Þjóðviljinn - 27.08.1983, Blaðsíða 17

Helgin 27. - 28. ágúst 1983 ÞJÓÐVHJINN - SÍÐA 17
dægurmál (sígiid?)
Stríðum gegn stríði!
Með Bubba í Safari
Á miðvikudaginn hélt konungur
íslenska poppsins, Bubbi Mort-
hens, tónleika í Safari. I sjálfu sér
er ekkert markvert við það. Bubbi
hefur haldið fleiri tónleika en tölu
verður á komið síðan hann sló í
gegn fyrir rúmum þremur árum.
Og af hverju þessi skrif þá? Jú,
vegna þess að konsertinn á mið-
vikudaginn var einfaldlega sá besti
sem ég hef sótt með Bubba.
Oft er það svo þegar veitingahús
hér í borginni bjóða upp á tónleika
að gestir verða að bíða fram undir
miðnætti eftir að heyra í tónlistar-
mönnum og svo er allt búið eftir
þrjú kortér eða svo. En ekki að
þessu sinni. Bubbi spilaði og söng í
fulla tvo tíma og tók sér enga pásu.
Fyrst var hann einn og í þriðja
lagi, Agnes og Friðrik, var eins og
hann væri í mesta óstuði. En hann
rétti úr kútnum og lék eins og sönn-
um konungi bar í klukkutíma. Þá
kallaði hann upp til sín Mike Poll-
ock, gamlan félaga úr Utangarðs-
mönnum, og þeir blúsuðu af sannri
lyst og fengu meira að segja
áheyrendur til að syngja hástöfum í
þekktum Muddy Waters blús.
Næsti gestur á sviðinu var Guð-
mundur Ingólfsson sem lék Para-
nojuna á harmóniku. Og konsert-
inum lauk með því að liðið sem lék
undir hjá Bubba á Fingraförum tók
nokkur lög af plötunni plús ís-
bjarnarblúsinn sem mér hefur
aldrei fundist eins góður, maður
bókstaflega sá færiböndin.
Lagavalið hjá Bubba var geysi-
fjölbreytt þetta kvöld. Hann tók öll
lögin af Fingraförum (nema lög
Megasar), mörg eldri lög, þám.
Stál og hnífur, ný lög og svo tvo-
þrjá erlenda blúsa. Eitt af nýju lög*
unum var Strákarnir á Borginni
sem Egó hefur haft á prógramminu
undanfarið. En nú var það í óraf-
magnaðri útgáfu og textinn komst
allur til skila. Þetta lag fjallar um
það aðkast sem hommar verða
fyrir á veitingahúsum borgarinnar,
ekki síst Sáfarí, þar sem eigendur
(áður vertar á Borginni) hafa
beinlínis lýst því yfir að þeir vilji
ekki fá samkynhneigða inn fyrir
sínar dyr. Það kom líka fram í máli
Bubba að Megas hafði neitað að
troða upp með honum þetta kvöld
vegna þessarar stefnu eigendanna.
En sumsé, þetta var hin besta
skemmtun. Meðan á henni stóð og
síðan hef ég verið að velta því fyrir
mér hvað það er sem veldur þess-
um vinsældum Bubba, hvað það er
sem fær fólk frá barnsaldri og langt
fram á fertugsaldurinn til að hlusta
á hann. Og það þrátt fyrir að hann
er rammpólitískur bæði í textum og
ekki síður í því sem hann segir á
milli laga.
Vafalaust hefur hver sína á-
stæðu. En sennilega vegur hvað
þyngst að Bubbi er óhemju músík-
Ingvi Þór Kormáksson: Tíðinda-
laust...
Vísnadjass
Ingvi Þór Kormáksson heitir
maður sem „í gegnum tíðina"
hefur leikið í ýmsum danshljóm-
sveitum en lítt borist á þar til nú í
sumar að hann sendi frá sér
hljómplötu með lögum sem hann
hefur samið við ljóð ýmissa
skálda. Tíðindalaust... nefnist
Baraflokkurinn
hörkugóður
Baraflokkurinn akureyrski er
nú hér syðra og tróð upp í Safarí
sl. fimmtudagskvöld. Hljóm-
sveitin hefur aldrei verið betri en
nú og ætti fólk að skella sér í Fé-
lagstofnun stúdenta við Hring-
braut í kvöld (laugardag), þar
sem Baraflokkurinn mun leika
fyrir dansi frá kl. 22 til 3 eftir
miðnætti.
