverið var Björn beðinn um
að halda erindi hjá Vorboðanum
í Hafnarfirði um sérfræði sín. Og
blaðið Hamar í Hafnarfirði birtir
þetta erindi.
Þar lætur Björn sér ekki nægja
óánægju með að menn bregði sér
útaf Morgunblaðslínunni á ís-
landi:
„Hitt hlýtur þó ávallt að vera
áhyggjuefni ef öryggismálin
verða að pólitísku bitbeini með
sama hætti og orðið hefur í Nor-
egi, þannig að flokkar þvælist út
af skynsamlegri braut vegna
átaka í sínum eigin röðum".
Jamm, heill flokkur, ein þjóð,
einn foringi ..0g fuglinn trúr
sem fer - í vestur.
' -óg-
Stuðningur
við iðnaðinn
Margt hefur verið rætt og ritað
um stöðu iðnaðarins í landinu og
ekki nema eðlilegt að þau mál séu
í brennidepli nú fyrir kosning-
arnar.
Alþýðubandalagið hefur vakið
athygli á því, að nauðsynlegt sé
að veita aðhald í innflutningi, sér-
staklega á vörum sem við fram-
leiðum sjálfir og standast ítrustu •
kröfur um gæði. Framsóknar-
flokkurinn virðist vera sammála
þessu innávið, en hefur staðið í
vegi fyrir aðhaldsaðgerðum þeg-
ar færi gefst. Ungir Framsóknar-
menn eru harðir í afstöðu sinni til
þessa máls, nema Björn Líndal
sem fylgir línu Tómasar Árnason-
ar í málinu. Björn ritar grein í
Tímann sinn nýverið þarsem
segirm.a.: „Framsóknarflokkur-
inn hefur um margt viljað fara
aðrar leiðir til stuðnings iðnaði en
Alþýðubandalagið, sem haldið er
þeirri bábilju, að leysa megi nán-
ast allan vanda iðnaðarins með
því að hefta innflutning“.
Áhugalaus
frambjóðandi
Þessi skrif Björns Líndal hljóta
að vera ungum Framsóknar-
mönnum sérstakt úmhugsunar-
efni. Reyndar hefur Alþýðu-
bandalagið alls ekki talað um
höft í þessu sambandi heldur að-
hald en það má einu gilda í þessu
samhengi.
Hitt er merkilegra, að sá
maður sem grípur ritgeir sinn á
loft til lofs og dýrðar aðgerðar-
leysi Tómasar Árnasonar við-
skiptaráðherra í málefnum
iðnaðarins, var skipaður í nefnd
til að fjalla um stuðningsaðgerðir
við iðnaðinn í landinu. Er
skemmst frá því að segja, að hann
mætti aldrei. Það væri þokki fyrir
Framsókn að fá svona mann kjör-
inn á þing. Áhorfsmál hvort hann
mætti!