Þjóðviljinn - 27.08.1983, Blaðsíða 16

16 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 27. - 28. ágúst 1983
Undir
grænni
torfu....
Framhald af 14. slöu.
þúsund talsins, en fbúar Færeyja
ekki nema 4 þúsund.
Ólavur Riddararós er hliðstæða
Ólafs Liljurósar, sem allir íslend-
ingar þekkja. En hvernig skyldi nú
ungt fólk í dag vilja sýna söguna um
Ólav? Strax á fyrsta degi var hafist
handa við að skipa í hópa og hver
hópur fyrir sig reyndi að gera sér
grein fyrir því hvernig hann liti
þessa sögu. Við reyndum að fá
þátttakendur til að gera upp við sig
hvernig þau litu á þjóðtrú af því
tagi sem fjallað er um í kvæðinu.
Hvað eru t.d. álfar? Það kom í ljós
að hér höfðu þjóðirnar mismun-
andi sýn. íslendingar, Færeyingar
og jafnvel Finnar gátu vel hugsað
sér að taka álfatrú alvarlega, en
Norðmenn, Svíar og þó einkum
Danir, höfðu varla heyrt á slíkt fólk
minnst. Einhverskonar samsvör-
un, - eitthvað yfirnáttúrlegt eða
amk. óskýranlegt þekktu þó flestir.
Þegar búið var að kafa ofan í
forsendur kvæðisins fór hóparnir
smátt og smátt að mynda sér skoð-
un á kvæðinu, - búa til grind sem
hægt var að byrja að vinna að. Við
kennararnir höfðum upphaflega
hugsað okkur að vera allar í öllum
hópunum til að forðast samkeppni
og til að láta hópana starfa eins
sjálfstætt og unnt var. Það reyndist
þó ógerlegt, við urðum að helga
Og hér er hópur með sína útgáfu af kvæðinu um Ólav.
hún aftur borin.“
,Hvít er skjúrtan, væl er hon skorin, í blóði so verður
okkur sinn hóp hver, þótt við
reyndum að fylgjast með hinum
líka.
Að pissa á ská
Dagarnir liðu hratt í Þórshöfn.
Strax fyrstu nóttina í Norðurlanda-
húsinu fór hitinn á húsinu upp fyrir
lágmark og þá fór brunaboðinn í
gang. Við sem inni sváfum urðum
ekki varar við neitt, en okkur var
sagt daginn eftir, að húsið hefði
vælt og ýlfrað og hálf Þórshöfn
vaknað. Brunabílar komu á stað-
inn, en þeir sem áttu að flýja hugs-
anlegan bruna, sváfu fast á sitt
græna.
Húsið er annars stórkostlegt í
einu orði sagt. Að vísu er eitt og
Laus staða
hjá Reykjavíkurborg
Reykjavíkurborg vill ráða starfsmann til eftirtalins
starfs. Starfskjör skv. kjarasamningum.
• Sjúkraþjálfari óskast að Þjónustuíbúðum
aldraðra v/Dalbraut sem fyrst. Um hálft starf
er að ræða.
Vinnuaðstaða er góð og tækjabúnaður nýr.
Upplýsingar um stöðuna veitir forstöðumað-
ur í síma 85377 frá kl. 13.00 daglega.
Umsóknir skulu vera skriflegar og greina
m. a. frá menntun og starfsreynslu auk al-
mennra persónulegra upplýsinga.
Umsóknum ber að skila til starfsmannahalds
Reykjavíkurborgar, Pósthússtræti 9, 6. hæð,
fyrir kl. 16.00 miðvikudaginn 7. september
n. k.
Kennarar
Vegna óvæntra forfalla vantar kennara við
Grunnskólann á Grundarfirði.
Um er að ræða almenna kennslu í 3. og 5.
bekk (ein staða). Húsnæði í boði.
Nánari upplýsingar gefur skólastjóri í símum
93-8619 og 93-8637.
Dagmæður
eða aðrar húsmæður í Reykjavík og ná-
grenni, sem gætu hugsanlega aðstoðað
hjúkrunarfólk ríkisspítalanna með börn þess,
hafið vinsamlegast samband sem fyrst við
umsjónarfóstru í síma 29000 (591) frá kl. 10-
12. Vaktavinna hugsanleg.
Reykjavík, 28. ágúst 1983
Ríkisspítalar
annað dálítið skrýtið, t.d. eru kló-
settin á ská, - það er víst svo smart.
