Þjóðviljinn - 16.07.1985, Blaðsíða 14
HEIMURINN
Arato/. Farmanna- og
fiskimannasamband íslands
óskar aö ráöa framkvæmdastjóra frá og meö
1. október 1985.
Umsóknarfrestur er til 1. ágúst 1985.
Skriflegar umsóknir sendist til Farmanna- og
fiskimannasambands íslands aö Borgartúni
18, 105 Reykjavík.
Upplýsingar um starfiö veröa veittar á skrif-
stofu Farmanna- og fiskimannasambands
íslands hjá Ingólfi Stefánssyni.
Með allar umsóknir verður farið sem
trúnaöarmál.
Tilboð óskast í lagfæringu á lóð þvottahúss ríkisspítal-
anna í Reykjavík, lagningu snjóbræðslukerfis og mal-
bikun.
Verkinu skal lokið eigi síðar en haustið 1985.
Útboðsgögn fást á skrifstofu vorri gegn 5.000 króna
skilatryggingu. Tilboð verða opnuð á sama stað kl.
11.00 f.h., þriðjudaginn 30. júlí 1985.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
BORGARTÚNI 7 SÍMI 26844 PÓSTHÓLF 1441 TELEX 2006
/■Ig',
w
Tilkynning
frá sölu varnarliðseigna
Skrifstofa og verslanir verða lokaðar frá 22. júlí til 12.
ágúst vegna sumarleyfa.
Sala varnarliðseigna.
St. Jósefsspítali,
Landakot
Lausar stöður
Starfsstúlkur óskast til ræstinga á allar deildir spítal-
ans.
Einnig vantar starfsstúlku í eldhús spítalans.
Upplýsingar gefur ræstingarstjóri í síma 19600-259.
Skrifstofa hjúkrunarforstjóra.
Húsvarðarstaða
við félagsheimilið Aratungu í Biskupstungum er laust
til umsóknar. Staðan er laus 1. september.
Umsóknum skal skila til formanns húsnefndar Unnars
Þórs Böðvarssonar, fyrir 1. ágúst.
Nánari upplýsingar gefur Unnar Þór í síma 99-6831.
Vélstjóra
vantar á Bv. Baldur EA 108. Upplýsingar í
síma 96-61475.
Blaðberar óskast
strax í Vesturbæ og Þingholtum.
DJÓÐVIUINN
Meoal fjölmargra mála sem upp voru tekin á ráðstefnunni var baráttan fyrir kjarnorkuvopnalausum svæðum, m.a. á
Kyrrahafi. Hér talar Darlene Keju-Johnson frá Marshalleyjum um það mál.
Friðarfundur í Amsterdam:
Þróunin vinnur gegn
tvískiptingu álfunnar
Óháðarfriðarhreyfingar áfundi- Andófsmenn að austan-Ný sókn
eða er orustan töpuð?
1200 fulltrúar frá 40 löndum
voru mættirtil ráðstefnu
óháðrafriðarhreyfinga, sem
END (Kjarnorkuvopnalaus
Evrópa) efndi til. Ráðstefnan,
sem lauk um næstliðna helgi,
einkenndist af viðleitni til að
takmarka ekki starf friðar-
hreyfinga við baráttu gegn til-
teknum vopnakerfum - bar-
áttu sem hefurekki borið
þann árangur sem menn von-
uðusttil. Þess ístað reyndu
menn að leggja grundvöll að
samevrópskri hreyfingu, þar
sem krafan um afvopnun
verður aflgjafi mjög víðtækum
pólitískum umbótum, sem til
friðar horfa.
Ótal mál voru til meðferðar, en
það mál sem mest fór fyrir var
samvinnan við óháða friðarsinna
í Austur-Evrópu, þá sem reynt
hafa að móta kröfur um afvopn-
un og mannréttindi utan við hinar
opinberu friðarnefndir austur
þar. Markmið END var að fá
bæði fulltrúa hinna opinberu
friðarnefnda og svo hina óháðu
andófsmenn til ráðstefnunnar.
En opinberu nefndirnar létu sig
vanta - að undanskildum einum
Rúmena. En frá Póllandi og
Ungverjalandi komu um 30
friðarsinnar úr röðum hinna
óháðu, og höfðu flestir fengið
ferðamannaáritun í vegabréfin
sín. Öðrum var meinað að koma,
en frá Sovétríkjunum kom einn
hinna óháðu, sem hafði verið vís-
að úr landi skömmu áður en ráð-
stefnan hófst.
En mörg önnur mál voru á dag-
skrá. Stjörnustríðsáform Reag-
ans voru harðlega gagnrýnd.
Hollendingar lögðu fram hug-
myndabanka um „framtíð Evr-
ópu - frá sameiginlegu öryggis-
leysi til sameiginlegs öryggis".
Þar er talað um að friðarhreyfing-
in vinni að því að draga úr víg-
búnaði, efla efnahagslegt sam-
starf milli austurs og vesturs,
menningarsamstarf og fleira.