3. hœð og
Frakkarnir
3. hæð kemur fram í Safarí
sunnudagskvöld (annað kvöld).
Hér er á ferð 4 manna rokksveit
og heita sveinarnir Rúnar Þór,
Jakob, Elli og Maggi.
Frakkarnir spila í Safarí á
fimmtudagskvöld.
Sonus Futurae
hugsar sér til hreyfings fljót-
lega eftir mannabreytingar. 2 ný-
ir hljómborðsleikarar eru nú í
sveitinni auk gamla söngarans og
gítarleikarns...
skífan og dregur nafn sitt af
smellnu ljóði Pjeturs Hafsteins
Lárussonar, Tíðindalaust á
heimavígstöðvunum. Aðrir sem
eiga ljóð á plötunni eru Þórarinn
Eldjárn, Steinn Steinarr (Eld-
svoði), Sigfús Daðason (The City
of Reykjavík), Ragnarlngi Aðal-
steinsson á þrjú ljóð, Hallgrímur
Thorsteinsson blaðamaður eitt
sem hann mun hafa ort í Mennta-
skóla (Bjarni) og segir m.a. að
það þurfi „engan að skemma að
ganga til fjalla á samkvæmis-
skóm“, Gunnar Dal (Minning)
og loks er eitt eftir Ingva Þór
sjálfan, sem hann sjálfur kallar
reyndar texta. Hæverskur mað-
ur.
Hljómlistin á plötunni er
blanda af poppi, rokki og djassi
og ágætlega flutt. Þar koma
margir við sögu: Ingvi Þór leikur
á píanó í öllum lögunum og er
lipur píanóleikari, lætur lítið yfir
sér en er smekkvís bæði í undir-
spili og snotrum sólóum hér og
þar; Trommuleikarar 4 koma við
sögu, Árni Áskelsson og 3 Pétr-
ar, einn Grétarsson, annar Hall-
grímsson og sá þriðji Pjetursson.
Grétarsson finnst mér bestur en
alls ekki er þar með verið að
kvarta yfir frammistöðu hinna;
bassaleikur er skemmtilega út-
færður á Tíðindalaust... en á
hann spila ýmist Bjarni
Sveinbjörnsson eða Gunnar
Hrafnsson (Bragi Björnsson í
einu lagi). Á víbrafón spilar í
tveim lögum Ludvig Símonar og
á gott sóló í fyrsta lagi plötunnar,
Nýja línan. Snoturlega spila þeir
á saxana Sigurður Long og Vil-
hjálmur Guðjónsson, en hann
leikur jafnframt á gítar í öllum
lögunum og gaman að hans rokk-
aða djassstíl.
Vilhjálmur útsetti tónlistina
ásamt höfundi og er ég sátt við þá
útkomu nema hvað mér finnst
Júdas klaufalegur og sömuleiðis
The City of Reykjavík. Þó læðist
að mér sá grunur að hér sé söngv-
aranum um að kenna. Guðmund-
ur Hermannsson syngur 7 af 11
lögum Tíðindalaust... og er góð-
ur í Bjarna (besta lagi plötunnar)
en misverri í hinum, einfaldlega
TÍÐINDA LA UST
Á HElMAVlG-
STÖÐVUNUM
Hœfilega lifandi,
hóflega daudur,
lýk ég uppvaski lidins dags,
medan konan brystir barninu.
Kettirnir kanna manniífid
gegnum sjáöldur
stofugluggans.
Útvarpid flytur nýjustu fréttir
af gálgahúmor drottins
allsherjar
aldrei ad vita nema eigin
dánarfregn
berist mér símleidis.
Siff
Jón Viðar
Andrea
ekki nógu fjölhæfur söngvari.
(Hinsvegar syngur Guðmundur
vel lag sitt Klukkurnar í Nagasaki
á síðari plötu Heimavarnarl iðs-
ins.) Þó má segja að „kallaleg"
röddin f Lofkvæði um konuna
mína hæfi efninu vel:
LOFKVÆÐI UM KONUNA MÍNA
Konan mín er knálegt fljóð
á klœðum fínum.
Mjög er hún stolt af manni sínum.
Úti á götum allra hvíla augu á henni.
Þá leiðir hún göfugt glœsimenni.
Yndisleg svo að það tekur engu tali.
Smekkleg mjög í makavali.
Athyglina að sér dregur
eðla svanninn.
Hún ein á besta eiginmanninn.
Þó að allar aðrar konur ýmsa dreymi,
mín á besta mann í heimi.