En það er hinsvegar ekkert mjög
smart fyrir lappalanga karlmenn að
sitja á þeim, (að því er mér skilst),
því þeir verða helst að setja lapp-
irnar upp á vegginn eigi þeir að
komast fyrir. Svo fannst okkur líka
dálítið undarlegt að á hurðinni inn í
gestaálmuna eru tvö skráargöt,
annað langt fyrir ofan mannhæð og
hitt neðst niðri við jörðina og þykir
mér mikið ef einhver gesturinn
þarna í húsinu á ekki eftir að lenda í
vandræðum að næturlagi við að
finna þessi ágætu skráargöt.
Húsið er allt úr tré, gólfið ólakk-
að(dálítiðóhagkvæmtóneitanlega),
risastórir glerveggir, þungt torfþak
yfir öllu og gráar steinflísar og
steyptir stálvaskar á öllum snyrti-
herbergjum. Lýsingin var líka dá-
lítið skrýtin - ljósarennur í loftum
og kastarar allsstaðar. Ef maður
fór í bað fékk maður spotljós á ein-
hvern líkamshluta en afgangurinn
var í myrkri, gestaherbergin, sem
eru 5 talsins auk „svítunnar", eru
isannarlega engu lík. Manni fannst
maður eiginlega þurfa að vera
„special design“ til að geta búið
þarna. Gluggatjöldin hvað þá ann-
að eru sérhönnuð fyrir húsið og fat-
askápurinn er nýtískuleg stálgrind
útiámiðjugólfi. Næstþegarégferí
Norðurlandahúsið ætla ég að velja
mér „garderob“ í stfl við glugga-
tjöldin áður en ég fer af stað! Mér
leið eins og tröllskessu með galla-
buxurnar og lopapeysuna inni í öllu
fíniríinu.
A milli stífra kennslustunda
fengum við að skoða Færeyjar. Við
fórum til Klakksvíkur, þar sem
bæjarstjórinn tók á móti okkur og á
baícaleiðinni var komið við í göml-
um færeyskum bæ og borðaður
jkvöldmatur. Við fórum einnig til
Nólsoyar og ferðuðumst við ýmist
siglandi eða akandi á láði og legi.
Ég verð að segja að nokkuð er
færeyska vegakerfið fullkomnara
en hið íslenska.
Við fengum líka nasasjón af fær-
eyskri myndlist sem er mjög sér-
stæð, en sýning á henni stóð uppi í
aðalsalnum í Norðurlandahúsinu
þegar við komum. Álenskir þjóð-
dansarar heimsóttu húsið eitt
kvöldið og alltaf var troðfullt í hús-
inu, ef eitthvað var um að vera.
Höfðu menn á orði að húsið virtist
draga til sín Færeyinga jafnt sem
ferðamenn.
framfðrsla
í Norðurlandahúsinum“
Fyrr en varði var þessi vika á
enda og við blasti að sýna Færey-
ingum afrakstur námskeiðsins - og
jafnframt að leyfa þeim að sjá
hvernig hið nýja hús hæfir uppá-
komum af þessu tagi.
Það var talsvert stress í mann-
skapnum þegar síðasti dagurinn
rann upp. Akveðið var að hafa
tvær sýningar á hinum þremur mis-
munandi útgáfum af ,,Ólavi“, þar
sem fyrirsjáanlegt var að aðsókn
yrði mikil og við vildum ekki fá yfir
300 manns á sýningu. Hver blettur í
húsinu var nýttur fyrir æfingar
þennan síðasta dag og öll önnur
kennsla var felld niður. Þess á milli
var útvarp, sjónvarp og blaðamenn
sífellt að trufla okkur. Gerður var
langur þáttur í útvarpinu um nám-
skeiðið og blöðin skrifuðu öll mik-
ið um það.
Við báðumst hinsvegar undan
því að danska sjónvarpið tæki upp
alla sýninguna. Nóg var samt lagt á
krakkana.