Þetta eru nokkuð svo hefðbundin
mál en það helst nýjast, að hug-
myndaskráin er bersýnilega mjög
mótuð af Helsinkisamkomulag-
inu um sambúðarhætti í álfunni,
sem friðarhreyfingin hefur til
þessa einatt látið sér fátt um finn-
ast.
„Vitleysan
úr sögunni“
Þeir aðstandendur ráðstefn-
unnar sem telja hana hafa skilað
jákvæðum árangri taka það fram,
að umræðan hafi verið málefna-
legri en áður (END hefur efnt til
árlegra funda síðan 1982) og
marksæknari. „Vitleysan er úr
sögunni" segir til dæmis Johan
Galtung, norskur friðar-
rannsóknarmaður, og á þá við
það, að nú tali menn af meiri ein-
drægni um allskonar samstarfs-
form milli hreyfinga og ríkja, í
stað þess að sitja undir upp-
hlaupum grasrótarmanna, sem
hver um sig taldi sig hafa fundið
lausn á flestum friðarmálum.
Ein af konunum sem setið hafa
um eldflaugastöðina bandarísku í
Greenham Common í Bretlandi
lýsti ánægju sinni yfir því hve vel
mönnum hefði gengið að ræða
saman á ráðstefnunni. Þáttak-
andi frá Austur-Evrópu lýsti
ánægju sinni yfir því, að á ráð-
stefnunni hefði það komið fram,
að Vesturlandabúar skildu nú
betur en áður hið nauðsynlega og
órjúfanlega samhengi milli
friðarbaráttu og baráttu fyrir
mannréttindum, en það samband
hefur verið aðalinntak framlags
t.d. tékkneskra andófsmanna til
friðarfunda. „Og við andófs-
menn í Austur-Evrópu", sagði
hann einnig, „höfum að verulegu
leyti losað okkur undan þeirri
svart-hvítu heimsmynd sem gerir
Reagan forseta ágætan af því
hann er á móti Sovétríkjunum,
og friðarfólk fyrri vestan vara-
samt, vegna þess að sovésk
stjórnvöld líta það hýru auga“.
Bölsýn rödd
Ekki eru allir þó svo jákvæðir í
mati á ráðstefnunni og stöðu
óháðra friðarhreyfinga. Einna
mestrar bölsýni gætir hjá Mient
Jan Faber, aðalritara Friðarráðs
hollenskra kirkna, sem hefur
mjög komið við sögu friðarmála
undanfarin ár.
Mient Jan Faber segir það
skiljanlegt, að menn hylli óháða
friðarsinnaða andófsmenn að
austan, en hann telur það samt
mjög miður að hinar opinberu
friðarnefndir létu ekki sjá sig.
Hann telur það og miður að evr-
ópska sósíaldemókrata vantaði
til leiks: þeir tækju undir
gagnrýni friðarsinna á vígbúnað-
inn, en væru samt of lokaðir inni í
gömlum hugmyndum um
sambúð austurs og vesturs. í
þriðja lagi taldi hann það miður,
að friðarhreyfingarnar hefðu ver-
ið í svo ríkum mæli bundnar við
baráttu gegn kjarnavopnum, að
þær ættu erfitt með að fjalla um
hin stærri pólitísku mál í víðu
samhengi. Hann kvað það rétt
vera, að meiri eindrægni hefði
gætt á ráðstefnunni en fyrri fund-
um, en það kæmi ekki til af góðu.
Ástæðan væri sú að ráðstefnan nú
spannaði í raun og veru þrengra
pólitísk svið en þær fyrri og nú
vantaði þær „ögrandi tillögur"
sem áður hleyptu auknu lífi í um-
ræðuna.
Þrátt fyrir allt
Mary Kaldor frá CND í Bret-
landi og Luciana Castellina frá
ítölsku friðarhreyfingunni lögðu
áherslu á það í sínu máli, að þrátt
fyrir allt væri í gangi þróun sem
ynni gegn tvískiptingu Evrópu í
fjandsamlegar blakkir. I loka-
ræðu sinni sagði Luciana Castel-
lina á þessa leið:
Það tókst ekki að koma í veg
fyrir að stýriflaugarnar nýju væru
settar upp. En þessar nýju eld-
flaugar hafa ekki haft þau áhrif
sem til var ætlast. Þær áttu að
styrkja agann innan hernaðar-
bandalaganna en það hafa þær
ekki gert. Nú er friðarhreyfingin
þar á vegi stödd að nauðsynlegt
er að taka mörg vandamál upp
með nýjum hætti. Við höfum
kosið að taka þessari hvatningu,
enda þótt við getum ekki séð til
þess að hún virki fjöldann í stór-
um stíl á næstunni. Við höfum
kosið að taka þá áhættu sem fylg-
ir því að skoða hlutina í öllu
þeirra flókna samhengi...
áb byggði á Information.
18 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 16. júlí 1985