Ragnar Ingi Aðalsteinsson
Sverrir Guðjónsson syngur 2
lög (Nýja línan og Eldsvoði) og
gerir það þrælvel eins og hans var
von og vísa. Hann er geysigóður
söngvari eins og ég heyrði um
daginn þegar ég villtist inn á Bro-
advay þar sem Hljómsveit Gunn-
alskur, það beinlínis geislar af hon-
um músíkin, svo hefur hann svo
gaman af því sem hann er að gera.
Þrátt fyrir þrjú ströng ár í brans-
anum er hann alveg laus við þá
brynju sem margir koma sér upp til
að verja sig sviðsljósinu og gerir
það að verkum að sambandið við
móttakandann rofnar og músíkin
hættir að koma fólki við.
Músík Bubba kemur okkur
nefnilega heilmikið við. Og hann
hefur lag á því að setja hana þannig
fram að hlutirnir skila sér. Þetta á
þó einkum við þegar hann treður
upp einn. Samræður hans við
áheyrendur milli laga eru eins og
huggulegt rabb milli jafningja, en
alls ekki innantómt.
Það hefur borið nokkuð á því
þegar poppskríbentar eru að fjalla
um lög og texta Bubba - og ekki
síður bróður hans Þorláks - að þeir
láta í ljós þreytu og pirring út af
öllu fjasi þeirra bræðra um atóm-
bombuna og þásem henni stýra.
Sumir menn kjósa að loka augun-
um fyrir því sem er óþægilegt og
allra síst vilja þeir horfast í augu við
dauðann og útrýmingu mannkyns.
En þeir hinir sömu verða að rnuna
að bomban er þarna hversu fast
sem við reynum að kreista aftur
augnlokin. Eina leiðin til að losna
við að hugsa um bombuna er að
berjast gegn henni, berjast fyrir því
að kjarnorkuvopnum verði endan-
lega útrýmt. Þess vegna, kæru koll-
egar: hættið þessu fjasi um að text-
ar sem fjalla um atómbombuna séu
orðnir þreyttir og úreltir. Því miður
koma þeir okkur æ meira við eftir'
því sem gamalmennin austan hafs
og vestan reskjast og kalka.
Takið heldur undir vígorð friðar-
hátíðarinnar sem haldin verður í
Höllinni 10. september: - Við
krefjumst framtíðar! Og takið
undir með Bubba þegar hann syng-
ur eins og í aukalaginu á Safari á
miðvikudagskvöldið:
„Stríðum gegn stríði.
Stríðum fyrir friði. “.
-ÞH
ars Þórðarsonar lék fyrir dansi.
Ég hélt fyrst að þetta væri diskó-
tekið, þeir eru svo flínkir strák-
arnir... Ingvi Þór hefði átt að láta
Sverri létta meir undir með Guð-
mundi...
Loks syngur svo Mjöll Hólm
um hann Hinrik Hinriksson, sem
Þórarinn Eldjárn orti um hnytti-
lega. Góð melódía og vel sungin:
HINRIK HINRIKSSON
Það var hann Hinrik Hinriksson
af hugviti flugham sér bjó
úr fimmþúsund fuglavœngjum
ogfló.
Hinrik hann hóf sig frá jörðu
og höndum veifaði og sló,
þjóðleið í háloftin þunnu,
ogþó,
því maður sem nefndur er Newton
niðrávið höfuðið dró,
en iljarnar hóf hann til himna
og hló.
Samt lagði Hinrik í Hvítaá
af hamri þar áin er mjó.
Yndi sitt fann í því flugi
og fró.
En mönnum fannsl aðferð hans ótœk
og ofdirfskan meiri en nóg.
Ur hamrinum drógu þeir drenginn,
sem dó.
Það var hann Hinrik Hinriksson,
af hugviti flugham sér bjó
úr fimmþúsund fuglavœngjum
ogfló.
Tíðindalaust... er sjarmerandi
plata. Ljóðin eru skemmtilega
valin og lögin finnst mér í flestum
tilvikum falla vel að þeim, t.d.
Bjarni, Nýja línan, Eldsvoði,
Tíðindalaust á heimavígstöðvun-
um, Minning og Hinrik Hinriks-
son. Fram til þessa hafa Vísna-
vinir nær eingöngu komið á fram-
færi með músik ljóðum gamalla
og ungra skálda, en íslenskur létt-
ur vísnadjass telst til tíðinda á
hljómplötumarkaðnum. Gott
framtak Tíðindalaust...
A