Hver hópur fyrir sig nýtti sinn
hluta af húsinu. Fyrsti hópurinn
ætlaði að sýna í aðalsalnum, annar
hópurinn í „gryfjunni" með áhor-
fendur í aðalsalnum, en þá þurfti
að renna til hliðar risastórum vegg
sem skilur aðalsalinn frá „gryfj-
unni“. Síðasti hópurinn lék svo ein-
göngu í gryfjunni, en sneri
leiksvæðinu við. Með þessu móti
gátu áhorfendur séð hvernig hægt
er að nýta húsið og hver sýning
fékk ákveðið sérkenni.
Er skemmst frá því að segja að
þetta tókst með miklum ágætum.
Sýningarnar voru ákaflega ólíkar,
tónlist var mikil hjá öllum hópun-
um og tungumálaerfiðleikarnir
miklu minni en ætla mátti. Fullt var
á sýningunum og undirtektir mjög
góðar. Á eftir voru svo ræðuhöld
og allskyns afhendingar. Við kenn-
ararnir fengum hver sína myndina
af okkur. Tvær færeyskar stúlkur
höfðu eytt síðustu nóttinni í að gera
af okkur risastórar klippmyndir.
Og víst er að Færeyingar eru slung-
nir myndlistarmenn. Það sýndu
þessar myndir greinilega.
Löng kveðjustund
Og þá var ekki annað eftir en að
kveðja alla og Færeyjar. Sú
kveðjustund dróst þó heldur betur
á langinn.
Megnið af nemendunum átti að
fara fljúgandi heim, til Kaupmann-
ahafnar og þaðan til Svíþjóðar,
Finnlands eða hvert sem heima-
landið var. Þegar krakkarnir voru
komin alla leið til Vágar, þar sem
flugvöllurinn er, var ekki hægt að
lenda vegna þoku. Þau voru sett
þar inn á hótel. Við Helga, sem
áttum að fljúga heim til íslands
sama daginn, fórum hins vegar
aldrei af stað frá Þórshöfn, vegna
þess að vélin fór aldrei að heiman.
Þarna máttum við dúsa í þrjá daga
og krakkarnir sömuleiðis. Þau
voru allan tímann á hótelinu í Vág-
ar, en við bjuggum aleinar tvær
undir græna þakinu í Norðurlanda-
húsinu. Og við urðum svo myrk-
fælnar að við fluttum okkur saman
í svítuna síðustu nóttina.
Þegar loksins leit út fyrir að hægt
yrði að fljúga fórum við út á Vágar
og hittum allan hópinn okkar, sem
var orðinn ansi langeygur eftir
rúminu sínu. SAS-vélunum tókst
loks að lenda og rífa sig upp með
allt liðið um leið og völlurinn lok-
aðist aftur vegna þoku og engin vél
kom frá íslandi. Og við máttum
dúsa eina nótt enn í Færeyjum, nú
á Hótel Vágar.
Það urðu því íslensku nemend-
urnir sem höfðu vit á því að fara
heim með „Norröna" sem urðu
þrátt fyrir allt fyrstir heim.
RÍKISSPÍTALARNIR
lausar stöður
Kópavogshælið
Sjúkraþjálfari óskast til starfa nú þegar
eða eftir samkomulagi.
Nánari upplýsingar veitir forstöðumaður,
sími 41500
Vífilsstaðaspítalinn
Sjúkraþjálfari óskast til afleysinga í sept-
ember mánuði. Upplýsingar veitir yfir-
sjúkraþjálfari sími 42800.
Kleppsspítalinn
Hjúkrunarfræðingar óskast til starfa nú í
september eða eftir samkomulagi. Upplýs-
ingar veitir hjúkrunarforstjóri í síma 38160.
iStarfsmenn óskast til eldhússtarfa frá 1.
september eða eftir samkomulagi.
Upplýsingar veitir matráðskona, sími 38160.
Reykjavík,
28. ágúst 1983
Sveitarstjórastarf
Staða sveitarstjóra í Suðureyrarhreppi er
laus til umsóknar. Umsóknarfrestur er til
15. september nk. Nánari upplýsingar
veita sveitarstjóri í síma 94-6122 og
oddviti í síma 94-6170.
Hreppsnefnd Suðureyrar